Traduction de «tout l'adn dans notre corps existe depuis » (Français → Néerlandais) :

Nous avons aussi découvert que c'est une très vieille molécule, que tout l'ADN dans notre corps existe depuis toujours, depuis le début de notre histoire en tant qu'espèce.
We hebben ook ontdekt dat DNA een zeer oud molecuul is, dat al het DNA in je lichaam er altijd al was, sinds de dag dat wij als organismen bestonden.

Les moustiques existent depuis plus de 100 millions années et avec le temps ils ont coévolué avec toutes sortes d'espèces, y compris la nôtre.
Muggen bestaan al honderden miljoenen jaren en zijn in die tijd geco-evolueerd met allerlei andere soorten, waaronder de mens.

Mais il y a une chose que je sais faire : je sais programmer un ordinateur. Je sais coder. Les gens me diront qu'il y a 100 ans, cela n'existait pas, que c'était impossible, que l'art fait de données est tout nouveau, que c'est un produit de notre ère, qu'il est très important de le voir comme quelque chose de très actuel. C'est vrai. Mais il y a une forme d'art qui existe depuis très longtemps et qui utilise des informations, des informations abstraites, pour faire des œuvres ayant une portée émotionnelle.
Maar er is één ding dat ik goed kan: een computer programmeren. Ik kan coderen. En mensen zullen zeggen dat 100 jaar geleden mensen als ik niet bestonden, dat het onmogelijk was, dat kunst maken met data iets nieuws is, een product van onze tijd, iets waarvan het erg belangrijk is om het te zien als iets dat erg 'nu' is. En dat is waar. Maar er is een kunstvorm die al erg lang bestaat die draait om het gebruiken van informatie, abstracte informatie, om daar stukken mee te maken met een emotionele weerklank.

Tous les humains partagent des bouts communs d'ADN, transmis depuis nos ancêtres africains. Le généticien Spencer Wells nous raconte comment son projet Genographic utilise cet ADN commun pour saisir comment nous sommes, dans toute notre diversité, réellement connectés.
Alle mensen delen bepaalde stukken gemeenschappelijk DNA dat we hebben geërfd van onze Afrikaanse voorouders. Geneticus Spencer Wells spreekt over hoe zijn Genographic Project dit DNA zal gebruiken om uit te zoeken hoe we, in al onze diversiteit, werkelijk verbonden zijn.

L'approche de l'ingénierie dit tout simplement: Allons-y - de temps en temps on répare toutes ces sortes variées de dégâts -- pas nécessairement une réparation totale, mais assez importante, pour que nous tenions le niveau de dégâts en-dessous du seuil qui doit exister, au-delà duquel ils causent la pathologie. Nous savons que ce seuil existe, parce que nous ne souffrons pas de maladies liées au vieillissement avant d'avoir atteint un âge moyen, quoique les dégâts se soient accumulés depuis avant notre naissance.
De ontwerp-aanpak houdt in: Laten we af en toe al deze verschillende soorten schade herstellen -- niet perse volledig herstellen, maar toch een behoorlijk herstel, zodat we de hoeveelheid schade onder de grens houden die moet bestaan, die ziektes veroorzaakt. We weten dat zo'n grens bestaat, omdat we geen ouderdomskwalen krijgen tot de middelbare leeftijd, ook al neemt de schade toe sinds voor de geboorte.

