Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «souvent pour habitude de travailler » (Français → Néerlandais) :
On voit des projets qui sont bien au-delà de ce qu'une seule équipe de recherche peut réaliser, et ça, c'est vraiment nouveau dans les humanités, où on a souvent pour habitude de travailler en petits groupes ou seulement avec deux chercheurs.
We zien projecten die niet uitgevoerd kunnen worden door slechts één onderzoeksteam. Dit is een nieuwe ontwikkeling voor de geesteswetenschappen. Die zijn vaak gewend om in klein groepsverband of met een paar onderzoekers te werken.
J
'ai ouvert un studio et j'ai essayé d'être publié. J'envoyais mes livres. J'envoyais des centaines de cartes postales aux éditeurs et aux directeurs artistiques, mais il n'y avait aucune réponse. Et mon grand-père m'appelait toutes les semaines, et disait : « Jarrett, comment ça avance ? Est-ce que tu as un job ? » Parce qu'il avait investi une grosse somme d'argent dans mes études universitaires. Et je disais : « Oui, j'ai un job. J'écris et j'
illustre des livres pour enfants. » Et il disait : « Eh bien, qui te paie pour ça ? » Et je répondais : « Perso
...[+++]nne. Personne pour le moment. Mais je sais que ça va arriver. » J'avais l'habitude de travailler le week-end à la programmation saison creuse de Hole in the Wall pour faire un peu d'argent tout en essayant de me lancer, et ce gamin qui était hyper-chargé d'énergie, j'ai commencé à l'appeler « Monkey Boy » (garçon-singe). Je suis rentré à la maison et j'ai écrit un livre appelé « Bonne nuit, Monkey Boy ». Et j'ai envoyé un dernier lot de cartes.
Ik begon een studio en probeerde een uitgever te vinden. Ik verstuurde mijn boeken. Ik stuurde honderden briefkaarten naar redacteuren en art directors, maar die werden niet beantwoord. Mijn opa belde mij elke week, en vroeg dan: Jarret, hoe gaat het? Heb je al een baan? Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Dan zei ik: Ja, ik heb een baan. Ik schrijf en illustreer kinderboeken. Hij zei: Maar wie betaalt je daarv
oor? Ik zei: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik zei: Op dit moment nog n
...[+++]iemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik werkte in de weekends bij Hole in the Wall in het laagseizoenprogramma om wat bij te verdienen terwijl ik van de grond probeerde te komen. Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Thuisgekomen schreef ik een boek met als titel: Welterusten, Apenjoch . Ik verstuurde een laatste stapel kaarten.Alors voilà, je suis un artiste. J'habite à New York et je travaille dans la publicité depuis que j'ai quitté l'école, c'est-à-dire environ sept, huit ans maintenant, et c'est vraiment épuisant. j'ai travaillé souvent très tard le soir, souvent les week-ends et je me suis rendu compte que je n'avais jamais le temps pour travailler sur tous mes projets personnels.
Ik ben een kunstenaar. Ik woon in New York en werk in de reclame sinds ik van school kwam, zo'n zeven, acht jaar nu. Het was uitputtend. Ik werkte vaak tot laat in de avond en in het weekend. Ik had nooit tijd voor alle projecten waar ik zelf aan wilde werken.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationn
elle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la
synthèse de la vie doivent consister dans la p ...[+++]roduction de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
D
enk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudim
...[+++]entaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Ceci s'appelle La Robe. C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque q
ui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyan
t maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui
s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travai ...[+++]llé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang v
ervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten,
en vervolgens naar boven, waar hij ...[+++] zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, de moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.Derrière ces millions d'enfants qui grandissent dans des i
nstitutions, il y a souvent l'histoire de parents désespérés qui ont le sentiment d'avoir épuisé toutes leurs possibilités, comme Natalia en Moldavie, qui n'avait
assez d'argent que pour nourrir son nouveau-né. Elle a dû envoyer son fils aîné dans un orphelinat. Ou Desi, en Bulgarie, qui s'est occupée de ses 4 enfants à la maison jusqu'à la mort de son mari. Mais quand
il a fallu qu'elle travaille à plein ...[+++] temps, sans aucune aide, elle a n'a pas eu d'autre choix que de se séparer de l'un de ses enfants, celui qui était handicapé, pour le placer en centre spécialisé. Ou ces nombreuses adolescentes qui, trop terrifiées de dire à leurs parents qu'elles sont enceintes, préfèrent laisser leur bébé à l'hôpital, ou de ces nouveaux parents, jeunes couples qui apprennent à la naissance de leur premier enfant que celui-ci souffre d'un handicap, et qui, au lieu d'être nourris de messages positifs sur le potentiel de leur enfant, sont souvent conseillés de cette manière par les médecins: Oubliez la, confiez la à une institution, rentrez à la maison, et faites-en un autre en bonne santé. Cet état des choses n'est ni nécessaire, ni inévitable.
