Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "temps modernes qui nous sommes éloignés du chemin " (Frans → Nederlands) :
On ne peut pas être une meute en colère. on ne peut pas avoir de rancunes. Du genre moi, je ne chasse pas l'antilope de ce type. Il m'a gonflé. Qu'il la chasse tout seul, son antilope. La meute doit être capable de mettre son ego de côté, d'être coopérative et d'être soudée. En d'autres termes, on se retrouve avec une culture remarquablement similaire à celle des Taruhumara -- une tribu qui est restée inchangée depuis l'âge de pierre. C'est un argument vraiment indiscutable que les Tarahumara font peut-être exactement ce que nous avons tous fait pendant deux millions d'années. Et que c'est nous dans les temps modernes qui nous sommes éloignés du chemin.
Je kunt niet sikkeneurig zijn. Er kunnen geen conflicten zijn. Zoals: Ik ga echt niet achter zijn antilope aan. Hij is stom. Laat hem lekker achter zijn eigen antilope jagen. De groep moet zijn ego kunnen laten varen, kunnen samenwerken en bij elkaar blijven. Uiteindelijk krijg je, met andere woorden, een cultuur die best doet denken aan die van de Tarahumara -- een stam die onveranderd gebleven is sinds het Stenen Tijdperk. Het is een interessante gedachte dat de Tarahumara misschien dat doen wat wij allemaal twee miljoen jaar hebben gedaan. Dat wij het zijn, in deze tijd, die van het pad af geraakt zijn.
Le premier parc public des temps modernes a été créé en Grande-Bretagne. La première institution botanique majeure est à Londres. Elle a ce projet extraordinaire de collecter 25% de toutes les espèces de plantes du monde. Nous nous sommes donc aperçus de ceci.
's Werelds eerste openbare park in de moderne tijd was in Groot-Brittannië. 's Werelds eerste grote botanische instelling ligt in Londen. Ze werken er aan een buitengewoon project waar ze 25 procent van alle plantensoorten in de wereld verzameld hebben. Dus opeens beseften we dat hier iets was.
Il n'y a pas de lumière n
aturelle dans cette caverne, les murs sont humid
es et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'ob
...[+++]jets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten e
n mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Sur l'échelle de temps galactique, nous sommes des embryons. Nous sommes allés loin, mais il nous reste du chemin à parcourir.
In de galactische tijdschaal zijn we embryo's. We zijn van ver gekomen, maar hebben nog steeds een lange weg te gaan.
Et ici commencent 400 années de frustration, de rêves inaccomplis - les rêves de Galilée, de Giordano Bruno, de beaucoup d'autres, qui n'ont jamais amené de réponse à ces questions fondamentales que l'hum
anité s'est de tout temps posées. Qu'est-ce que la vie? Quelle est l'origin
e de la vie? Sommes-nous seuls? Et ce fut le cas en particulier au cours des 10 dernières années, à la fin du 20e siècle, lorsque les beaux développements dus à la biologie moléculaire, la compréhension du code de la vie, l'ADN, tout cela semblait effectivement
...[+++] non pas nous rapprocher, mais nous éloigner de la réponse à ces questions fondamentales.
En hier beginnen 400 jaar van frustratie, van onvervulde dromen - de dromen van Galileo, Giordano Bruno, en vele anderen, die nooit hebben geleid tot het antwoord op die zeer fundamentele vragen die de mensheid de hele tijd heeft gesteld. Wat is leven? Wat is de oorsprong van het leven? Zijn wij alleen? En vooral wat gebeurd is in de afgelopen 10 jaar aan het eind van de 20e eeuw, toen die mooie ontwikkelingen in de moleculaire biologie, het begrijpen van de code van het leven, DNA, ons eigenlijk niet dichter, maar verder van het beantwoorden van deze fundamentele vragen leek te brengen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
temps modernes qui nous sommes éloignés du chemin ->
Date index: 2022-02-08