Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "toute façon même si elle était bien " (Frans → Nederlands) :
C'est ce qu'on appelle l' adhérence . De toute façon, même si elle était bien meilleure en termes d'adhérence, et de qualité du concentré de tomate, Prego avait beaucoup de mal.
Dat heet adhesie . Maar in ieder geval, ondanks dat ze veel adhesiever waren, en de tomatenpasta beter was, bleef Prego worstelen.
Le proton est manifes
tement constitué de tout un ensemble de petites particules. C'
était plus
ou moins connu. La façon d'analyser cela était,
bien sûr, les diagrammes de Feynman. C'est ce à quoi servaient les diagrammes de Feynman : comprendre les particules. Les expériences que l'on faisait étaient très simples. Vous prenez simplement le proton, et vous le heurtez à très grande vitesse avec un électron. C'
était ce à quoi servaient
...[+++] les diagrammes de Feynman.
Het proton bestaat duidelijk uit een heleboel kleine deeltjes. Dat was min of meer bekend. De manier om dat te analyseren was natuurlijk, Feynman-diagrammen. Daarvoor waren ze bedacht - om deeltjes te begrijpen. De aan de gang zijnde experimenten waren heel eenvoudig. Je neemt het proton en je knalt er een elektron tegen aan. Daarvoor dienden de Feynman-diagrammen.
Après tout ce ne sont que opinions, même si elles sont bien marquées.
Het zijn enkel vastberaden opinies.
B
onjour, je m'appelle John Green, c'est le Cours Intensif de l'histoire mondiale et aujourd'hui nous allons discuter sur la Révolution Française.
J'avoue que ceci n'était pas le drapeau français jusqu'à 1794, mais on pense que les rayures lui allaient à merveille. Comme ce mec-ci , hein? Donc, pendant que la révolution américaine était considérée comme quelque chose de bon, la Révolution française est souvent vue comment un chaos sanglant, que - Monsieur Green, Monsieur Green ! Je parie, que, co
mme toujours, c'est ...[+++]bien plus compliqué que cela. En fait, non. Ça a été assez horrible. Et, comme beaucoup de révolutions, à la fin nous avons échangé un régime autoritaire pour un régime autoritaire. Mais même si la révolution a été un chaos, ses idées ont changé le cours de l'histoire - bien plus, je le crois, qu'avec la Révolution Américaine. [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] Donc, la France au 18eme siècle était un pays riche et très peuplé, mais elle avait un problème systématique pour la collecte d'impôts à cause de la façon que la société était structurée. Ils avaient un système avec des rois et des nobles que nous appelons maintenant l'ancien régime. Merci, trois ans de cours de Français au lycée. Et pour la plupart des Français, c'était la catastrophe, car les gens qui avaient l'argent- la noblesse et le clergé - ne payaient jamais d'impôts. Donc en 1789, la France était profondément endettée pour avoir financé la Révolution américaine - Merci, France, nous allons vous aider pour la Première et la Seconde Guerre Mondiale plus tard. Et Louis XVI dépensait la moitié de son budget national pour couvrir la dette fédérale. [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] Louis a essayé de faire une réforme avec plusieurs ministres de la finance. Il a même appelé pour une démocracie à une échelle locale, mais toutes ses tentatives de réparer le système ont échoué et bientôt la Fran ...
H
allo, mijn naam is John Green! Dit is Crash Course Wereldgeschiedenis en vandaag praten we over de Franse Revolutie. Dit was niet de Franse vlag tot 1794 maar de strepen stonden goed Net zoals ik, of niet? Terwijl de Amerikaanse Revolutie wordt beschouwd als iets goeds wordt de Franse Revolutie gezien als een bloederige bende, die Meneer! Meneer! I gok, dat het veel ingewikkelder is dan dat. Nou, nee. Het was best verschrikkelijk. Net zoals veel revoluties, kwam er een autoritair regime in de plaats voor een autoritair regime. Ook al was de revolutie een
...[+++] bende, de idealen veranderden de geschiedenis, meer dan de Amerikaanse Revolutie deed. - - - - In de 18e eeuw was Frankrijk een rijk en dichtbevolkt land, maar het had een probleem met belastingen innen door de structuur van de maatschappij. Ze hadden een systeem met een koning en edelen dat we nu het ancien regime noemen. Dank je, 3 jaar Franse les. En voor de meeste Fransen, was het waardeloos, want de mensen met het geld, de edelen en de geestelijken betaalden geen belasting. Dus in 1789 was Frankrijk diep in de schulden omdat ze de Amerikaanse Revolutie financierden. Dankje Frankrijk, daar kwamen we op terug in WO I en II. En koning Lodewijk de 16e gaf het halve nationale budget uit om de staatsschuld te betalen. - - - - Lodewijk probeerde het systeem te veranderen met verschillende ministers van financiën Hij wilde zelfs lokale democratie, maar zijn pogingen hiertoe faalden. Frankrijk was failliet. Dit viel 