Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "travaillé pendant deux " (Frans → Nederlands) :
J’ai les données. Je vais vous en montrer un extrait, «De la Conception à la Naissance». (Musique) Texte Vidéo : « De la Conception à la Naissance » Ovocyte Spermatozoïdes Ovule inséminé 24 Heures : Première division du bébé L’ovule fertilisé se divise quelques heures après la fusion… Et se divise à nouveau toutes les 12 à 15 heures. Jeune Embryon La vésicule vitelline alimente toujours le bébé. 25 jours : Développement des cavités du cœur 32 jours : Développement des bras et des mains 36 jours : Apparition des premières vertèbres Ces semaines-là sont la période de développement la plus rapide du fœtus. Si le fœtus continuait à gran
dir à cette vitesse pendant neuf mois ...[+++], il deviendrait un bébé d'une tonne et demie. 45 Jours Le cœur de l’embryon bat deux fois plus vite que celui de la mère. 51 Jours 52 Jours : Développement de la rétine, du nez et des doigts Le mouvement continu du fœtus dans le ventre est nécessaire pour la croissance musculaire et squelettique. 12 semaines : pas d’organe sexuel -- fille ou garçon, on ne sait pas encore 8 Mois Accouchement : la phase d’expulsion Le moment de la naissance (Applaudissements) Alexander Tsiaras : Merci. Mais vous voyez, quand vous commencez à travailler sur ces données, c’est assez spectaculaire. En continuant à faire des scanners l’un après l’autre, en travaillant sur ce projet, en regardant ces deux cellules toutes simples qui ont cette espèce d’incroyable mécanisme qui par magie deviendra une personne. En continuant à travailler sur ces données, en observant des petits morceaux du corps, ces petits morceaux de tissu qui étaient un trophoblaste venant d’un blastocyste, qui tout à coup se creuse un chemin dans l’utérus, en se disant, « Je suis là pour rester ». Tout à coup, en conversant et en communiquant avec les œstrogènes, la progestérone, en disant, « Je suis là pour rester, plantez-moi » en construisant cet incroyable fœtus tri-linéaire qui devient, en 44 jours, quelque chose que vous pouvez reconnaître, puis en 9 ...
Ik kreeg de gegevens. Ik zal jullie een voorbeeld laten zien van dat stuk: Van conceptie tot geboorte . (Muziek) Videotekst: Van conceptie tot geboorte Eicel Sperma Bevrucht ei 24 uur: eerste deling van de baby De bevruchte eicel deelt een paar uur na de versmelting ... en deelt opnieuw om de 12 tot 15 uur. Het embryo in een vroeg stadium De dooierzak voedt de baby nog steeds. 25 dagen: de hartkamer ontwikkelt zich 32 dagen: de armen en handen ontwikkelen zich 36 dagen: begin van de
primitieve wervels Deze weken zijn de periode van de snelste ontwikkeling van de foetus. Als de foetus negen maanden op deze snelheid zou blijven groeien, zo
...[+++]u hij 1,5 ton wegen bij de geboorte. 45 dagen Het hart van het embryo klopt twee keer zo snel als dat van de moeder. 51 dagen 52 dagen: de ontwikkeling van het netvlies, neus en vingers De voortdurende beweging van de foetus in de baarmoeder is noodzakelijk voor de groei van de spieren en het skelet. 12 weken: neutraal geslacht -- we weten nog niet of het een meisje of een jongen wordt. 8 maanden Bevalling: het moment van de uitdrijving Het moment van de geboorte (Applaus) Alexander Tsiaras: Dank je wel. Maar zoals je kunt zien, wanneer je daadwerkelijk gaat werken aan deze gegevens is het vrij spectaculair. We bleven meer en meer scannen en werken aan dit project. We observeerden deze twee eenvoudige cellen die een ongelooflijke machinerie hebben en uiteindelijk een mens worden. Terwijl we bleven werken aan deze gegevens en kleine clusters van het lichaam observeerden, kleine stukjes weefsel: een trofoblast die loskomt van een blastocyst, en zich plots ingraaft in de zijkant van de baarmoeder en zegt: Ik ga hier nooit meer weg. Het spreekt en communiceert met de oestrogenen, de progesteronen: Ik ga hier niet meer weg, plant me. Het bouwt een ongelooflijke trilineaire foetus die binnen de 44 dagen iets wordt dat je kunt herkennen, en vervolgens op negen weken echt een kleine mens vormt. Het wonder van deze informatie: hoe komt het da ...Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une cent
aine d'employés. Et deux heures plus tard, il y avait ce
tte jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et elle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien
...[+++], vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow,
...[+++]als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk.Bon, comme vous l'avez enten
