Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "temps humain pour " (Frans → Nederlands) :
Nous ne voulons pas être aveuglés par trop de possibilités, et il n'y a pas trop de laboratoire, et il n'y a pas assez de temps humain pour vraiment faire toutes les expériences.
We willen niet in het blinde weg werken, want er zijn veel te veel mogelijkheden, en er is maar een beperkt aantal labs, en er is niet genoeg menselijke tijd om alle experimenten te doen.
De même, nous
utilisons la force pour indiquer pas seulement la force physique, comme dans Rose a forcé la porte pour l'ouvrir , mais aussi comme force interpersonnelle, comme dans Rose a forcé Sadie à partir , pas nécessairement en la brusquant, mais en la menaçant, ou Rose s'est forcée à partir , comme s'il y avait deux entités en guerre dans la tête de Rose. La seconde conclusion est que l'abilité de concevoir un élément de deux façons différentes, comme causer quelque chose à aller à quelqu'un , et causer quelqu'un à obtenir quelque chose , je pense que c'est une caractéristique fondamentale de la pensée, et c'est le fondement
de l'argu ...[+++]mentation humaine, selon laquelle les gens ne diffèrent pas tant sur les faits que sur la façon dont ils devraient être conçus. Juste pour vous donner quelques exemples : mettre fin à une grossesse contre tuer un fœtus , une boule de cellules contre un enfant pas encore né , envahir l'Irak contre libérer l'Irak , redistribuer la richesse contre confisquer les gains . Et je pense de manière générale qu'il faut prendre au sérieux le fait que la majorité de nos verbiages sur des éléments abstraits est fondée sur des métaphores concrètes. On verrait alors l'intelligence humaine elle-même comme un répertoire de concepts - comme les objets, l'espace, le temps, la cause et l'intention -- qui sont utiles dans une espèce sociale et érudite, dont vous pouvez facilement imaginer l'évolution, et le procédé d'abstraction métaphorique qui nous permet de blanchir ces concepts de leur contenu conceptuel d'origine - l'espace, le temps et la force -- et de les appliquer à de nouveaux domaines abstraits, donc de permettre à une espèce qui a évolué depuis la manipulation des cailloux, des outils et des animaux à la conceptualisation des mathématiques, de la physique et de la loi et d'autres domaines abstraits.
Op dezelfde manier gebruiken we forceren niet alleen in verband met fysieke kracht -- zoal
s Rose forceerde de deur om open te gaan -- maar ook voor interpersoonlijke kracht, zoals Rose forceerde Sadie om te gaan -- niet noodzakelijk door haar beet te pakken, maar door te dreigen -- of Rose forceerde zichzelf om te gaan, alsof er twee entiteiten in het hoofd van Rose zaten, die een partijtje armworstelden. De tweede conclusie is dat we het vermogen hebben om een gebeurtenis op twee manieren voor te stellen -- zoals ervoor zorgen dat iets naar iemand gaat en ervoor zorgen dat iemand iets krijgt. Dat is volgens mij een fundamenteel kenmerk
...[+++]van het menselijke denken. Het is de basis voor veel menselijke argumentatie, waarbij mensen het niet zozeer oneens zijn over de feiten als over hun interpretatie. Ik geef je een paar voorbeelden: een zwangerschap beëindigen versus een foetus doden , een hoopje cellen versus een ongeboren kind , Irak binnenvallen versus Irak bevrijden , rijkdom herverdelen versus beslag leggen op inkomsten . Ik denk dat het ruimste plaatje van al ernstig rekening zou houden met het feit dat onze woordenrijkdom over abstracte gebeurtenissen zo vaak gebaseerd is op een concrete metafoor. Volgens mij is menselijke intelligentie