Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "étaient ouverts aux seules classes " (Frans → Nederlands) :
Avant Barnum, les premiers musées publics étaient ouverts aux seules classes moyennes et hautes, et seulement certains jours.
Voor Barnum waren de eerste openbare musea alleen toegankelijk voor de hogere en middenklassen, en alleen op bepaalde dagen.
U
ne lettre ouverte au Sénat Romain. Oh, mais d'abord, voyons voire ce qu'il y a dans le compartiment secret. Ah, un h
armonica ! Stan, tu veux que je te joue une chanson populaire romaine ? Très bien ! Stan, je veux juste te remercier pour être si efficace à l'overdub. Cher Sénat Romain, que tu n'aies qu'un rôle de pansement acquiesçant aux ordres de l'Empereur Auguste ou que tu poignarde Caesar sur le sol de ton hall sacré, tu faisais quelque chose ! Je ne veux pas paraître nostalgique d'une époque où les gens vivaient
jusqu'à 30 ans, où ...[+++]seule une petite minorité d'adultes pouvaient voter et où le meilleur choix niveau style était d'avoir des draps, mais oh mon Dieu, au moins, tu faisais quelque chose ! Tes Sénateurs étaient choisis parmi la classe des Patriciens. Ici, aux États-Unis, nos Sénateurs sont choisis parmi la classe obstructionniste. Mais pas de malentendus, Sénat Romain, tu étais horrible. Meilleurs voeux, John Green.
Een open letter aan de Romeinse senaar. O, maar laten we eerst kijken wat er in het geheime compartiment zit. A, het is een harmonica! Stan, wil je dat ik een paar oude, Romeinse volksliedjes speel? Heel goed. Stan, ik wil je bedanken voor je gew
eldige werk bij het overdubben. Beste Romeinse Senaat, of jullie nu een stempel waren voor de wetten van Keizer Augustus, of degenen die Caesar hebben neergestoken op de vloer van jullie heilige hal, jullie deden altijd iets! Ik wil niet nostalgisch klinken over een tijd waarin mensen gemiddeld 30 jaar werden, een klei
ne minderhei van de volwassen ...[+++] mocht stemmen, en de beste modekeus lakens waren, maar o mijn god, jullie deden tenminste iets! Jullie senaat werd gekozen vanuit de Patriciers. Onze senaat hier in de VS wordt gekozen vanuit de tegenstandsklasse. Maar begrijp me niet verkeerd, Romeinse senaat, jullie waren verschrikkelijk. Vriendelijke groeten, John GreenEt j'ai réalisé que les racines de ma façon de penser n'étaient que le seul moyen naturel de réfléchir aux choses.
En ik besefte dat mijn soort van denken gewoon de enige natuurlijke manier was om over dingen na te denken.
C'est à 10 ans, en 1927, qu'elle publia son premier recueil de poèmes intitulé The Janitor's Boy ( Le Fils du Concierge ). La voici. Et voici son poème. (Musique) ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils du concierge ♫ ♫ m'aime, moi ♫ ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils du concierge ♫ ♫ m'aime, moi ♫ ♫ Il va partir en quête d'une île déserte ♫ ♫ dans notre géographie ♫ ♫ Une île déserte ♫ ♫ pleine d'arbres épicés ♫ ♫ quelque part sur Sheepshead Bay ♫ ♫ Un bon
petit coin ♫ ♫ pour deux ♫ ♫ où nous pourrons vivre pour toujours ♫ ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils du concierge ♫ ♫ est tout affai
...[+++]ré ♫ ♫ En bas dans la cave, il construit un radeau ♫ ♫ à partir d'un vieux canapé ♫ ♫ Il m'emmènera ♫ ♫ j'en suis sûre ♫ ♫ car ses cheveux sont extrêmement roux ♫ ♫ et la seule chose ♫ ♫ qui me vient à l'esprit ♫ ♫ c'est de consciencieusement frémir dans mon lit ♫ ♫ Et le jour où nous naviguerons ♫ ♫ je laisserai un petit mot ♫ ♫ pour mes parents que je déteste énerver ♫ ♫ Je me suis enfuie sur une île ♫ ♫ dans la baie ♫ ♫ avec mon rouquin ♫ ♫ de fils de concierge, ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Je m'en vais naviguer ♫ ♫ jusqu'à Sheepshead Bay ♫ ♫ avec mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Sur un vieux canapé ♫ ♫ mon garçon aux cheveux roux et moi ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ (Applaudissements) Le prochain poème est de E.E. Cummings, Maggie et Milly et Molly et May. (Musique) ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly et May ♫ ♫ elles sont allées à la plage ♫ ♫ un jour pour jouer ♫ ♫ Et Maggie a découvert ♫ ♫ un coquillage qui chantait ♫ ♫ si doucement qu'elle en oublia ♫ ♫ ses soucis ♫ ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly et May ♫ ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly ...
