Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "victime disponible était ma femme " (Frans → Nederlands) :
Le seul problème, c'est que la seule victime disponible était ma femme.
Het enige beschikbare slachtoffer was mijn vrouw.
(Audio) Alexis Martinez : L'une des choses les plus difficiles pour moi était ma peur de ne plus pouvoir faire partie de la vie de mes petites-filles, et vous l'avez écartée complètement, ton mari et toi. L'une des conséquences est ma relation avec mes petites-filles. Elles se battent parfois pour déterminer si je suis un homme ou une femme.
(Audio) Alexis Martinez: Een van de moeilijkste dingen voor mij was de angst geen deel te mogen uitmaken van mijn kleindochters levens. Jij maakte daar korte metten mee, jij en je man. Een van de vruchten daarvan is, in mijn relatie met mijn kleindochters, dat ze soms ruzie maken over of ik een hij of een zij ben.
et 30 ans plus tard j'étais assis dans un avion à côté d'une femme, Veronica, qui venait du Chili et nous étions en tournée pour les droits de l'homme et elle a commencé à me raconter ce que ça faisait d'être torturée, et, de ma place très privilégiée, c'était ma seule référence sur la question.
Dertig jaar later zat ik in een vliegtuig, met een vrouw uit Chili, genaamd Veronica, We waren samen op een rondreis voor mensenrechten, en ze begon me te vertellen hoe het was om gemarteld te worden. Vanuit mijn bevoordeelde positie was dit de enige referentie die ik had.
Jusqu’à ce que j’en sois arrivé à ma maison, dont le client était ma femme.
Totdat ik mijn eigen huis kocht en mijn vrouw de klant was.
Peu à peu, je me suis rappelé que le protecteur était ma femme.
Gaandeweg herinnerde ik me dat mijn vrouw mijn beschermer was.
Homme 1 : à partir du moment où il y a de l'injustice, quelqu'un doit
faire un sacrifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'est une vengeance! Si vous tuez, il n'y a pas
de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous avions des avions, nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israelienne est toujours plus forte. Homme: Alors, soyons égaux devant la mort. Nous avons toujours le Paradis. Femme: Il n'y a pas de Paradis! Ca n'existe que dans votre tête! Homme: Dieu
...[+++] vous pardonne, dieu vous pardonne! Que dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie, nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtvaardigheid bestaat, moet iemand zich opofferen! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt, is er geen verschil tussen het slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Paradijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge God je vergeven. Als jij niet Abu Azzam's dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in mijn hoofd dan een leven in deze hel! In dit leven zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En
...[+++]wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...Alors, Louis XVI a répondu en envoyant des troupes à Paris principalement pour faire taire les protestes sur la p
énurie alimentaire, mais les révolutionnaires
l'ont pris comme une provocation, et ils ont répondu par la prise de la Bastille, le 14 juillet, qui, par hasard, est aussi connu comme le jour de la Bastille. La Bastille a été envahie notamment pour libérer les prisonniers - même si il n'y en avait que sept au moment - mais principalement, pour se procurer des armes. Mais alors, l'action la plus radicale de l'Assemblée Nationa
...[+++]le s'est passé le 4 août, quand ils ont aboli la plupart de l'ancien regime -des droits féodaux, des titres, des privilèges pour la noblesse, la fiscalité inégale, ils ont été tous abolis- au nom d'instaurer une nouvelle constitution. Et ensuite, le 26 août, l'Assemblée Nationale a adopté la Déclaration des Droits de l'Homme et du Citoyen, qui délimitait un système des droits qui s’appliquaient à tous et qui ont fait ces droits une pièce fondamentale de la nouvelle constitution. C'est très différent de la déclaration américaine, qui a été, genre, écrit à contre-cœur à la fin, et ne pouvait être appliqué pour ceux qui n'étaient pas des esclaves. La DoRoMaC, comme je l'ai appelé au lycée, a déclaré que tout le monde avait le droit à la liberté, à la propriété, et à la sécurité, des droits que la Révolution française ne protégerait guère, mais, comme on a dit la semaine dernière, la même chose peut être arguée pour beaucoup d'autres révolutions dites réussites. D'accord, allons au Thought Bubble (La Bulle des Pensées). Pendant ce temps, à Versailles, Louis XVI était encore le Roi des Français, et il paraissait que la France pourrait être une monarchie constitutionnelle. Ce qui voulait dire que peut être, la famille royale pourrait demeurer dans son palais magnifique, mais, en octobre de 1789, une rumeur courait que Marie Antoinette avait un stock de céréales quelque part dans le palais. Et, dans ce qui a été plus tard connu comme la Marche ...
