Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "élevés alors selon vous " (Frans → Nederlands) :
Les radiations sont effrayantes. En tout cas, certains types les sont. Mon compteur Geiger ne détecte rien près de mon téléphone, de mon routeur wi-fi ou mon four à micro-ondes. Car un compteur Geiger ne mesure que les radiations ionisantes - C.à.d. des radiations avec assez d'énergie pour arracher les électrons des atomes. Ça se mesure en unités appelées sieverts. Si vous êtes exposés à plus de 2 sieverts en une fois, vous serez certainement mort peu après ça. Mais nous sommes exposés de faibles niveaux de rayonnement ionisant tout le temps. Les bananes, par ex, sont riches en potassium et une partie de ce potassium est naturellement radioactif. Donc quand vous mangez une banane vous êtes exposés à environ 0,1 microsievert de radiation. C'
...[+++]est 1 sur 10 millions de sievert. Utilisons donc une banane pour mesurer les doses de radiation. Puisque les gens mangent des bananes, nous devenons radioactifs aussi. Vous êtes donc plus exposés aux radiations si vous dormez à côté de quelqu'un que si vous dormez seul. Mais je ne suis pas inquiet car cette dose est insignifiante par rapport à la radiation de fond émise par la Terre. Je veux dire : il y a un rayonnement ionisant venant du sol, de l'air et même de l'espace. Le niveau de radiation ici à Sydney est d'environ 0.15 microsieverts par heure et c'est environ la moyenne partout. Le niveau habituel, est entre 0.1 et 0.2 microsieverts/h Cependant, il y a des endroits avec des niveaux bien plus élevés. Alors, selon vous, qui sur Terre reçoit la dose maximale de radiation? Répondons à cette question en allant aux endroits les plus radioactifs sur Terre. Certains endroits que vous imagineriez très radioactifs pourraient vous étonner. Je suis à Hiroshima et ceci est le Dome de la Paix. A environ 600 m au dessus de ce dôme, explosa la première bombe nucléaire. Elle fut déclenchée pour avoir un impact de destruction maximal. Et bien le niveau de radiation aujourd'hui, presque 70 ans plus tard n'est que de 0.3 microsieverts/h. Je v ...
Straling is eng. Tenminste, sommige soorten straling zijn eng. Mijn Geiger teller meet bijvoorbeeld nie
ts bij mijn mobiele telefoon, de wifi-router of bij de magnetron. Dat komt doordat een Geiger teller alleen ioniserende straling meet. Dat is straling met genoeg energie om elektronen uit atomen te schieten. Het wordt gemeten in de eenheid Sievert. Als je aan meer dan twee Sievert in 1 keer wordt bloodgesteld ga je waarschijnlijk kort daarna dood. Maar we worden altijd aan een kleine hoeveelheid ioniserende straling blootgesteld. Bananen zijn bijvoorbeeld rijk aan Kalium en een stukje van dat radioactief is. Dus als je een banaan eet wo
...[+++]rdt je blootgesteld aan ongeveer 0,1 microsievert. Dat is 1 tienmiljoenste Sievert. Laten we een banaan als maatstaaf gebruiken. Omdat mensen bananen eten worden we ook radioactief. Dus je wordt aan meer straling blootgesteld als je naast iemand slaapt. Maar daar zou ik me geen zorgen om maken omdat die dosis zo klein is vergeleken met de achtergrondstraling. Wat ik bedoel is dat er ioniserende straling uit de grond, uit stenen, de lucht en zelfs uit de ruimte komt. Hier in Sydney is de achtergrondstraling ongeveer 0,15 microsieverts per uur en dat is het gemiddelde op Aarde. Meestal zit de achtergrondstraling tussen de 0,1 en 0,2 microsieverts per uur. Maar er zijn plaatsen met aanzienlijk hogere niveaus. Maar wie zou op aarde de hoogste dosis straling ontvangen? We beantwoorden die vraag door naar de meeste radioactieve plekken op Aarde te gaan. Sommige plaatsen waarvan je zou verwachten dat er veel straling is, kunnen verrassend zijn. Ik ben in Hiroshima en dat is de 'Peace Dome'. Het was ongeveer 600 meter boven die koepel, waar 's werelds eerste nucleaire bom afging in een stad. Die plek werd gekozen zodat de explosie het meest destructief zou zijn. Het stralingsniveau tegenwoordig, bijna 70 jaar later, is slechts 0,3 microsievert per uur. Ik ga dadelijk een lift in. We gaan nu met een lift naar beneden. Dit is een oude uranium ...Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espa
...[+++]ce, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier
...[+++] bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...Imaginons que vous alliez chez le docteur et qu'il dise : « Je viens de recevoir vos résultats, votre taux
de cholestérol est élevé. » Bien sûr vous savez tous qu'un cholestérol élevé est associé avec une augmentation des risques cardiovasculaires, de cris
e cardiaque, d'AVC. Alors, vous vous dites qu'avoir un cholestérol élevé n'est pas bon. Le médecin vous dit : « Je voudrais vous donner un traitement pour baisser votre taux de cholestérol, une statine. » Vous en avez probablement entendu parler, elles font partie des médicaments les
...[+++] plus prescrits, vous connaissez probablement des personnes qui en prennent. Alors, vous vous dites : « Oui ! Donnez-moi de la statine. » Mais il y a une question que vous devriez poser, une statistique que vous devriez demander dont la plupart des docteurs n'aiment pas parler et dont les groupes pharmaceutiques aiment encore moins parler.