In 1927, toen ze 10 jaar oud was, publiceerde ze haar eerste dichtbundel getiteld: De zoon van de conciërge . Hier is ze. En hier is haar gedicht. (Muziek) ♫ Oh, ik ben verliefd op de zoon van de conciërge. ♫ ♫ En de zoon van de conciërge is verliefd op mij. ♫ ♫ Oh, ik ben verliefd ♫ op de zoon van de conciërge. ♫ ♫ En de zoon van de conciërge is verliefd op mij. ♫ ♫ Hij gaat op zoek naar een onbewoond eiland bij ons in de buurt. ♫ ♫ Een onbewoond eiland met geurige bomen. ♫ ♫ Ergens in Sheepshead Bay; ♫ ♫ Een echte fijne plek, alleen voor ons twee. ♫ ♫ Waar we voor altijd kunnen wonen. ♫ ♫ Oh, ik ben verliefd op de zoon van de conciërge ♫ ♫ en de zoon van de conciërge is druk aan het werk. ♫ ♫ Onder in de kelder maakt hij een vlot van een
...[+++] oude sofa. ♫ ♫ Hij neemt me vast mee, dat weet ik zeker. ♫ ♫ Want zijn haar is ontzettend rood. ♫ ♫ En het enige dat ik hoef te doen ♫ ♫ is plichtsgetrouw liggen rillen in bed. ♫ ♫ En op de dag dat we uitvaren zal ik een briefje achterlaten, ♫ ♫ want ik wil niet dat mijn ouders ongerust zijn: ♫ ♫ Ik ben weg naar een eiland in de baai, ♫ ♫ met mijn roodharige zoon van de conciërge. ♫ De roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge. ♫ ♫ Ik vaar weg van hier, ♫ ♫ weg naar Sheepshead Bay, ♫ ♫ met mijn roodharige zoon van de conciërge. ♫ ♫ Op een oude sofa, ♫ ♫ mijn roodharige jongen en ik, ♫ ♫ De roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge. ♫ (Applaus) Het volgende gedicht is van E.E. Cummings, Maggie en Milly en Molly en May. (Muziek) ♫ Maggie en Milly, Molly en May ♫ ♫ gingen op een dag naar het strand om te spelen. ♫ ♫ En Maggie vond een schelp die zo mooi zong, ♫ ♫ dat ze al haar zorgen vergat. ♫ ♫ Maggie en Milly, Molly en May. ♫ ♫ Maggie en Milly, Molly en May. ♫ ♫ Mil ...Donc je vais vous montrer quelques-uns de mes montages préférés de We Feel Fine . Ce sont des images qui ont été construites automatiquement. Je me sens comme casé en diagonale dans un monde parallèle. (Rires) J'ai embrassé beaucoup d'autres gars, et ce n'était pa
s bien, les baisers étaient brouillons et incorrects, mais embrasser Lucas semble beau et presque spirituel. Je sens grandir mon cancer. Je me sens jolie. Je me sens maigrichonne, mais je ne le suis pas. J'ai 23 ans, et je me remets de ma dépendance aux méthamphétamines et à l'héroine, et je me sens bénie d'être en vie. Je suis impatient de les voir concourir pour la première fo
...[+++]is à Daytona le mois prochain, parce que je ressens un besoin de vitesse. (Rires) Je me sens classe. Je me sens tellement sexy avec cette nouvelle perruque. Comme vous pouvez le voir, We Feel Fine recueille des histoires personnelles à petite échelle. Parfois des histoires d'à peine deux ou trois mots. Et ainsi, défiant la notion de ce qu'est une histoire. Et depuis peu, je m'intéresse plus à explorer plus profondément une seule histoire.
