Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "tard pour nos océans " (Frans → Nederlands) :
Et à travers mes photos, je voudrais transmettre le message qu'il n'est pas trop tard pour nos océans.
Met mijn fotografie wil ik de boodschap verspreiden dat het niet te laat is voor onze oceanen.
Ceci s'appelle La Robe. C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque q
ui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, ap
rès avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vide
...[+++]r les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang v
ervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven,
tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempt
e getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang wa
...[+++]s, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, de moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.Nous l'avons perdu mutuellement. Ce n'est pas la faute de quelqu'un d'autre — Tout est de notre faute. Nous en prenons tous la responsabilité. Mais je dois vous dire : il n'est pas trop tard pour construire nos villes et notre pays pour le rendre grand à nouveau. Ca n'est jamais trop tard.
We zijn dat samen kwijtgeraakt. Dat is niet de schuld van anderen, dat is allemaal onze schuld. Daar zijn we samen verantwoordelijk voor. Maar het is nog niet te laat om onze steden weer op te bouwen en ons land weer prachtig te maken. Het is nooit te laat.
On éclair la nuit avec des lumières artificielles et plaçons les gens dans des petites boîtes vers l'espace Certains ont même marché sur la Lune On envoie des robots sur d'autres planètes On a regardé à travers le passé de l'univers avec des yeux méchaniques Nos moyens d'acquérir et d'emmagasiner les connaissance ce sont multipliés Un lycéen moyen en connait plus sur l'univers aujourd'hui qu'il y a plusieurs siècles L'Homme domine cette planète, même si nos lois
sont très fragiles Nous ne sommes pas tellement différent que nos ancêtres il y a 70 000 ans Mais le train de vie que l'on connait existe depuis moins de 0.001% de notre histoire
...[+++] Aujourd'hui, nous ne pouvons pas dire ce que nous réserve l'avenir Nous bâtissons des gratte-ciel, mais nous ne sommes pas sûr si leur fondations sont solides ou si nous construisons sur des sables mouvants Laissons ça pour l'instant.. La prochaine fous que vous ratez votre train, que votre burger n'est plus assez chaud ou que quelque qu'un vous passe devant Souvenez-vous à quel point ce monde inventé par l'homme est spécial Il n'est peut-être pas trop tard pour en prendre conscience
We verlichten de nacht met kunstmatige sterren en sturen me
nsen in een metalen doos de lucht in. Sommigen hebben zelfs op onze maan gewandeld. We hebben robots op andere planeten gezet, we hebben diep in de geschiedenis van het universum gekeken met mechanische ogen. Onze kennis en onze manieren om deze te verkrijgen en op te slaan zijn geëxplodeerd. Een doorsnee scholier weet vandaag meer van het universum dan e
en geleerde van een paar eeuwen geleden. Mensen domineren deze planeet, ook al is onze heerschappij erg breekbaar. We versch
...[+++]illen nog steeds niet erg van onze voorouders van 70.000 jaar geleden, maar jouw levensstijl heeft pas bestaan voor minder dan 0,001% van de menselijke geschiedenis. We kunnen niet zeggen wat de toekomst voor ons in petto heeft. We zijn een wolkenkrabber aan het bouwen, maar we weten niet zeker of hij op een stevige ondergrond staat, of dat we hem op drijfzand bouwen. Laten we het daar maar bij laten. De volgende keer dat je je trein mist, je hamburger niet warm genoeg is of iemand voordringt, vergeet dan niet hoe bijzonder deze gemaakte menselijke wereld eigenlijk is. Misschien is het het niet waard om overstuur te zijn om al deze kleine dingen.Il a aussi changé nos vies de beaucoup de façons inattendues, et nous avons plus tard réfléchi sur ces façons inattendues, ce qui a fini par faire naître l'idée d'un projet entre nous, et un an plus tard, nous lancions Babble, un site pour les parents.
Het veranderde het ook op onverwachte manieren, waar we later over nadachten, en dat leidde tot een businessidee van ons beiden.
