Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "une petite fête commence " (Frans → Nederlands) :
Mon oncle est un violoniste très connu du Cap-Breton. Il s'appelle Buddy MacMaster, et c'est un type merveilleux ; nous avons une grande tradition à la maison qu'on appelle le square-dance, et nous avons fait des fêtes, de grandes fêtes à la maison et chez les voisins, et on parle de ceilidhs de cuisine. Bon, tout d'abord, ceilidh signifie fête en gaélique, mais les fêtes de cuisine, au Cap-Breton, sont très courantes ; en gros, quelqu'un arrive chez vous à l'improviste, et peu importe chez qui vous allez, au Cap-Breton, il y aura un violon, à coup sûr, et je dirais, hé bien, qu'il y a tout d'abord plus de violonistes par habitant au Cap-Breton que nulle part ailleurs dans le monde, de sorte que dix chances contre une, l'homme qui passe l
...[+++]a porte peut en jouer, alors quand quelqu'un vient chez vous, vous l'inviter à jouer une mélodie, et voilà ! une petite fête commence, et quelqu'un se met à danser, et quelqu'un chante, et tout ce genre de choses, c'était donc une merveilleuse, merveilleuse façon de grandir, et c'est de là que viennent mes débuts dans la musique : mon entourage, ma famille, ma lignée même, et... Oh, j'ai fait beaucoup de choses avec ma musique.
Mijn oom is een erg bekende fiddler uit Cape Breton. Zijn naam is Buddy MacMaster. Het is gewoon een prachtige man. We hebben thuis een geweldige traditie genaamd 'vierkant dansen'. We hadden feestjes, geweldige feestjes bij ons thuis en bij de buren thuis. Dan heb je het over keuken-cèilidhs. Cèilidh is Gaelisch voor feest. Een keukenfeest is in Cape Breton erg gewoon. Iemand loopt een huis binnen, het maakt niet uit welk huis je binnenloopt in Cape Breton, er is altijd een viool aanwezig, gegarandeerd. Ik zou zeggen, dat er meer violisten per hoofd van de bevolking in Cape Breton zijn dan in de rest van de wereld. Tien kansen tegen één dat degene die net de deur binnen gevallen is, viool kan spelen. Dus je hebt iemand die naar je huis komt,
je nodigt ...[+++]ze uit om een lied te spelen, en zie, een klein feestje begint en iemand begint met dansen, iemand zingt enzovoort. Het was een prachtige manier om op te groeien. Dat is waar mijn muzikale start vandaan komt: mijn omgeving, mijn familie, mijn bloedlijn zelf. Ik heb veel dingen gedaan met mijn muziek.A la fin de la première année, nous avons fait une petite fête comme cela se fait quand on a achevé un projet avec autant d'amour. On veut célébrer ça et faire une fête. Nous avons invité les familles, les amis, les responsables de l'Université.
Aan het eind van het eerste jaar van de workshop hebben we een klein eindejaarsfeest gegeven zoals men dat doet wanneer er iets met zoveel liefde wordt gedaan. Je wil het vieren met een feestje. We nodigden familieleden, vrienden en autoriteiten van de universiteit uit.
Durant la journée, il est très courant de croiser une petite fête ayant lieu dans la rue, comme cette fête de fiançailles.
Overdag is het heel gebruikelijk om op straat een klein feestje tegen te komen zoals dit verlovingsfeest.
Et - tout du moins, ils m'ont dit que c'était sa maison, Je crois qu'une fois, elle y a fait une petite fête ou quelque chose comme ça.
En -- ze zeiden me toch dat het haar huis was, Volgens mij hield ze daar op een bepaald moment een feestje of zo.
Cette pétition a commencé à décoller, extrêmement rapidement, vous ne pouvez pas imaginer.
Deze petitie begon groot te worden -- enorm snel, dat wil je niet weten.
Cette pétition a commencé à décoller, genre méga vite, vous n'avez pas idée.
