Traduction de «souvent représentées comme cupide et sans » (Français → Néerlandais) :

Les entreprises, et particulièrement les grandes firmes, sont souvent représentées comme cupide et sans cœur, tirant parti des consommateurs, mais si les marchés sont transparents et les acheteurs sont libres de choisir, les entreprises auront du mal à tirer parti des gens.
Bedrijven, en specifiek grote vennootschappen, worden vaak neergezet als hebberige, gevoelloze instellingen die misbruik maken van consumenten, maar als markten transparant zijn en kopers vrij zijn om te kiezen, dan zullen bedrijven het moeilijk vinden om mensen te misbruiken.

GiveIndia est pour tout un pays. Et ainsi de suite. La troisième catégorie est représentée par Warren Buffet. Ce que j'appelle les dons agrégés. Ce n'est pas seulement que Warren Buffet a été si incroyablement généreux dans cet acte historique l'été dernier. C'est qu'il a contesté une autre hypothèse, que chaque donateur doit avoir son propre fonds ou une fondation. Il y a maintenant, aujourd'hui, tant de nouveaux fonds qui agrègent les dons et les investissements, réunissant des personnes autour d'un objectif commun, pour voir plus grand. Un des plus connu est l'Acumen Fund, dirigé par Jacqueline Novogratz, une TEDster qui a obtenu un coup de pouce ici à TED. Mais il y a beaucoup d'autres. New Profit à Cambridge, Le Fond New School's Venture dans la Silicon Valley, Venture Philanthropy Partners, à Washington, Fonds mondial pour la femme à San Francisco. Jetez-y un oeil. Ces fonds sont à la philanthropie ce que le capital-risque, le capital-investissement et, pour finir, les fonds mutuels sont à l'investissement. Mais avec un truc en plus, parce que souvent un communauté se forme autour de ces fonds, comme ce fut le cas pour Acumen et d'autres.
GiveIndia is voor een heel land. En ga zo maar voort. De derde categorie wordt vertegenwoordigd door Warren Buffet. Ik noem het gecombineerd geven. Het is niet alleen Warren Buffets geweldige generositeit door zijn historische daad verleden zomer. Hij daagde nog een veronderstelling uit: elke gever zou zijn eigen fonds of stichting moeten hebben. Vandaag de dag zijn er zoveel nieuwe fondsen die gecombineerd geven en investeren en zo mensen bijeen brengen rond een gemeenschappelijk doel, om grootser te denken. Een van de bekendste is Acumen Fund, geleid door Jacqueline Novogratz, een Tedster die hier bij TED een grote stimulans heeft gekregen. Maar er zijn er velen: New Profit in Cambridge, New School's Venture Fund in Silicon Valley, Venture Philanthropy Partners in Washington, Global Fund for Women in San Francisco. Neem een kijkje naar deze fondsen. Deze fondsen zijn voor de filantropie wat ondernemingskapitaal, privaat vermogen en uiteindelijk gemeenschappelijke fondsen zijn voor investeren. Maar er is een verschil omdat er vaak een gemeenschap ontstaat rond deze fondsen zoals bij Acumen en andere fondsen.

Les pots de vin et la corruption subissent la loi de l'offre et de la demande. La chaîne d'approvisionnement est principalement constituée d'entreprises cupides et immorales et des individus moyens malheureux. Côté demande, principalement des politiciens, des bureaucrates et ceux qui ont un pouvoir qui leur est confié. Selon les estimations de la Banque Mondiale, mille milliards dollars sont payés en pots de vin chaque année, aggravant la situation de ceux qui sont déjà mal en point. Pourtant, si vous regardez l'individu moyen, il ou elle ne se lève pas chaque jour en se disant, Hmm, voyons voir à qui je vais bien pouvoir donner des pots de vin aujourd'hui. ou, Voyons voir qui je peux corrompre aujourd'hui. Souvent c'est sous la contrainte ou quand il est dos au mur que l'individu moyen se retrouve dans cette situation qui le conduit à payer un pot de vin. Dans le monde moderne, où le temps vaut de l'argent, et la bataille pour sa survie incroyablement difficile, l'individu moyen malchanceux abdique et paie des pots de vin simplement pour continuer à vivre.
Steekpenningen en corruptie hebben zowel een vraag- als een aanbodzijde. De aanbodzijde bestaat voornamelijk uit gulzige onethische bedrijven en de ongelukkige gewone man. De vraagzijde wordt vooral ingenomen door politici, bureaucraten en degenen die over beslissingsbevoegdheid beschikken. Volgens schattingen van de Wereldbank wordt er elk jaar een biljoen dollar betaald aan steekpenningen, wat de toestand van diegenen die er al slecht aan toe zijn, nog verslechtert. De gewone man wordt niet elke dag wakker met in zijn hoofd de gedachte: Hmm, laat eens zien wie ik vandaag wat smeergeld kan toestoppen. of Laat eens zien wie ik vandaag kan omkopen. Vaak is het de beklemmende of de rug-tegen-de-muursituatie waarin de ongelukkige gewone man zich bevindt die hem ertoe brengt steekpenningen te betalen. In de moderne wereld waar tijd een schaars goed is en de strijd voor levensonderhoud onvoorstelbaar zwaar is, heeft de ongelukkige gewone man meestal geen keuze en betaalt hij het smeergeld alleen maar om door te gaan met leven.

Mais souvent, un des participants est plus cupide que l'autre.
Maar vaak is een van de deelnemers hebzuchtig.