Hier zijn enkele van mijn favoriete montages uit 'We voelen ons goed'. Dit zijn de beelden die automatisch tot stand komen. Ik voel me schuin geparkeerd in een parallel univers
um. (Gelach) Ik heb vele andere jongens gekust, en dat voelde niet goed, de kussen waren rommelig en slecht, maar Lucas kussen voelt mooi en haast spiritueel. Ik voel mijn kanker groeien. Ik voel me mooi. Ik voel me dun, maar ik ben het niet. Ik ben 23 en een ex methadon- en heroïnejunk, en ik voel me gezegend dat ik nog leef. Ik kan niet wachten om ze voor het eerst te zien racen in Daytona volgende week, want ik voel behoefte aan snelheid. (Gelach) Ik voel me bru
...[+++]taal. Ik voel me zo sexy met mijn nieuwe pruik. Zoals je ziet, verzamelt 'We voelen ons goed' persoonlijke verhalen op mini-schaal. Soms zijn de verhalen maar 2 of 3 woorden lang. Ze vormen zelfs een uitdaging van de notie van wat je als 'verhaal' kan beschouwen. Recent kreeg ik interesse in dieper duiken in één enkel verhaal.# attendez-nous. Nous allons nous #éteindre. » « Voici le talon d'Achille de
la NSA. Les réseaux ouverts. » « Agents, quel récit tordu de vos travaux raconterez-vous à vos petits-enfants ? » « @NSA. Mes voisins sont bruyants. Lancez-leur une attaque de drones. » (Rires) « Faites l'amour, pas la cyber-guerre. » On a demandé aux membres de l'ambassade et du gouvernement de participer aussi au réseau ouvert, et, à notre grande surprise, ils l'ont fait. Des dossiers ont été partagés dont de
s documents classés secrets qui ont fuité de la ...[+++] commission d'enquête parlementaire. Ça montre bien que le libre échange et l'ère de l'information gratuite rendent les choses difficiles même pour les membres d'un parlement.
#verwacht ons. We leggen het #plat. Dit is de achilleshiel van de NSA. Open netwerken. Agenten, welk gestoord verha
al verzinnen jullie over jezelf voor je kleinkinderen? @NSA Mijn buren veroorzaken overlast. Stuur er a.u.b. een drone op af. (Gelach) Geen cyberoorlog, maar l
iefde. We hebben de ambassades en ministeries ook uitgenodigd om mee te werken aan het open netwerk, en tot onze verbazing deden ze dat. Er verschenen dossiers op het netwerk, waaronder geheime documenten die waren gelekt van de parlementaire onderzoekscommissie, wa
...[+++]t aantoont dat vrije uitwisseling en discussie van vitale informatie moeilijk begint te worden, zelfs voor parlementsleden.(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-ê
tre aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle de classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignants m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous donnez les cours, donc maintenant nous... » et cela pourrait arri
ver dans toutes les classes ...[+++] d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hier even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wan
...[+++]neer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?Je me suis rendu compte pendant que j'étais là-bas, que le Général Tso est un peu comme le Colonel Sanders aux Etats-Unis, puisqu'il est plus connu pour son poulet que pour la guerre. Mais en Chine, il est en fait connu pour la guerre et pas pour le poulet. Mais l'ancêtre de tous les plats sino-américains dont il faudrait parler c'est le chop suey, qui a été introduit au début du XXè siècle. Et d'après le New York Times, en 1904, il y a eu une explosion de restaurants chinois dans la ville, et la ville est devenue folle de chop suey. Il a fallu à peu près 30 ans pour que les Américains se rendent compte que le chop suey est en fait inconnu en Chine. Comme le
...[+++] souligne cet article, Le Chinois moyen ignore tout du chop suey. A l'époque, c'était un moyen de montrer que vous étiez sophistiqué et ouvert d'esprit si vous étiez un homme et que vous vouliez impressionner une fille, vous pouviez l'inviter à manger un chop suey. Comme je dis souvent, le chop suey est la meilleure blague culinaire qu'une culture ait faite aux dépens d'une autre, parce chop suey , si on traduit ça en chinois, ça donne tsap sui, ce qui veut dire petits restes. Vous avez des gens qui se baladent en Chine en demandant du chop suey, c'est comme si un Japonais venait ici et demandait, On me dit que vous avez un plat très apprécié dans votre pays qu'on appelle les restes et que c'est particulièrement -- (Rires) -- vous voyez ? Ce n'est pas tout : ce plat est particulièrement apprécié après cette fête que vous appellez Thanksgiving. (Rires) Alors, pourquoi et où le chop suey a-t-il vu le jour ? Ca remonte au milieu du XIXè siècle quand les Chinois sont arrivés en Amérique. A l'époque, les Américains n'étaient pas encore fous de cuisine chinoise. En fait, ces gens qui débarquaient leur semblaient très bizarres.
