Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "sort et leurs amis " (Frans → Nederlands) :
Nous avons pris 1 300 étudiants choisis au hasard, ils ont indiqué leurs amis, et nous avons suivi à la fois les étudiants tirés au sort et leurs amis tous les jours pour voir si ils avaient ou non contracté la grippe.
We namen 1300 willekeurige studenten die we hun vrienden lieten voordragen en we volgden zowel de studenten als hun vrienden elke dag om te zien of de griep bij ze rondging.
Je parle de moi. C'est ce que je suis : une blogueuse. J'ai toujours décidé que j'allais être une experte en une seule chose, et je suis experte sur cette personne, donc j'écris sur elle. Et -- pour résumer l'histoire de mon blog : il a commencé en 2001. J'avais 23 ans. Mon travail ne me plaisait pas, parce que j'étais designer, mais ça ne me stimulait pas. J'avais
fait des études de lettres à la fac. Elles ne me servaient pas, mais l'écriture me manquait. Donc, j'ai commencé à tenir un blog et à inventer des choses comme ces petites histoires. Ceci est une illustration sur mon expérience en colo quand j'avais 11 ans, et comment je suis
...[+++]allée à une colo YMCA -- chrétienne -- et en fait à la fin, j'avais fait en sorte que mes amis me détestent tellement que je me suis cachée dans une couchette. Ils ne pouvaient pas me trouver. Ils ont commencé à faire des recherches, et j'ai entendu des gens dire qu'ils auraient aimé que je me sois suicidée, que j'aie sauté de Bible Peak. Donc -- vous pouvez rire, ça va. C'est ce qui m'a faite -- c'est moi. C'est ce qui m'est arrivé. Quand j'ai commencé mon blog j'avais vraiment cet unique objectif, je voulais -- j'avais compris, je disais que je ne serais jamais célèbre mondialement mais que je pourrais être célèbre sur Internet. Je me suis fixé un objectif. Je me suis dit que j'allais gagner un prix, parce que je n'avais jamais gagné de prix.
Ik praat over mezelf. Dat is wie ik ben. Ik ben een blogger. Ik besloot ooit dat ik een deskundige zou worden in één ding. Ik ben expert in deze persoon en schrijf dus over m
ezelf. En -- in het kort over mijn blog: ik begon in 2001
op mijn 23e. Ik was niet blij met mijn baan, ik ben ontwerpster werd niet echt gestimuleerd. Ik studeerde Engels en dacht dat ik er niets mee kon, maar ik miste het schrijven. Dus begon ik te bloggen door korte verhaaltjes te schrijven. Dit was een illustratie van mijn ervaringen op kamp toen ik 11 jaar was
...[+++]. Ik ging op kamp met de YMCA -- een christelijk kamp -- Uiteindelijk had ik het zo bont gemaakt dat mijn vrienden mij haatten en ik mij in een bed verstopte. Ze vonden me niet en startten een zoekactie. Ik hoorde hen zeggen dat ze hoopten dat ik zelfmoord had gepleegd, of van de Bible Peak was afgesprongen. Lachen mag, dat is oké. Dit ben ik. Dit overkwam mij. Toen ik startte met mijn blog, had ik echt maar één doel. Ik zei: “Ik word niet beroemd over de hele wereld, maar ik kan beroemd worden op het internet.” Ik stelde mezelf tot doel een award te winnen omdat ik er nog nooit in mijn hele leven één won.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
de leur sa ...[+++]gesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze a
an dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven be
grijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Notre travail, comme humains, c’est d’être les parents de nos enfants de l'esprit, de leur trouver de bons amis, de leur trouver un bon emploi. De sorte que, chaque technologie devienne une force créative à la recherche d’un bon emploi. Voilà mon fils. (Rires) Il n’y a pas de mauvaises technologies. Exactement comme il n’y a pas de mauvais enfants. On ne dit pas que les enfants sont neutres ou positifs. On doit juste leur trouver la bonne place.
Onze taak als mensen is om goede ouders te zijn voor onze geesteskinderen, om goede vrienden voor hen te vinden, en goed werk. Elke technologie is een soort creatieve kracht die op zoek is naar het juiste werk. Kijk, dit is mijn zoon, hier. (Gelach) Er is geen slechte technologie. Zoals er ook geen slechte kinderen zijn. We zeggen niet dat kinderen neutraal zijn, of positief. We moeten gewoon de juiste plaats voor hen vinden.
Je peux imaginer des grand-mères en mesure de jouer à des jeux de société avec leurs petites-filles, avec leurs amies, et de partager toutes sortes d'autres activités dans la maison, comme de partager une histoire pour s'endormir.
Ik kan me voorstellen dat grootmoeders sociale spelletjes doen met hun kleindochters, met hun vrienden, en zo allerlei activiteiten in en rond het huis kunnen doen, zoals een verhaaltje lezen voor het slapen gaan.
