Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "vais me taire une seconde " (Frans → Nederlands) :
Je vais me taire une seconde car ceci est superbe.
Ik zal even niks zeggen, omdat dit zo mooi is.
et c'est une démonstration visuelle. Je vais donc me taire dorénavant.
Oh ja, en het is een visueel bewijs, dus ik zal nu stoppen met praten
Alors, je vais commencer par ceci : il y a deux ans, l'organisatrice d'un événement m'a téléphoné parce que je devais donner une conférence. Elle m'a appelé et m'a dit : J'ai vraiment du mal à trouver comment vous décrire sur notre petit prospectus. Et je me suis dit : Et bien, où est le problème ? Et elle m'a dit : Et bien, je vous ai déjà vu parler, et je vais vous désigner comme une chercheuse, je crois, mais j'ai peur que si je vous désigne comme chercheuse, personne ne vienne, parce que tout le monde pensera que vous êtes ennuyeuse et hors sujet. (Rires) Ok. Et elle a dit : Mais ce que j'ai aimé dans votre conférence, c'est que vous êtes une conteuse d'
...[+++]histoires. Alors je pense que ce que je vais faire, c'est juste dire que vous êtes une conteuse. Et bien sûr, mon côté universitaire, qui manque d'assurance, a dit : Vous allez dire que je suis quoi ?! Et elle a dit : Je vais dire que vous êtes une conteuse. Et moi : Et pourquoi pas fée Carabosse ? (Rires) J'ai fait : Laissez-moi réfléchir une seconde. J'ai essayé de rassembler tout mon courage.
Ik begin hiermee: een paar jaar geleden belde een organisator van een evenement me omdat ik een lezing zou geven. Ze belde en zei: Ik weet niet g
oed hoe ik over jou moet schrijven in de kleine flyer. Ik dacht: hoezo, je weet het niet? Ze antwoordde: Nou, ik zag je spreken en ik ga je een onderzoeker noemen, denk ik, maar ik ben bang dat er dan niemand komt. Ze zullen denken dat je saai en onbelangrijk bent. (Gelach) Oké. Ze zei: Wat ik zo leuk vond aan jouw lezing is dat je een verhalenverteller bent. Dus ik denk dat ik je gewoon een verhalenverteller noem. En de academische, onzekere kant van mij zegt: Je gaat me wàt noemen? Ik ga je ee
...[+++]n verhalenverteller noemen. Ik dacht: Waarom niet de toverfee? (Gelach) Ik zeg: Laat me hier even over nadenken. Ik probeerde diep van binnen de moed te vinden.Ou alors, Oh oui, je vais prendre une photo de cette fête . Mais on fait rarement ça quand on passe une mauvaise journée, et quelque chose d'horrible arrive. Et en fait, je me suis rendu compte que c'est très très important d'enregistrer même cette seconde là d'un très mauvais moment.
Zoals een foto nemen op een feestje. We doen het zelden op een slechte dag als er iets verschrikkelijks gebeurt. Ik leerde dat het juist heel, heel belangrijk is om die ene seconde van een erg slecht moment op te nemen.
Vous souvenez-vous de l'histoire d'Ulysse et les Sirènes qu'on vous a raconté au collège ou en primaire? Il y avait ce héros, Ulysse, qui rentre chez lui après la Guerre de Troie. Et il est debout sur le pont de son nav
ire, il parle à son second, et il dit, « Demain, nous allons naviguer au-delà de ces rochers, et sur ces rochers sont assises de belles femmes appelées Sirènes. Et ces femmes chantent une chanson enchanteresse, une chanson si séduisante que tous les marins qui l'entendent s'écrasent sur les rochers et périssent. » On s'attendrait, étant donné cela, qu'ils choisissent un autre itinéraire pour contourner les Sirènes, mais au
...[+++] lieu de ça, Ulysse dit, « Je veux entendre cette chanson. Et donc ce que je vais faire c'est que je vais verser de la cire dans tes oreilles et celles de tous les hommes - reste avec moi - de sorte que vous ne puissiez pas entendre le chant, et puis je vais devoir vous demander de m'attacher au mât afin que je puisse écouter et nous pouvons tous voguer sans problème. Donc, c'est un capitaine qui met la vie de chaque personne sur le navire en danger pour pouvoir entendre une chanson. Et je me plais à penser, si tel était le cas, qu'ils auraient probablement fait de multiples répétitions.