zelf een repertoire van concepten -- zoals objecten, ruimte, tijd, oorzakelijkheid en intentie -- die nuttig zijn voor een sociale, kennisintensieve soort, waarvan je je de evolutie goed kan inbeelden. Daarnaast een proces van metaforische abstractie dat ons toelaat om deze concepten van hun oorspronkelijke inhoud te ontdoen -- ruimte, tijd en kracht -- en ze toe te passen op nieuwe abstracte domeinen. Dat maakte het mogelijk dat een soort die was geëvolueerd om met rotsen en gereedschap en dieren om te gaan, in staat was om wiskunde in begrippen te vatten, en fysica, en recht, en andere abstracte domeinen.Si nous espérons un jour quitter la Terre et explorer l'univers, nos corps vont devoir être beau
coup plus efficaces pour survivre aux conditions difficiles de l'espace. À l'aide de la biologie synthétique, Lisa Nip espère maîtriser les pouvoirs spéciaux de microbes sur la Terre — tels que la capacité à résister aux radiation
s — pour rendre les humains plus aptes à l'exploration de l'espace. « Nous approchons d'une époque durant laquelle nous serons capables de décider de notre propre destinée génétique », dit-elle. « Ajouter au corps
...[+++]humain de nouvelles capacités n'est plus une question de faisabilité, mais de temps. »
Als we hopen om ooit de Aarde te verlaten en het heelal te verkennen, zullen onze lichamen een stuk beter moeten zijn om de barre omstandigheden van de ruimte te overleven. Door middel van synthetische biologie hoopt Lisa Nip om de speciale krachten van microben op Aarde te benutten - zoals de mogelijkheid om straling te weerstaan - om de mens meer geschikt te maken voor het verkennen van de ruimte. We naderen een tijd waarin we zullen kunnen beslissen over ons eigen genetische lot , zegt Nip. Het versterken van het menselijk lichaam met nieuwe vaardigheden is niet langer een kwestie van hoe, maar van wanneer.
Combien de fois la technologie nous interrompt-elle de ce que nous devrions vraiment faire ? Au travail et lors des loisirs, nous pa
ssons énormément de temps à être distraits par des messages — au lieu de nous aider à bien dépenser notre temps, nous avons souvent l'impression que notre technologie nous vole notre temps. Le concepteur Tristan Harris offre
de nouvelles idées pour une technologie qui crée des interactions plus significatives. Il demande : « A quoi ressemblera le futur de la technologie si vous la cré
ez pour de ...[+++]s valeurs humaines plus profondes ? »
Hoe vaak worden we door technologie niet onderbroken bij waar we eigenlijk mee bezig zijn? We verkwisten ontzettend veel tijd door opdringerige pings en pop-ups — in plaats dat ze ons helpt onze tijd goed te besteden, lijkt het soms alsof technologie alleen maar tijd van ons steelt. Design-denker Tristan Harris biedt ons interessante nieuwe ideeën voor technologie die betekenisvollere interactie kan ondersteunen. Hij vraagt: Hoe kan de toekomst van technologie eruitzien als onze ontwerpen de diepere menselijke waarden zouden dienen?
Alors, j'ai découpé cette séquence pour qu'elle dure exactement le temps d'un clignement d’œil humain, et pendant le temps qu'il vous faut pour cligner de l’œil, la mouche a vu ce prédateur qui approche, a estimé sa position, a mis en route un schéma pour s'enfuir, en battant des ailes 220 fois par seconde.
Ik heb deze reeks bijgesneden zodat alles even lang duurt als een menselijke oogwenk. In de tijd om met je ogen te knipperen heeft de vlieg de dreigende predator gezien, zijn positie bepaald en een bewegingspatroon gestart om ervan weg te vliegen met een vleugelslag van 220 keer per seconde.