Savez vous ce qui peut arriver en 150 ans Monsieur le Président? Beaucoup de choses. Le Velcro par exemple. Mais laissez moi lister quelque idées importantes en physique des 150 dernières années Qui ne font pas partie des cours de physique standard aux États-Unis: Les photons. La structure des atomes. L’existence de l'Anti-matière. Le GPS. Les lasers. Les transistors. Les diodes et les LEDs (DEL). Les quarks. La Théorie du Chaos. Les microscopes à électrons. Les IRM. La Théorie du Big Bang. Les Trous Noirs. La formation des étoiles. Le fait que la gravité ait une incidence sur la lumière, que l'Univers est en expansion. Le Boson de Higgs, les forces nucléaires mineures et majeures, et tout le reste de la mécanique quantique et de la relativité, ainsi que le sujet de tous les Prix Nobel depuis... toujours. Pour résumer, quasiment tout ce qu'il y a d'important. Monsieur le Président, imaginez si les cours d'histoire ne parlaient pas de l'abolition de l'esclavage, des deux guerres mondiales, de la Grande Dépression, de la montée en puissance des États-Unis vers une superpuissance mondiale, de la Guerre Froide, du mouvement pour les Droits Civils, ou, je vous le donne en mille, du premier Président Afro-américain. Ou imaginez, si les cours de biologie ne nous apprenaient rien sur l'ADN, les hormones, la reproduction cellulaire, ou la Théorie Microbienne. Ou pour la géologie, des plaques tectoniques.
Weet u wat er kan gebeuren in 150 jaar, meneer de president? Veel. Klittenband, bijvoorbeeld. Maar laat me enkele nuttige en belangrijke ideeën van de afgelopen 150 jaar natuurkunde opnoemen die geen verplicht onderdeel van de meeste standaard VS middelbare school natuurkunde: Fotonen. De structuur van atomen. Het bestaan van antimaterie. GPS. Lasers. Transistors. Diodes en LEDs. Quarks. Chaos theorie. Elektronen microscopie. MRI scans. De Big Bang. Zwarte gaten. Sterren- formatie. Het feit dat zwaartekracht licht buigt. Het feit dat het universum zich uitbreidt. Het Higgs Boson en de slappe- en sterke nucleaire krachten en de gehele rest van Quantum Mechanica en relativiteit en het onderwerp van elke Nobelprijswinnaar in natuurkunde sinds… altijd. Eigenlijk, de meeste belangrijke dingen. Ik bedoel, meneer de president, stelt u zich voor dat geschiedenislessen het niet over de afschaffing van de slavernij zouden hebben, wereldoorlogen I of II, de grote depressie, de opkomst van de VS als een globale superkracht, de koude oorlog of de burgerrechten beweging of -hemel verhoede- de eerste Afro-Amerikaanse President. Of stelt u zich voor dat biologielessen het niet over DNA, of hormonen, of cel vermenigvuldiging of bacteriën en ziekte of ecologie zouden hebben. Of als geologen het niet over platentektoniek zouden hebben.

Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...

Cette réaction involontaire issue de l'évolution permet aux animaux d'apparaître plus grand et plus intimidant. Mais pourquoi la musique a-t-elle la capacité de provoquer la chair de poule ou des «frissons» ? Cela n'est pas entièrement compris. Une théorie intéressante suggère que des éléments de la musique tels que les changements de volume soudains ou des sections inattendues induisent une réaction de peur sub-consciente. Le corps aime le prévisible, ainsi, toute chose surprenante pour le système nerveux autonome provoquerait une alarme. Mais cette peur s'apaise rapidement quand notre cerveau réalise que ce n'est que de la musique. Et ce contraste dans l'expérience provoquerait les frissons et la chair de poule. Il existe d'autres théories mais au final, le cerveau est extrêmement complexe et si une relation entre musique, émotion et réactions physiologiques est difficile à déchiffrer, en sciences, on peut dire que nous ne savons pas... encore.
Deze onvrijwillige evolutionaire reactie, maakt het mogelijk dat dieren groter lijken dan dat ze zijn om meer te intimideren. Maar waarom heeft muziek de mogelijkheid om koude rillingen of rilling te veroorzaken Dat is niet helemaal duidelijk. Een interessante theorie suggereert dat elementen van de muziek, zoals plotselinge wisselingen in volumeniveau of onverwachte unieke delen leiden tot een onderbewuste angst reactie. Het lichaam houdt van voorspelbaarheid dus iets verrassend aan het autonome systeem stimuleert een alarm. Maar deze angst zakt snel als onze hersenen zich realiseert, hey, het is gewoon muziek . En dit contrast in ervaring zorgt voor de rilling en je kippenvel. Er zijn ook andere theorieën, uiteindelijk zijn hersenen zeer complex en dus is een relatie tussen muziek, emotie en fysiologische reacties moeilijk te ontcijferen, maar in de wetenschap maakt het niet uit te zeggen dat we iets niet weten ... nog niet.

Le légendaire duo Jane Fonda et Lily Tomlin sont amies depuis des décennies. Dans une conversation naturelle, tendre et vaste animée par Pat Mitchell, elles discutent toutes les trois de longévité, de féminisme, de la différence entre l'amitié masculine et féminine, ce que cela signifie de bien vivre et le rôle des femmes dans le futur de notre planète. « Je ne sais pas ce que je ferais sans mes amies, dit Jane Fonda. J'existe grâce à mes amies. »
Het legendarische duo Jane Fonda en Lily Tomlin zijn al tientallen jaren vriendinnen. In een eerlijke, gevoelige en brede conversatie gepresenteerd door Pat Mitchell, discussiëren de drie dames over ouderdom, feminisme, de verschillen tussen mannen- en vrouwenvriendschappen. Maar ook over wat het betekent om een goed leven te leiden en de rol van vrouwen voor de toekomst van onze planeet. Ik weet niet wat ik zonder mijn vriendinnen zou moeten, zegt Fonda. Ik besta omdat ik vriendinnen heb.