Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "était pour le prestige " (Frans → Nederlands) :
Pour cela, il faut remonter à une époque qui a précédé le crack, au début des années 80, et adopter le point de vue d’un chef de gang. Être chef de g
ang dans une cité n’était pas une mauvaise affaire au milieu des années 80. Au début des années 80, pourrait-on dire. On avait alors beaucoup de pouvoir, on pouvait tabasser du monde, o
n avait beaucoup de prestige, beaucoup de respect. Mais il n’y avait pas d’argent, n’est-ce pas ? Les gangs n’avaient pas de moyen de se faire
...[+++]de l’argent. Et on ne pouvait pas demander une cotisation aux membres du gang parce que ces membres n’avaient pas d’argent. On ne pouvait pas vraiment se faire de l’argent en vendant de la marijuana. Il s’avère que la marijuana ne rapporte pas grand chose. On ne s’enrichit pas à vendre de la marijuana. On ne pouvait pas vendre de la cocaïne. Vous savez, la cocaïne est un bon produit -- la cocaïne en poudre -- mais il faut connaître de riches blancs. Et la plupart des gangs des cités ne connaissaient pas de riches blancs ; ils ne pouvaient pas vendre à ce marché. On ne pouvait pas se contenter non plus de la délinquance. Il s’avère que la délinquance est une très mauvaise source de revenus. Et donc, en tant que chef de gang, on avait, vous voyez, du pouvoir. C’est une vie assez agréable. Mais le problème c’est qu’on se retrouvait à vivre chez sa mère.
En om dat te doen moet je terug
gaan in de tijd van voor de opkomst van crack-cocaïne, begin jaren '80, en er naar kijken vanuit het perspectief van de leider van een bende. Het was zo slecht nog niet om leider te zijn van een bende in het midden van de jaren '80, aan het begin van de jaren '80. Je had veel macht en kon mensen in elkaar
slaan, je had veel prestige en respect. Maar er was geen droog brood mee te verdienen. Er was geen manier voor de bende om geld te verdienen. En ze konden geen geld van de bendeleden vragen, want de me
...[+++]nsen in de bende hadden geen geld. Je kon niet echt geld verdienen met de verkoop van marihuana. Het bleek dat marihuana te goedkoop was. Je kunt niet rijk worden van het verkopen van marihuana. Je kon geen cocaïne verkopen. Cocaïne is een fantastisch product, cocaïne in poedervorm, maar je moest rijke, blanke mensen kennen. En de meeste binnenstedelijke bendeleden kenden gaan rijke blanken, dus ze konden het niet in die markt verkopen. En kleine criminaliteit was ook niet echt een mogelijkheid. Het blijkt dat kleine criminaliteit een verschrikkelijke manier is om geld te verdienen. Het resultaat was dus, dat je als bendeleider macht had. Dat is niet zo'n slecht leven. Maar uiteindelijk was het wel zo dat je bij je moeder thuis woonde.Et peut-être que je suis là depuis assez longtemps pour pouvoir abandonner un peu de mon faux prestige pour pouvoir faire cela.
Misschien heb ik lang genoeg meegedraaid dat ik het me kan veroorloven wat vals prestige op te offeren om dat te kunnen doen.
Avoir il y a deux ou trois cents ans, une pelouse était un symbole de prestige, et en fait, seuls les très riches pouvaient garder ce désert vert puisque c'est vraiment un désert qui est totalement stérile.
Zo'n twee-, driehonderd jaar geleden was een gazon een statussymbool. Enkel de rijken hadden zo'n groene feitelijk, woestijnen: ze zijn volstrekt steriel.