Et si notre cerveau a pris tant d’ampleur c'est surtout parce qu'il a acquis une nouvelle « pièce », le lobe frontal et plus particulièrement une région appelée le cortex préfr
ontal. Qu’accomplit pour nous le cortex préfontal qui puisse justifier la restructuratio
n complète du crâne humain en une fraction de temps évolutionnaire? Il s'avère que le cortex préfontal accomplit un tas de choses, mais l'une des plus importantes est la simulation d’expériences. Les pilotes d'avi
...[+++]on s'entraînent sur des simulateurs de vols pour éviter les erreurs lors de vols réels. L’être humain possède cette merveilleuse adaptation qui lui permet de simuler mentalement ce qu’il projette faire dans la vie réelle. C'est une prouesse qu'aucun de nos ancêtres ne pouvait accomplir et qu'aucun autre animal ne fait aussi bien que nous. C'est une adapation extraordinaire. Tout comme la préhension, se déplacer sur deux jambes et le langage, c’est l’une des choses qui a fait descendre notre espèce de l’arbre pour la conduire au centre commercial. Et....(rire)---nous l’avons tous fait. Bien sûr, Ben & Jerry's n'a pas de glace au foie et à l'oignon. Ce n'est pas parce qu'ils en ont testé et fait «Beurk!». C'est parce que sans quitter son fauteuil, on peut simuler cette saveur et faire «Beurk!». Faisons un diagnostique rapide avant de poursuivre. Voyons comment fonctionnent nos simulateurs d'expériences. Je vous invite maintenant à envisager deux versions du futur. Essayez de les simuler et dites-moi laquelle vous préféreriez. L'une est de gagner à la loto. Disons, 314 millions de dollars. Et l'autre est de devenir paraplégique. Pensez-y un moment. Vous ne croyez probablement pas avoir à y réfléchir longuement. Chose intéressante, il existe des données sur ces deux groupes de gens qui illustrent leur niveau de bonheur. Voici ce à quoi vous vous attendez, non? Mais ça, ce ne sont pas les données. Je les ai fabriquées! Voici les données réelles. Vous avez échoué le test et vous n'en êtes qu'au débu ...
Een van de hoofdredenen dat ons brein zo groot is geworden, is dat het een nieuw deel heeft gekregen, genaamd de frontaalkwab. In het bijzonder een deel dat de prefrontale cortex heet. Wat doet de
prefrontale cortex voor jou, dat het de totale herziening rechtvaardigt van de architectuur van de menselijke schedel in een oogwenk van de evolutionaire tijd? Het blijkt dat de prefrontale cortex veel dingen doet, maar een van de belangrijkste dingen is dat het een 'ervaringsvoorspeller' is. Piloten oefenen in vliegsimulatoren, zodat ze geen fouten maken in echte vliegtuigen. Mensen hebben de geweldige aanpassing dat ze reële ervaringen in hun
...[+++] hoofd kunnen hebben voordat ze deze in het echte leven gaan uitproberen. Dit is een truc die geen van onze voorouders kon, en dat geen enkel ander dier kan doen zoals wij dat kunnen. Het is een geweldige aanpassing. Het staat bovenaan in de lijst met de opponeerbare duim, rechtop staan en taal als een van de dingen die onze soort uit de bomen heeft gekregen en de winkelcentra in. (Gelach) Jullie doen dit allemaal. Ik bedoel... Ben en Jerry's heeft geen lever-en-ui-ijs. Dat is niet omdat ze daarvan wat hebben opgeklopt, proefden en Bah zeiden. Dat is omdat, zonder uit je luie stoel te hoeven opstaan, je de smaak kunt simuleren en bah zegt voordat je het maakt. Laten we een snelle diagnose stellen voordat ik verder ga met de rest van het gesprek. Laten we eens kijken hoe je ervaringsvoorspellers werken. Hier zijn twee verschillende toekomstbeelden. Ik nodig jullie uit ze te beschouwen. Probeer ze je voor te stellen en me te vertellen welke je denkt dat je voorkeur heeft. De ene is het winnen van de loterij. Dit is ongeveer 250 miljoen euro. En de ander is het krijgen van een dwarslaesie. Denk er maar even over na. Je hebt waarschijnlijk niet het idee dat je hier over na hoeft te denken. Interessant genoeg, zijn er gegevens over deze twee groepen mensen, gegevens over hoe gelukkig ze zijn. En dit is precies wat je had verwacht, niet wa ...Non, je plaisante. C'est intéressant, parce que c'était il y a six ans quand j'étais enceinte de mon premier enfant que j'ai découvert que l'agent de conservation le plus couramment utilisé dans le
