Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "sous réserve de certaines " (Frans → Nederlands) :
Comment est ce que les vaccins préviennent les maladies — même chez des sujets trop jeune pour être vaccinés ? il s'agit d'un concept appelé immunité collective , qui consiste en un nombre critique de personnes recevant le vaccin afin de briser la chaîne des infections. Romina Libster , chercheur dans le domaine de la santé, nous montre comment l'immunité collective est arrivée à maîtriser la propagation du virus H1N1 dans son pays natal. Dans l'esprit des idées à partager, TEDx est un programme d'événements locaux , auto-organisés qui rassemblent les gens pour partager une expérience de type TED. Lors d'un événement TEDx , des vidéos TEDTalks et des intervenants en direct se combinent pour susciter une discussion profonde et une connexion
...[+++]dans un petit groupe. Ces événements, locaux et auto-organisés, ont le label TEDx, où x = événement TED indépendamment organisé. TED fournit des directives générales pour le programme TEDx , mais les événements TEDx individuels sont auto-organisés . * ( * Sous réserve de certaines règles et règlements )
Hoe helpen vaccinaties ziektes te voorkomen, zelfs voor mensen die nog niet zijn ingeënt? Het antwoord ligt in ‘collectieve immuniteit’, het grootschalig inenten van een gemeenschap, zodanig dat infectieverspreiding wordt tegengehouden. Gezondheidsexpert Romina Libster laat zien hoe dankzij collectieve immuniteit een dodelijke uitbraak van het griepvirus H1N1 in haar stad werd voorkomen.
« On dit que pour être poète, il faut avoir connu l'enfer au moins une fois. » Cristina Domenech coordonne des ateliers d'écriture dans une prison en Argentine et nous raconte l'émouvante histoire de l'aide qu'elle apporte à ceux qui sont emprisonnés dans leur silence, qui ne se comprennent plus eux-mêmes... et qui leur permet de jouir de la liberté de parole. Suivi d'une lecture très émouvante d'un de ses étudiants, un détenu, devant un public de 10 000 personnes. Dans l'esprit des idées à partager, TEDx est un programme d'événements locaux , auto-organisés qui rassemblent les gens pour partager une expérience de type TED. Lors d'un événement TEDx , des vidéos TEDTalks et des intervenants en direct se combinent pour susciter une discussion
...[+++] profonde et une connexion dans un petit groupe. Ces événements, locaux et auto-organisés, ont le label TEDx, où x = événement TED indépendamment organisé. TED fournit des directives générales pour le programme TEDx , mais les événements TEDx individuels sont auto-organisés . * ( * Sous réserve de certaines règles et règlements )
Om dichter te zijn moet je een keer door hel zijn gegaan . Cristina Domenech geeft schrijfworkshops in een Argentijnse gevangenis en vertelt het ontroerende verhaal over het helpen van gevangenen om zichzelf uit te drukken, om zichzelf te begrijpen... en om de vrijheid van het woord te vieren. Let vooral op het intense gedicht van een van haar leerlingen, een gevangene, voor een publiek van 10.000 mensen.
C’est vraiment formidable. Vous pouvez remarquez que si ce programme CAD fourni par Lego n’est pas suffisant, il y a un logiciel complètement open source indépendant du programme CAD de Lego qui vous permet de créer des modèles 3D et d'ajouter le rendement 3D, et d'en faire des films avec les Lego. On en trouve des milli
ers sur YouTube. Et certains imitent des films célèbres. Et certains sont complètement originaux. Fabuleux. Et les gens qui recréent toutes sortes de choses. Je dois m’arrêter un instant. J’adore le gars qui fuit avec ses crochets. Okay. A part ça. (Rires) Il y a tout un langage de programmation et des instruments robotiq
...[+++]ues. Si vous voulez enseigner la programmation à quelqu’un, enfant, adulte, peu importe. Et le gars qui a fait ça, il a fait une machine à sous en Lego. Et je ne veux pas dire qu’il a fait un Lego qui ressemble à une machine à sous. Je veux bien dire qu’il a fait une vraie machine à sous en Lego. L’intérieur est en Lego. Il y a des gens qui s’enivrent en construisant des Lego. Et vous avez intérêt à finir la chose avant de vomir.