du dans l'intro, je travaille aux soins intensifs, et je
pense que j'ai vécu pendant l'âge d'or des soins intensifs. Ça a été une sacrée aventure. Ça a été fantastique. Nous avons des machine qui font bip. Il y en a plein, là. Et nous avons de la technologie magique qui, je pense, a vraiment bien marché, et pendant la durée de mon travail aux soins intensifs, le taux de mortalité des hommes en Austral
ie a été divisé par deux, et les s ...[+++]oins intensifs y ont contribué. C'est sûr, beaucoup des technologies que nous utilisons y ont contribué. Nous avons eu de formidables réussites, et nous nous sommes un peu laissé emporter par notre propre succès, et nous avons commencé à utiliser des expressions comme : sauver des vies . Je m'en excuse vraiment auprès de tout le monde, parce qu'évidemment, ce n'est pas le cas. Ce que nous faisons, c'est de prolonger la vie des gens, et de retarder la mort, de réorienter la mort, mais nous ne pouvons pas, strictement parlant, sauver des vies de façon permanente.
Zoals je hebt gehoord in de intro, werk ik op intensive care. Volgens mij heb ik de hoogtijdagen van de i.c. meegemaakt. Man, wat een belevenis. Het was fantastisch. We hebben machines die 'ping' zeggen. Er staan daar heel veel van die dingen. En we hebben wat magische technologie, die volgens mij heel goed heeft gewerkt. In de periode dat ik op de i.c. werkte, ging het sterftecijfer voor mannen in Australië met de helft omlaag. I.c. had daar zeker iets mee te maken. Natuurlijk heeft veel van de gebruikte technologie er iets mee te maken. Ons succes was dus overweldigend, maar we raakten er een beetje in verstrikt, toen we uitdrukkingen als 'levensreddend' gingen gebruiken. Ik bied iedereen daar mijn oprechte excuses voor aan, want uiteraar
...[+++]d doen we dat niet. We verlengen mensenlevens en stellen de dood uit. We leiden de dood om, maar strikt genomen kunnen we levens niet permanent redden.C'était juste grandiose. Les gens mangeaient dans leurs boîtes à lunch sur les tables rondes et il y avait un groupe triste qui jouait de la musique, ou alors c'était un groupe jouant de la musique triste, ou probablement les deux. (Rires) Et ce gars s'approche de moi, avec ses tatouages, sa queue de cheval et sa casquette de base-ball et il était accompagné de ses deux filles. Il me dit : « Gouverneur, ce sont mes deux filles. J'ai 48 ans, et j'ai travaillé dans cette usine pendant 30 ans.
Het was enorm. Mensen zaten hun brood te eten aan ronde tafels en een droevige band speelde muziek, of een band speelde droevige muziek, waarschijnlijk allebei. (Gelach) Een man komt naar me toe, hij heeft tatoeages, een paardenstaart en een honkbalpet op. Hij had zijn twee dochters bij zich, en hij zei: Gov, dit zijn mijn twee dochters. Ik ben 48 jaar oud en ik heb 30 jaar gewerkt in deze fabriek.
En fait, c'est plutôt intéressant. Juste la formulation des badges ou le nombre de points que vous gagnez, nous le voyons à l'échelle du système étendu, comme des dizaines de milliers d'élèves de CM2 ou de sixième se dirigeant dans un sens ou un autre, en fonction du badge que vous leur donnez. (Rires) BG : Et votre association avec Los Altos, comment cela s'est-il fait ? SK : Los Altos, c'était un peu fou. Encore une fois, je ne m'attendais pas à une utilisation en classe. Une personne de chez eux est venue et a dit : « Qu'est-ce que vous feriez si vous aviez carte blanche dans une classe ? » J'ai dit : « Eh bien, je laisser
ais tous les élèves travailler à leur pr ...[+++]opre rythme sur quelque chose comme ça et nous leur donnerions un tableau de bord. » Ils ont dit : « Oh, c'est un peu radical. Nous devons y réfléchir. » Et le reste de l'équipe et moi nous sommes dit : « Ils ne voudront jamais faire ça. » Mais dès le lendemain, ils nous ont dit : « Pouvez-vous commencer dans deux semaines ? » (Rires) BG : Donc cela concerne les cours de maths de CM2 maintenant ? SK : Deux classes de CM2 et deux classes de quatrième. Et ils le font à l'échelle du district. Je pense qu'ils sont exaltés par le fait qu'ils peuvent suivre les enfants désormais. Ce n'est pas cantonné à l'enceinte de l'école. Nous avons même vu qu'à Noël, certains enfants s'exerçaient. Et nous pouvons tout suivre. Donc ils peuvent vraiment les suivre alors qu'ils parcourent tout le district. Pendant l'été, ou alors qu'ils passent d'un enseignant à un autre, vous avez cette continuité des données qu'ils peuvent voir, même à l'échelle du district. BG : Donc certaines des fonctionnalités sont pour les enseignants pour qu'ils suivent l'évolution des enfants.