De petitie ging van start en ging plots razendsnel.
Dans l'océan, c'est la norme plutôt que l'exception. Si je plonge dans l'océan, pratiquement n'importe où dans le monde, et que je traine un filet à 3 000 pieds sous la surface, la plupart des animaux, en fait dans beaucoup d'endroits de 80 à 90 pour cent des animaux que je ramènerai dans ce filet créeront de la lumière. Et cela crée des spectacles de lumières vraiment spectaculaires. Maintenant je voudrais par
tager avec vous une petite vidéo que j'ai faite depuis un sous-marin. J'ai commencé à développer cette technique dans un petit sous-marin individuel appelé nomade des profondeurs et je l'ai ensuite adaptée pour l'utiliser à bord du
...[+++] Johnson Sea-Link, que vous voyez ici. Donc, il y a un panier d'un mètre de diamètre avec un écran tendu au travers attaché devant la sphère d'observation. Et à l'intérieur de la sphère j'ai une caméra hyper sensible qui est à peu près aussi sensible qu'un oeil humain adapté à l'obscurité, même si elle est un peu floue. Donc vous mettez la caméra en marche et vous éteignez les lumières. L'étincelle que vous voyez n'est pas de la luminescence ; c'est juste du bruit electronique capturé par ces appareils hyper sensibles. Vous ne voyez pas la luminescence avant que le sous-marin ne commence à évoluer dans l'eau, et quand il le fait, les animaux qui touchent l'écran sont stimulés et créent de la luminescence. Quand j'ai commencé à faire cela, j'essayais seulement de compter le nombre de sources. Je connaissais ma vitesse, je connaissais l'endroit. Donc je pouvais estimer combien de centaines de sources il y avait par mètre cube. Mais j'ai commencé à réaliser que je pouvais en fait identifier les animaux par le genre de flash qu'ils produisaient. Et donc, ici dans le golfe du Maine à 740 pieds, je peux quasiment nommer tout ce que vous voyez ici comme espèces,
In de oceaan is het eerder regel dan uitzondering. Als ik me op de open oceaan begeef, vrijwel overal ter wereld, en ik sleep een net van 900 meter naar de o
ppervlakte, zijn de meeste dieren, op veel plekken 80 tot 90 procent van de di
eren die naar boven komen, lichtgevend. Dat staat garant voor behoorlijk spectaculaire lichtshows. Nu laat ik jullie een klein filmpje zien dat ik opnam vanuit een onderzeeër. Ik ontwikkelde deze techniek met een kleine éénpersoons duikboot genaamd Deep Rover, en heb haar toen aangepast voor de Johnson S
...[+++]ea-Link, die je hier ziet. Vóór de observatiekoepel is een ring van 90cm diameter met daarvoor een gaas gespannen. In de koepel heb ik een versterkte camera die ongeveer zo gevoelig is als een aan donker aangepast menselijk oog, alleen een beetje wazig. Dus je zet de camera aan, doet de lichten uit. Die glinstering die je ziet, is geen luminescentie; dat is elektronische ruis op deze geïntensiveerde camera's. Je ziet geen luminescentie totdat de onderzeeër begint te bewegen door het water, maar als hij dat doet, worden tegen het scherm botsende dieren gestimuleerd om licht te geven. Toen ik dit voor het eerst deed, probeerde ik enkel het aantal bronnen te het tellen. Ik kende mijn snelheid; ik kende het gebied. Dus kon ik uitrekenen hoeveel honderden bronnen er waren per kubieke meter. Maar ik begon te beseffen dat ik dieren kon identificeren door de soort flitsen die ze produceerden. Hier, in de Golf van Maine op 225 meter, kan ik vrijwel alles wat je ziet benoemen tot op soort-niveau,C’est exactement comme ça que ça se passe. » Ensuite pendant qu’on rentre à la maison, elle regarde dehors, et elle dit, « Maman, qu’est ce qui se passe si deux personnes se sont juste rencontrées dans la rue, un homme et une femme, et ils commen
cent à le faire. Ca peut arriver ? » Et je lui dis, « Oh non. Les humains sont très pudiques. Oh non. » Et ensuite, « Et qu’est ce
qui se passe à une fête. Et il y a toute un groupe de filles et un groupe
de garçons. Et ils commencent ...[+++] à le faire, Maman ?
