Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "vrais chemins " (Frans → Nederlands) :
Et que ces leaders sociaux qui étudient vraiment les innovations et offrent des perspectives d'avenir aux 70% de Pakistanais qui gagnent moins de deux dollars par jour, construisent de vrais chemins vers l'espoir.
Dat deze sociale leiders die werkelijk kijken naar innovatie en het geven van kansen aan de 70% van Pakistanen die minder dan twee dollar per dag verdienen, echte wegen naar hoop banen.
Maintenant le chemin le plus facile pour tomber dans cela, et ne pas être vraiment vrai, donc, le moyen le plus simple de ne pas être vrai à soi-même est de ne pas comprendre son héritage, et donc de répudier cet héritage.
De gemakkelijkste manier om hier in de fout te gaan en niet echt echt te zijn, de gemakkelijkste manier om niet trouw te zijn aan jezelf, is je erfenis niet begrijpen en daardoor je erfenis verwerpen.
Les connexions du réseau neuronal du cerveau déterminent les chemins que vont emprunter les flux d'activité cérébrale. Et donc le connectome est comme le lit de la rivière. Mais la métaphore est plus riche que cela. Parce que s'il est vrai que le lit de la rivière guide les flots de l'eau, il faut dire aussi que sur un long terme l'eau à son tour remodèle le lit de la rivière.
De verbindingen van het neurale netwerk zetten de weg uit waarlangs de hersenactiviteit gaat. Dus is het connectoom zoals de rivierbedding. Maar er zit meer in de metafoor, want het is waar dat de rivierbedding de stroming van het water gidst; maar over langere periodes herkneedt het water ook de rivierbedding.
LT : (Rires) JF : Non, c'est vrai. J'existe parce que mes amies sont là. Tu es l'une d'entre elles. Je ne sais pas pour toi, mais... (Rires) Elles me rendent plus forte, plus intelligente, plus courageuse. Elles me tapotent sur l'épaule pour me remettre dans le droit chemin.
LT: (Gelach) JF: Nee, dat is waar. Ik besta omdat ik vriendinnen heb. Jij bent er één van. Geen idee of dat ook voor jou geldt. (Gelach) Ze maken me sterker, ze maken me slimmer, ze maken me moediger. Ze tikken me op de schouder als ik gecorrigeerd moet worden.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
vrais chemins ->
Date index: 2024-11-23