Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "toute l'affaire puis nous " (Frans → Nederlands) :
Peut-être qu'Elizabeth, cette grande icône, en train de danser... De quoi vous parlez ? Alors j'ai repensé toute l'affaire, puis nous sommes tous arrivés à un consensus. Et voilà quelle serait la présentation de cette grands icône britannique appelée Elizabeth. Leicester : Puis-je me joindre à vous, Madame ?
Elizabeth, dit grote symbool, dansend? Waar heb je het over? Ik dacht er nog eens over na. We bereikten een consensus. Hier is de introductie van dit grote Britse icoon Elizabeth. Leicester: Mag ik meedoen, mevrouw?
C'est à 10 ans, en 1927, qu'elle publia son premier recueil de poèmes intitulé The Janitor's Boy ( Le Fils du Concierge ). La voici. Et voici son poème. (Musique) ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils du concierge ♫ ♫ m'aime, moi ♫ ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils du concierge ♫ ♫ m'aime, moi ♫ ♫ Il va partir en quête d'une île déserte ♫ ♫ dans notre géographie ♫ ♫ Une île déserte ♫ ♫ pleine d'arbres épicés ♫ ♫ quelque part sur Sheepshead Bay ♫ ♫ Un bon petit coin ♫
♫ pour deux ♫ ♫ où nous pourrons vivre pour toujours ♫ ♫ Oh, j'aime ♫ ♫ le fils du concierge ♫ ♫ et le fils d
u concierg ...[+++]e ♫ ♫ est tout affairé ♫ ♫ En bas dans la cave, il construit un radeau ♫ ♫ à partir d'un vieux canapé ♫ ♫ Il m'emmènera ♫ ♫ j'en suis sûre ♫ ♫ car ses cheveux sont extrêmement roux ♫ ♫ et la seule chose ♫ ♫ qui me vient à l'esprit ♫ ♫ c'est de consciencieusement frémir dans mon lit ♫ ♫ Et le jour où nous naviguerons ♫ ♫ je laisserai un petit mot ♫ ♫ pour mes parents que je déteste énerver ♫ ♫ Je me suis enfuie sur une île ♫ ♫ dans la baie ♫ ♫ avec mon rouquin ♫ ♫ de fils de concierge, ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Je m'en vais naviguer ♫ ♫ jusqu'à Sheepshead Bay ♫ ♫ avec mon rouquin de fils de concierge ♫ ♫ Sur un vieux canapé ♫ ♫ mon garçon aux cheveux roux et moi ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ ♫ Le fils du concierge aux cheveux roux ♫ (Applaudissements) Le prochain poème est de E.E. Cummings, Maggie et Milly et Molly et May. (Musique) ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly et May ♫ ♫ elles sont allées à la plage ♫ ♫ un jour pour jouer ♫ ♫ Et Maggie a découvert ♫ ♫ un coquillage qui chantait ♫ ♫ si doucement qu'elle en oublia ♫ ♫ ses soucis ♫ ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly et May ♫ ♫ Maggie et Milly ♫ ♫ Molly ...