Herinner je je het verhaal van Odysseus en de Sirenen uit je schooltijd? Odysseus was een held op de terugweg na de Trojaanse oorlog. Hij staat op het dek van zijn schip en praat met zijn eerste stuurman. Hij zegt: Morgen zullen we voorbij die rotsen zeilen. Op die rotsen zitten knappe vrouwen, Sirenen genaamd. Die vrouwen zingen een betoverend lied, dat zo verleidelijk is dat alle zeilers die het horen, te pletter slaan op de rotsen en sterven. Je zou verwachten dat ze dan ook een andere weg zouden kiezen die de Sirenen zou mijden, maar nee, Odysseus zegt: Ik wil dat lied horen. Wat ik zal doen, is was stoppen in de oren van jou en van al de mannen -- blijf bij me -- zodat j
ullie het lied niet kunnen ...[+++] horen. Dan laat ik jullie mij vastbinden aan de mast zodat ik kan luisteren, en wij allen zonder kleerscheuren voorbij kunnen varen. Dit is dus een kapitein die het leven van alle mannen op het schip op het spel zet om een lied te kunnen horen. Ik denk dan dat als dat zo was, ze waarschijnlijk een paar keer zouden geoefend hebben.Et lorsque je m’apitoyais sur moi-même, comme le font les filles de 10 ans, elle me disait : « Ma chérie, sur l’échelle des plus grandes tragédies du monde, la tienne n'atteint même pas trois. » (Rires) Et quand j’ai posé ma candidature à une école de commerce, en étant certaine d
e ne pas y arriver, aucune de mes connaissances n’y était arrivé, j
e suis allé chez ma tante qui avait été battue par son mari pendant des années et avait fini par échapper à un mariage de violences avec seulement sa dignité intacte. Et elle m'a dit : « Ne fa
...[+++]is jamais tiennes les limitations des autres. » Et quand je me plaignais à ma grand-mère, une vétéran de la Seconde Guerre Mondiale, qui a travaillé dans le cinéma pendant 50 ans, et qui m’a soutenu dès l’âge de 13 ans, quand je me plaignais d'avoir peur que si je refusais un pont en or chez ABC pour une bourse à l'étranger, je ne retrouverai jamais, jamais un autre boulot, elle me disait : « Ma petite, je vais te dire deux choses. Tout d’abord, personne ne dit non à un Fullbright, et deuxièmement, il y a toujours de la place chez McDonald’s. » (Rires) « Tu trouveras un emploi. Fais le grand saut. » Les femmes de ma famille ne sont pas des exceptions. Les femmes dans cette salle, et celles qui nous regardent à L.A., et partout dans le monde, ne sont pas des exceptions. Nous ne sommes pas un groupe d’intérêt.
Als ik medelijden had met mezelf,
zoals 9 of 10 jaar oude meisjes wel eens plegen te doen, zegde ze tegen mij: Liefje, op een schaal van de grote wereldtragedies is jouw geval nog niet eens een drie. (Gelach) Toen ik me inschreef aan de businessschool en er zeker van was dat ik het nie
t aankon en niemand kende die het had gedaan
, ging ik naar mijn tante die jaren door haar man was mishandeld en ontsnapt was aan een huwelijk vol geweld met alleen haar waardigheid intact. Ze
...[+++] vertelde me: Importeer nooit de beperkingen van andere mensen. Ooit ging ik klagen bij mijn grootmoeder, een Tweede-Wereldoorlogveteraan die 50 jaar lang voor de film werkte en me steunde van toen ik 13 was. Ik zei dat ik bang was dat als ik een droomjob bij ABC zou afslaan voor een beurs in het buitenland, ik nooit meer een andere baan zou vinden. Ze zei: Kindje, ik ga je twee dingen vertellen. Ten eerste, niemand scheept een Fulbright af en ten tweede, McDonald's werft altijd aan. (Gelach) Je vindt wel een baan. Riskeer het maar. De vrouwen in mijn familie zijn geen uitzonderingen. De vrouwen in deze kamer en toekijkend in L.A. en in de rest van de wereld zijn geen uitzonderingen. Wij zijn geen 'speciale gevallen'.Oui, vo
us le pouvez, et je vais vous le montrer dans une
seconde. J'ai une mauvaise nouvelle : j'avais une petite vidéo que je voulais vous montrer, mais malheureusement, le son ne marche pas dans cette pièce
, donc je vais vous faire les commentaires, à la manière des Monty Pythons, de ce qui se passe à l'écran. Dans cette vidéo, un groupe de chercheurs se rend au MIT le jour de la remise des diplômes. Nous avons choisi le MIT parce que, évidemment, c'est très loin d'ici e
...[+++]t que ça ne vous dérangerait pas trop, mais ça marche de la même manière en Grande-Bretagne et sur la côte ouest des États-Unis, et nous leur avons posé ces questions, à des diplômés de science, et ils ne pouvaient pas y répondre. Et donc, il y a beaucoup de gens qui disent Ça m'étonnerait beaucoup que cette matière vienne de l'air. Ça me surprend beaucoup. Et c'était des diplômés de sciences.
