Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "tous ces événements qui nous sont arrivés par hasard " (Frans → Nederlands) :
Tous ces événements qui nous sont arrivés par hasard qui créent la vie racontée que nous avons hérité.
Al die toevalligheden die bij elkaar het levensverhaal maakten dat wij geërfd hebben.
Et je suis sûr que c'est une chose que nous reconnaissons tous, et nous voyons que ça arrive.
Ik weet zeker dat dit iets is wat wij allemaal herkennen, waar we allemaal tegenaan lopen.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce
sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants
de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beauc
...[+++]oup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurli
jk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de scha
duwdingen en worden trots op hun wijsheid. Da ...[+++]n op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Ils rient tous. (Rires) Ils sont par terre. (Rires) Ce que j'aime vraiment est qu'ils sont tous très sérieux jusqu'à ce qu'il saute dans la glace, et dès qu'il ne passe pas à travers, et qu'il ne se fait pas mal, ses amis commencent à rire. Imaginez qu'il dise : « Non, Heinrich, je crois
que c'est cassé », nous n'aimerions pas voir cela. Ce serait stressant. Ou s'il se baladait en riant, avec une jambe cassée et que lui disaient d'
...[+++]aller à l'hôpital, ce ne serait pas drôle. Le fait que le rire fonctionne, fait d'une situation douloureuse, embarrassante, difficile, une situation drôle, que nous apprécions. Je pense que c'est un usage très intéressant, et cela arrive tout le temps. Par exemple, je me souviens d'une chose de similaire à l'enterrement de mon père. Nous ne sautions pas dans la glace en sous-vêtements. Nous ne sommes pas des Canadiens. (Rires) (Applaudissements) C'était un évènement désagréable, un parent était un peu pénible, ma mère n'allait pas bien, et je me souviens, juste avant que tout commence, avoir raconté cette histoire sur un sitcom des années 70, à ce moment, je ne savais pas pourquoi je le faisais et j'ai réalisé qu'en fait, j'essayais de trouver quelque chose qui pourrait la faire rire avec moi.
En nu lachen ze allemaal. (Gelac
h) Ze liggen op de grond. (Gelach) Wat ik hier heel leuk aan vind, is dat het heel serieus is, tot hij op het ijs springt. En omdat hij er niet doorheen zakt en er ook geen bloed vloeit of botten rondvliegen, beginnen zijn vrienden te lachen. Stel je voor dat ze zouden zeggen: 'Serieus, Heinrich, ik denk dat het gebroken is' dan zou het niet leuk zijn. Dat zou stressvol zijn. Of als hij lachend rond rent met een gebroken been en z'n vriend
en zeggen, 'je moet naar het ziekenhuis', dan is het niet leuk. H
...[+++]et lachen werkt omdat het hem uit een pijnlijke, gênante, moeilijke situatie haalt en plaatst in een grappige situatie waarom we kunnen lachen. Dat is een echt interessante toepassing, die heel vaak voorkomt. Ik kan me zoiets herinneren, van mijn vaders begrafenis. We sprongen niet in onze zwembroek op het ijs rond. We zijn geen Canadezen! (Gelach) (Applaus) Een begrafenis is altijd moeilijk. Ik had een lastig familielid, en mijn moeder had het moeilijk. Ik herinner me dat ik haar vlak voor aanvang een gebeurtenis vertelde uit een comedy uit de jaren 70! Ik dacht nog: ik heb geen idee waarom ik dit doe. Later besefte ik dat ik op zoek was naar iets -- wat dan ook -- waarmee ik haar kon laten lachen, samen met mij.Nous avons grandi en jouant de la musique - Maman est du Ca
p-Breton, comme par hasard. Maman et la mère de Natalie se connaissaient.