In 1927, toen ze 10 jaar oud was, publiceerde ze haar eerste dichtbundel getiteld: De zoon van de conciërge . Hier is ze. En hier is haar gedicht. (Muziek) ♫ Oh, ik ben verliefd op de zoon van de conciërge. ♫ ♫ En de zoon van de conciërge is verliefd op mij. ♫ ♫ Oh, ik ben verliefd ♫ op de zoon van de conciërge. ♫ ♫ En de zoon van de conciërge is verliefd op mij. ♫ ♫ Hij gaat op zoek naar een onbewoond eiland bij ons in de buurt. ♫ ♫ Een onbewoond eiland met geurige bomen. ♫ ♫ Ergens in Sheepshead Bay; ♫ ♫ Een echte fijne plek, alleen voor ons twee. ♫ ♫ Waar we voor altijd kunnen wonen. ♫ ♫ Oh, ik ben verliefd op de zoon van de conciërge ♫ ♫ en de zoon van de conciërge is druk aan het werk. ♫ ♫ Onder in de kelder maakt h
ij een vlo ...[+++]t van een oude sofa. ♫ ♫ Hij neemt me vast mee, dat weet ik zeker. ♫ ♫ Want zijn haar is ontzettend rood. ♫ ♫ En het enige dat ik hoef te doen ♫ ♫ is plichtsgetrouw liggen rillen in bed. ♫ ♫ En op de dag dat we uitvaren zal ik een briefje achterlaten, ♫ ♫ want ik wil niet dat mijn ouders ongerust zijn: ♫ ♫ Ik ben weg naar een eiland in de baai, ♫ ♫ met mijn roodharige zoon van de conciërge. ♫ De roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge. ♫ ♫ Ik vaar weg van hier, ♫ ♫ weg naar Sheepshead Bay, ♫ ♫ met mijn roodharige zoon van de conciërge. ♫ ♫ Op een oude sofa, ♫ ♫ mijn roodharige jongen en ik, ♫ ♫ De roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge, ♫ ♫ de roodharige zoon van de conciërge. ♫ (Applaus) Het volgende gedicht is van E.E. Cummings, Maggie en Milly en Molly en May. (Muziek) ♫ Maggie en Milly, Molly en May ♫ ♫ gingen op een dag naar het strand om te spelen. ♫ ♫ En Maggie vond een schelp die zo mooi zong, ♫ ♫ dat ze al haar zorgen vergat. ♫ ♫ Maggie en Milly, Molly en May. ♫ ♫ Maggie en Milly, Molly en May. ♫ ♫ Mil ...Que disait il ? Il disait ce que les chirurgiens disent toujours : « Nous avons tout retiré. » Puis il y a eu une rechute quand les pathologistes ont regardé de plus près le cancer du rein. Il s'est avéré être une forme rare, d'un type extrêmement agressif, avec un diagnostic qui était presque universellement fatal en quelques semaines tout au plus. Et pourtant, il ne mourut pas.
Hij zei wat chirurgen altijd zeggen: We hebben alles verwijderd. Dat veranderde toen de pathologen de nierkanker nader bekeken. Het bleek een zeldzame, buitengewoon agressieve variant te zijn, met een haast altijd fatale diagnose binnen hooguit enkele weken. Toch overleed hij niet.
Nous avons tout filmé puis avons inversé le processus et tout accéléré pour obtenir 72 minutes, on dirait qu'elle bouge normalement et tout le reste avance à toute vitesse.
We filmden alles en draaiden het proces om, zodat het weer 72 minuten in beslag nam, waardoor het lijkt alsof ze normaal beweegt en de hele wereld langs haar heen vliegt.
Nous ne l'avions pas prévu du tout. Et puis tous ces musiciens professionnels ont commencé à l'utiliser, comme à Coachella, ce week-end Jurassic 5 l'utilisait sur scène, et ce D.J. est de Brooklyn, ici dans les environs et il a mis ça en place le mois dernier. Et j'adore la carotte sur le plateau tournant. (Musique : Massive Attack — « Teardrop ») La plupart des gens ne peuvent pas jouer de cette façon. (Rires) Et quand ça a commencé à devenir sérieux, j'ai pensé, que je ferais mieux de mettre une étiquette d'avertissement sérieuse sur la boîte parce que
...[+++]sinon les gens vont le prendre et ils vont se transformer en agents de changement créatif, et les gouvernements vont s'écrouler, et je ne l'aurais pas dit aux gens, alors j'ai pensé que ce serait mieux de les prévenir. Et j'ai mis aussi cette petite surprise. Lorsque vous ouvrez le couvercle de la boîte, il y a écrit : « Le monde est un kit de construction. » Et lorsque vous commencez à bricoler, je pense que, à certains égards, vous commencez à voir le paysage de votre vie quotidienne un peu plus comme quelque chose avec quoi vous pourriez vous exprimer, et un peu plus comme si vous pouviez participer à la conception de l'avenir de la façon dont le monde fonctionne.