s produits de soins pour bébés imite les œstrogènes quand ils pénè
trent dans le corps humain. Il est très facile effectivement de faire passer un composé chimique à partir de produits dans le corps humain à travers la peau. Et on avait trouvé ces conservateurs dans les tumeurs du cancer du sein. Ce fut le début de mon périple pour faire ce f
...[+++]ilm, « Bébé toxique ». Et il ne faut pas beaucoup de temps pour découvrir quelques statistiques vraiment étonnantes sur cette question. La première est que vous et moi avons tous 30 à 50 000 produits chimiques dans notre corps que nos grands-parents n'avaient pas. Et beaucoup de ces produits chimiques sont maintenant liés à la montée en flèche des incidents de maladies chroniques de l'enfance que nous voyons dans toutes les nations industrialisées.
Nee, grapje. Zes jaar geleden was ik zwanger van mijn eerste kind en ontdekte ik dat het meest gebruikte conserveerm
iddel van producten voor babyverzorging de werking van oestrogeen nabootst wanneer het in het menselijk lichaam wordt opgenomen. Chemische verbindingen uit producten kunnen vaak heel
gemakkelijk via de huid het menselijk lichaam binnendringen. Deze conserveermiddelen werden teruggevonden in borstkankertumoren. Dat gaf de aanzet om de film ‘Toxic Baby’ te maken. Je hebt niet veel tijd nodig om wat echt verontrustende stat
...[+++]istieken te vinden over deze kwestie. Wij hebben allemaal 30 à 50.000 chemicaliën in ons lichaam die bij onze grootouders niet voorkwamen. Veel van deze stoffen zijn gekoppeld aan de sterk gestegen gevallen van chronische kinderziekten die we in de geïndustrialiseerde landen zien opduiken.Les candidats au Congrès et les membres du Congrès passent entre 30 et 70 % de leur temps à la collecte de fonds pour être réélus au Congrès ou pour faire réélire leur parti, et la question qu'il faut se poser est, comment cela les affecte-t-il, ces humains, de passer leur temps au téléphone avec des gens qu'ils n'ont jamais rencontrés, ces gens de l'infime tranche de 1 % ?
Kandidaten voor het Congres en leden van het Congres besteden 30 tot 70 procent van hun tijd om geld in te zamelen om herkozen te worden of hun partij weer aan de macht te krijgen. De vraag die we moeten stellen is: wat doet dit met hen, deze mensen, als zij hun tijd besteden aan de telefoon, met mensen die ze nooit hebben ontmoet met het kleinste stukje van 1 procent?
Pouvons-nous utiliser un corps comme un catalyseur vide pour une sorte d'empathie avec l'expérience de l'espace-temps comme il est vécu, comme je suis debout ici devant vous, à essayer de sentir et d'établir une connexion dans cet espace-temps que nous partageons, pouvons-nous utiliser la mémoire d'un corps, d'un espace humain dans l'espace à catalyser une expérience de première main, encore une fois, de temps élémentaire.
Kunnen we een lichaam gebruiken als een lege katalysator van een soort empathie met de ervaring van ruimte-tijd zoals ze wordt beleefd, zoals ik hier voor jullie sta en een connectie probeer te voelen in deze ruimte-tijd die we delen? Kunnen we als het ware de herinnering aan een lichaam gebruiken, aan een menselijke ruimte in de ruimte, om een ervaring op gang te brengen, uit eerste hand, van de tijd der elementen?
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette cav
erne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
temps humain pour ->
Date index: 2025-04-04