Vertaling van "tous les jours chasser dans la forêt autour " (Frans → Nederlands) :

Patrice et Patee s'en vont presque tous les jours chasser dans la forêt autour de chez eux.
Patrice en Patee gaan de meeste dagen jagen in de wouden waarbij ze wonen.

Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...

Ces dix dernières années, j'ai commencé à chercher ces endroits où le béton cède face à la forêt, où les pins se transforment en cyprès, et j'ai vu tous ces moustiques et ces reptiles, tous ces désagréments, comme des affirmations que j'avais trouvé la vraie vie sauvage, et je les ai entièrement acceptées. En tant que photographe de conservation obsédé par l'eau noire, il est logique qu'au bout du compte, je finisse dans le marais le plus célèbre de tous : les Everglades. En grandissant ici, j'ai été bercé par ces noms enchanteurs, des endroits comme Loxahatchee et Fakahatchee, Corkscrew, Big Cypress. J'ai commencé ce qui est devenu un projet sur cinq ans dans l'espoir de présenter les Everglades sous un nouveau jour, sous un jour plus inspirant. Je savais que ce serait un défi. Il y a un endroit qui fait près du tiers de l'État de la Floride, c'est immense.
Dus de afgelopen tien jaar ben ik op zoek gegaan naar gebieden waar beton plaats maakt voor bossen en de dennen plaats maken voor cipressen. Ik zag al de muggen en reptielen, al deze ongemakken, slechts als bevestiging dat ik de ware wildernis gevonden had, en ik omarmde dat compleet. Als een fotograaf die geobsedeerd is door Blackwater, is het logisch dat ik uiteindelijk belandde in het meest beroemde moeras: de Everglades. Toen ik in Noord-Florida opgroeide hoorde ik altijd die betoverende namen, plaatsen als Loxahatchee en Fakahatchee, Corkscrew, Big Cypress. Ik begon met wat een vijfjarig project werd, om de Everglades in een nieuw licht te zetten, een meer inspirerend licht. Ik wist dat het niet gemakkelijk zou zijn, want het is een gebied dat ongeveer een derde van de staat Florida is, het is enorm.

Donc, nous avons cette capacité aussi. Et chez les humains, nous appelons ça l'horloge biologique interne. On le voit très clairement quand on retire sa montre à quelqu'un et qu'on l'enferme dans un bunker, bien en profondeur, pendant un mois ou deux. Les gens en fait se portent volontaire pour ça, et en général ils sortent et parlent avec enthousiasme de leur temps productif dans le trou. Donc, que ces sujets soient atypiques ou pas, ils montrent tous la même chose. Ils se lèvent un peu plus tard chaque jour -- disons environ 15 minutes -- et en quelque sorte dérivent de cette manière autour du cadran au fil des semaines. Et donc, de cette manière, nous savons qu'ils travaillent sur leur horloge biologique interne, plutôt que de détecter d'une façon ou d'une autre le jour à l'extérieur.
Wij hebben deze vaardigheid ook. Bij mensen noemen we het de lichaamsklok. Je kan dit best zien als je iemands horloge wegneemt en hem opsluit in een bunker, diep onder de grond, voor een paar maanden. Mensen doen dit zelfs vrijwillig en meestal komen ze eruit terwijl ze raaskallen over hun productieve periode in het hol. Hoe atypisch deze mensen ook zouden moeten zijn, ze vertonen allemaal hetzelfde gedrag. Ze staan elke dag een beetje later op -- een kwartier of zo -- en ze drijven zo de hele klok rond, gedurende die weken. Op deze manier weten we dat ze functioneren op hun lichaamsklokken eerder dan dat ze op één of andere manier de dag buiten aanvoelen.

