Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "vraiment bons quelque " (Frans → Nederlands) :
Je rencontre toutes sortes de gens qui ne pensent pas être vraiment bons quelque part.
Ik kom allerlei soorten mensen tegen die denken dat ze nergens echt goed in zijn.
Je suis intrigué par un concept qui été inventé dans la première partie du 19ème siècle -- en fait la deuxième décennie du 19ème siècle par un poète de 27 ans dont le nom était Percy Shelley. Bon, nous pensons tous que Shelley était évidemment un grand poète romantique, be
aucoup d'entre nous avons tendance à oublier qu'il a écrit de merveilleux essais aussi, et le plus mémorable de ces essais s'intitule Défense de la poésie . Il fait 5,6,7,8 pages en tout, et il devient profond et difficile vers la t
roisième page, mais quelque part sur la seconde ...[+++] page il commence à parler de la notion de ce qu'il appelle l'imagination morale . Et voici ce qu'il dit, traduit en gros : Un homme -- un homme générique -- un homme, pour être vraiment bon, doit imaginer clairement.
Ik ben geïntrigeerd door een concept dat het levenslicht zag aan het begin van de 19e eeuw -- eigenlijk tussen 1910 en 1920 -- door een 27- jarige dichter, genaamd Percy Shelley. We denken allemaal dat Shelley een groot romantisch dichter was, maar men lijkt te vergeten dat hij ook enkele prachtige essays heeft geschreven. Het meest bekende daarvan heet Een verdediging van de poëzie . Het is ongeveer 5 tot 8 pagina's lang en het wordt nogal zwaarwichtig, ergens na pagina 3, maar ergens op de tweede p
agina begint hij te praten over een begrip dat hij morele verbeeldingskracht noemt. Vrij vertaa
ld zegt hij dit: De ...[+++]mens -- in het algemeen -- moet, om grotendeels goed te zijn, een heldere verbeelding hebben.Mais si vous avez quelque chose qui possède une fonction, qui est vraiment bon marché, les gens trouveront de nouvelles façons de les arranger pour créer de nouvelles choses.
Als je iets hebt met een functie en het echt goedkoop is, dan vinden mensen nieuwe manieren om er nieuwe dingen van te maken.
Quelque chose comme la règle 30, par exemple, s'avère être un vraiment bon générateur aléatoire.
Zoiets als Regel 30 bijvoorbeeld, dat blijkt een goede randomness generator te zijn.
Cela peut sembler bizarre pour certains d'entre vous, mais si vous avez déjà entendu quelqu'un dire que Dieu est envieux, ou mesquin, ou jaloux, c'est exactement ce qu'ils font – ils reconnaissent la possibilité que Dieu ne soit pas vraiment bon.
Dat klinkt misschien vreemd voor sommigen onder jullie, maar als je ooit iemand hebt horen zeggen dat God afgunstig, of kleinzielig, of jaloers is, dan is dat in feite wat ze doen - ze erkennen de mogelijkheid dat God niet echt goed is.
Un jour un responsable de la NASA vient dans mon bureau, s'assied et dit : Pouvez-vous s'il-vous-plaît nous dire, comment chercher de la vie ailleurs que sur la Terre ? Et ça m'a surpris, parce que j'avais été en fait engagé pour travailler sur l'informatique quantique. Pourtan
t, j'avais une très bonne réponse. J'ai dit : Je n'en ai aucune idée. Et il m'a dit : Les signatures biologiques, nous devons chercher les signatures biologiques. Et j'ai dit : Qu'est-ce que c'est ? Et il a dit : C'est tout phénomène mesurable qui nous permet d'indiquer la présence de
vie . Et j'ai dit : Vraiment ...[+++] ? N'est-ce pas un peu facile ? Je veux dire, nous avons la vie. Ne pouvez-vous pas utiliser une définition, par exemple une définition de la vie semblable à celle de la Cour Suprême ? Alors j'y ai réfléchi un peu, et j'ai dit : Bon, est-ce vraiment si simple ? Parce que oui, si vous voyez quelque chose comme ça, alors d'accord, je vais appeler ça la vie, c'est indubitable. Mais voici quelque chose . Et il continue : Bien, c'est la vie aussi. Je sais cela . Sauf que si vous pensez que la vie est aussi définie par les choses qui meurent, pas de chance en ce qui concerne cette chose, parce que c'est en fait un organisme très étrange. Il grandit jusqu'au stade adulte comme cela et passe alors par une phase à la Benjamin Button, et régresse en fait encore et encore, jusqu'à redevenir un petit embryon, et en fait recommence alors à grandir, et à rajeunir encore et grandir, comme une sorte de yo-yo, et il ne meurt jamais. Donc c'est vraiment de la vie, mais en fait ça ne ressemble pas à ce nous considérons que devrait être la vie.