Lodewijk de 16e stuurde troepen naar Parijs, eigenlijk om rellen over voedse
ltekorten te sussen maar de revolutionairen zagen dit als een uitdaging, en bestormden de Bastille gevangenis op 14 juli, wat, toevallig Bastille dag is. De Bastille werd kennelijk bestormd om gevangenen te bevrijden, ook al waren er toen maar 7 gevangenen, maar grotendeels om wapens te krijgen. Ma
ar de ingrijpendste actie van de Nationale Vergadering kwam op 4 augustus, toen ze de meeste re
gels van het ancien regime ...[+++] afschaften. Feodale rechten, voordelen voor edelen, oneerlijke belasting, werden afgeschaft voor het opstellen van een nieuwe grondwet. Op 26 Augustus riep de Nationale Vergadering de Verklaring van de Rechten van de Mens uit. - die rechten voorlegden die golden voor iedereen, en integreerden deze rechten in de nieuwe grondwet. Dat is verschillend van de Amerikaanse grondwet, die, met tegenzin werd omgebogen en alleen van toepassing was op niet-slaven. - verklaarde dat iedereen recht had op vrijheid, bezit en veiligheid - rechten die de Franse Revolutie zeer slecht beschermde. - - Oké, naar de denktank. Ondertussen in Versailles, was Lodewijk de 16e nog steeds koning van Frankrijk, en het leek erop dat Frankrijk een constitutionele monarchie was. Wat betekende dat de koninklijke familie kon blijven wonen in hun gigantische huis, maar in oktober 1789 begon de roddel dat Marie Antoinette graan verzamelde, ergens in het paleis. En wat bekend werd als de Vrouwenmars, een hoop gewapende arme vrouwen, bestormden het paleis en eisten dat Lodewijk en Marie Antoinette verhuisden van Versailles naar Parijs. Dat deden ze, want iedereen was natuurlijk bang voor gewapende arme vrouwen En dit is een teken voor velen dat de Franse Revolutie niet alleen ging om Verlichte ideeën, maar vooral over honger en een politiek systeem dat economisch gezien het ergste was voor de armen. Eigenlijk was deze eerste face van de revolutie helemaal niet zo revolutionair. De Nationale Vergadering wilde een cons ...Je suis née à Strasbourg, en France de parents turcs. Peu de temps après, mes parents se sont séparés, et je suis venue en Turquie avec ma mère. A partir de là, j'ai été élevée en tant qu'enfant unique par une mère célibataire. Or, au début des année
s 1970, à Ankara, c'était un peu inhabituel. Notre quartier était plein de grandes familles, où les pères étaient les chefs du foyer. J'ai donc grandi en voyan
t ma mère comme une femme divorcée dans un environnement patriarcal. En fait, j'ai grandi en observant deux types différents de fém
...[+++]inité. D'une part, il y avait ma mère, une femme turque bien éduquée, laïque, moderne, occidentalisée.
Ik werd geboren in Straatsburg, Frankrijk, uit Turkse ouders. Kort daarna gingen mijn ouders uit elkaar en ik kwam met mijn moeder naar Turkije. Vanaf dat ogenblik werd ik opgevoed als enig kind door een alleenstaande moeder. In het begin van de jaren zeventig was dat in Ankara nogal ongewoon. Onze buurt was vol met grote families waar vaders gezinshoofd waren. Ik groeide dus op en zag mijn moeder als een gescheiden vrouw in een patriarchale omgeving. In feite groeide ik op met de observatie van twee soorten van vrouw-zijn. Aan de ene kant was er mijn moeder, een hoogopgeleide, seculiere, moderne, westerse Turkse vrouw.