♫ Ça, c'est pour Emma McCune ♫ ♫ Un ange à la rescousse est venu un après-midi ♫ ♫ Je suis ici parce que tu m'as sauvé ♫ ♫ Je suis fier de porter ton héritage ♫ ♫ Je te remercie. Sois bénie. Repose en paix. ♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? Que serais-je devenu ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Un autre réfugié affamé ♫ ♫ Que serais-je devenu ?♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? Ouais ! ♫ ♫ Ouais ! Ouais ! ♫ ♫ Vous auriez vu ma tête à la télé ♫ ♫ Le gros ventre affamé ♫ ♫ Des mouches autour des yeux, la tête trop grosse pour ma taille ♫ ♫ Juste un autre enfant africain affamé ♫ ♫ Qui court dans tous les sens, né pour être sauvage ♫ ♫ Grâce à Dieu, louez le Tout-puissant ♫ ♫ de m'avoir envoyé un ange pour me sauver ♫ ♫ j'ai une raison d'être sur cette terre ♫ ♫ Parce que je connais mieux que personne la valeur de la vie♫ ♫ Maintenant que je peux me tenir debout ♫ ♫ Je vais escalader des montagnes, par sauts et par bonds ♫ ♫ Ch'uis pas un ange, j'espère en être un bientôt ♫ ♫ Et si je le suis, je veux être comme Emma McCune ♫ ♫ Moi ! Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ?♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Un autre réfugié affamé ♫ ♫ Que serais-je devenu ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? Ouais ! Ouais ! ♫ ♫ Ouais ! Ouais ! ♫ ♫ Je serais probablement mort de faim ♫ ♫ Ou d'une autre maladie sordide ♫ ♫ J'aurais grandi sans éducation ♫ ♫ Juste un autre réfugié ♫ ♫ Je suis là parce que quelqu'un a fait attention♫ ♫ Je suis là parce que quelqu'un a osé ♫ ♫ Je sais qu'il y a beaucoup d'autres Emma♫ ♫ Qui veulent et essayent de sauver la vie d'un enfant ♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ? ♫ ♫ Un autre réfugié affamé ♫ ♫ Je me rappelle quand j'étais petit ♫ ♫ Quand je ne savais pas du tout lire ou écrire ♫ ♫ Maintenant j'ai grandi, j ...
♫ Deze gaat naar Emma McCune♫ ♫ Reddingsengel kwam op een middag ♫ ♫ Ik ben hier omdat jij me gered hebt ♫ ♫ Ik ben trots op je nalatenschap ♫ ♫ Dank je. Wees gezegend. Rust in vrede. ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit had gered? Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ De zoveelste hongerige vluchteling ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit had gered? Jaah! ♫ ♫ Jaah! Jaah! ♫ ♫ Je had mijn gezicht op tv gezien ♫ ♫ Dikke hongerige buik ♫ ♫ Vliegen in mijn ogen, hoofd te groot voor mijn lijf ♫ ♫ Het zoveelste verhongerende kleine kind ♫ ♫ Rondrennend in Afrika, wild en gevaarlijk ♫ ♫ Geloofd zij God, de Almachtige ♫ ♫ dat hij me door een engel liet redden ♫ ♫ Ik heb een reden om op aarde te zijn ♫ ♫ Want ik weet beter dan velen wat een leven waard is ♫ ♫ Nu ik de kans heb mijn plaats in te nemen ♫ ♫ Ren ik over bergen heen met grote sprongen ♫ ♫ Ik ben geen engel, hoop het snel te zijn ♫ ♫ Als ik het ben, wil ik zijn als Emma McCune ♫ ♫ Ik! Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit had gered? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ De zoveelste verhongerende vluchteling ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit gered had? Jaah! Jaah! ♫ ♫ Jaah! Jaah! ♫ ♫ Ik zou waarschijnlijk zijn verhongerd ♫ ♫ Of een andere ellendige ziekte ♫ ♫ Ik zou zijn opgegroeid zonder onderwijs ♫ ♫ De zoveelste vluchteling ♫ ♫ Ik sta hier omdat iemand om me gaf ♫ ♫ Ik sta hier omdat iemand de moed had ♫ ♫ Ik weet dat er een hoop Emma's zijn ♫ ♫ Met de wil en de moed om een kind te redden ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit gered had? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ De zoveelste vluchteling ♫ ♫ Ik herinner me toen ik klein was ♫ ♫ Toen ik niet kon lezen en schrijven ♫ ♫ Nu ben ik volwassen, ik kreeg een opleiding ♫ ♫ Niets gaat te ver en ik ben niet te stoppen ♫ ♫ Ik bad zo hard voor deze dag ♫ ♫ Ik bad dat de wereld wijsheid zou vinden ♫ ♫ Om de armen te helpen ♫ ♫ In plaats van te onder ...