Op een dag komt een NASA-manager mijn kantoor binnen, gaat zitten en zegt: 'Kun je ons alsjeblieft vertellen hoe we op zoek kunnen gaan naar leven buiten de aarde?' Dat kwam als een verrassing voor mij, want ik was eigenlijk ingehuurd om te werken aan kwantumberekening. Toch had ik een heel goed antwoord. Ik zei: 'Ik heb geen idee.' hij vertelde me: 'Biosignaturen, we moeten op zoek naar een biosignatuur.' Ik weer: 'Wat is dat?' Hij zei: 'Het is eender welk meetbaar fenomeen dat ons in s
taat stelt om de aanwezigheid van leven vast te stellen.' Ik zei: 'Echt waar? Is dat dan niet makkelijk? Ik bedoel, we hebben hier leven. Kun je daar gee
...[+++]n definitie op toepassen zoals bijvoorbeeld een Supreme Court-achtige definitie van leven?' Toen ik er een beetje over had nagedacht, zei ik: 'Is het echt zo gemakkelijk? Want ja, als je zoiets als dit ziet, dan noem ik dat leven - geen twijfel mogelijk. Maar hier is iets.' Hij dan: 'Goed, dat is ook leven. Dat weet ik.' Maar als je denkt dat het leven ook is gedefinieerd door dingen die sterven, dan heb je geen geluk met dit ding omdat dat eigenlijk een heel vreemd organisme is. Het groeit op tot het volwassen stadium, maakt dan een Benjamin Buttonfase door, gaat achteruit en achteruit totdat het weer als een klein embryo is en groeit dan weer terug, terug naar beneden en weer terug - als een jojo. Het sterft nooit. Het is leven, maar geen leven zoals wij het ons voorstelden.Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een
vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi
bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas
que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle de classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignants m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous donnez les cours, donc maintenant nous
...[+++]... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je vid
eo's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hie
...[+++]r even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wanneer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?Ca n'a pas donné grand chose et puis il y a eu l'incident Rodney King, et les gens ont pensé, Bon, si on a une caméra au bon endroit au bon moment, ou, peut-être, au mauvais moment, suivant le point de vue qu'on a, alors, on peut vraiment commencer à faire quelque chose. et à militer, et à être entendu, et à informer les gens de ce qu’il se passe. Donc « Witness » a été créé en '92 et a, depuis, distribué des caméras dans plus de 60 pays.
Het leidde eigenlijk nergens toe, maar toen was er het Rodney King-incident. De mensen dachten: Als je een camera hebt op de juiste plaats en tijd, of de verkeerde tijd, als je het slachtoffer bent, dan kan je er echt wat mee gaan doen. Je kan campagne gaan voeren en gehoord worden. Je kan mensen vertellen wat er aan de hand is. Dus werd WITNESS opgezet in '92. Het heeft het sindsdien camera's uitgedeeld in meer dan zestig landen.
Je me suis longtemps interrogée sur cette question : pouvons-nous évoluer ou développer un sixième sens. Un sens qui nous donnerait un accès continu et facile aux méta-informations ou à des informations qui
pourraient exister quelque part, qui pourraient nous
aider à prendre la bonne décision au sujet de n'importe quelle chose qu'on rencontre. Quelques-uns parmi vous pourraient répondre que, bon, les téléphones d'aujourd'hui font déjà cela. Mais je dirais que non. Quand vous rencontrez quelqu'un ici à TED -- TED est l'endroit où renco
...[+++]ntrer du monde, bien sûr, une fois dans l'année -- vous ne pouvez pas serrer la main à quelqu'un puis lui dire Vous pouvez attendre deux minutes, le temps que je sorte mon téléphone et que je vous cherche dans Google? Ou quand vous allez au supermarché, quand vous êtes là dans cet immense rayon avec différents types de papier toilette, vous ne sortez pas votre téléphone, pour ouvrir un navigateur et aller sur une page web pour décider lequel parmi ce choix est l'achat le plus écologique. Nous n'avons pas réelllement un accès facile à toutes ces informations pertinentes qui peuvent vraiment nous aider à prendre les meilleures décisions sur ce que nous devons faire, et comment agir. Et donc, mon groupe de recherche au Media Lab a développé une série d'inventions pour nous donner l'accès à cette information d'une manière plutôt facile, sans que l'utilisateur ait besoin de changer son comportement. Je suis ici pour dévoiler notre dernier résultat, le plus réussi jusqu'à présent, qui est encore en plein développement.
Ik raakte geïntrigeerd door de vraag of het mogelijk zou zijn om tot de ontwikkeling van een zesde zintuig te komen. Een zintuig dat ons naadloos en gemakkelijk toegang geeft tot meta-informatie of informatie die zich misschien ergens anders bevindt, maar relevant kan zijn om ons te helpen de juiste beslissing te nemen over alles wat we ook maar tegenkomen. En sommigen van jullie zullen daarop zeggen, doen hedendaagse mobiele telefoons dat niet al? Maar ik zeg van niet. Als je hier bij TED iemand tegenkomt -- wat zonder twijfel de top netwerkplek van het jaar is -- dan ga je niet iemands hand schudden en vervolgens zeggen, Heb je een momentje, dan pak ik mijn telefoon en Google je even?' Of als je naar de supermarkt gaat en daar in dat enor
...[+++]me gangpad staat met verschillende soorten toiletpapier, dan pak je niet even je mobiele telefoon om een browser te openen om een website te bezoeken waarmee je kunt beslissen welke van al die verschillende soorten toiletpapier de meest ecologisch verantwoorde aankoop is die je kunt maken? We hebben dus niet echt makkelijk toegang tot al die relevante informatie, die ons kan helpen bij het nemen van de beste beslissingen over wat je moet doen en welke acties je moet ondenemen. Om die reden heeft mijn onderzoeksgroep op het Media Lab een serie uitvindingen ontwikkeld die ons toegang geven tot die informatie op een relatief gemakkelijke manier, zonder dat de gebruiker ook maar iets van zijn gedrag hoeft te veranderen En ik ben hier voor de onthulling van ons recentste en tot nu toe, meest succesvolle poging, die nog flink in ontwikkeling is. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
vraiment bons quelque ->
Date index: 2021-09-13