Nous avons grandi en jouant, et nous avions l'habitude de danser ensemble, oui, c'est vrai. (Rires)
Nous avons grandi en jouant tout un tas de... Nous jouions de mémoire, et je pense que c'est import
ant dans notre cas, parce que nous n'étions p ...[+++]as vraiment exposés à beaucoup de différents styles de musique. Nous avons appris à jouer des instruments, mais nous devions trouver ça en nous-mêmes, parce que nous ne regardions pas la télévision, nous n'écoutions pas beaucoup la radio. Nous allions à l'église, et à l'école, parfois, travaillions à la ferme, et jouions de la musique, nous avons donc pu, je pense, à un âge très critique, développer notre propre style, notre propre personnalité ; ma mère joue, mon père joue, et le style qui est venu de la vallée d'Ottawa, en Ontario, nous l'appelons le style franco-Canadien, mais il trouve son origine dans les camps de bûcherons. Il y a des années, des centaines d'hommes allaient passer l'hiver dans les camps dans le Nord de l'Ontario et au Québec, et ils étaient tous de cultures différentes, et les irlandais, les français, les écossais, les allemand, ils se rencontraient, et bien sûr, la nuit, ils jouaient aux cartes, et dansaient et jouaient du violon, et au fil de nombreuses années, le style de violon de la vallée d'Ottawa a évolué, et la danse de la vallée d'Ottawa a évolue, alors j'ai en quelque sorte commencé avec ce style, et je me suis vite mis à faire mon propre truc, et puis j'ai rencontré Natalie, et j'ai été exposé au style génial du Cap-Breton.
We groeiden op met
muziek spelen -- ma komt toevallig uit Cape Breton. Ma en de moeder van Natalie kenden elkaar. We groeiden op met muziek spelen, en we dansten samen, ja, natuurlijk. (Gelach) We groeiden op en we speelden op het gehoor. Ik denk dat dat belangrijk voor ons was omdat we niet blootgesteld werden aan veel verschillende muziekstijlen. We leerden de instru
menten te bespelen, maar het moest van binnen komen omdat we geen televisie keken en niet veel naar de radio luisterden. We gin
gen naar d ...[+++]e kerk en soms naar school, we werkten op de boerderij en speelden muziek. Zo waren we in staat om op een erg kritische leeftijd onze eigen stijl te ontwikkelen, ons eigen ik. Mijn moeder speelt, mijn vader speelt, in de stijl die zijn oorsprong heeft in de Ottawavallei in Ontario. Wij noemen het de Frans-Canadese stijl maar het kwam oorspronkelijk uit de houthakkerskampen. Jaren geleden gingen honderden mannen gedurende de winter naar kampen in het noorden van Ontario en in Quebec. Ze kwamen uit verschillende culturen. De Ieren, de Fransen, de Schotten, de Duitsers, ze kwamen allemaal samen, en 's avonds gingen ze kaarten, deden ze aan stepdansen en speelden ze viool. Na velen jaren is de Ottawa Valley-vioolmuziek ontstaan, en ontstond het Ottawa Valley-stepdansen. Dat is hoe ik ongeveer begonnen ben met die stijl. Al snel begon ik mijn eigen ding te doen. Toen ontmoette ik Natalie, en ik kwam in contact met de geweldige Cape Breton vioolmuziek.Comme tous les autres, ils ont dit: «Merci docteur! C'est génial! J'avais besoin d'un nouveau tableau. Je pren
drai le troisième.» Nous leur avons expliqué que nous le leur ferions parvenir. Nous avons ramassé notre matériel, nous sommes sortis et avons attendu une demi-heure. De retour à la chambre : « Bonjour, nous revoici. » Les patients nous répondent : «Désolé docteur, j'ai un problème de mémoire
, c'est pourquoi je suis ici. Si je vous ai déjà renc
...[+++]ontré, je ne m'en souviens pas.» «Vraiment, Jim, tu ne t'en souviens pas? J'étais ici plus tôt avec les Monet? » «Désolé docteur, je n'en ai aucun souvenir.» Pas de soucis, Jim. J’aimerais simplement que tu classes ces reproductions par ordre inverse de préférence.» Que font alors les patients? Assurons-nous d'abord qu'ils soient réellement amnésiques. Nous demandons à ces patients de nous dire laquelle ils avaient choisie au départ. Résultat: les amnésiques répondent au hasard.
