Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "était de leur faire construire " (Frans → Nederlands) :
Noam et moi avons eu le sentiment que si nous voulions que nos étudiants comprennent comment les ordinateurs fonctionnent, et qu'ils en soient pénétrés jusqu'à la moelle des os, alors peut-être que la meilleure façon de s'y prendre était de leur faire construire un ordinateur complet, fonctionnel, utile et à usage général, hardware et logiciel, depuis le début, en partant des principes premiers.
Noam en ik wilden dat onze studenten door en door begrepen hoe computers werken, en dat dat begrip tot het diepst in hun lijf doordrong. De beste manier daarvoor was dat ze zelf een complete, werkende, algemeen bruikbare computer zouden bouwen, zowel de hardware als de software en beginnen bij nul, vanuit de basis.
Et j'ai dit, Allez la lire. Et ils dis
ent, Oh, celle-là n'était pas si géniale. Et puis nous sommes passés à une autre elle n'avait pas de super visuels, mais elle avait des super informations -- et nous avons passé une heure à parler du processus d'apprentissage, parce que la question n'était pas si oui ou non c'était parfait, ou si oui ou non c'était ce que je pouvais
créer; c'était de leur demander de créer par eux-mêmes. Et ça leur a permis d'échouer, de réfléchir, et d'apprendre. Et quand on renouvelle l'activité dans ma classe
...[+++]cette année, ils feront mieux cette fois. Parce que dans l'apprentissage doit être inclus une dose d'échec, parce que l'échec est éducatif en lui-même. Il y a un million d'images que je pourrais montrer ici, et j'ai dû choisir soigneusement -- celle-ci est une de mes préférées -- d'étudiants en train d'apprendre, de ce à quoi ça ressemble d'apprendre dans un paysage où nous laissons de côté l'idée que les enfants doivent venir à l'école pour obtenir les informations, mais au lieu de ça, demandez-leur ce qu'ils peuvent en faire. Posez-leur des questions vraiment intéressantes. Ils ne vous décevront pas. Demandez-leur d'aller sur place, de voir des choses par eux-mêmes, de vivre vraiment l'apprentissage, de jouer, de poser des questions,
En ik zei: Ga het lezen. En ze zeiden: Oh, dat was niet zo fantastisch. Toen gingen we naar een volgende -- er zaten geen visuele vondsten in, maar wel heel goede informatie -- en we praatt
en een uur over het leerproces, want het ging er niet om of het perfect was, of het was wat ik kon maken, ik had hun gevraagd om zelf iets te maken. Ze kregen de kans te falen, te verwerken, te leren. Als we dit jaar in mijn klas nog zo'n rondje doen, dan zullen ze het deze keer beter doen. Want leren moet een zekere mate van falen inhouden, want van falen leer je door het proces. Er zijn een miljoen beelden die ik hier zou kunnen laten verschijnen, ik
...[+++] moest zorgvuldig kiezen -- dit is één van mijn favoriete -- van studenten die leren, van hoe leren eruit kan zien, in een landschap waar we de idee laten varen dat kinderen naar school moeten komen om informatie te krijgen, en we hun veeleer vragen wat ze ermee kunnen doen. Stel hun echt interessante vragen. Ze zullen je niet teleurstellen. Vraag hun om naar plekken te gaan, om zelf dingen te zien, om het leren te ervaren, om te spelen, te onderzoeken.Nous avons un partenariat avec une lycée. Nous avons créé une entreprise. Nous avons conçu et construit une unité de culture aquaponique sur un terrain non utilisé derrière le lycée, comme c'est toujours le cas,, et nous allons y éle
ver des poissons et faire pousser des légumes dans un verger avec des abeilles. Les enfan
ts nous aident à le construire. Les enfants sont au Conseil d'administration. Parce que la communauté tenait vraiment à travailler avec le lycée, le lycée enseigne maintenant l'agriculture. Parce qu'il enseigne l'agric
...[+++]ulture, nous avons commencé à penser, comment donner à ces enfants qui n'ont jamais eu de qualification avant dans leur vie mais qui sont enthousiastes au sujet de l'agriculture, comment leur donner plus d'expérience? Alors nous avons obtenu un terrain qui a été donné par une jardinerie locale. Il était très boueux, mais d'une manière vraiment incroyable, entièrement sur la base du volontariat, nous avons l'avons transformé en un centre de formation pour maraîchers. Il comporte les polytunnels et les parterres surélevés, toutes les choses nécessaires pour mettre le sol sous vos doigts et penser que peut-être il y aura un emploi pour moi là-dedans dans l'avenir.