« Ash, es-tu déjà allée au Castro ? » « Eh bien, oui
, en fait, on a des amis à San Francisco. » « On y est jamais allé mais on dit que c'est génial. » « Ash, tu connais mon coiffeur Antonio ? Il est vraiment doué et n'a jamais parlé d'une petite amie. » « Ash, quelle est ta série préférée ? Notre série préférée ? Will & Grace. Et tu sais qui on aime ? Jack. Jack est notre préféré. » Puis une femme, déconcertée mais voulant désespérément me montrer son soutien, me faire savoir qu'elle était avec moi, a finalement lâché : « Tiens, des fois mon mari porte des chemises roses. » (Rires) Et j'ai eu un choix à ce moment, comme tout lanceur de
...[+++]grenade. Je pouvais retourner avec ma petite amie et mon aimante table gay et me moquer de leurs réponses, punir leur naïveté et leur incapacité à relever le défi politiquement correct gay que j'étais, ou je pouvais compatir avec eux et voir que c'était une des choses les plus dures qu'ils aient jamais faites, que commencer et avoir cette conversation était pour eux sortir de leur placard. C'est sûr, ça aurait été facile de pointer leur maladresse.
Ash, ben je naar Castro geweest? Ja we hebben vrienden in San Francisco. Ik hoorde dat het geweldig is. Ash, ken jij mijn kap
per Antonio? Hij is echt goed en heeft geen vriendin. Ash, wat is je favoriete serie? Onze favoriet is Will & Grace. Jack vinden we geweldig. Jack is onze favoriet. Eén vrouw wist niet wat ze moest doen, maar wilde zo graag haar steun tonen. Om mij te tonen dat ze aan mijn kant stond zei ze uiteindelijk: Soms draag
t mijn man een roze shirt. (Gelach) Ik had op dat moment een keuze, zoals alle granatengooiers. Ik
...[+++] kon teruggaan naar mijn vriendin aan onze homotafel en hun antwoorden bespotten. Hun bekrompenheid en onvermogen afstraffen om te voldoen aan mijn politiek correcte lesbische maatstaven. Of ik kon empathie tonen. Misschien was dit het moeilijkste wat ze ooit hadden gedaan. Om zo'n gesprek te voeren was voor hen uit de kast komen. Het was makkelijker geweest om hun tekortkomingen aan te wijzen.[ « Quand doit-on être mystérieux ? » ] Pendant la Seconde Guerre mondiale, les Allemands voulaient décoder ça, mais ils n'y arrivaie
nt pas, en dépit de leurs efforts. Voici un exemple d’un graphisme que j’ai réalisé récemment pour la couverture d'un roman de Haruki Murakami. Je fais du graphisme pour lui depuis plus de 20
ans. C'est un roman dont le héros est un jeune homm
e qui a quatre bons amis. Tout d'un coup, après leur premiè
...[+++]re année à la fac, ses amis l'excluent de leur groupe sans aucune explication. Ce qui anéantit notre héros. Les noms de famille des amis incluent une couleur, en japonais.
[ Wanneer mysterieus zijn? ] In de Tweede Wereldoorlog wilden de Duitsers dit met alle macht decoderen, maar dat lukte niet. Hier is een voorbeeld van een ontwerp dat ik onlangs heb gemaakt voor een roman van Haruki Murakami, voor wie ik al ruim twintig jaar ontwerp. Deze roman gaat over een jonge man met vier dierbare vrienden die plots, na hun eerste studiejaar, zonder uitleg, al het contact compleet verbreken en hij is er kapot van. De namen hebben in het Japans allemaal een associatie met een kleur.
Dans son Manifeste du Parti communiste, il décrit un monde sans propriété privée ou richesse héritée, avec un impôt progressif sur le revenu croissant, un contrôle centralisé des banques, de la communication, et des industries du transport, et une éducation publique gratuite. Marx souhaitait aussi que la société communiste permette aux gens de développer de nombreux as
pects différents de leur nature : Dans la société communiste (...) il m'est possible de faire une chose aujourd'hui et une autre demain, de chasser le matin, de pêcher dans l'après-midi, de faire de l'élevage le soir, débattre après le dîner, simplement comme j
'en ai l'i ...[+++]dée, sans jamais devenir chasseur, pêcheur, berger ou orateur . Après avoir déménagé à Londres, Marx a été soutenu par son ami et partenaire intellectuel Friedrich Engels, un homme riche dont le père possédait une plantation de coton à Manchester. Engels recouvra les dettes de Marx et fit en sorte que ses œuvres soient publiées. Le capitalisme paya pour le communisme.
In zijn Communistische Manifest beschrijft hij een wereld zonder persoonlijk bezit of geërfde rijkdom, met een steil stijgende inkomensbelasting, gecentraliseerde controle over het bankwezen, communicatie en tran
sport industrie, en gratis educatie. Marx verwachtte ook dat een communistische samenleving mensen de kan zou geven om veel kanten van hun karakter te ontwikkelen: in een communistische samenleving... is het mogelijk voor mij om vandaag het ene te doen en morgen het andere, om 's morgens te jagen, 's middags te vissen. 's avonds vee t
e houden, en na het eten kritisch ...[+++]te zijn, zoals ik wil, zonder ooit jager, visser, herder of criticus te zijn. Nadat Marx verhuisde naar Londen werd hij geholpen door zijn vriend en intellectuele partner Friedrich Engels, een rijke man wiens vader een katoenplantage bezat in Manchester. Engels betaalde Marx' schulden en zorgde ervoor dat zijn werken werden gepubliceerd. Kapitalisme betaalde voor Communisme.Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le
...[+++]temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
I
s het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode n
iets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders da
...[+++]n deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Ça a pris du temps, mais à la fin, certains d'entre eux ont commencé à écrire à leurs mères, à leurs amis, à leurs petites amies.
Het duurde een poos, maar uiteindelijk begonnen sommigen te schrijven aan hun moeder, hun vrienden, hun vriendinnen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
sort et leurs amis ->
Date index: 2022-10-19