Toen ik daar was, besefte ik dat Generaal Tso eigenlijk best veel lijkt op Colonel Sanders in Amerika omdat hij bekend staat om kip in plaats van oorlog. Maar in China is deze man wel degelijk bekend om oorlog en níét om kip. Maar de grootvader van alle Chinees-Amerikaanse gerechten waar we het waars
chijnlijk toch echt over moeten hebben, is chop
suey. Dit werd rond het begin van de 20ste eeuw geïntroduceerd. Volgens de New York Times schoten de Chinese restaurants in 1904 als paddenstoelen uit de grond. Chop suey-manie zet de stad op stelten. Het duurde zo'n 30 jaar voordat
...[+++]de Amerikanen doorhadden dat chop suey eigenlijk helemaal niet bekend is in China. Zoals dit krantenartikel zegt: De gemiddelde inwoner van een Chinese stad weet niets van chop suey. Toentertijd was het een manier om te laten zien dat je chic en werelds was. Als je als man indruk wilde maken op een meisje kon je haar meenemen op een chop suey-afspraakje. Ik zeg graag dat chop suey de grootste culinaire grap is die één cultuur ooit met een andere heeft uitgehaald, omdat chop suey vertaald in het Chinees tsap sui betekent. Terugvertaald betekent dit verschillende restjes . Mensen reizen door China en vragen naar chop suey wat enigzins te vergelijken is met een Japanner die hier komt en zegt dat die gehoord heeft over een in jouw land erg populair gerecht genaamd restjes , en dit is bijzonder... (Gelach) Ja toch? En niet alleen dat. Dit gerecht is bijzonder populair net na die vakantie die jullie Thanksgiving noemen. (Gelach) Dus waarom - waarom en waar komt chop suey vandaan? Laten we teruggaan naar het midden van de 19de eeuw toen de Chinezen voor het eerst naar Amerika kwamen. In die tijd stonden de Amerikanen niet te springen om Chinees te eten. Sterker nog, ze vonden deze mensen die op hun kusten aankwamen, vreemd.Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit
« Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à ...[+++] repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van
het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...C'est un des effets secondaires de la mondialisation : les problèmes qui seraie
nt autrefois restés locaux (une banque faisant faillite, par exemple) ont désormais des conséquences dans le monde entier. Et pourtant, les pays continuent à fonctionner de façon indépe
ndante, comme s'ils étaient seuls sur terre. Simon Anholt, un conseiller politique, a conçu un outil de comparaison unique af
in d'encourager les gouvernements à penser ...[+++]aux autres : l'indice des bons pays. Dans cette présentation drôle et fascinante, il répond à la question « Quel pays est le « plus bon » ? » La réponse vous surprendra peut-être (surtout si vous habitez aux États-Unis ou en Chine).
Het is een onverwacht neveneffect van globalisatie: problemen die ooit lokaal optraden — zoals een bank die teveel geld uitleent — hebben nu wereldwijde consequenties. Toch opereren landen nog steeds onafhankelijk, alsof de wereld buiten hen niet bestaat. Beleidsadviseur Simon Anholt bedacht een ongebruikelijke schaal, om overheden te bewegen uitwaarts te denken: de 'Goede Landen'-Index. In een pakkende, humoristische talk beantwoordt hij de vraag: Welk land is de grootste weldoener? Het antwoord zou je kunnen verrassen (vooral als je in de VS of China woont).
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
étaient ouverts aux seules classes ->
Date index: 2021-07-04