Achter elk van die één miljoen kinderen in instellingen zit meestal een verhaal van ouders die wanhopig zijn en denken dat ze geen opties meer hebben, zoals Natalia in Moldavië, die maar genoeg geld had om haar baby te voeden en haar oudere zoon dus naar e
en instelling moest sturen. Of Desi in Bulgarije, die thuis
voor haar 4 kinderen zorgde tot haar echtgenoot stierf. Toen moest ze voltijds gaan werken. Bij gebrek aan steun zag ze geen andere oplossing dan een gehandicapt kind in een instelling plaatsen. Bij gebrek aan steun zag ze geen andere oplossing dan een gehandicapt k
...[+++]ind in een instelling plaatsen. Of de ontelbare jonge meisjes die te bang zijn om hun ouders te vertellen dat ze zwanger zijn, en die hun baby's in een ziekenhuis achterlaten. Of de jonge ouders die pas vernamen dat hun eerste kind gehandicapt is en die, in plaats van positieve berichten over het potentieel van hun kind, van de dokters te horen krijgen: Vergeet haar, laat haar in de instelling, ga naar huis en maak een gezond kind. Deze toestand is niet nodig en niet onvermijdelijk.On peut illustrer cela par une métaphore : Là où les mathématiciens et statisticiens et théo
riciens élites font souvent office d'architectes dans le domaine en expansion des sciences, la grande majorité des autres chercheurs en sciences appliquées, y compris une grande par
tie de ceux dont on pourrait dire qu'ils sont de premier rang, sont ceux qui cartographient le terrain, ils explorent les frontières, ils tracent les voies, ils élèvent les bâtiments le long du chemin. Certains peuvent me trouver téméra
ire, mais j'ai pour ...[+++]habitude d'écarter la peur des mathématiques quand je parle aux futurs chercheurs Pendant 41 ans d'enseignement de la biologie à Harvard, j'ai été attristé de voir des étudiants brillants se détourner de la possibilité d'une carrière scientifique ou même des cours de science facultatifs parce qu'ils avait peur de l'échec. Ces étudiants qui ont la phobie des maths privent d'une quantité incalculable de talents dont on a vraiment besoin,
Een metafoor is h
ier op zijn plaats: vooraanstaande wiskundigen, statistici en theoretici dienen vaak als architecten in het groeiende rijk van de wetenschap, maar het zijn de vele andere toegepaste wetenschappers, onder wie velen die tot de eerste rang gerekend worden, die het terrein in kaart brengen. Zij verkennen de grenzen, ze leggen
de wegen aan en ze bouwen de gebouwen langs de weg. Sommigen vonden mij wellicht roekeloos, maar het was mijn gewoonte de angst voor wiskunde opzij te vegen als ik praatte met kandidaat-wetenschapper
...[+++]s. Tijdens 41 jaren biologie doceren aan Harvard zag ik bedroefd dat briljante studenten afzagen van de mogelijkheid tot een wetenschappelijke carrière of zelfs het volgen van niet-verplichte cursussen, omdat ze bang waren om te falen. Deze wiskunde-angst ontneemt wetenschap en geneeskunde een onmetelijke hoeveelheid broodnodig talent.J'ai pensé que peut-être des prisonniers hommes et femmes qui n'ont pas accès à la nature, qui ont souvent beaucoup de temps, souvent de l'espace, et vous n'avez pas beosin d'outils coupants pour travailler les mousses, seraient des partenaires fantastiques.
Dus, dacht ik: misschien dat veroordeelde mannen en vrouwen, die geen toegang hebben tot de natuur, die vaak veel tijd hebben, vaak ruimte hebben -- en je hebt geen scherpe werktuigen nodig voor mosteelt -- goede partners zouden zijn.
Beaucoup de personnes atteintes de troubles graves de la parole utilisent un disp
ositif informatique pour communiquer. Pourtant, ils choisissent entre quelques options vocales. C'est pourquoi Stephen Hawking a un accent américain, et pourquoi beaucoup de gens se retrouvent
avec la même voix, souvent à l'effet incongru. La scientifique du language Rupal Patel voulait faire quelque chose pour ça, et dans ce merveilleux discours
, elle présente son travail pour conc ...[+++]evoir des voix uniques pour les sans-voix.
Velen met een ernstige spraakstoornis gebruiken een spraakcomputer om te communiceren. Ze kunnen maar uit een paar stemmen kiezen. Daarom heeft Stephen Hawking een Amerikaans accent en zijn veel mensen behept met dezelfde stem, wat veelal incongruent overkomt. Spraakwetenschapper Rupal Patel wilde hier iets aan doen. In deze prachtige talk deelt ze haar werk: het construeren van unieke stemmen voor de stemlozen.
ça, c'est plus mignon. (Rires) Donc on commence à comprendre les secrets de la reproduction des coraux et comment les aider. C'est vrai pour le monde entier : on trouve de nouvelles façons de manipuler les embryons pour qu'ils s'installent et peut-être même des méthodes pour les conserver à basse température et ainsi pouvoir préserver leur diversité génétique et travailler avec eux plus souvent. Mais c'est très rudimentaire. On est limité en espace, en personnel, en nombre de cafés qu'on peut boire à l'heure.
dit is schattiger. (Gelach) We beginnen dus te begrijpen hoe dit proces in zijn werk gaat, de geheimen van koraal voortplanting en hoe we ze kunnen helpen. Dit geldt over de hele wereld: wetenschappers vinden manieren om met embryo's om te gaan, ze te laten vestigen, misschien zelfs hoe ze ze kunnen bewaren op lage temperatuur, zodat we de genetische diversiteit kunnen waarborgen en vaker met ze kunnen werken. Maar dit is nog steeds heel low-tech. Onze bankruimte is beperkt, net als de hoeveelheid mensen in het lab, en de hoeveelheid koffie die we per uur kunnen drinken.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
souvent pour habitude de travailler ->
Date index: 2022-05-25