En dat is best opzienbarend eigenlijk. Dan kom je er achter dat als dat CAD-programma van Lego niet genoeg is, dan is er een volledige open-source, extern, onafhankelijk Lego CAD-programma waarmee je kunt modelleren in 3D en 3D kan renderen en zelfs filmpjes kan maken met Lego, 3D-filmpjes waarvan er duizenden op YouTube staan. Sommige ervan doen bekende films na. En sommige zijn volledig origineel. Prachtig gewoon. En mensen maken allerlei dingen na. Ik heb een momentje nodig. Ik vind dat mannetje dat wegrent geweldig met zijn klauwen, zijn haken Goed, hoe dan ook. (Gelach) Er is een complete programmeertaal en een robotica-programma. Dus als je iemand wilt leren programmeren, kind, volwassene, maakt niet uit. En de man die dit gemaakt hee
...[+++]ft, hij heeft een speelautomaat gemaakt van Lego. En ik bedoel niet dat hij iets met Lego heeft gemaakt dat op een speelautomaat lijkt. Ik bedoel dat hij een speelautomaat van Lego heeft gemaakt. Van binnen is het ook van Lego. Er zijn mensen die dronken worden van met Lego bouwen. En die moeten het af hebben voordat ze moeten overgeven.Et je voulais que cette histoire porte sur 3 choses. Qu'elle parle d'abondance, de diversité et de résilience. Un des premiers endroits où j'ai travaillé est une réserve nommée Goat Island à Leigh en Nouvelle-Zélande. Ce que les scientifique m'ont dit là-bas c'est que, en créant cette première réserve marine en 1975, ils espéraient et attendaient certaines choses.
En ik wilde dat dit verhaal over drie dingen ging. Ik wilde dat het over overvloed, over diversiteit en over veerkracht ging. En een van de eerste plaatsen waar ik werkte was een reservaat met de naam Geiteiland in Leigh. De wetenschappers daar vertelden me dat toen het reservaat voor het eerst beschermd werd in 1975, dat ze hoopten en verwachten dat bepaalde dingen konden gebeuren.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...L'azote s'immisce en quelque sorte dans notre sang et nos tissus, et c'est normal, c'est comme ça que nous sommes conçus. Le problème se produit lorsque vou
s commencez à aller sous l'eau. En fait, plus vous descendez sous l'eau, plus la pression augmente. Si vous descendez à une profondeur d'environ 40 mètres, qui est la limite recommandée pour la plupart des plongeurs, vous obtenez un effet dû à la pression. Et l'effet de cette pression est que vous avez une augmentation de la densité des molécules de gaz dans chaque inspiration prise. Et puis au fil du temps, ces molécules de gaz se dissolvent dans le sang et les tissus et commencent à
...[+++] s'accumuler. Maintenant, si vous descendez disons à 90 mètres, vous n'avez pas cinq fois plus de molécules de gaz dans vos poumons, vous avez 10 fois plus de molécules de gaz dans vos poumons. Et, c'est certain, elles se dissolvent dans votre sang et vos tissus.
De stikstof hangt wat rond in ons bloed en weefsels, en dat is allemaal prima, zo zitten we in elkaar. Problemen duiken pas op als je te water gaat. Hoe dieper je onder water gaat, hoe hoger de druk is. Op een diepte van ongeveer 40 meter, de aanbevolen limiet voor de meeste duikers, krijg je te maken met deze drukeffecten. In elke ademtocht zit een verhoogde dichtheid van gasmoleculen. Langzaamaan verzadigen die gasmoleculen je bloed en weefsels. Op zo'n 90 meter diepte heb je niet 5 keer, maar 10 keer zoveel gasmoleculen in je longen. Ze lossen op in je bloed en in je weefsels.
