Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "tant qu'éditeur " (Frans → Nederlands) :
Et je vais mettre en place, en tant qu'éditeur invité, un numéro spécial sur le thème Un astéroïde a-t-il tué les dinosaures? . Et le premier article est un article scientifique standard présentant une pièce à conviction, Une couche d'iridium à la frontière K-T, un cratère au Yucatan datée par la méthode Potassium-Argon, montrent qu'un astéroïde a tué les dinosaures. Un article scientifique parfaitement ordinaire.
En ik stel als een gasteditor een speciale uitgave samen over de de vraag, Stierven de dinosauriërs uit door een asteroïde? En het eerste artikel is een standaard wetenschappelijk artikel waarin ze bewijzen aanvoeren, Iridiumlaag op de K-T grens van de Kalium-Argon gedateerde crater in Yucatan, geeft aan dat de dinosauriërs uitstierven door een asteroïde. Geheel normaal wetenschappelijk artikel.
J'ai appelé l'éditeur et demandé Qu'est ce qui se passe ? Comment est-ce possible ? L'éditeur a répondu, avec un dédain énorme, Je l'ai lu. Et nous n'allons pas le publier, parce que nous ne publions que ce qui a rapport avec la science . Et c'e
st un problème important parce que ça veut dire que nous devons, en tant que société, penser à ce qui est important pour nous. Et si c'est juste les journaux et les publications scientifiques, nous avons un problème. Voici un autre exemple de quelque chose qui ... C'est un petit spectrophotomèt
...[+++]re. Cela mesure l'absorption de la lumière dans un échantillon. Ce qui est bien, c'est que vous avez une source lumineuse qui s'allume et s'éteint à 1.000 Hertz. Et une autre source lumineuse qui détecte cette lumière à 1.000 Hz. Et donc, vous pouvez utiliser ce système en plein jour.
Ik belde de redacteur en ik ze
i: Wat is er aan de hand? Hoe is dit mogelijk? De redacteur zei, met enorme minachting: Ik heb het gelezen. We gaan het niet publiceren, omdat we alleen wetenschap publiceren. Dit is een belangrijke kwestie omdat het betekent dat we, als samenleving, moeten nadenken over wat we waarderen. Als dat alleen maar papers en Physical Review Letters zijn hebben we een probleem. Hier nog een ander voorbeeld. Dit is een kleine spectrofotometer. Hij meet de lichtabsorptie in een monster. Het leuke hiervan is dat je een lichtbron hebt die aan en uit flikkert
...[+++] met een frequentie van 1000 hertz. Een andere lichtbron detecteert dat licht bij 1000 hertz. Je kunt dit systeem dus op klaarlichte dag gebruiken. Ca me tue. Je ne plaisante pas. J'ai travaillé pour un éditeur de manuel, et en tant qu'écrivain, on me disait toujours de ne jamais utiliser d'histoire de plaisanterie, de langage séduisant, parce que mon travail pourrait ne pas être pris au sérieux et comme scientifique . N'est-ce pas ? Je veux dire, parce que Dieu interdit à quelqu'un de s'amuser quand on étudie les sciences. Donc nous avons ce domaine scientifique qui concerne les gelées, et les changements de couleurs. Regardez.
Ik knap erop af. Ik meen het. Ik heb gewerkt voor een educatieve uitgeverij. Ze vroegen me altijd om geen verhalen of leuke, boeiende taal te gebruiken, omdat mijn werk dan niet kan worden beschouwd als ‘ernstig’ en ‘wetenschappelijk’. Je mag dus geen plezier beleven aan het leren van wetenschap. Er is een domein in de wetenschap waar alles draait om slijm en kleuromslagen. Kijk maar.
Et je veux que tu arrêtes de dire ça. » Il y a environ 20 ans, mes éditeurs au New York Times Magazine m'ont demandé d'écrire un article sur la culture sourde. Et j'en suis resté déconcerté. Je n'avais pensé à la surdité qu'en tant que maladie. Ces pauvres gens qui ne pouvaient pas entendre. Ils avaient cette surdité, que pouvions-nous faire pour eux ?
Hou alsjeblieft op dat te zeggen. Twintig jaar geleden, werd me door NY Times Magazine gevraagd te schrijven over de dovencultuur. Ik was vrij onthutst. Ik zag doofheid als een ziekte. Arme, dove mensen, wat konden we voor ze doen?
Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Récip
roquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notr
e mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous ver
...[+++]rouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest bete
kenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter
...[+++]voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Et je dois vous dire, en tant qu’ancien éditeur de magazines amateurs, je trouve cela d'une étrange beauté.
Als voormalig uitgever van hobbymagazines, vind ik dit op een vreemde manier erg mooi.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
tant qu'éditeur ->
Date index: 2020-12-18