Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "suis pas supposé parler de mes " (Frans → Nederlands) :
En tant que scientifique, je ne suis pas supposé parler de mes sentiments. Trop d'informations, professeur. (Rires) Mais pourquoi pas? (Rires) (Applaudissements) Je ressens une vraie curiosité, et une vraie envie de comprendre mais parfois je ressens aussi du désespoir.
En, als wetenschapper, mag ik eigenlijk niet over mijn gevoelens praten. Te veel informatie, professor. (Gelach) Maar mag ik? (Gelach) (Applaus) Ik voel nieuwsgierigheid, en verwondering, maar soms heb ik ook wanhoop gevoeld.
La capacité humaine à s'adapter, c'est intéressant, parce que les gens ont toujours voulu me parler de vaincre l'adversité, et je vais faire un aveu. Cette phrase ne m'a jamais plu et je suis toujours gêné quand on me pose des questions sur ce thème, et je pense que je commence à comprendre pourquoi.
Het vermogen van de mens zich aan te passen is interessant, want iedereen wil voortdurend met me praten over het overwinnen van tegenslag, en ik ga nu iets bekennen. Die zin heeft me nooit lekker gezeten, en het voelde ongemakkelijk om de vragen van mensen te beantwoorden, en ik begin te snappen waarom.
À 19 ans, j'ai remporté une compétition pour mes recherches sur les récifs de corail, et je me suis retrouvée à parler à la Convention sur la diversité biologique de l'ONU pour présenter ces recherches.
Op mijn 19e won ik een onderzoekswedstrijd met mijn onderzoek naar koraalriffen en mocht ik mijn onderzoek presenteren op de VN-conventie over biodiversiteit.
Quand le président s'est levé pour parler, je me suis retrouvé debout, en train de crier au président de se souvenir des victimes des violences après les élections, et de mettre fin à la corruption.
Toen de president het woord nam, stond ik op en schreeuwde dat hij de slachtoffers van de verkiezingen niet mocht vergeten, dat de corruptie moest stoppen.
Lorsque j'en ai entendu parler, je me suis demandée s'ils savaient qu'ils avaient détruit bien plus qu'un projet de recherche scientifique, qu'ils avaient détruit des remèdes dont des enfants avaient tant besoin pour sauver leur vue et leur vie.
Toen ik van de vernieling hoorde, vroeg ik me af of ze wisten dat ze meer vernielden dan een wetenschappelijk onderzoeksproject. Dat ze medicijnen vernielden die kinderen erg nodig hebben om hun gezichtsvermogen en hun leven te redden.
On reçoit des commenta
ires, du genre « Je suis re-tombée amoureuse de J & J», et pour la première fois depuis des années j'ai été très heureux de ren
trer chez moi et de parler à mes enfants de ce que j'ai fait au travail aujou
rd'hui », et « Nous sommes restés debout toute la nuit à regarder des présentations TED », et « Maintenant ma fille apprend à programmer, elle crée un jeu » et tous ces petits avantages secondaires, tertiaire
...[+++]s qui en découlent.
We krijgen feedback van mensen, zoals: Ik werd helemaal opnieuw verliefd op J& J , en Voor het eerst in jaren ging ik opgewonden naar huis en vertelde mijn kinderen over mijn werk , en We bleven de ganse nacht TED Talks bekijken , en Mijn dochter leert nu programmeren en ze ontwerpt een spel , en al die afgeleide voordelen die eruit kwamen.
Gardez ceci à l'esprit. Moi, je suis un biologiste marin. Mais en fait j'ai plutôt l'air d'un vieux naturaliste, je suppose. Je m'intéresse à toutes sortes de choses, presque à tout ce qui bouge, y compris les libellules. Et c'est ça dont je suis venu parler cet après-midi : des libellules. Ceci est une très belle espèce. Elle s'appelle Oriental Scarlet .
Onthoud dat. Nou ben ik een marien bioloog. Maar eigenlijk ben ik een beetje een ouderwetse naturalist, denk ik. Ik ben geïnteresseerd in allerlei dingen, vrijwel alles dat beweegt, waaronder libellen. En eigenlijk zal ik het deze middag over libellen hebben. Dit is een erg mooie soort, het wordt de oostelijke vuurlibel genoemd.