Je me souviens avoir appris que les personnes qui étaient pauvres avaient des besoins matériels -- de nourriture, de vêtements, d’un hébergement -- qu’ils ne possédaient pas. Et on m’a
également dit que c’était à moi – et une classe pleine d’enfants de six ans – c’était apparement notre boulot de les aider. C’est ce que Jésus attendait de nous. Et puis il a dit, «
Ce que vous faites pour le plus pauvre d’entre eux, vous le faites pour moi. » J’étais débordante d’en
thousiasme. J’étais pressée ...[+++] de me rendre utile dans le monde. Je crois que nous ressentons tous ça. Et puis c’était plutôt intéressant que Dieu ait besoin d’aide. C'était un scoop pour moi, et ça me semblait important d’y participer. J’ai aussi très vite appris que Jésus avait dit aussi - je paraphrase - que les pauvres seraient toujours avec nous. Ça m’a frustée et troublée. J’avais l’impression qu’on m’avait donné un devoir à faire pour lequel j’étais emballée, mais quoique je fasse j’allais echouer.
Ik herinner me dat arme mensen behoefte hadden aan iets stoffelijks -- voedsel, kleding, onderdak -- dat ze niet hadden. En daaraan gekoppeld, werd mij ook geleerd dat het mijn taak was -- deze klas met vijf- en zesjarige kinderen -- het was kennelijk onze taak om te helpen. Dit is wat Jezus ons vroeg. En toen z
ei hij: Wat je doet voor de minsten, doe je voor mij. Toen was ik aardig
verward. Ik was erg gretig om nuttig te zijn in de wereld. Ik denk dat we dat gevoel allemaal kennen. En het was ook nogal interessant dat God hulp nodig
...[+++]had. Dat was nieuw voor mij, en ik voelde dat het heel belangrijk was om daar aan mee te doen. Maar ik leerde kort daarna ook dat Jezus ook zei, en ik parafraseer, de armen zullen altijd bij ons zijn. Dit frustreerde en verwarde me. Dit voelde alsof ik huiswerk had gekregen dat ik moest doen en ik leuk vond om te doen, maar waarin ik hoe dan ook niet zou slagen.Et pendant les quelques années qui s'en suivirent, il y eut de grandes sagas à propos de la conception de Biosphere 2. Mais en 1991 on l'a enfi
n construite. Et il était temps pour nous d'y entrer et de tenter l'aventure! Nous avions besoin de savoir, si la vie était vraiment malléable. Est-ce qu'on peut prendre cette biosphère, qui évolue à l'échelle de la planète, et
la glisser dans une petite bouteille, et survivra-t-elle? Grandes questions. Et nous voulions des rép
onses non seulement pour ...[+++] être capables d'aller ailleurs dans l'univers, sur Mars par exemple -- prendrions-nous une biosphère avec nous, pour vivre dedans? --, mais aussi nous voulions en connaître davantage sur la terre sur laquelle nous vivons tous. Enfin, en 1991, il était temps pour nous d'y entrer et d'expérimenter ce «bébé». Allez, en route pour un voyage inaugural. Est-ce que ça va marcher? Ou bien va-t-il se passer quelque chose que nous ne comprendrions pas ou que nous ne pourrions pas résoudre? qui par conséquent annihilerait le concept d'une biosphère créée par l'homme.