Het is heel interessant. De naam van de badge, of hoeveel punten je krijgt om iets te doen, maken dat we over het hele systeem zien hoe tienduizenden kinderen van 10 of 11 jaar de ene of de andere richting uitgaan, afhankelijk van de badge die je ze geeft. (Gelach) BG: Je samenwerking met Los Altos, hoe is die tot stand gekomen? SK: Los Altos is een beetje een gek verhaal. Nogmaals, ik had niet verwacht dat dit gebruikt zou worden in de klas. Iemand van het bestuur kwam me zeggen: Wat zou je doen als je de vrije hand kreeg in een klas? Ik zei: Ik zou elke l
eerling op zijn tempo laten werken aan zoiets, en we zouden een dashboard maken. Z
...[+++]ij zeiden: Dat is nogal radicaal. We moeten erover nadenken. De rest van het team en ik hadden zoiets van: Dat gaan ze nooit willen doen. Maar letterlijk de volgende dag klonk het: Kun je over twee weken starten? (Gelach) BG: Dus dat gebeurt momenteel voor wiskunde voor 10-jarigen? SK: Het zijn twee klassen van 10-jarigen en twee van 12-jarigen. Ze doen het op districtsniveau. Volgens mij zijn ze enthousiast omdat ze de kinderen nu kunnen opvolgen. Dit gaat verder dan alleen op school. Zelfs met kerstmis zagen we dat sommige kinderen aan de slag waren. We kunnen alles volgen. Ze kunnen ze dus volgen over het hele district heen. Gedurende de vakantie, als ze naar de volgende leerkracht overgaan, is er een continuïteit van gegevens die ze zelfs op districtsniveau kunnen zien. BG: Dus een aantal van die gegevensoverzichten waren voor de leraar, om op te volgen wat er aan de hand is met de kinderen.Et lorsque je m’apitoyais sur moi-même, comme le font les filles de 10 ans, elle me disait : « Ma chérie, sur l’échelle des plus grandes tragédies du monde, la tienne n'atteint même pas trois. » (Rires) Et quand j’ai posé ma candidature à une école de commerce, en étant certaine de ne pas y arriver, aucune de mes connaissances n’y était arrivé, je suis allé chez ma tante qui avait été
battue par son mari pendant des années et avait fini par échapper à un mariage de violences avec seulement sa dignité intacte. Et elle m'a dit : « Ne fais jamais tiennes les limitations des autres. » Et quand je me plaignais à ma grand-mère, une vétéran de
...[+++]la Seconde Guerre Mondiale, qui a travaillé dans le cinéma pendant 50 ans, et qui m’a soutenu dès l’âge de 13 ans, quand je me plaignais d'avoir peur que si je refusais un pont en or chez ABC pour une bourse à l'étranger, je ne retrouverai jamais, jamais un autre boulot, elle me disait : « Ma petite, je vais te dire deux choses. Tout d’abord, personne ne dit non à un Fullbright, et deuxièmement, il y a toujours de la place chez McDonald’s. » (Rires) « Tu trouveras un emploi. Fais le grand saut. » Les femmes de ma famille ne sont pas des exceptions. Les femmes dans cette salle, et celles qui nous regardent à L.A., et partout dans le monde, ne sont pas des exceptions. Nous ne sommes pas un groupe d’intérêt.