J'étais dans le métro hier, avec ce conteneur à lettres, qui est par ailleurs un excellent moy
en d'engager une conversation; si vous ne savez pas par où commencer, prenez un de ces conteneurs avec vous (Rires) et un homme qui me dévisageait me demanda: Pourquoi n'utilisez-vous pas Internet? Et j'ai pens
é : Monsieur, je ne suis ni stratège ni spécialiste. Je suis à peine une conteuse. Ains
i, je pourrais vous parler ...[+++] d'une femme dont le mari vient de rentrer d'Afghanistan, et qui peine à déterrer cette chose qu'on nomme conversation , alors elle dissémine des lettres d'amour partout dans la maison comme pour dire Reviens vers moi. Trouve moi quand tu le pourras. Je pourrais vous parler d'une fille qui décide de poser des lettres d'amour partout dans son campus de Dubuque, Iowa, pour découvrir son oeuvre décuplée le lendemain en sortant dans la cour où elle voit des lettres d'amour suspendues aux arbres, coincées dans les buissons, posées sur les bancs.
Ik zat gisteren op de metro met mijn brievenkorf. Ideaal om het ijs te breken, als je daar behoefte aan hebt, breng dan gewoon dit ding mee. (Gelach) Een man staarde me aan: Waarom gebruik je het internet niet? Ik dacht: Mijnheer, ik ben geen strateeg, geen specialist. Ik ben maar een verhalenverteller. Ik kan je vertellen over een vrouw wier echtgenoot net terugkwam van Afghanistan. Zij heeft moeite om het gesprek weer op gang te krijgen. Ze verstop
t liefdesbrieven in huis om te zeggen: Kom terug bij me. Vind me als je er klaa
r voor bent. Of een meisje dat besli ...[+++]st dat ze liefdesbrieven zal achterlaten in haar campus in Dubuque, Iowa. Als de volgende dag buitenkomt, ziet ze de kettingreactie op haar actie: liefdesbrieven hangen in de bomen, zijn verstopt in de struiken en onder de banken.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme,
j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. E
t elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches
...[+++]et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoo
n. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk
. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van
het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging n
...[+++]aar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et je suis passée des politiques de sécur
ité à la nourriture parce que je me suis rendue compte que quand j'ai faim, je suis
très énervée. Et je suppose que c'est aussi le cas pour le reste du monde. Surtout si vous avez faim et que vos enfants ont faim et que les enfants de vos voisins ont faim et que tout votre quartier a faim, vous êtes assez en colère. Et en fait, surprise surprise, il semble que les régions du monde qui ont faim sont aussi celles
...[+++]où il y a le plus d'insécurité. Donc j'ai accepté un poste aux Programme Alimentaire Mondial de l'ONU pour traiter ces problèmes d'insécurité à travers les problèmes de sécurité alimentaire. Et pendant que j'étais là-bas, j'ai découvert ce qui me semble être le plus génial de leurs programmes. Ca s'appelle les Repas Scolaires et c'est vraiment une idée simple pour s'insérer dans le cycle de la pauvreté et de la faim qui se poursuit pour de nombreuses personnes dans le monde, et ainsi l'arrêter. En donnant aux enfants un repas scolaire gratuit, on les fait venir à l'école, ce qui est bien sûr de l'éducation, le premier pas pour sortir de la pauvreté. Mais cela leur donne aussi les micro- et macro-nutriments nécessaires pour se développer sur le plan mental et physique.
Van het veiligheidsbeleid ben ik bij eten gekomen, omdat ik me realiseerde dat wanneer ik honger heb, ik erg kwaad ben
. En ik neem aan de rest van de wereld ook. Vooral als je honger hebt, en je kinderen hebben honger, en de kinderen van de buren hebben honger, en je hele buurt heeft honger, dan ben je behoorlijk kwaad. En inderdaad, zie daar, het lijkt erop dat de delen van de wereld met honger ook de onveiligste delen van de wereld zijn. Dus nam ik een baan aan bij het voedselprogramma van de Verenigde Naties om deze veiligheidsproblemen helpen op te lossen door voedsel veilig te stellen. Terwijl ik daar werkte, stootte ik op naar mijn
...[+++] mening hun briljantste hulpprogramma. Het heet 'Schoolvoeding' en het is een heel eenvoudig idee om zo'n beetje midden in de cyclus van armoede en honger te komen die wereldwijd voor een hoop mensen bestaat, en deze te stoppen. Door kinderen een gratis schoolmaaltijd te geven, dit krijgt ze naar school, wat natuurlijk opleiding is, de eerste stap uit de armoede. Maar het geeft ze ook de micro- en macrovoedingsstoffen die ze nodig hebben om zich zowel mentaal als fysiek volledig te ontwikkelen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
suis pas supposé parler de mes ->
Date index: 2025-03-31