Stel dus dat je dokter tegen je zegt: Ik heb hier je testresultaten. Je cholester
ol is aan de hoge kant. Jullie weten dat een hoog cholesterolgehalte de kans verhoogt op hart- en vaatziekten, hartinfarcten, beroerte. Je denkt dus bij jezelf: hoog cholesterol, da's geen goede zaak. Dan zegt de dokter: Ik wil je een medicijn geven dat je cholesterol helpt verlagen, een statine. Waarschijnlijk weet je dat statines behoren tot de meest voorgeschreven geneesmiddelen ter wereld of kent zelfs iemand die ze neemt. Dus je denkt: vooruit, doe die statine maar. Maar op dat moment moet je eigenlijk iets vragen. Er is een statistiek waarover de meest
...[+++]e artsen niet graag praten en farmaceutische bedrijven nog minder.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schittere
nde zonlicht waarin ...[+++]alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Nous savons que ça marche. Si vous avez le paludisme, nous vous donnons de la qu
inine, ou un de ses dérivés. Et donc c'est ce que les médecins sont initialement entrainés à faire. Et c'est miraculeux dans le cas des maladies infectieuses -- comme ça fonctionne bien. Et beaucoup de gens dans le public ne seraient probablement pas en vie si les médecins ne faisaient pas ça. Mais maintenant appliquons ça aux maladies systémiques comme le cancer. Le problème est que, dans le cancer, il n'y a pas quelque chose d'autre à l'intérieur de vous. C'est vous, vous êtes en panne. Cette conversion à l'intérieur de vous s'est mal faite d'une fa
çon ou d'u ...[+++]ne autre. Alors comment diagnostiquons nous cette conversion? Et bien maintenant ce que nous faisons et que nous la divisons selon les parties du corps -- vous savez, l'endroit où c'est apparu -- et nous vous mettons dans des catégories différentes selon la partie du corps. Et alors vous faisons un essai clinique pour un médicament contre le cancer du poumon et un pour le cancer de la prostate et un pour le cancer du sein, et nous les traitons comme s'ils étaient des maladies distinctes et cette manière de les séparer avait quelque chose à voir avec ce qui ne va vraiment pas. Et bien sûr, ça n'a pas vraiment grand'chose à voir avec ce qui ne va pas. Parce que le cancer est une défaillance du système.
We weten dat dat werkt. Als je malaria hebt, krijg je kinine of een afgeleide ervan. Dat is het fundament van de artsenopleiding. Prima methode, als we te doen hebben met een besmettelijke ziekte - dan werkt het goed. Veel mensen hier in het publiek zouden waarschijnlijk niet meer leven als artsen dit niet deden. Maar pas dat nu eens toe op systeemziekten zoals kanker. Het probleem is dat bij kanker er niets vreemds in je is binnengedrongen. Jij bent het zelf waarin iets stuk is gegaan. Die conversatie binnen in je is op de een of andere ma
nier in het honderd gelopen. Hoe diagnosticeren we zo'n conversatie? Nu doen we dat door te kijken
...[+++]waar in je lichaam de fout optreedt - waar de ziekte zich uit - en wij brengen je onder in verschillende categorieën volgens het deel van het lichaam. Dan doen we een klinische proef voor een geneesmiddel voor longkanker, een voor prostaatkanker en een voor borstkanker. Wij behandelen deze alsof het afzonderlijke ziekten zijn, alsof deze manier van indelen iets te maken had met wat er werkelijk is misgegaan. Natuurlijk heeft dat weinig te maken met wat er misging. Omdat kanker een falen is van het systeem.En fait, c'est plutôt intéressant. Juste la formulation des badges ou le nombre de points que vous gagnez, nous le voyons à l'échelle du système étendu, comme des dizaines de milliers d'élèves de CM2 ou de sixième se dirigeant dans un sens ou un autre, en fonction du badge que vous leur donnez. (Rires) BG : Et votre association avec Los Altos, comment cela s'est-il fait ? SK : Los Altos, c'était un peu fou. Encore une fois, je ne m'attendais pas à une utilisation en classe. Une personne de chez eux est venue et a dit : « Qu'est-ce que vous feriez si vous aviez carte blanche dans une classe ? » J'ai dit : « Eh bien, je laisserais tous les élèves travailler à leur propre rythme sur quelque chose comme ça et nous leur donnerions un tableau de
...[+++]bord. » Ils ont dit : « Oh, c'est un peu radical. Nous devons y réfléchir. » Et le reste de l'équipe et moi nous sommes dit : « Ils ne voudront jamais faire ça. » Mais dès le lendemain, ils nous ont dit : « Pouvez-vous commencer dans deux semaines ? » (Rires) BG : Donc cela concerne les cours de maths de CM2 maintenant ? SK : Deux classes de CM2 et deux classes de quatrième. Et ils le font à l'échelle du district. Je pense qu'ils sont exaltés par le fait qu'ils peuvent suivre les enfants désormais. Ce n'est pas cantonné à l'enceinte de l'école. Nous avons même vu qu'à Noël, certains enfants s'exerçaient. Et nous pouvons tout suivre. Donc ils peuvent vraiment les suivre alors qu'ils parcourent tout le district. Pendant l'été, ou alors qu'ils passent d'un enseignant à un autre, vous avez cette continuité des données qu'ils peuvent voir, même à l'échelle du district. BG : Donc certaines des fonctionnalités sont pour les enseignants pour qu'ils suivent l'évolution des enfants.
