Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "voudrais aussi faire " (Frans → Nederlands) :
Je voudrais aussi faire une distinction sur ce problème,
Het volgende waarover ik duidelijk wil zijn, is wat dit probleem is en wat het niet is.
Et je voudrais aussi ajouter, ce n'est pas seulement faire plus avec moins pour plus par de plus en plus de gens, le monde entier y travaille.
Daar wil ik nog aan toevoegen, dat het niet alleen draait om meer voor minder voor velen, door velen, maar door de hele wereld.
Je voudrais aussi vous faire remarquer que c'est beaucoup plus rouge que la plupart des pommes.
Merk op dat hij veel roder is dan de meeste appels.
Je suis une conteuse. C'est ce que je fais dans la vie - je raconte des histoires, j'écris des romans.
Et aujourd'hui, je voudrais vous raconter quelques histoires su
r l'art du conte et aussi sur quelques créatures surnaturelles appelé les djinns. Mais avant ça, permettez-moi s'il vous plaît de partager avec vous un aperçu de mon histoire pers
onnelle. Je vais le faire à l'aide de mots, bien sûr, mais aussi d'une forme géométrique,
...[+++]le cercle. Ainsi, tout au long de ma présentation, vous rencontrerez plusieurs cercles.
Ik ben een verhalenverteller. Dat is wat ik doe in het leven: verhalen vertellen, romans schrijven. Vandaag zou ik jullie een paar verhalen willen vertellen over de kunst van het vertellen en ook over bovennatuurlijke schepsels, djinni genaamd. Voordat ik daarheen ga wil ik een glimp van mijn eigen verhaal met jullie delen. Ik zal dat doen met behulp van woorden, natuurlijk, maar ook met een geometrische vorm, de cirkel. Doorheen mijn verhaal zal je verschillende cirkels ontmoeten.
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'ado
lescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en d
...[+++]isant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat e
r geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan mei
sjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en v ...[+++]echten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Et maintenant, qu'est-ce qui va se passer ? Il y a un an, c'est un intervenant à TED qui avait ouvert sa session avec cette question. Moi j'y rajouterais : et nous, qu'est-ce qu'on peut faire ? Je voudrais partager avec vous aujourd'hui quelque chose que je poursuis passionnément depuis des années, et qui rejoint, je crois, une quête aussi vieille que l'humanité. Il s'agit de libération par la connaissance, il s'agit de créer un monde en partage.
En nu, wat gaat er nu gebeuren? Vorig jaar begon een TED-spreker zijn sessie met die vraag. Ik zou eraan toevoegen: en wij, wat kunnen wij doen? Ik wil jullie vandaag deelgenoot maken van iets dat ik met passie nastreef, al jarenlang, en dat aansluit bij een zoektocht die zo oud is als de mensheid. Het gaat om bevrijding door kennis, om de creatie van een wereld die deelt.
(Rires) Dans le cadre de ma vocation à Robin Hood comme dans le cadre de celle entant que pompier volontaire, je suis témoin d'actes de générosité et de gentillesse à une échelle momume
ntale, mais je suis aussi témoin d'actes de grâce et de courage sur le plan individuel. Et vous savez ce que j'ai appris? Ils ont tous de l'importance. Alors quand je regarde dans cette salle les gens qui ont soit atteint, ou sont en passe d'obtenir, des niveaux remarquab
les de réussite, je voudrais vous offrir ce rappel: n'attendez pas. N'attendez pas
...[+++]d'avoir gagné votre premier million pour faire la différence dans la vie de quelqu'un. Si vous avez quelque chose à donner, donnez-le maintenant. Servez de la nourriture dans une soupe populaire, nettoyez un parc
(Gelach) Zowel bij mijn werk voor Robin Hood als bij mijn hobby als vrijwillige brandweerman, ben ik getuige van vrijgevigheid en vriendelijkheid op monumentale schaal, maar ik ben ook getuige van gevallen van gratie en moed op individuele basis. Weet je wat ik geleerd heb? Ze doen er allemaal toe. Dus wanneer ik deze zaal rondkijk naar mensen die uitzonderlijke successen behaald hebben, of e