Zo gaat dat. Tijdens het naar huis rijden, kijkt ze naar buiten en gaat: Wat als twee mensen elkaar op straat ontmoeten, een man en een vrouw. Kan het dan plots gebeuren? Oh nee, mensen zijn erg op hun privacy gesteld. Oh nee. En op een feest met een heleboel meisjes en jongens, en een boel mannen en vrouwen, en zij gaan het plots doen?
Il n'y a pas de lum
ière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het en
ige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Je parle de moi. C'est ce que je suis : une blogueuse. J'ai toujours décidé que j'allais être une experte en une seule chose, et je suis experte sur cette personne, donc j'écris sur elle. Et -- pour résumer l'histoire
de mon blog : il a commencé en 2001. J'avais 23 ans. Mon travail ne me plaisait pas, parce que j'étais designer, mais ça ne me stimulait pas. J'avais fait des études de lettres à la fac. Elles ne me servaient pas, mais l'écriture me manquait. Donc, j'ai commencé à tenir un blog et à inventer d
es choses comme ces petites histoires. Ceci est ...[+++] une illustration sur mon expérience en colo quand j'avais 11 ans, et comment je suis allée à une colo YMCA -- chrétienne -- et en fait à la fin, j'avais fait en sorte que mes amis me détestent tellement que je me suis cachée dans une couchette. Ils ne pouvaient pas me trouver. Ils ont commencé à faire des recherches, et j'ai entendu des gens dire qu'ils auraient aimé que je me sois suicidée, que j'aie sauté de Bible Peak. Donc -- vous pouvez rire, ça va. C'est ce qui m'a faite -- c'est moi. C'est ce qui m'est arrivé. Quand j'ai commencé mon blog j'avais vraiment cet unique objectif, je voulais -- j'avais compris, je disais que je ne serais jamais célèbre mondialement mais que je pourrais être célèbre sur Internet. Je me suis fixé un objectif. Je me suis dit que j'allais gagner un prix, parce que je n'avais jamais gagné de prix.
Ik praat over mezelf. Dat is wie ik ben. Ik ben een blogger. Ik besloot ooit dat ik een deskundige zou worden in één ding. Ik ben expert in deze persoon en schrijf dus over mezelf. En -- in het kort over mijn blog: ik begon in 2001 op mijn 23e. Ik was niet blij met mijn baan, ik ben ontwerpster werd niet echt gestimuleerd. Ik studeerde Engels en dacht dat ik er niets mee kon, maar ik miste het schrijven. Dus begon ik te bloggen door korte verhaaltjes te schrijven. Dit was een illustratie van mijn ervaringen op kamp toen ik 11 jaar was. Ik ging op kamp met de YMCA -- een christelijk kamp -- Uiteindelijk had ik het zo bont gemaakt dat mijn vrienden mij haatten en ik mij in een bed verstopte. Ze vonden me niet en startten een zoekactie. Ik hoo
...[+++]rde hen zeggen dat ze hoopten dat ik zelfmoord had gepleegd, of van de Bible Peak was afgesprongen. Lachen mag, dat is oké. Dit ben ik. Dit overkwam mij. Toen ik startte met mijn blog, had ik echt maar één doel. Ik zei: “Ik word niet beroemd over de hele wereld, maar ik kan beroemd worden op het internet.” Ik stelde mezelf tot doel een award te winnen omdat ik er nog nooit in mijn hele leven één won. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
une petite fête commence ->
Date index: 2022-03-13