Vertaling van "théorie la plus courante suggère un dérèglement " (Frans → Nederlands) :

La théorie la plus courante suggère un dérèglement des signaux sensoriels.
De bekendste theorie wijst op stijdige zintuiglijke signalen.

Cette réaction involontaire issue de l'évolution permet aux animaux d'apparaître plus grand et plus intimidant. Mais pourquoi la musique a-t-elle la capacité de provoquer la chair de poule ou des «frissons» ? Cela n'est pas entièrement compris. Une théorie intéressante suggère que des éléments de la musique tels que les changements de volume soudains ou des sections inattendues induisent une réaction de peur sub-consciente. Le corps aime le prévisible, ainsi, toute chose surprenante pour le système nerveux autonome provoquerait une alarme. Mais cette peur s'apaise rapidement quand notre cerveau réalise que ce n'est que de la musique. Et ce contraste dans l'expérience provoquerait les frissons et la chair de poule. Il existe d'autres théories mais au final, le cerveau est extrêmement complexe et si une relation entre musique, émotion et réactions physiologiques est difficile à déchiffrer, en sciences, on peut dire que nous ne savons pas... encore.
Deze onvrijwillige evolutionaire reactie, maakt het mogelijk dat dieren groter lijken dan dat ze zijn om meer te intimideren. Maar waarom heeft muziek de mogelijkheid om koude rillingen of rilling te veroorzaken Dat is niet helemaal duidelijk. Een interessante theorie suggereert dat elementen van de muziek, zoals plotselinge wisselingen in volumeniveau of onverwachte unieke delen leiden tot een onderbewuste angst reactie. Het lichaam houdt van voorspelbaarheid dus iets verrassend aan het autonome systeem stimuleert een alarm. Maar deze angst zakt snel als onze hersenen zich realiseert, hey, het is gewoon muziek . En dit contrast in ervaring zorgt voor de rilling en je kippenvel. Er zijn ook andere theorieën, uiteindelijk zijn hersenen zeer complex en dus is een relatie tussen muziek, emotie en fysiologische reacties moeilijk te ontcijferen, maar in de wetenschap maakt het niet uit te zeggen dat we iets niet weten ... nog niet.

La dyslexie est également héréditaire. Il est courant qu'un membre de la famille ait des problèmes d'orthographe tandis qu'un autre a de grandes difficultés à décoder un mot d'une seule syllabe comme catch. Le continuum et la distribution de la dyslexie suggèrent un principe plus large à considérer quand nous observons comment le cerveau des dyslexiques traite le langage. La neurodiversité est l'idée qu'étant donné que tous nos cerveaux ont des différences de structure et de fonction, nous ne devrions pas être si rapide à cataloguer chaque écart par rapport à la « norme » comme un trouble pathologique ou à rejeter les personnes vivant avec ces différences en les considérant « déficientes ». Les personnes qui ont des variations neurologiques comme la dyslexie, y compris des individus aussi créatifs et imaginatifs que Picasso, Mohamed Ali, Whoopi Goldberg, Steven Spielberg, et Cher ont de toute évidence toutes les capacités d'être brillants et de réussir dans la vie.
Dyslexie is ook erfelijk. Het komt vaak voor dat één familielid moeite heeft met spelling, terwijl een ander familielid zelfs problemen heeft om woorden van één lettergreep te ontcijferen, bijvoorbeeld vang . Het continuüm en de verspreiding van dyslexie impliceert dat we rekening moeten houden met een ruimer principe als we onderzoeken hoe de hersenen van mensen met dyslexie taal verwerken. Neurodiversiteit is dit idee: omdat al onze hersenen verschillen vertonen in structuur en functie, moeten we niet te snel een etiket kleven op elke afwijking van de norm als een pathologische afwijking. Of mensen met deze variaties afwijzen als onvolmaakt . Mensen met neurobiologische variaties zoals dyslexie, waaronder creatieve en inventieve figuren als Picasso, Mohammed Ali, Whoopi Goldberg, Steven Spielberg, en Cher, hebben duidelijk alle capaciteiten om het te maken in het leven.

Mais elles se ratent tout juste. Alors il y a une théorie appelée la supersymétrie, qui double le nombre de particules dans le modèle standard. Ce qui, à première vue, ne ressemble pas à une simplification. Mais en vérité, avec cette théorie, nous obtenons que les forces de la nature semble effectivement s'unifier au moment du Big Bang. Prophétie absolument magnifique. Le modèle n'a pas été construit pour faire ça, mais il semble bel et bien le faire. De plus, ces particules supersymétriques sont des candidates très sérieuses pour la matière noire. Donc c'est une théorie très attirante, qui est un courant principal en physique. Et si je devais parier dessus, je parierais -- et ce n'est pas du tout scientifique -- que ces choses apparaitront aussi au LHC.
Ze raken elkaar net niet. Er bestaat een theorie die supersymmetrie heet, waarin het aantal deeltjes in het standaard model verdubbelt. Op het eerste gezicht klinkt dat niet als een vereenvoudiging, maar met deze theorie zien we dat de natuurkrachten wél precies bij elkaar komen op het moment van de Big Bang. Een geweldig mooie voorspelling. Het model is daar niet voor ontworpen, maar lijkt het toch te doen. Tevens zijn die supersymmetriedeeltjes zeer goede kandidaten voor de donkere materie. Dit is dus een erg sterke theorie die wijd geaccepteerd is. Als ik er geld op zou moeten inzetten, op een heel onwetenschappelijke manier -- dat deze deeltjes ook naar voren komen met de LHC.