rnaar op weg zijn, dan wil ik jullie hieraan herinneren: wacht niet. Wacht niet tot je je eerste miljoen hebt verdiend om een verschil te maken in iemands leven. Als je iets te geven hebt, geef het nu. Serveer eten in een gaarkeuken, maak een buurtpa
...[+++]rk schoon,Dans l'océan, c'est la norme plutôt que l'exception. Si je plonge dans l'océan, pratiquement n'importe où dans le monde, et que je traine un filet à 3 000 pieds sous la surface, la plupart des animaux, en fait dans beaucoup d'endroits de 80 à 90 pour cent des animaux que je ramènerai dans ce filet créeront de la lumière. Et cela crée des spectacles de lumières vraiment spectacula
ires. Maintenant je voudrais partager avec vous une petite vidéo que j'ai faite depuis un sous-marin. J'ai commencé à développer cette technique dans un petit sous-marin individuel appelé nomade des profondeurs et je l'ai ensuite adaptée pour l'utiliser à bord du
...[+++] Johnson Sea-Link, que vous voyez ici. Donc, il y a un panier d'un mètre de diamètre avec un écran tendu au travers attaché devant la sphère d'observation. Et à l'intérieur de la sphère j'ai une caméra hyper sensible qui est à peu près aussi sensible qu'un oeil humain adapté à l'obscurité, même si elle est un peu floue. Donc vous mettez la caméra en marche et vous éteignez les lumières. L'étincelle que vous voyez n'est pas de la luminescence ; c'est juste du bruit electronique capturé par ces appareils hyper sensibles. Vous ne voyez pas la luminescence avant que le sous-marin ne commence à évoluer dans l'eau, et quand il le fait, les animaux qui touchent l'écran sont stimulés et créent de la luminescence. Quand j'ai commencé à faire cela, j'essayais seulement de compter le nombre de sources. Je connaissais ma vitesse, je connaissais l'endroit. Donc je pouvais estimer combien de centaines de sources il y avait par mètre cube. Mais j'ai commencé à réaliser que je pouvais en fait identifier les animaux par le genre de flash qu'ils produisaient. Et donc, ici dans le golfe du Maine à 740 pieds, je peux quasiment nommer tout ce que vous voyez ici comme espèces,
In de oceaan is het eerder regel dan uitzondering. Als ik me op de open oceaan begeef, vrijwel overal ter wereld, en ik sleep een net van 900 meter naar de oppervlakte, zijn de meeste dieren, op veel plekken 80 tot 90 procent van de dieren die naar boven komen, lichtgevend. Dat staat garant voor behoorlijk spectaculaire lichtshows. Nu laat ik jullie een klein filmpje zien dat ik opnam vanuit een onderzeeër. Ik ontwikkelde deze techniek met een kleine éénpersoons duikboot genaamd Deep Rover, en heb haar toen aangepast voor de Johnson Sea-Link, die je hier ziet. Vóór de observatiekoepel is een ring van 90cm diameter met daarvoor een gaas gespannen. In de koepel heb ik een versterkte camera die ongeveer zo gevoelig is als een aan donker aangep
...[+++]ast menselijk oog, alleen een beetje wazig. Dus je zet de camera aan, doet de lichten uit. Die glinstering die je ziet, is geen luminescentie; dat is elektronische ruis op deze geïntensiveerde camera's. Je ziet geen luminescentie totdat de onderzeeër begint te bewegen door het water, maar als hij dat doet, worden tegen het scherm botsende dieren gestimuleerd om licht te geven. Toen ik dit voor het eerst deed, probeerde ik enkel het aantal bronnen te het tellen. Ik kende mijn snelheid; ik kende het gebied. Dus kon ik uitrekenen hoeveel honderden bronnen er waren per kubieke meter. Maar ik begon te beseffen dat ik dieren kon identificeren door de soort flitsen die ze produceerden. Hier, in de Golf van Maine op 225 meter, kan ik vrijwel alles wat je ziet benoemen tot op soort-niveau, datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
voudrais aussi faire ->
Date index: 2022-11-23