Net zoals alle anderen zeiden ze Hé, bedankt dokter! Dat is fantastisch! Ik kan wel een nieuw plaatje gebruiken. Ik neem nummer drie. We legden ze uit dat nummer drie met de post zou worden toegestuurd. We pakten onze biezen en verlieten de kamer, en telden tot een half uur. Terug in de kamer zeiden we: Hoi, we zijn terug. De patiënten, alle goeds voor hen, zeiden, Oh dokter, het spijt me, ik heb een geheugenprobleem, daarom ben ik hier ook. Als ik je al eerder hebt ontmoet, kan ik het me ni
et herinneren. Echt waar Jim, weet je het niet meer? Ik was
hier zojuist met de Monet ...[+++] posters? Sorry dokter, ik heb echt geen idee. Geen probleem Jim. Het enige dat ik van je vraag is dat je deze rangschikt van degene die je het meest waardeert, tot degene die je het minst waardeert. Wat doen ze? Nou, laat me eerst controleren en bevestigen dat ze echt geheugenverlies hebben. We vroegen deze patiënten met geheugenverlies om ons te vertellen welke in hun bezit is, welke ze de afgelopen keer hadden gekozen, welke van hen is. Het bleek dat patiënten met geheugenverlies gewoon gokken.Donc, après tous nos spectacles, nous signions
des autographes et nous serrions les fans dans nos bras, nous sortions ensemble et bavardions et nous avons fait un
art de demander aux gens de nous aider et de se joindre à nous, et j'allais à la recherche de mu
siciens locaux et d'artistes qui se plaçaient à ...[+++]l'entrée de nos spectacles et ils faisaient la quête, ensuite ils montaient sur scène et se joignaient à nous, nous avions donc cet éventail de gens bizarres, des artistes de cirque pris au hasard.
Aan het einde van al onze shows gaven we handtekeningen en omhelsden fans en bleven napraten met de mensen. We maakten er een kunst van om mensen om hulp te vragen en met ons mee te doen. Ik spoorde lokale muzikanten en artiesten op en zij gingen dan bij onze optredens buiten met de hoed rond. Daarna voegden ze zich bij ons op het podium. Het was een wisselende hutspot van rare, onverwachte circusgasten.
Et c'est quelque chose à vous rendre fou, que d'héberger à la fois la mystique et la guerrière dans un seul corps. J'ai toujours été attirée par ces ra
res personnes qui y arrivent, qui consacrent leur vie à l'humanité avec le cran du guerrier et la grâc
e du mystique - des gens comme Martin Luther King Jr. qui a écrit : Je ne pourrais jamais être ce que je devrais être, tant que tu ne seras pas ce que tu devrais être. Cela , écrivit-il, est la structure interdépendant
e de la réalité. Et puis ...[+++] Mère Thérésa, une autre guerrière mystique, qui a dit : Le problème avec le monde, c'est que nous définissons notre cercle familial de façon trop étroite. Et Nelson Mandela, qui vit selon le principe africain de l'ubuntu, qui signifie J'ai besoin de toi pour être ce que je suis, et tu as besoin de moi pour être ce que tu es. Alors nous adorons tous énumérer ces trois guerriers mystiques comme s'ils étaient nés avec le chromosome de la sainteté. Mais en réalité nous avons tous la même capacité qu'eux, et nous devons maintenant poursuivre leur travail. Je suis profondément perturbée par la façon dont toutes nos cultures diabolisent l'Autre par la place que nous accordons à ceux qui, parmi nous, sèment le plus la discorde.