La métaphore est importante car elle est autour de nous tous les jours, en permanence.
Metaforen zijn belangrijk omdat ze alomtegenwoordig zijn, elke dag,.

Martin Luther King dans un discours de 1968 où il évoque le mouvement pour les droits civiques, affirme : « A la fin, on ne se souviendra pas des mots de nos ennemis, mais du silence de nos amis.» En tant qu'enseignant, j'ai intégré ce message. Tous les jours autour de nous, nous voyons que les conséquences du silence se manifestent sous forme de discrimination de violence, de génocide, de guerre.
Dr. Martin Luther King Jr. zegt, in een toespraak uit 1968 met beschouwingen over de burgerrechtenbeweging: Uiteindelijk zullen we ons niet de woorden van onze vijanden herinneren, maar de stilte van onze vrienden. Als leraar heb ik me dit bericht eigen gemaakt. Elke dag, overal om ons heen, zien we hoe de gevolgen van stilte zich manifesteren als discriminatie, geweld, genocide en oorlog.

Ma présentation s'est essentiellement écrite autour de trois événements historiques qui se sont déroulés à quelques jours d'intervalle ces deux derniers mois - apparemment sans rapport entre eux, mais comme vous le verrez, ayant tous en fait quelque chose à voir avec l'histoire que je veux vous raconter aujourd'hui. Le premier était en fait un enterrement - pour être plus précis, une réinhumation. Le 22 mai, on a réinhumé un héros à Frombork, Pologne l'astronome du 16ème siècle qui a en fait changé le monde. Il l'a fait, littéralement, en remplaçant la Terre par le Soleil au centre du système solaire. Et, par cet acte apparemment tout simple, il a en fait lancé une révolution scientifique et technologique, que beaucoup appellent la révolution copernicienne.
Mijn voordracht gaat uit van drie historische gebeurtenissen die binnen enkele dagen van elkaar gebeurden in de afgelopen twee maanden. Schijnbaar los van elkaar, maar zoals u zult zien, hebben ze alle te maken met het verhaal dat ik u vandaag wil vertellen. De eerste was eigenlijk een begrafenis - om precies te zijn, een herbegrafenis. Op 22 mei was er de herbegrafenis in Frombork in Polen van een held, de 16de-eeuwse astronoom die de wereld heeft veranderd. Hij deed dat, letterlijk, door het vervangen van de Aarde door de Zon in het centrum van het Zonnestelsel. En door dit eenvoudige feit, startte hij een wetenschappelijke en technologische revolutie, die velen nu de Copernicaanse revolutie noemen.

Tous les jours il voit les mêmes paires d'yeux autour de lui.
Elke dag ziet hij dezelfde ogen om zich heen.

Sur nos propres ordinateurs de simulation, nous avons rapidement trouvé que 1m était réellement le produit viable minimum pour être capable de voir les moteurs de notre économie mondiale. Pour la première fois, pouvoir compter les navires, les voitures, les porte-conteneurs et les camions qui transitent autour du monde tous les jours, sans pour autant être en mesure de voir les individus.
Onze computersimulaties wezen uit dat een object van minimaal één meter het rendabele criterium is om de aandrijfmotoren van de wereld- economie te kunnen zien. Voor het eerst konden we tellen hoeveel schepen, auto's, containers en vrachtwagens zich elke dag over de wereld verplaatsen, en we konden nog steeds geen mensen zien, wat heel goed uitkwam.