Vertaling van "toute particule " (Frans → Nederlands) :

En fait, toute particule est une excitation d'un champ. » « Je vois pourquoi tu aimes la physique des particules, c'est plutôt cool, bizarre, mais cool. » « Ouais, tu peux appeler ça bizarre, ce n'est pas comme la vie de tous les jours. Le boson de Higgs est une excitation du champ de Higgs.
In feite zijn alle deeltjes veldexcitaties.” „Oké, goed. Ik kan me voorstellen waarom je deeltjesfysica leuk vindt, het is best cool. Vreemd, maar cool.” „Ja, je zou het een beetje vreemd kunnen noemen, het is niet alledaags. Het higgsboson is een higgsveldexcitatie.

Toute particule plus massive ne sera pas produite et restera invisible à nos yeux.
Deeltjes met meer massa dan deze energie limiet worden niet geproduceerd, en blijven onzichtbaar voor ons.

D'abord, on peut prendre de vielles particules que l'on connaît un peu et les coller ensemble pour construire de nouvelles particules *composites*. C'est ce que les himistes et biologistes moléculaires passent beaucoup de temps à faire, c'est un peu comme essayer de voir ce qu'on peut construire avec des legos. Ensuite, on peut cogner de vieilles particules ensemble, toujours plus fort, en espérant soit qu'on va casser la particule en des composants inconnus, ou créer une nouvelle particule en excitant les champs quantiques sous jacent à toute la réalité. Parfois ça marche et la collision révèle un bloc constructeur de l'univers *fondamentale* entièrement nouveau, comme les quarks. ou le Boson de Higgs. Mais la plupart du temps, ça fait juste une gros boxon, une explosion de vieilles particules que l'on connaît déjà. Enfin, on peut mettre de vieilles particules dans un nouvel environnement pour qu'elle se comportent différemment. Ou mettre de vieilles particules ensemble de manière différente pour que de nouveaux comportement particulaires émergent à travers leurs interactions quantiques *collective* Par exemple, dans certains cristaux, les particules que se déplacent ne sont pas les électrons eux-mêmes mais des trous ou interstice dans une mer d'électrons dense.
Als eerste kan je bekende deeltjes, waar je de eigenschappen al van kent, aan elkaar plakken om nieuwe composieten deeltjes te maken. Dit is wat scheikundigen en moleculaire biologen grotendeels doen. In feite is het uitvogelen wat je kan maken met Lego. Ten tweede kan je oude deeltjes steeds harder tegen elkaar aan laten botsen hopende dat een oud deeltje opengebroken wordt, waaruit eerder onbekende bestanddelen gevonden worden, of waaruit een geheel nieuw deeltje in het leven geblazen wordt vanuit de kwantumvelden waar de realiteit op gebaseerd is. Dit lukt soms en het botsen onthult dan een volledig nieuw fundamenteel elementair deeltje van het universum, zoals quarks of het Higgsboson. Meestal wordt het echter een enorme puinhoop, een explosie van oude deeltjes die we al kenden. Ten derde, kan je oude deeltjes in een nieuwe omgeving stoppen zodat ze zich anders gedragen of je stopt oude deeltjes bij elkaar op nieuwe manieren zodat nieuw gedrag van schijndeeltjes ontstaat door hun collectieve kwantum interacties. In bepaalde kristallen, bijvoorbeeld, zijn de bewegende deeltjes niet de elektronen, maar in feite gaten of ruimtes in een dichte zee van elektronen.

Parce que si tout est constitué de petites particules et que toutes les petites particules suivent les lois de la mécanique quantique, alors tout ne devrait-il pas simplement suivre les lois de la mécanique quantique?
Omdat, als alles gemaakt is uit kleine deeltjes en al de kleine deeltjes volgen de wetten van de kwantummechanica, zou alles dan niet gewoon de wetten van de kwantummechanica moeten volgen?

Ces petites cordes fondamentales, en vibrant selon différents modèles, produisent différents types de particules -- des électrons, des quarks, des neutrinos, des photons, et toutes les autres particules se retrouveraient unies dans une seule structure, puisqu'elles seraient toutes issues de la vibration des cordes.
Deze kleine fundamentele snaren produceren door in verschillende patronen te trillen verschillende soorten deeltjes -- dus elektronen, quarks, neutrino's, fotonen en alle andere deeltjes zouden worden verenigd in één enkel kader, aangezien ze allemaal voortkomen uit trillende snaren.

La théorie des cordes fait partie des idées les plus prometteuses, son fondement étant que, si l'on pouvait zoomer sur les particules fondamentales, on ne verrait pas du tout des particules, mais de fines cordes d'énergie en vibration, chaque fréquence de vibration correspondant à une particule différente, un peu comme les notes d'une guitare.
Een van de meest veelbelovende kandidaten voor zo'n theorie is de snaartheorie: het essentiële idee is dat als je op de fundamentele deeltjes waaruit de wereld bestaat, zou inzoomen, je zou zien dat het helemaal geen deeltjes zijn, maar wel kleine vibrerende snaartjes energie, waarbij elke vibratiefrequentie correspondeert met een ander deeltje, zoals muzieknoten op een gitaarsnaar.