En ge
durende de volgende paar jaar, kwamen er prachtige verhalen over het ontwerp van Biosfeer 2. Maar in 1991 hadden we eindelijk dit ding kunnen bouwen. And het was tijd voor ons om erin te trekken en het te proberen. We moesten het weten, is leven zo kneedbaar? Kan je deze biosfeer nemen, dat zich ontwikkeld heeft op een planetaire schaal, en dat in een kleine fles proppen, en zal het overleven? Vele en moeilijke vragen. En we wilde dit weten om ons in staat te stellen te weten of we elders in het universum, als we bijvoorbeeld naar Mars zouden gaan, en onze biosfeer zouden meenemen, erin konden leven? We wilden dit ook weten zodat we
...[+++] meer zouden begrijpen van de aarde waarop we leven. In 1991 was het eindelijk zover voor ons, dus we stapten erin en probeerden het uit. Laten we onze eerste reis maken. Zal het werken? Of zal er iets gebeuren dat we niet begrijpen of niet kunnen repareren? En dan dus het concept laten vallen van door de mens gemaakte biosferen.Et le gars m'a dit : Ce n'est pas possible. Cette grand-mère ne voudra même pas - vous savez, elle ne te laissera jamais rencontrer cette fille qu'elle élève. J'ai pris une traductrice avec moi, et je suis allé dans ce village trouver la grand-mère, je me suis assis avec elle. Et à mon grand étonnement, elle a accepté de me laisser photographier sa petite-fille. Et je payais de ma poche , alors j'ai demandé à
la traductrice si c'était d'accord pour que je
reste pour la semaine. J'avais un sac de couchage. La famille avait une petite r
...[+++]emise à côté de la maison, alors j'ai dit: Pourrais-je dormir dans mon sac de couchage le soir? Et j'ai dit à la petite fille, dont le nom était Hyun Sook Lee, que si jamais je faisais quelque chose qui la gênait - elle ne parlait pas un mot d'anglais, même si elle avait l'air très américaine - elle pouvait simplement lever la main et dire: Stop. Et j'arrêterais de prendre des photos. Et puis ma traductrice est partie. J'étais donc là, je ne parlais pas un mot de coréen, et c'était la première nuit que je voyais Hyun Sook. Sa mère était encore en vie. Sa mère ne l'élevait pas, sa grand-mère l'élevait. Et ce qui m'a frappé immédiatement c'était combien ces deux personnes s'aimaient.
De man verzekerde me: Dat gaat je nooit lukken. De oma zal nooit toelaten dat je dit meisje ook maar ziet. Ik nam een tolk mee en ging naar het dorp, vond de grootmoeder, ging bij haar zitten. Tot mijn verbijstering kreeg ik toestemming van haar om haar kleindochter te fotograferen. Ik betaalde dit zelf, dus ik vroeg aan de tolk of ik een
week ter plekke mocht logeren. Ik had een slaapzak. De familie had een klein schuurtje naast het huis, dus ik vroeg: Kan ik daar 's nachts in mijn slaapzak slapen? Ik vertelde het meisje, dat Hyun-Soek Lie heette, dat als ik haar ooit in verlegenheid bracht -- ze sprak geen woord Engels, hoewel ze er Am
...[+++]erikaans uitzag -- ze haar hand kon opsteken en zeggen: Stop . Dan zou ik stoppen met het nemen van foto's. Toen vertrok mijn tolk. Daar zat ik dan, ik sprak geen woord Koreaans. Dit is op de avond dat ik Hyun-Soek ontmoette. Haar moeder leefde nog. Haar moeder voedde haar niet op, dat deed haar oma. Wat me onmiddellijk opviel, was hoezeer deze twee mensen van elkaar hielden.Alors on s'est dit, On aura tous ces écrivains et éditeurs et tout le monde - une espèce de communauté d'écrivains venant au bureau tous les jo
urs de toute façon, pourquoi nous n'ouvrons pas tout simplement l'entrée de l'immeuble pour qu'ils viennent après l'école, recevoir de l'aide supplémentaire pour leurs devoirs écrits, et donc essentiellement ne plus avoir de barrière entre ces deux communautés
? Et donc l'idée c'était que l'on pouvait travailler sur ce qu'on était en train de faire, mais à 14h30 les élèves débarquent et on arrê
...[+++]te de faire ce qu'on fait, ou on l'échange, ou on travaille un peu plus tard après ou quoi que ce soit.
Dus dachten wij: We hebben straks al die schrijvers en redacteuren enzo -- een soort schrijfgemeenschap die toch elke dag op kantoor komt, waarom openen we niet gewoon de voordeur voor leerlingen zodat die daar na schooltijd extra hulp kunnen krijgen met hun schrijftaken, op die manier is er geen barrière tussen die twee gemeenschappen. Het idee was dus dat we zouden werken waaraan we aan het werk waren, om 14.30 stromen de leerlingen binnen en leg je neer waar je mee bezig bent, of je ruilt of je doet het later op de dag of wat dan ook.
