Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "terre reste humide quand il fait chaud " (Frans → Nederlands) :
À la surface, on étale une épaisse couche de paillis, pour que la terre reste humide quand il fait chaud.
Op de grond doen we een dikke laag mulch, zodat de grond vochtig blijft als het heet is.
Quand il fait plus chaud à l'extérieur, les gens portent moins de vêtements, mais si je me déshabille et reste en tenue d'Adam, ça ne fait pas briller le soleil.
Wanneer het buiten warmer is, draagt men minder kleding, maar loop ik in adamskostuum rond, dan gaat de zon nog niet schijnen.
Il n'y a pas de lum
ière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et
...[+++] sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewone
rs kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een dag ontdekt iemand zomaar ee ...[+++]n weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Je peux aller litérallement n'importe où dans le monde, je pense que puisque j'étais déj
à en Equateur, j'ai juste décidé de cliquer sur le mot «tropical». Ça m'a emme
né dans cette bande humide et chaude des tropiques qui entoure la terre. Voilà le tropique du Cancer, au nord et le tropique du Capricorne au sud, ce que je savais, mais j'ai été surpris d
'apprendre ce petit ...[+++]fait : ce ne sont pas des lignes de cartographes », comme la latitude ou les frontières entre les nations, ce sont des phénomènes astronomiques causés par l'inclinaison de la Terre, et ils changent. Ils se déplacent, ils montent, ils descendent.
Ik kan letterlijk overal ter wereld heen. Aangezien ik reeds in Ecuador was, denk ik dat ik besloot om op het woord 'tropisch' te klikken. Dat leidde me naar deze natte en warme gordel van de tropen die de aarde omcirkelt. Dat is de kreeftskeerkring in het noorden en de steenbokskeerkring in het zuiden, zoveel wist ik nog. Maar het volgende las ik met verbazing: die lijnen zijn niet van de cartografen, zoals hoogtegraad, of de grenzen tussen landen. Het zijn astronomische fenomenen veroorzaakt door de kanteling van de aarde en ze veranderen! Ze bewegen, omhoog en omlaag.
Et dans ce papier, ils montrent quelque chose de beaucoup plus frappan
t, c'est qu'ils ont fait ce qu'ils appellent une radiation - et je ne vais pas entrer dans les détails, en fait c'est assez compliqué, mais ce n'est pas aussi compliqué qu'ils pourraient vous le faire croire par les mots qu'ils utilisent dans ces publications. Si vraiment vous regardez de près, disent-ils, le soleil émet une certaine quantité d'énergie - nous savons combien
- elle tombe sur la terre, la terre en renvoie une
certaine quantité. ...[+++]Quand elle se réchauffe elle produit - elle émet une énergie plus rouge -- je veux dire, dans l'infra-rouge. comme quelque chose de chaud qui dégage des infra-rouges.
In deze paper laten zij iets veel opvallenders zien. Ze noemen het een 'uitstraling'. Ik ga niet ingaan op de details, eigenlijk is het vrij ingewikkeld, maar het is niet zo ingewikkeld als ze het je zouden willen laten geloven door de woorden die ze gebruiken in die papers. Als je het echt uitpluist, zeggen ze, dan geeft de zon een bepaalde hoeveelheid energie af - we weten
hoeveel dat is - ze valt op de aarde, de aarde straalt dan weer een b
epaalde hoeveelheid terug uit. Als ze opwarmt, gaat ze genereren - Ze maakt rodere energie -
...[+++]net als infrarood, als iets dat warm is, infrarood afgeeft.Le petit poème s'appelle donc « Les morts ». (Vidéo) Narration : « Les morts ». Les morts nous regardent toujours depuis là-haut, disent-ils. Alors que nous mettons nos chaussures ou faisons un sandwich, ils regardent en bas à travers le
s bateaux à fond de verre du ciel pendant qu'ils rament lentement à travers l'éternité. Ils regardent le dessus de nos têtes qui se déplacent en desso
us sur la Terre. Et quand nous nous couchons dans un champ ou sur un canapé, peut-être drogué par le
bourdonnement d'une ...[+++]chaude après-midi, ils pensent que nous les regardons à notre tour, ce qui leur fait lever leurs avirons et rester silencieux et attendre comme des parents que nous fermions les yeux.
Dit kleine gedichtje heet De doden . (Video) Verteller: De doden. De doden kijken altijd op ons neer, zeggen ze. Terwijl we onze schoenen aantrekken of een boterham smeren, kijken ze neer door de glazen bodem van de hemelboten, terwijl ze langzaam door de eeuwigheid roeien. Ze kijken naar de kruin van ons hoofd dat beneden op Aarde beweegt. Terwijl we neerliggen, in een veld of op een sofa, bedwelmd wellicht door het zoemen van een warme namiddag, denken ze dat wij terugkijken, waardoor ze hun riemen optrekken en stil worden en als ouders wachten tot we onze ogen sluiten.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
terre reste humide quand il fait chaud ->
Date index: 2021-07-21