Dit was allemaal niet gepland. Toen begonnen professionele musici ermee te werken. Coachella bijvoorbeeld, afgelopen weekend. Jurassic 5 trad ermee op. Dit is een D.J. uit Brooklyn, hier vlakbij. Hij gebruikte het vorige maand. Ik ben dol op
die draaitafel met wortel erop. (Muziek: Massive Attack - 'Teardrop') De meeste mensen kunnen niet zo spelen. (Gelach) Toen dit steeds groter werd, bedacht ik me, dat er een serieuze
waarschuwing op de doos moest komen. Mensen gaan iets in huis ...[+++] halen, waarmee ze een creatieve omslag teweeg gaan brengen. Regeringen zullen vallen en ik zou ze niet gewaarschuwd hebben. Dus vandaar. Als je doos openmaakt, is er ook nog een kleine verrassing. Er staat: De wereld is een bouwdoos. Als je er op die manier mee aan de gang gaat, zul je volgens mij, in bescheiden mate, naar het landschap van je dagelijks leven kunnen kijken, als iets waarmee je jezelf iets meer kunt uitdrukken. Je zult iets meer het gevoel hebben, dat je kunt bijdragen aan het ontwerp van hoe de wereld in de toekomst werkt.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par ...[+++] hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Pourquoi n'aiment-ils
pas mon blog? Donc nous avons lu son blog qui devenait de pire en pire et la recherche associée est devenue Attardés . Le blogueur s'énervait encore plus dans ses textes il commençait à jurer, etc. Donc nous lui avons a
ttribué Tu crains . Puis finalement Baise mon cul . Cet individu
pensait qu'il avait affaire à quelque chose d'intelligent, mais bien sûr nous avions juste écrit ce programme et testé. Cel
a n'a pas ...[+++]marché du tout. Nous n'avons donc plus cette option.
Waarom vinden ze mijn blog niet leuk? Dan hebben we zijn blog gelezen, wat in feite van kwaad naar erger ging. Dus zeiden we dat de verwante zoekopdracht Debielen was. Vervolgens werd hij nog kwader en hij schreef -- hij begon scheldnamen te gebruiken en zo. Toen produceerden we Jullie zijn achterlijk . Uiteindelijk eindigde het met Loop naar de maan . Hij dacht dus dat hij te maken had met iets intelligents, en natuurlijk hebben we dit programma zowat geschreven en uitgeprobeerd, maar het werkte niet. Nu hebben we deze functie niet meer.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit : « Bon, nous pouvons e ...[+++]n parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van
het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Une leurre de 13 cm, c'est un grand leurre de pêche, avec un crochet à trois dents à l'arrière, et sur la leurre, c'était marqué, dangereux si avalé (Rires) Donc, personne Ne fait plus ce qu'il ou elle pense être juste. Et pourquoi ça ? Ils ne font pas confiance à la loi. Pourquoi ils ne font pas confiance à la
loi? Parce qu'elle nous donne le pire des deux mondes. C'est aléatoire. N'importe qui peut attaquer en justice pour presq
ue rien et amèner l'affaire devant un jury. Il n'y a même pas un effo
rt de cohérence. Et ...[+++]puis tout est trop détaillé. Dans les domaines qui sont réglementés, il ya tellement de règles que personne ne peut les connaître toutes. Alors comment voulez-vous y remédier? Vous pourriez passer 10 000 vies à essayer de tailler cette jungle juridique. Mais le défi n'est pas ici de simplement modifier la loi. Parce que l'obstacle majeur à dépasser, c'est la confiance.
13 centimeter, dat is groot voor lokaas, met drie grote haken op de rug, op de buitenkant: Inslikken schaadt de gezondheid. op de buitenkant: Inslikken schaadt de gezondheid. Geen van deze mensen doe
t wat ze denken dat juist is. Waarom niet? Ze vertrouwen het recht niet. Waarom niet? Het geeft je het slechtste van beide werelden. Het is willekeurig. Iedereen kan je voor alles aanklagen. Voor een jury. Geen poging tot consistentie voor nodig. Er zijn te veel details. De gebieden die gereguleerd zijn hebben zo veel regels geen mens zou ze kunnen kennen. Ho
e los je dit op? We zouden ...[+++] 10.000 levens kwijt kunnen om deze juridische jungle uit te dunnen. Maar de uitdaging hier is niet het aanpassen van de wet. Want succes is afhankelijk van vertrouwen.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une si
tuation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjo
int du Min ...[+++]istre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar
eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
toute l'affaire puis nous ->
Date index: 2020-12-10