Voici quelques années, j'ai entrepris d'essayer de comprendre s'il y avait une possibilité de développer des biocarburants à une échelle qui permettrait vraiment de concurrencer les combustibles fossiles sans concurrencer l'agriculture pour ce qui est de l'eau, l'engrais ou la terre. Voici donc ce que j'ai trouvé. Imaginez qu'on construise une enceint
e et qu'on la mette sous la surface de l'eau, qu'on la remplisse d'
eaux usées et d'une certaine forme de micro-algue qui produit des lipides, et qu'on la fabrique à partir d'un matériau s
...[+++]ouple qui bouge avec les vagues sous l'eau, et le système qu'on va construire, bien sûr, utilisera l'énergie solaire pour cultiver les algues, elles utilisent le CO2, ce qui est bien, elles produisent de l'oxygène au fur et à mesure de leur croissance. Les algues qui poussent sont dans un conteneur qui distribue la chaleur vers l'eau environnante, on peut les récolter et fabriquer des biocarburants, des cosmétiques, des engrais et de la nourriture pour animaux. Bien sûr, il faudrait le faire sur une grande zone pour ne pas se soucier des autres parties prenantes comme les pêcheurs, les bateaux et ce genre de choses, mais bon, nous parlons de biocarburants, et nous savons l'importance d'obtenir potentiellement un carburant liquide de remplacement. Pourquoi parlons-nous de micro-algues ?
Enkele jaren geleden begon ik na te denken over de mogelijkheid om biobrandstoffen ontwikkelen op een schaal die met fossiele brandstoffen kon concurreren maar niet in concurrentie zou zijn met de landbouw voor water, meststoffen of land. Dit heb ik gevonden. Maak
net onderwater een container en vul die met afvalwater en microalgen die olie produceren. Maak hem van flexibel materiaal dat met de golfslag kan meebewegen. Uiteraard gaat het systeem werken met zonne-energie om de algen te laten groeien. Die verbruiken koolstofdioxide (CO2) en produceren zuurstof (O2) terwijl ze groeien. De algen groeien in een container die zijn warmte afgee
...[+++]ft aan het omringende water. Je kunt ze oogsten en er biobrandstoffen van maken, maar ook cosmetica, kunstmest en veevoeder. Natuurlijk zal dit een groot oppervlak beslaan en moet je rekening houden met andere belanghebbenden als vissers, schepen enzovoort. Maar het gaat over biobrandstoffen. We weten hoe belangrijk een potentiële alternatieve vloeibare brandstof is. Maar waarom microalgen?La spéléo-plongeuse Jill Heinerth explore le monde caché des cours d'eau souterrains parcourant notre planète. Travaillant avec des biologistes, climatologues et archéologues, elle lève le voile sur les mystères des formes de vie qui peuplent certains des endroits les plus reculés de la planète et aide les chercheurs à déchiffrer l'histoire du changement climatique. Durant cette brève intervention, plongez sous les vagues et explorez les merveilles de l'espace souterrain.
Grotduiker Jill Heinerth verkent de verborgen ondergrondse waterwegen die door onze planeet vloeien. Heinerth werkt samen met biologen, klimatologen en archeologen om de mysteries te verklaren rond de levensvormen die in enkele van de meest afgelegen plekken op aarde wonen en helpt onderzoekers de geschiedenis van de klimaatverandering te ontknopen. Duik mee onder de golven en ontdek de wonderbaarlijke ruimte binnenin de aarde in deze korte talk.
Et qu'on parle de changement climatique, ou d'éradiquer la pauvreté, ou de rendre à nos générations futures ce que nous avons tenu pour acquis, c'est une question d'aventure. Et qui sait, il y aura peut-être des villes sous l'eau. et peut-être que certains d'entre vous serez les futurs aquanautes.
Of het nu gaat om klimaatverandering, het uitroeien van armoede, of het teruggeven aan nieuwe generaties van wat wij vanzelfsprekend vinden. Het gaat om het avontuur. Wie weet, misschien komen er onderwatersteden, en misschien zijn sommigen van jullie de toekomstige aquanauten.
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le
...[+++]temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400
jaar geled ...[+++]en portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
sous réserve de certaines ->
Date index: 2025-01-12