Vertaling van "unique à celle de milliards de milliards " (Frans → Nederlands) :

Beaucoup de gens suspectent que, tout comme nous sommes passés d'une idée d'un système solaire unique à celle de milliards de milliards de systèmes solaires, d'une idée d'une galaxie unique à celle d'une multitude de galaxies, nous devons passer d'une idée d'un seul Big Bang à celle de plusieurs Big Bangs. Peut-être que ces nombreux Big Bangs arborent une immense variété de propriétés. Revenons à cette image. Il y a un challenge symbolisé en haut de l'image, Mais vous avez un autre challenge pour la science symbolisé en bas de l'image.
Veel mensen vermoeden dat, net zoals we van één zonnestelsel naar ontelbare zonnestelsels zijn gegaan, van één melkwegstelsel naar vele sterrenstelsels, we ook van de ene oerknal naar vele oerknallen moeten gaan. Misschien vertonen deze oerknallen allemaal een enorme verscheidenheid aan eigenschappen. Laten we naar deze foto teruggaan. Er is een uitdaging gesymboliseerd aan de top, maar er is nog een uitdaging voor de wetenschap gesymboliseerd aan de onderkant.

Vous n’avez pas seulement un chaton.Vous en avez un paquet. En fait, c’est une estimation plutôt précise du nombre de planètes dans notre galaxie, et uniquement dans notre galaxie, au passage, je rappelle aux non-astronomes parmi nous que notre galaxie est seulement une parmi les cent milliards de celles que l’on peut voir avec nos télescopes. Ça fait beaucoup de biens immobiliers, mais bien sûr, la plupart des planètes vont s’avérer sans valeur, comme, Mercure ou Neptune. Neptune n’a probablement pas beaucoup d’importance dans votre vie. Donc la question est, quel pourcentage de ces planètes est en réalité adapté à la vie ? On ne connaît pas la réponse non plus, mais on la connaîtra cette année, grâce au Télescope Kepler de la NASA, et en fait, l'argent intelligent, c'est-à-dire les personnes qui travaillent sur ​​ce projet, l'argent intelligent suggère que la proportion de planète qui pourrait être satisfaisante pour la vie est peut-être d'une sur mille une sur cent, quelque chose comme ça.
Het zijn kittens. Je krijgt een nest, een hele troep. Dit is eigenlijk een tamelijk nauwkeurige schatting van het aantal planeten in ons melkwegstelsel, enkel in ons melkwegstelsel. Voor de niet-astronomen onder jullie: ons melkwegstelsel is er één van de 100 miljard die we zien door onze telescopen. ons melkwegstelsel is er één van de 100 miljard die we zien door onze telescopen. Dat is een hele hoop woonruimte, maar de meeste van deze planeten zijn min of meer waardeloos, zoals Mercurius of Neptunus, die waarschijnlijk geen grote rol spelen in jullie leven. De vraag is: hoeveel van deze planeten zijn geschikt voor leven? We weten het ook niet, maar we zullen het te weten komen dankzij NASA's Kepler Ruimtetelescoop. Mensen die het kunnen weten en aan dat project werken, suggereren dat het deel van de planeten dat levensvatbaar is op misschien één op duizend, één op honderd, zoiets.

Nous savons ce qu'elles sont. Il y a des milliards d'années, à des milliards d'années-lumière, la matière au centre d'une galaxie s'est effondrée en un trou noir super massif. Et dès lors, des champs magnétiques intenses ont dirigé une partie de l'énergie de l'effondrement gravitationnel. Une partie de la matière fut rejetée sous la forme de gigantesques jets qui ont illuminé les lobes avec la brillance de -- je crois que c'est mille milliards de soleils. La physique d'un cerveau humain ne pourrait guère être plus différente de celle d'un tel jet.
We weten wat ze wel zijn. Miljarden jaren geleden en miljarden lichtjaren van hier balde zich het materiaal in het centrum van een melkweg samen tot een super-massief zwart gat. Intense magnetische velden gaven richting aan een deel van de energie van die gravitationele ineenstorting. Een deel van die materie, werd uitgestoten in de vorm van geweldige stralen die oplichtten met de schittering van biljoenen zonnen, dacht ik. De fysica van het menselijk brein kan nauwelijks minder lijken op de fysica van zo'n straal.

Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...