We werken samen met een middelbare school. We hebben een bedrijf opgericht. We ontwerpen en bouwen een aquaponica-unit op een strook braakland achter de school. Nu gaan we vis en groenten telen in een boomgaard met bijen. De kinderen helpen ons met bouwen. Ze zitten in het bestuur. Omdat de gemeenschap echt graag met de school wilde werken, wordt daar nu landbouwonderwijs gegeven. Dat
onderwijs zette ons weer aan het denken: hoe kunnen we kinderen zonder diploma, die telen echt spannend vinden, wat meer ervaring geven? We kregen een landschenking van een plaatselijk tuincentrum. Het was modderig, maar op ongelooflijke wijze, met alleen v
...[+++]rijwilligers, maakten we er een markttuin-trainingscentrum van: polytunnels, verhoogde plantbedden al wat je grond onder je nagels geeft en doet denken dat je er misschien je baan van kan maken.Mais j'ai reçu un appel de Bono en 1985 et, comme vous le savez, c'est un grand chanteur, mais c'est un sacré manipulateur, et -- (Rires) c'est quelqu'un à qui il est difficile de dire
non, et il disait c'était juste après que j'ai fait fait la chanso
n Biko, nous allons faire une tournée pour Amnesty. tu dois en faire partie, et, vraiment, c'était la première fois que je rencontrais des perso
nnes qui avaient vu leur famille se faire tu ...[+++]er sous leurs yeux, et un proche jeté d'un avion dans l'océan, et soudain, ce monde des droits de l'homme est entré dans mon monde, et je ne pouvais vraiment plus m'en aller comme si de rien n'était.
Toen kreeg ik een telefoontje van Bono in 1985. Je weet misschien wel dat hij goed kan zingen. Maar hij is ook een geweldige kuitenbijter, -- (Gelach) -- je zegt moeilijk nee tegen hem, en hij vertelde, 'meteen nadat ik het Biko-nummer had gezongen: We gaan een rondreis doen voor Amnesty, jij moet ook mee. Dat was eigenlijk voor het eerst dat ik eropuit ging en men
sen ontmoette wiens familie voor eigen ogen was neergeschoten, wiens partner uit een vliegtuig in een oceaan was gegooid. Opeens was er deze hele wereld van mensenrechten in mijn leven, en ik
kon er niet zo maar meer ...[+++] onderuit.Le processus pour parvenir à fa
ire cette sculpture était intéressant, parce que j'ai écrit à Balsara, qui produit ce désodor
isant, l'Odonil, en leur disant: Cher Monsieur, je suis artiste. Voici ma série
. M'aideriez-vous à faire cette sculpture? Ils ne m'ont jamais répondu. Puis, j'ai pensé : Je vais me tourner vers les unités de facilitation des industries plus petites et leur demander leur aide. Je leur ai donc dit ; Je voudrais
...[+++] démarrer une compagnie de désodorisants. Ils ont répondu: Bien sûr, voici le tarif pour le rapport de projet et nous vous donnerons tous les détails, ce qu'ils ont fait. Je leur suis finalement revenu en leur disant: Ce n'est pas pour démarrer une compagnie, c'est juste pour faire mon travail d'artiste.
Het proces hiertoe was interessant, ik schreef naar Balsara, de producent van de luchtverfrisser Odonil, en zei: Meneer, ik ben kunstenaar. Dit is mijn portfolio. Kunt u me helpen dit kunstwerk te maken? Ze schreven me niet terug. Toen dacht ik: Ik vraag om hulp bij de Small Scale Industries Faciliating Unit . Ik vertelde ze: Ik wil een bedrijf beginnen in luchtverfrissers. Ze zeiden: Natuurlijk. Betaal de kosten om een plan te maken, en we geven je alle details. -- en die gaven ze. Toen ging ik naar ze terug en zei: Ik begin geen bedrijfje, het is puur voor mijn eigen werk.
« Ash, es-tu déjà allée au Castro ? » « Eh bien, oui, en fait, on a des amis à San Francisco. » « On y est jamais allé mais on dit que c'est génial. » « Ash, tu connais mon coiffeur Antonio ? Il est vraiment doué et n'a jamais parlé d'une petite amie. » « Ash, quelle est ta série préférée ? Notre série préférée ? Will & Grace. Et tu sais qui on aime ? Jack. Jack est notre préféré. » Puis une femme, déconcertée mais voula
nt désespérément me montrer son soutien, me faire savoir qu'elle était avec moi, a finalement lâché : « Tiens, des
...[+++]fois mon mari porte des chemises roses. » (Rires) Et j'ai eu un choix à ce moment, comme tout lanceur de grenade. Je pouvais retourner avec ma petite amie et mon aimante table gay et me moquer de leurs réponses, punir leur naïveté et leur incapacité à relever le défi politiquement correct gay que j'étais, ou je pouvais compatir avec eux et voir que c'était une des choses les plus dures qu'ils aient jamais faites, que commencer et avoir cette conversation était pour eux sortir de leur placard. C'est sûr, ça aurait été facile de pointer leur maladresse.