Het is heel interessant. De naam van de badge, of hoeveel punten je krijgt om iets te doen, maken dat we over het hele systeem zien hoe tienduizenden kinderen van 10 of 11 jaar de ene of de andere richting uitgaan, afhankelijk van de badge die je ze geeft. (Gelach) BG: Je samenwerking met Los Altos, hoe is die tot stand gekomen? SK: Los Altos is een beetje een gek verhaal. Nogmaals, ik had niet verwacht dat dit gebruikt zou worden in de klas. Iemand van het bestuur kwam me zeggen: Wat zou je doen als je de vrije hand kreeg in een klas? Ik zei: Ik zou elke leerling op zijn tempo laten werken aan zoiets, en we zouden een dashboard maken. Zij zeiden: Dat is nogal radicaal. We moeten erover nadenken. De rest van het team en ik hadden zoiets van
...[+++]: Dat gaan ze nooit willen doen. Maar letterlijk de volgende dag klonk het: Kun je over twee weken starten? (Gelach) BG: Dus dat gebeurt momenteel voor wiskunde voor 10-jarigen? SK: Het zijn twee klassen van 10-jarigen en twee van 12-jarigen. Ze doen het op districtsniveau. Volgens mij zijn ze enthousiast omdat ze de kinderen nu kunnen opvolgen. Dit gaat verder dan alleen op school. Zelfs met kerstmis zagen we dat sommige kinderen aan de slag waren. We kunnen alles volgen. Ze kunnen ze dus volgen over het hele district heen. Gedurende de vakantie, als ze naar de volgende leerkracht overgaan, is er een continuïteit van gegevens die ze zelfs op districtsniveau kunnen zien. BG: Dus een aantal van die gegevensoverzichten waren voor de leraar, om op te volgen wat er aan de hand is met de kinderen.Alors ils venaient me parler de tout ça et me disaient Tu sais, ce dont on a vraiment besoin c'est seulement de plus de gens, plus d'équipes, plus d'attention personnalisée, plus d'heures, plus d'expertise de la part des gens qui ont des connaissances en Anglais et qui peuvent travailler avec ces élèves individuellement. Et je leur disais, Bon, alors pourquoi vous ne vous mettez pas juste à travailler avec eux de individuellement ? Et ils disaient, Bon, on a cinq classes de 30 à 40 élèves chacune.
Dus hadden we het daarover en zeiden ze Weet je, wat we echt nodig hebben is gewoon meer mensen, meer lichamen, meer één op één aandacht, meer uren, meer expertise van mensen die vaardig zijn in Engels en die één op één kunnen werken met deze leerlingen . En dan zei ik: Waarom werk je dan niet één op één met ze? Waarop zij zeiden: Nou, we hebben 5 klassen van 30 tot 40 leerlingen elk.
Si vous vous restez vivant, mais êtes dans les environs d'une arme nucléaire, vous avez -- ça a explosé -- vous avez 10 à 20 minutes, selon la taille de la bombe et l'endroit où exactement elle a explosé, pour vous sauver avant qu'une quantité mortelle de radiation arrive directement du champignon nucléaire qui s'élève.
Als je merkt dat je nog in leven bent, heb je nog 10 tot 20 minuten heb je nog 10 tot 20 minuten - afhankelijk van de kracht en hoe ver het verwijderd was - om je te verbergen voordat een dodelijke hoeveelheid straling je bereikt vanuit de opstijgende paddenstoelwolk.
Nous avons créé une présomption selon laquelle si vous êtes un patient à l'hôpital avec un IMC élevé, les quatre murs du bureau du médecin ne vous donneront sans doute pas tout ce dont vous avez besoin pour être en bonne santé.
We vermoeden dat je als patiënt met overgewicht in dat ziekenhuis, voor je gezondheid niet voldoende hebt aan wat de spreekkamer binnen zijn 4 muren te bieden heeft.
Vous pouvez mettre ces choses-là de côté, et alors vous pouvez être interrompu selon votre propre planification au moment où vous le désirez, quand vous êtes disponible, quand vous êtes prêt à vous y remettre.
Deze dingen kun je aan de kant zetten, en dan kun je gestoord worden volgens je eigen schema op een geschikt moment, als je beschikbaar bent, als je er klaar voor bent.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
élevés alors selon vous ->
Date index: 2025-01-09