Ja, dat kan. Ik toon het je zo. Ik heb slecht nieuws: ik had een video om jullie te tonen, maar helaas werkt het geluid niet in deze zaa
l. Ik zal je dus in ware Monty Python-stijl tonen wat er in de video gebeurt. In de video gaat een groep onderzoekers naar MIT op de dag van de promoties. We kozen MIT omdat dat heel ver weg is van hier en jullie het dus niet erg zouden vinden. Maar het werkt ongeveer op dezelfde manier in Groot-Brittannië als aan de Westkust van de VS. We stelden ze deze vragen, we stelden ze aan afgestudeerden in de wetenschappen, en ze kenden het antwoord niet. Vele mensen zeiden: Het zou me erg verbazen als je me zei
...[+++] dat dit uit de lucht kwam. Dat vind ik echt verrassend. Dit zijn afgestudeerden in de wetenschappen.Ou je me retrouve dans un situation comme celle-ci, je vérifie mes mails et je tire vers le bas pour rafraîchir. Mais, 60 secondes plus tard, je vais recommencer.
Of het gebeurt me dat ik mijn e-mail check en de gegevens laat verversen. Maar dan 60 seconden later laat ik hem opnieuw verversen.
Il y a eu pas mal de coups de feu, pas mal de discussions philosophiques avec les membres du gang. Au matin, le chef du gang est arrivé. Il a considéré Sudhir, est arrivé à la conclusion qu’il n’était pas une menace et ils l’ont laissé partir. Sudhir rentre chez lui. Il prend une douche, fait la sieste. Vous et moi, sans doute, face à cette situation, nous nous
serions dit bon, je vais plutôt écrire mon mémoire sur les Grateful Dead. Je les ai suivis pendant ces trois derniers mois. (Rires) Sudhir, lui, y est retourné directement, s’est rendu dans les logements sociaux. Est
monté à l’étage, le second ...[+++] étage, et a dit : « Salut les gars. J’ai passé un très bon moment à traîner avec vous, cette nuit. Je me demande si je pourrais recommencer ce soir. » Et voilà comment a commencé ce qui est devenu une belle relation qui a fait de Sudhir un résident non permanent du logement social pendant dix ans, à traîner dans des planques à crack, aller en prison avec les membres du gang, avoir les vitres de sa voiture explosées à coup d’armes à feu, avoir des descentes de police dans son appartement avec confiscation de ses disques durs... À peu près tout ce qu’on peut imaginer. Au final, l’histoire s’est bien terminée pour Sudhir, qui est devenu un des sociologues les plus respectés du pays. Et surtout pour moi, qui, assis à mon bureau avec ma feuille Excel ouverte, attendais que Sudhir vienne et me livre les dernières données obtenues du gang. Sans doute une des relations entre co-auteurs des plus inégales... (Rires) ... mais je suis heureux d’en avoir été le bénéficiaire.
Er werd veel geschoten, en hij hield veel filosofische discussies met de bendeleden. Tegen de ochtend kwam de bendeleider langs. Hij keek naar Sudhir, besloot dat hij geen gevaar was, en
ze lieten hem naar huis gaan. Dus Sudhir ging naar huis, nam een douche, deed een dutje. En jij en ik zouden in zo'n situatie waarschijnlijk denken, ik denk dat ik mijn thesis maar over The Grateful Dead ga schrijven. Ik ben ze de afgelopen drie maanden achterna gereisd. (Zaal lacht) Maar Sudhir ging terug naar het woonproject, ging naar de tweede verdieping en zei: Hey jongens, ik heb het gister zo met jullie naar mijn zin gehad dat ik mij afvroeg of we
...[+++] dat vannacht nog een keer konden overdoen. En dat was het begin van, naar wat bleek, een mooie vriendschap waarbij Sudhir tien jaar lang zo nu en dan in het woonproject woonde: hij verbleef vaak in crackhuizen, ging naar de gevangenis met de bendeleden, de ramen van zijn auto werden kapot geschoten, de politie brak in in zijn appartement en stal zijn computerschijven, noem maar op. Uiteindelijk had het verhaal een goed einde voor Sudhir, die één van de meest gerespecteerde sociologen van het land werd. En vooral voor mij, zittende in mijn kantoor met Excelspreadsheets geopend, wachtende op Sudhir die mij de laatste data kwam brengen die hij van de bende had gekregen. Het was één van de meest ongelijke co-schrijverschappen ooit (Zaal lacht) maar ik was blij dat ik er de vruchten van kon plukken. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
vais me taire une seconde ->
Date index: 2024-07-30