Ash, ben je naar Castro geweest? Ja we hebben vrienden in San Francisco. Ik hoorde dat het geweldig is. Ash, ken jij mijn kapper Antonio? Hij is echt goed en heeft geen vrien
din. Ash, wat is je favoriete serie? Onze favoriet is Will & Grace. Jack vinden we geweldig. Jack is onze favoriet. Eén vrouw wist niet wat ze moest doen, maar wilde zo graag haar steun tonen. Om mij te tonen dat ze aan mijn kant stond zei ze uiteindelijk: Soms draagt mijn man een roze shirt. (Gelach) Ik had op dat moment een keuze, zoals alle granatengooiers. Ik kon teruggaan naar mijn vriendin aan onze homotafel en hun antwoorden bespotten. Hun bekrompenheid en on
...[+++]vermogen afstraffen om te voldoen aan mijn politiek correcte lesbische maatstaven. Of ik kon empathie tonen. Misschien was dit het moeilijkste wat ze ooit hadden gedaan. Om zo'n gesprek te voeren was voor hen uit de kast komen. Het was makkelijker geweest om hun tekortkomingen aan te wijzen.Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Mais comment le monde s’est retrouvé avec ce tout petit pays? La réponse courte serait: à cause de Mussolini, et la réponse longue est diaboliquement compliquée, donc, voici une réponse moyenne
simplifiée: Le pape était à la tête d’un pays appelé les Etats pontificaux, qui couvraient une bonne partie de l’actuelle Italie. C’est durant cette période de plus de mille ans que
les papes ont fait construire la Basilique St-Pierre, la plus grosse église au monde, et a aussi fait ériger un mur autour d’une colline appelée Vatican, là où Sain
...[+++]t Pierre a vécu. Mais le Royaume d’Italie voisin pensait que Rome ferait une capitale parfaite pour leur pays, et l’Italie a donc conquis les Etats Pontificaux. Son pays détruit, le Pape s’est réfugié derrière les murs du Vatican et a refusé de reconnaître l’existence du Royaume d’Italie, tout en se plaignant d’être un prisonnier de ce même Royaume d’Italie, qui, selon lui, n’existe pas. Plutôt que de risquer une guerre civile religieuse en se débarrassant du pape, le gouvernement italien a décidé de ne rien faire et d’attendre, en espérant qu’il abandonne éventuellement. Pourtant, la religion ne serait rien sans l’obstination, et 5 papes et 60 ans plus tard, rien n’a changé.
Maar hoe is dit kleine land op onze aarde terechtgekomen? Het korte antwoord is: Mussolini Het lange antwoord is ietsje ingewikkelder dus hier is de tusseninversie: Ooit regeerden de pausen over een land genaamd Kerkelijke Staat, dat een groot deel in beslag neemt van het hedendaagse Italië. H
et was tijdens deze meer dan 1000-jarige regeerperiode dat de pausen de St-Pietersbasiliek bouwden, de grootste kerk ter wereld, en ook een wal bouwden rond een heuvel met de naam Vaticaan, op dewelke het St-Pieters staat. Maar buurkoninkrijk Italië vond dat Rome een goede hoofdstad zou zijn voor hun land en veroverde dus de Kerkelijke Staat. Zijn l
...[+++]and vernietigd, besloot de paus om zich te verstoppen binnen de muren van het Vaticaan, weigerend het koninkrijk Italië te erkennen, ondertussen ook klagend een gevangene te zijn van het koninkrijk Italië - dat volgens hem niet bestond. In plaats van een godsdienstoorlog te riskeren en zich van de paus af te maken besloot Italië om de paus te laten zitten totdat hij ooit eens wel zou moeten opgeven - maar godsdienst is koppig - en 1, 2, 3, 4, 5 pausen en zestig jaar later was er nog steeds niets veranderd.La seule façon de loger les 100 familles c'était de construire en hauteur, mais ils nous ont menacés de faire la grève de la faim si nous osions seulement proposer une telle solution, car ils ne pourraient pas agrandir leurs appartements minuscules.
[100 gezinnen] De enige manier om ze allemaal te huisvesten was de hoogte in te bouwen. Ze dreigden ons in hongerstaking te gaan als we dit ook maar als oplossing zouden durven aandragen, want die flatjes zouden niet kunnen worden uitgebouwd.
Pas de violence. Pas de scènes musclées. Mais c'était très stimulant, parce que je voyais au loin les chaînes TV faire leur reportage avec leurs grosses camionnettes, leurs équipes et leurs caméras. Et en gros, je faisais la même chose qu'eux, mais tout ce que j'avais, c'était un sac à dos.
Er was geen sprake van geweld. Er waren geen actiescènes. Maar er gebeurde wel iets heel spannends, want ik kon van afstand zien hoe tv-zenders er verslag van deden. Ze hadden grote bestelwagens en hun teams met camera's. Eigenlijk deed ik precies hetzelfde hoewel ik alleen een rugzak bij me had.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
était de leur faire construire ->
Date index: 2021-04-17