'mooi' samen met hagelstormen die de oogsten verpesten, - waardoor de voedselprijzen stegen en er honger kwam, waarvan de Fransen heel boos werden, want ze houden van eten. De koning leek in ieder geval niet blut, door zijn stevige bouw en mooie schoenen. Hij en zijn vrouw Marie Antoinette woonden in het mooie paleis in Versailles dankzij God's bevel, maar Verlichte denkers zoals Kant twijfelenden aan het idee van religie door dingen te schrijven als: 'Het hoofddoel van verlichting is om zich te verlossen v ...Homme 1 : à partir du moment où il y a de l'injustice, quelqu'un doit faire un sacrifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'est une vengeance! Si vous tuez, il n'y a pas de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous avions des avions, nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israelienne est toujours plus forte. Homme: Alors, soyons égaux devant la mort. Nous avons toujours le Paradis. Femme: Il n'y a pas de Paradis! Ca n'ex
iste que dans votre tête! Homme: Dieu vous pa
rdonne, dieu vous pardonne! Que ...[+++]dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie, nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtvaardigheid bestaat, moet iemand zich opoffer
en! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt, is er geen verschil tussen het slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Pa
radijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge God je vergeven. Als jij niet Abu Azzam's
...[+++]dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in mijn hoofd dan een leven in deze hel! In dit leven zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...Qui décide que Soho devrait avoir cette personnalité et que le Quartier Latin devrait avoir cet
te personnalité? Eh bien, il y a des décisions exécutives, mais surtout la réponse est - tout le monde et personne. Tout le monde contribue un p
eu. Aucune personne seule n'est vraiment l'ultime acteur derrière la personna
lité d'un quartier. Même chose pour la question de qui faisait vivre les rues après le 11 septembre dans mon quartie
r? Eh bien ...[+++], c'était toute la ville. L'ensemble du système y travaille en quelque sorte, et tout le monde contribue un petit peu. Et c'est de plus en plus ce que nous commençons à voir sur le Web d'un tas de façons intéressantes. Ce n'était en fait pas encore vraiment le cas, sauf avec des choses très expérimentales, lorsque j'ai écrit Emergence et quand le livre est sorti. Donc ça a été un moment très optimiste, je crois, et je veux seulement parler de quelques-unes de ces choses. Je pense qu'il y a effectivement un nouveau genre de modèle d'interactivité qui commence à émerger en ligne dès maintenant. Et l'ancien modèle ressemblait à ça -
Wie bepaalt dat Soho deze uitstraling heeft en dat de Latino-wijk dat karakter heeft? Er zijn een soort van uitvoeringsbesluiten, maar over het algemeen is het antwoord -- iedereen en niemand. Iedereen draagt een beetje bij. Niet één persoon heeft de doorslaggevende invloed over het karakter van een wijk. Hetzelfde geldt voor de vraag wie de straat levendig hield in mijn wijk gedurende de periode na 11 se
ptember. Dat was de hele stad. Het hele systeem werkte eraan mee en iedereen droeg zij
n steentje bij. Dat zien we meer en meer op he
...[+++]t internet op verschillende interessante manieren -- waarvan de meeste voordien niet bestonden, behalve in heel experimentele activiteiten, toen ik Emergence aan het schrijven was en het boek uitkwam. Het is dus een erg optimistische tijd geweest. Ik wil een paar zaken daarvan bespreken. Ik denk dat er een nieuw model van interactiviteit in opkomst is op dit moment. Het oude zag er zo uit.Rétrospecti
vement, je pense qu'elle était un peu inquiète quant à ma santé mentale. Je racontais sans cesse
des histoires à la maison, ce qui était une bonne chose, sauf que je les racontais à des amis imaginaires autour de moi, ce
qui n'était pas si bien. J'étais une enfant introvertie au point de communiquer avec les crayons de couleur et de présenter des excuses à des objets quand je les
heurtais. ...[+++] Donc, ma mère a pensé que ça pourrait me faire du bien d'écrire mes expériences et mes émotions au jour le jour. Ce qu'elle ne savait pas c'est que je pensais que ma vie était terriblement ennuyeuse, et que la dernière chose que je voulais faire était d'écrire sur moi-même. Au lieu de cela, j'ai commencé à écrire sur d'autres personnes que moi et les choses qui ne s'étaient jamais vraiment passées. Et ainsi a commencé ma passion de toute une vie pour l'écriture de fiction. Ainsi, dès le début, la fiction pour moi était moins une manifestation autobiographique qu'un voyage transcendantal dans d'autres vies, d'autres possibilités. Soyez patients, s'il vous plaît. Je vais dessiner un cercle et revenir à ce point.