En het kan je een beetje gek maken, om zowel de mysticus als de krijger in een lichaam onderdak te verschaffen. Ik heb me altijd al aangetrokken gevoeld tot die zeldzame mensen die er mee wegkomen, die hun leven wijden aan de mensheid met de moed van de krijger en de genade van de mysticus - mensen als Martin Luther King Jr die schreef: Ik kan nooit worden wat ik zou moet
en zijn, totdat jij bent wat je zou moeten zijn. Dit , schreef hij, is de onderling samenhangende structuur van de werkelijkheid. Dan Moeder Teresa, een andere mystieke strijder, die zei: Het probleem met de wereld is dat we de kring van onze familie te klein tekenen. En Nelson
Mandela, ...[+++]die leeft naar het Afrikaanse concept van Ubuntu, wat betekent dat ik je nodig heb om mijzelf te zijn, en jij me nodig hebt om jezelf te zijn. Nu laten we graag allemaal deze drie mystieke krijgers opdraven alsof ze geboren waren met het gen van heiligheid. Maar in feite hebben we allemaal dezelfde capaciteit om te doen wat zij doen, en het is aan ons om hun werk over te nemen. Ik ben diep geschokt door de manier waarop al onze culturen bezig zijn met het demoniseren van 'de Ander' door de stem die we geven aan hen die verdeling zaaien onder ons.M
ais ça a pris longtemps pour y arriver. Mon groupe en collaboration avec un autre groupe à Toronto a découvert la cause moléculaire de la mucoviscidose en 1989, en découvrant la nature d'une mutation dans un gène particulier du chromosome 7. Cette photo que vous voyez là : Voilà. C'est le même enfant. C'est Danny Bessette
, 23 ans plus tard, parce que c'est l'année, c'est aussi celle où Da
nny s'est marié, où nous ...[+++] avons eu , pour la première fois, l'approbation de la FDA [Agence du médicament] pour un médicament qui cible précisément le défaut de la mucoviscidose en fonction de toute cette compréhension moléculaire. Ça, c'est la bonne nouvelle. La mauvaise nouvelle c'est que ce médicament ne traite pas vraiment tous les cas de mucoviscidose et il ne marchera pas pour Danny, nous attendons toujours la prochaine génération pour l'aider. Mais il a fallu 23 ans pour en arriver là. C'est trop long.
Het he
eft lang geduurd om daar te komen. De moleculaire oorzaak van taaislijmziekte werd ontdekt in 1989 door mijn groep, in samenwerking met een andere groep uit Toronto. We ontdekten wat de mutatie was op een specifiek gen op chromosoom 7. Zie je deze afbeelding? Hier is diezelfde jongen. Dit is Danny Besse
tte, 23 jaar later, want dit is het jaar, ook het jaar dat Danny trouwde, waarin we voor het eerst goedkeuring van de FDA kregen voor een medicijn dat precies gericht is op het defect van taaislijmziekte, geba
...[+++]seerd op al deze moleculaire inzichten. Dat is het goede nieuws. Het slechte nieuws: dit medicijn bestrijdt niet alle gevallen van taaislijmziekte en het zal Danny niet helpen. We wachten nog altijd op die volgende generatie om hem te helpen. Maar het duurde 23 jaar om zover te komen. Dat is te lang.Nous avons examiné tout ce que nous avions fait, et c'était bi
en. (Rires) Mais le hasard a voulu que, deux jours plus tard, j'ai dû me rendre pas très loin de
là, à Harlem. Je me suis trouvé assis dans une ferme urbaine qui avait jadis été un terrain vague, à écouter un homme du nom de Tony me parler des enfants qui venaient ici chaque
jour. Ils ...[+++] vivaient tous sous le seuil de pauvreté.
We keken uit over onze verdiensten en zagen dat het goed was. (Gelach) Maar nu wilde het toeval dat ik twee dagen later een eindje verderop in Harlem moest zijn, in een stadsmoestuin, aangelegd op een leegstaand stuk grond. Ik zat er te luisteren naar Tony, die me vertelde over de kinderen die daar elke dag heen kwamen. Allemaal leefden ze onder de armoedegrens.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
tous ces événements qui nous sont arrivés par hasard ->
Date index: 2023-08-10