Eh bien, c'est tellement intéressant de noter que l'éducation de Donnell a été très semblable à la mienne, et j'ai effectivement vu Donnell jouer quand j'avais environ 12 ans, et que lui et sa famille sont venus à Inverness, qui est environ à 45 minutes d'où je vivais, et j'ai été tout simplement époustouflée, c'était tout simplement incroyable, et vous,
ici, saurez bientôt pourquoi, mais ce style de violon était pour moi incroyable ; maman était là avec moi, et elle disait - la mère de Donnell est venue sur scène, et a dansé avec ses enfants, et maman disait : C'est Julie MacDonnell, je dans
ais avec elle quand ...[+++]nous étions enfants. J'étais loin de penser que nos enfants joueraient des instruments, vous savez, joueraient de la musique, oui. 12 ans, euh, 20 ans plus tard, elle était loin de penser que ses enfants se marieraient, mais en tout cas, alors, j'ai reçu un coup de fil environ, je ne sais pas, sept ans plus tard. J'avais 19 ans, en première ou deuxième année de fac, et c'était Donnell, il a dit : Salut, tu ne me connais sans doute pas, mais je m'appelle Donnell Leahy. Et j'ai dit, je te connais. J'ai une de tes cassette chez moi. Et il a dit : « Eh bien, je suis à Truro, c'est là que je me trouvais, et il m'a invité à aller diner.
Het is gewoon interessant dat Donnells opvoeding erg lijkt op mijn opvoeding. Ik heb Donnell zien spelen toen ik 12 jaar oud was. Hij en zijn familie kwamen naar Inverness, dat ongeveer 45 minuten rijden is van
waar ik woonde. Ik werd overweldigd, het was gewoon geweldig. Je zult er snel genoeg achter komen, maar ik kon niet geloven hoe goed zijn vioolspel was. Mam was daar ook. Ze zei -- Donnells
moeder kwam op het podium en danste met haar kinderen. Mam zei: Dat is Julie MacDonnell, vroeger danste ik met haar toen we klein waren. Ik
...[+++] had nooit gedacht dat onze kinderen instrumenten zouden bespelen, muziek zouden maken. Twaalf jaar later, eh, 20 jaar later had ze nooit gedacht dat haar kinderen zouden gaan trouwen. Maar goed, toen kreeg ik een telefoontje, zowat zeven jaar later. Ik was 19, eerste of tweede jaar aan de universiteit, en het was Donnell. Hij zei: Hoi, je kent me waarschijnlijk niet maar mijn naam is Donnell Leahy. Ik zei: Ik ken jou. Ik heb een opname van jou thuis. Hij zei: Nou, ik ben in Truro, waar ik was, en hij vroeg me uit eten.Pour le sculpteur Jason deCaires Taylor, l'océan est plus qu'une inspiration — c'est un lieu d'exposition et un musée. Taylor crée des sculptures de forme humaine représentant des scènes de la vie quotidienne sur terre et les plongent dans l'océan, où elles sont englouties et transformées en une habitation vivante pour coraux, crustacés et autres créatures. Le résultat : des commentaires énigmatiques, envoûtants et des plus colorés sur nos existences éphémères, le sacré de l'océan et sa stupéfiante puissance de régénération.
Voor beeldhouwer Jason de
Caires Taylor is de oceaan meer dan een muze - het is een tentoonstellingsruimte en een museum. Taylor creëert beeldhouwwerken van m
enselijke vormen en aards leven op het land en zinkt ze af naar de oceaanbodem, waar ze worden geabsorbeerd door de zee en van levenloze steen worden omgevormd tot vitale leefgebieden voor koralen, schaaldieren en andere wezens. Het resultaat: raadselachtige, angstaanjagende en kleurrijke commentaren op ons eigen verga
...[+++]nkelijke bestaan, het sacrale van de oceaan en de adembenemende vernieuwingskracht ervan. Ainsi,pas plus tard que l'an dernier, l'un de nos partenaires, l'American College of Surgeons, s'est joint à nous pour annoncer que tous les chirurgiens devaient être certifiés Fondamentaux de Chirurgie Laparoscopique - FLS - avant de pratiquer de la chirurgie mini-invasive.
Het afgelopen jaar deden we samen met een partner, het Amerikaans College van Chirurgen, een mededeling: alle chirurgen moeten een FLS-certificaat heben (Fundamenten van de Laparoscopische Chirurgie) vooraleer ze minimaal invasieve operaties doen.
Et alors nous avons commencé à donner de nos vies, et aujourd'hui, 30 ans plus tard, ma femme et moi sommes toujours des verseurs de dîmes -- nous reversons 90 pour cent et vivons avec les 10 pour cent restants.
Dus we begonnen ons geld weg te geven, en nu, 30 jaar later, zijn m'n vrouw en ik 'omgekeerde tiendplichtigen' -- we geven 90% weg en leven van 10%.
Et je vais vous raconter une histoire, qui est
très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une centaine d'employés.
Et deux heures plus tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et e
lle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujo
...[+++]urd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien, vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaa
l dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb
geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele
...[+++]mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow, als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
tard pour nos océans ->
Date index: 2023-01-09