Puis, elle m'indiqua l'image de droite comme exemple de représentation de la dignité qui d
evait transparaître pour contrer ces images dans les médias. Puis, elle a attribué une identité raciale à chaque oeuvre en me disant, en gros, que
l'oeuvre de droite était clairement celle d'un artiste noir, et l'oeuvre de gauche manifestement celle d'un artiste blanc, alors qu'en réalité, c'était le contraire. Bob Colescott, un artiste Afro-Américain, Leon Golub, un artiste blanc. Pour moi, le but de ceci était de dire à cet instant, là-bas, que
...[+++] je voulais plus que tout comprendre comment les images fonctionnaient, avaient fonctionné, et comment les artistes offraient un espace plus vaste que celui que l'on imaginerait dans notre vie quotidienne pour comprendre ces images.
Ze wees op het beeld rechts, als een voorbeeld van de soort waardigheid die zou moeten worden geportretteerd om tegen die beelden in de media te werken. Ze gaf deze beelden toen een raciale identiteit, en zei eigenlijk tegen me dat het bee
ld rechts duidelijk door een zwarte kunstenaar gemaakt was, en het werk links duidelijk door een blanke kunstenaar. In feite was het omgekeerde het geval. Bob Colescott, zwarte kunstenaar, Leon Golub, een blanke kunstenaar. Het punt daarvan was voor mij, in die ruimte, op dat moment, te zeggen dat ik echt, meer dan iets anders, wilde begrijpen hoe beelden konden werken, hoe ze werkten, en hoe kunstenaar
...[+++]s een grotere ruimte beschikbaar stelden dan we kunnen indenken in ons dagelijks leven, om met deze beelden te werken.[ « Imposteur » Essais par David Rakoff ] David Rakoff était un écrivain incroyable. Il a nommé son premier roman « Imposteur » [ Imposteur ] parce qu’on l'envoyait toujours en mission pour des magazines pour accomplir des choses qu’il était incapable de faire. Il était du genre maigrichon urbain, mais le magazine GQ l'envoyait faire une descente en rafting sur le fleuve Colorado pour voir s’il en survivrait.
[ Fraud Essays door David Rakoff ] Rakoff was een geweldige schrijver. Zijn eerste boek heette Fraud , omdat hij van tijdschriften opdracht kreeg dingen te doen waar hij niet geschikt voor was. Hij was een kleine, magere stadsjongen die door GQ magazine in een raft de Colorado-rivier werd afgestuurd om te kijken of hij het zou overleven.
J'ai toujours parlé aux femmes et aux enfants où que j'aille. J'ai enregistré les paroles de 44 000 jeunes. J'ai enregistré environ 900 heures de leurs pensées. Je suis très clair sur ce que ressentent les jeunes quand vous leur parlez de cette idée d'avoir
un point de départ pour leurs actions tournées vers un monde plus en paix au travers de leur poésie, de leur art, de leur littérature, leur musique, leur sport, n'importe quoi. Nous écoutio
ns tout le monde. C'était incroyable de travailler avec l'ONU et avec les ONG pour développer cette in
itiative. ...[+++]J'avais l'impression de présenter un dossier au nom de la communauté mondiale pour essayer de créer cette journée. Plus forte était la cause et plus détaillée elle était, plus nous avions de chances de créer cette journée.
Waar ik ook kwam, sprak ik met vrouwen en kinderen. Ik heb 44.000 jongeren gefilmd, 900 uur van hun gedachten vastgelegd. Ik ben helemaal op de hoogte over hoe jonge mensen zich voelen wanneer je met ze praat over dit idee
om een uitgangspunt voor hun acties voor een vreedzamere wereld te hebben, voor hun poëzie, hun kunst, hun literatuur, hun muziek, hun sport, wat het ook moge zijn. We luisterden naar iedereen. Het was een ongelooflijk ding om voor de VN te werken. Met ngo's te werken om dit op te bouwen. Ik voelde dat ik opkwam voor de internationale gemeenschap door te proberen deze dag erdoor te krijgen. Hoe sterker en meer gedetail
...[+++]leerd de zaak was, hoe groter kans we hadden om deze dag te organiseren. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
était pour le prestige ->
Date index: 2021-02-23