Et lorsque je m’apitoyais sur moi-même, comme le font les filles de 10 ans, elle me disait : « Ma chérie, sur l’échelle des plus grandes tragédies du monde, la tienne n'atteint même pas trois. » (Rires) Et quand j’ai posé ma candidature à une école de commerce, en étant certaine de ne pas y arriver, aucune de me
s connaissances n’y était arrivé, je suis allé chez ma tante qui avait
été battue par son mari pendant des années et avait fini par échapper à un mariage de violences avec seulement sa dignité intacte. Et elle m'a dit : « Ne fa
...[+++]is jamais tiennes les limitations des autres. » Et quand je me plaignais à ma grand-mère, une vétéran de la Seconde Guerre Mondiale, qui a travaillé dans le cinéma pendant 50 ans, et qui m’a soutenu dès l’âge de 13 ans, quand je me plaignais d'avoir peur que si je refusais un pont en or chez ABC pour une bourse à l'étranger, je ne retrouverai jamais, jamais un autre boulot, elle me disait : « Ma petite, je vais te dire deux choses. Tout d’abord, personne ne dit non à un Fullbright, et deuxièmement, il y a toujours de la place chez McDonald’s. » (Rires) « Tu trouveras un emploi. Fais le grand saut. » Les femmes de ma famille ne sont pas des exceptions. Les femmes dans cette salle, et celles qui nous regardent à L.A., et partout dans le monde, ne sont pas des exceptions. Nous ne sommes pas un groupe d’intérêt.
Als ik medelijden had met mezelf, zoals 9 of 10 jaar oude meisjes wel eens plegen te doen, zegde ze tegen mij: Liefje, op een schaal van de grote wereldtragedies is jouw geval nog niet eens een drie. (Gelach) Toen ik me inschreef aan de businessschool en er zeker van was dat ik het niet aankon en niemand kende die het had gedaan, ging ik naar mijn tante die jaren door haar man was mishandeld en ontsnapt was aan een huwelijk vol geweld met alle
en haar waardigheid intact. Ze vertelde me: Importeer nooit de beperkingen van andere mensen. Ooit ging ik klagen bij mijn grootmoeder, een Tweede-Wereldoorlogveteraan die 50 jaar lang voor de film
...[+++]werkte en me steunde van toen ik 13 was. Ik zei dat ik bang was dat als ik een droomjob bij ABC zou afslaan voor een beurs in het buitenland, ik nooit meer een andere baan zou vinden. Ze zei: Kindje, ik ga je twee dingen vertellen. Ten eerste, niemand scheept een Fulbright af en ten tweede, McDonald's werft altijd aan. (Gelach) Je vindt wel een baan. Riskeer het maar. De vrouwen in mijn familie zijn geen uitzonderingen. De vrouwen in deze kamer en toekijkend in L.A. en in de rest van de wereld zijn geen uitzonderingen. Wij zijn geen 'speciale gevallen'.Mais quand nous étions en tran
sit à l'aéroport de Lisbonne prêt à s'envoler pour
l'Angleterre, cette femme a vu ma mère porter cette robe qui avait été lavée tellem
ent de fois qu'elle était pratiquement transparente, avec cinq enfants à l'air affamé, elle s'est approchée et lui a demandé ce qui nous était arrivé. Et elle lui expliqua. Et alors cette femme a vidé sa vali
...[+++]sé et a donné tous ses vêtements à ma mère, et à nous les jouets de ses enfants qui n'avaient pas l'air d'apprécier, mais... (Rire) Ce fut l'unique fois où elle pleura.
Maar op het vliegveld van Lissabon, op weg naar Engeland, zag een vrouw mijn moeder een jurk dragen die zo vaak gewassen was dat je er doorheen kon kijken, met vijf hongerig kijkende kinderen. Ze kwam ons vragen wat er gebeurd was. Ze vertelde het. Deze vrouw leegde haar koffer en gaf al haar kleren aan mijn moeder en aan ons, en het speelgoed van haar kinderen, die dat niet leuk vonden, maar... (Gelach) Dat was de enige keer dat ze huilde.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
victime disponible était ma femme ->
Date index: 2023-01-13