Als ik erop terugkijk denk ik dat ze zich wat
zorgen maakte over mijn geestelijke gezondheid. Ik vertelde thuis constant verhalen, wat goed was, behalve dat ik ze aan denkbeeldige vrienden vertelde, wat niet zo goed was. Ik was een introvert kind zozeer zelfs dat ik met kleurpotloden communiceerde en mij verontschuldigde bij objecten als ik ertegen aanliep. Mijn moeder dacht dat het mij goed zou doen om mijn ervari
ngen en emoties van elke dag neer te schrijven. Wat ze niet wist was dat ik m
ijn leven vreselijk ...[+++]saai vond en dat het laatste wat ik wilde doen schrijven over mijzelf was. In plaats daarvan begon ik te schrijven over andere mensen en dingen die in werkelijkheid nooit gebeurd waren. Zo begon mijn levenslange passie voor het schrijven van fictie. Vanaf het prille begin was fictie voor mij niet zozeer een autobiografische manifestatie als wel een transcendentale reis naar andere levens, andere mogelijkheden. Heb alstublieft geduld met mij. Ik zal een cirkel tekenen en op dit punt terugkeren.Au Burundi je suis entrée dans une prison e
t ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle
était ...[+++] accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette i
k in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Eh bien, c'est tellement intéressant de noter que l'éducation de Donnell a été très semblable à la mienne, et j'ai effectivement vu Donnell jouer quand j'avais environ 12 ans, et que lui et sa famille sont venus à Inverness, qui est environ à 45 minutes d'où je
vivais, et j'ai été tout simplement époustouflée, c'
était tout simplement incroyable, et vous, ici, saurez bientôt pourquoi, mais ce style de violon était pour moi incroyabl
...[+++]e ; maman était là avec moi, et elle disait - la mère de Donnell est venue sur scène, et a dansé avec ses enfants, et maman disait : C'est Julie MacDonnell, je dansais avec elle quand nous étions enfants. J'étais loin de penser que nos enfants joueraient des instruments, vous savez, joueraient de la musique, oui. 12 ans, euh, 20 ans plus tard, elle était loin de penser que ses enfants se marieraient, mais en tout cas, alors, j'ai reçu un coup de fil environ, je ne sais pas, sept ans plus tard. J'avais 19 ans, en première ou deuxième année de fac, et c'était Donnell, il a dit : Salut, tu ne me connais sans doute pas, mais je m'appelle Donnell Leahy. Et j'ai dit, je te connais. J'ai une de tes cassette chez moi. Et il a dit : « Eh bien, je suis à Truro, c'est là que je me trouvais, et il m'a invité à aller diner.
Het is gewoon interessant dat Donnells opvoeding erg lijkt op mijn opvoed
ing. Ik heb Donnell zien spelen toen ik 12 jaar oud was. Hij en zijn familie kwamen naar Inverness, dat ongeveer 45 minuten rijden is van waar ik woonde. Ik werd overweldigd, het was gewoon geweldig. Je zult er snel genoeg achter komen, maar ik kon niet geloven hoe goed zijn vioolspel was. Mam was daar ook. Ze zei -- Donnells moeder kwam op het podium en danste met haar kinderen. Mam zei: Dat is Julie MacDonnell, vroeger danste ik met haar toen we klein waren. Ik had nooit gedacht dat onze kinderen instrumenten zouden bespelen, muziek zouden maken. Twaalf jaar later
...[+++], eh, 20 jaar later had ze nooit gedacht dat haar kinderen zouden gaan trouwen. Maar goed, toen kreeg ik een telefoontje, zowat zeven jaar later. Ik was 19, eerste of tweede jaar aan de universiteit, en het was Donnell. Hij zei: Hoi, je kent me waarschijnlijk niet maar mijn naam is Donnell Leahy. Ik zei: Ik ken jou. Ik heb een opname van jou thuis. Hij zei: Nou, ik ben in Truro, waar ik was, en hij vroeg me uit eten.Donc ils l'ont laissé partir. Et dehors dans le couloir il m'a dit : « Vous savez quoi, Jon ? Tout le monde est un peu psychopathe ». Il a dit, «
Vous l'êtes. Je le suis. Bien évidemment je le suis. » J'ai dit, « Qu'allez-vous faire maintenant ? » Il a dit, « Je vais aller en Belgique parce qu'il y a une femme
qui me plait. Mais elle est mariée, donc je vais devoir la séparer de son
mari. » (Rires) De toute façon ...[+++], c'était il y a deux ans et c'est là où mon ouvrage s'est terminé. Et pendant les 20 derniers mois, tout allait bien.
Dus lieten ze hem gaan. Buiten op de gang zei hij tegen me: Weet je, Jon? Iedereen is een beetje psychopathisch. Hij zei: Jij. Ik. Ook ik natuurlijk. Ik zei: Wat ga je nu doen? Hij zei: Ik ga naar België want er is daar een vrouw waar ik een oogje op heb. Maar ze is getrouwd. Ik ga haar vragen te scheiden van haar echtgenoot. (Gelach) Hoe dan ook, dat was twee jaar geleden en daar eindigde mijn boek. De laatste 20 maanden ging alles goed.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
toute façon même si elle était bien ->
Date index: 2022-08-01