Als ik medelijden had met mezelf, zoals 9 of 10 jaar oude meisjes wel eens plegen te doen, zegde ze tegen mij: Liefje, op een schaal van de grote wereldtragedies is jouw geval nog niet eens een drie. (Gelach) Toen ik me inschreef aan de businessschool en er zeker van was dat ik het niet aankon en niemand kende die het had gedaan, ging ik naar mijn tante die jaren door haar man was mishandeld en ontsnapt was aan een huwelijk vol geweld met alleen haar waardigheid intact. Ze vertelde me: Importeer nooit de beperkingen van andere mensen. Ooit ging ik klagen bij mijn grootmoeder, een Tweede-Wereldoorlogveteraan die 50 jaar lang voor de film werkte en me steunde van toen ik 13 was. Ik zei dat ik bang was dat als ik een droomjob bij ABC zou afsla
...[+++]an voor een beurs in het buitenland, ik nooit meer een andere baan zou vinden. Ze zei: Kindje, ik ga je twee dingen vertellen. Ten eerste, niemand scheept een Fulbright af en ten tweede, McDonald's werft altijd aan. (Gelach) Je vindt wel een baan. Riskeer het maar. De vrouwen in mijn familie zijn geen uitzonderingen. De vrouwen in deze kamer en toekijkend in L.A. en in de rest van de wereld zijn geen uitzonderingen. Wij zijn geen 'speciale gevallen'.Nous dev
ons nous asseoir et travailler à cela maintenant. » Et le Singe a dit : « Tout à fait d'accord mais ouvrons Google Earth et regardons sur le sud de l'Inde, genre 50 m au dessus du sol, et faiso
ns défiler la carte pendant 2h30, jusqu'à atteindre le nord du pays, afin de mieux comprendre l'Inde. » (Rires) C'est ce que nous avons fait ce jour-là. (Rires) Alors que six mois se transforment
en quatre, puis en deux et en un mois les g ...[+++]ens de TED ont décidé de publier le nom des intervenants.
We moeten erbij gaan zitten en er nu aan werken. Het Aapje zei: Volledig mee eens, maar laten we eerst in Google Earth naar het onderste deel van India inzoomen, 70 meter boven de grond, en twee uur lang omhoog scrollen tot we de top van het land bereiken. Zo krijgen we een beter gevoel voor India. (Gelach) Dat deden we die dag. (Gelach) Zes maanden werden er vier en toen twee en toen een. De TED-mensen besloten de sprekerslijst te publiceren.
Et pendant deux jours, ils ont écouté les rapports des cinq équipes de travail, et en ont discuté.
Twee dagen lang beluisterden ze de verslagen van die vijf deelprojecten en bespraken ze.
J'ai eu le privilège de travailler à Haïti pendant deux semaines, plus tôt cette année.
Ik had het voorrecht om eerder dit jaar twee weken in Haïti te werken.
Donc, nous avons cette capacité aussi. Et chez les humains, nous appelons ça l'horloge biologique interne. On le voit très clairement quand on retire sa montre à quelqu'un et qu'on l'enferme dans un bunker,
bien en profondeur, pendant un mois ou deux. Les gens en fait se portent volontaire pour ça, et en général ils sortent et parlent avec enthousiasme de leur temps productif dans le trou. Donc, que ces sujets soient atypiques ou pas, ils montrent tous la même chose. Ils se lèvent un peu plus tard chaque jour -- disons environ 15 minutes -- et en quelque sorte dérivent de cette manière autour du
...[+++]cadran au fil des semaines. Et donc, de cette manière, nous savons qu'ils travaillent sur leur horloge biologique interne, plutôt que de détecter d'une façon ou d'une autre le jour à l'extérieur.
Wij hebben deze vaardigheid ook. Bij mensen noemen we het de lichaamsklok. Je kan dit best zien als je iemands horloge wegneemt en hem opsluit in een bunker, diep onder de grond, voor een paar maanden. Mensen doen dit zelfs vrijwillig en meestal komen ze eruit terwijl ze raaskallen over hun productieve periode in het hol. Hoe atypisch deze mensen ook zouden moeten zijn, ze vertonen allemaal hetzelfde gedrag. Ze staan elke dag een beetje later op -- een kwartier of zo -- en ze drijven zo de hele klok rond, gedurende die weken. Op deze manier weten we dat ze functioneren op hun lichaamsklokken eerder dan dat ze op één of andere manier de dag buiten aanvoelen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
travaillé pendant deux ->
Date index: 2022-03-31