Notre univers marche de façon très similaire on retrouve ces océans partout. Les physiciens les appellent: les champs. Cela peut sembler étrange et nouveau Mais pensez aux radiations par exemple En excitant ce qui est connu sous le nom de champ électromagnétique, une petite excitation est créée: la particule que nous appelons photon, la particule qui transporte les radiations, que nous désignons par lumière. Ceci n'est pas unique à la lumière, toutes les particules de l'univers sont
Ons universum werkt veel zoals dit. Er zijn zulk soort oceanen overal. Natuurkundigen noemen ze velden. Dit kan misschien raar en nieuw zijn, maar denk bijvoorbeeld aan straling. Door aan te slaan wat bekend is als het elektromagnetische veld, wordt er een klein bultje gemaakt, dit is het deeltje dat we het foton noemen. Het deeltje dat straling overdraagt, wij zien het als licht. Dit is niet uniek voor licht, elk deeltje in het universum is zo gemaakt.

vient en effet du mot grec pour « indivisible » même si, bien sûr, nous avons appris pendant la Seconde Guerre mondiale que les atomes peuvent eux aussi être divisés. Donc toute chose considérées comme une chose est faite d’atomes, de minuscules particules distinctes qui ont des propriétés spécifiques suivant la disposition de trois particules subatomiques simples. Il y a le proton, lourd et chargé positivement, le neutron, d’à peu près la même taille mais neutre, et l’électron, qui a la même quantité de charge que le proton mais opposée, et qui n’a quasiment pas de masse du tout, environ 1800 fois moins que le proton ou le neutron. Les protons et
is inderdaad, van het Griekse woord voor ondeelbaar , hoewel, natuurlijk, zoals we geleerd hebben in de Tweede Wereldoorlog, kunnen atomen ook kapot gemaakt worden. Dus alle dingen die wij als dingen zien, zijn gemaakt van atomen, kleine discrete deeltjes die specifieke eigenschappen bezitten afhankelijk van de opstelling van drie eenvoudige subatomaire deeltjes. Er is het proton, zwaar en positief opgeladen, het neutron, ongeveer even groot als het proton, maar neutraal, en het elektron, die dezelfde hoeveelheid lading heeft als proton, alleen tegenovergesteld, en heeft bijna helemaal geen massa 1.800 keer minder massief dan het proton of neutron. Protonen en

Mais elles se ratent tout juste. Alors il y a une théorie appelée la supersymétrie, qui double le nombre de particules dans le modèle standard. Ce qui, à première vue, ne ressemble pas à une simplification. Mais en vérité, avec cette théorie, nous obtenons que les forces de la nature semble effectivement s'unifier au moment du Big Bang. Prophétie absolument magnifique. Le modèle n'a pas été construit pour faire ça, mais il semble bel et bien le faire. De plus, ces particules supersymétriques sont des candidates très sérieuses pour la matière noire. Donc c'est une théorie très attirante, qui est un courant principal en physique. Et si je devais parier dessus, je parierais -- et ce n'est pas du tout scientifique -- que ces choses apparaitront aussi au LHC.
Ze raken elkaar net niet. Er bestaat een theorie die supersymmetrie heet, waarin het aantal deeltjes in het standaard model verdubbelt. Op het eerste gezicht klinkt dat niet als een vereenvoudiging, maar met deze theorie zien we dat de natuurkrachten wél precies bij elkaar komen op het moment van de Big Bang. Een geweldig mooie voorspelling. Het model is daar niet voor ontworpen, maar lijkt het toch te doen. Tevens zijn die supersymmetriedeeltjes zeer goede kandidaten voor de donkere materie. Dit is dus een erg sterke theorie die wijd geaccepteerd is. Als ik er geld op zou moeten inzetten, op een heel onwetenschappelijke manier -- dat deze deeltjes ook naar voren komen met de LHC.

Le proton est manifestement constitué de tout un ensemble de petites particules. C'était plus ou moins connu. La façon d'analyser cela était, bien sûr, les diagrammes de Feynman. C'est ce à quoi servaient les diagrammes de Feynman : comprendre les particules. Les expériences que l'on faisait étaient très simples. Vous prenez simplement le proton, et vous le heurtez à très grande vitesse avec un électron. C'était ce à quoi servaient les diagrammes de Feynman.
Het proton bestaat duidelijk uit een heleboel kleine deeltjes. Dat was min of meer bekend. De manier om dat te analyseren was natuurlijk, Feynman-diagrammen. Daarvoor waren ze bedacht - om deeltjes te begrijpen. De aan de gang zijnde experimenten waren heel eenvoudig. Je neemt het proton en je knalt er een elektron tegen aan. Daarvoor dienden de Feynman-diagrammen.