Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "son regard vingt jours " (Frans → Nederlands) :
interprétant son regard. Vingt jours plus tard, la glace commençait à tomber.
Twintig dagen later begon het ijs te kletteren.
Vingt et un ans plus tard, il était maintenant plus mince que sa femme, la peau de son visage avait relâché, et en regardant Abed s'observant quand il était jeune, je me suis souvenu de moi regardant cette photo de moi quand j'étais jeune après l'accident, et j'ai reconnu sa nostalgie.
Eenentwintig jaar later was hij dunner dan zijn vrouw, zijn huid slap rond zijn gezicht, terwijl hij keek naar een jonge Abed. Ik bedacht hoe ik naar de foto van mijn jonge zelf had gekeken na het ongeluk, en herkende zijn verlangen.
Je lui ai dit que les gradins étaient pleins, les gens ne pouvaient plus entrer, qu'il y avait d
es ballons bleus et rouges sur tout le terrain, qu'ils ouvraient un drapeau argentin qui couvrait les gradins. Soudain, il me coupe et dit : « Tu vois un drapeau de San Pedro ? » C'est la vi
lle où il vit. J'ai regardé dans les gradins et j'ai repéré un petit drapeau blanc sur lequel on avait peint en noir : « Silvio, ta famille et tout San Pedro est là. » Je lui ai dit cela et il a dit : « C'est ma femme, dis-moi où elle est que je lui fass
...[+++]e signe. » Je l'ai orienté vers le drapeau et ai pointé son bras vers leur position, il a agité son bras. Vingt ou trente personnes se sont levés et l'ont ovationné.
Ik zei: De tribunes zitten vol, veel mensen konden niet meer binnen. Er zijn overal lichtblauwe en witte ballonnen, ze openen een gigantische vlag van Argentinië die de hele tribune bedekt. Op een moment onderbreekt hij mij en zegt: Kijk eens of je een vlag ziet met 'San Pedro' erop , de stad waar hij woont. Ik begin te zoeken in de tribune en helemaal bovenaan zie ik een kleine witte vlag met zwarte gespoten letters: Silvio, je familie en heel San Pedro is hier. Ik zeg het hem en hij zegt: Dat is mijn moeder. Zeg me a.u.b. waar ze is, zodat ik kan zwaaien. Ik draai hem, wijs met zijn arm aan waar de vlag is en hij zwaait met beide armen in die richting. Twi
ntig à dertig personen geven h ...[+++]em een staande ovatieEt je me souviens de ce plan, n
é d'une frustration venant d'un enfant qui n'arrêtait pas de m'appeler Yogi , et montrait mon ventre en disant, « Tu as mangé trop de pique-nique ». Mais il s'avère qu'il n'est pas très difficile de piég
er quelqu'un, et un jour avant la classe, j'ai dit, « Ouais, tu peux copier mon devoir », et je lui ai donné toutes les mauvaises réponses que j'avais
notées la veille au soir. Il espérait une note pre
...[+++]sque parfaite quand on lui a rendu son devoir, et il n'arrivait pas à le croire quand il m'a regardé de l'autre coté de la classe et m'a montré un zéro. Je savais que je n'avais pas à lui montrer la note de 28/30 de ma copie, mais ma satisfaction était entière quand il m'a regardé, interloqué, et je me suis dis, « Plus intelligent que la moyenne des ours, connard », (Rires) (Applaudissements) Voilà qui je suis. Voilà comment j'affirme ma personnalité.
Ik herinner me een plan, ontstaan uit frustratie over een kind dat me 'Yogi' bleef noemen, op mijn buik wees en zei: Teveel picknickmanden. Blijkt dat het niet zo moeilijk is om iemand te foppen. Op een dag zei ik voor schooltijd: Ja, je mag mijn huiswerk overschrijven. Ik gaf hem alle foute antwoorden die ik de dag ervoor had opgeschreven. Hij kreeg het terug en verwachtte een bijna perfecte score. Hij gelo
ofde zijn ogen niet toen hij mijn blik zocht in de klas en een nul toonde. Ik wist dat ik mijn 28 op 30 niet moest tonen, maar mijn voldoening wa
s compleet toen hij verward ...[+++] naar me keek en ik bedacht: Slimmer dan de doorsnee beer, rotzak. (Gelach) (Applaus) Dit ben ik. Zo kom ik op voor mezelf.On entend dire que les abeilles disparaissent. Mais quelle est la cause de cette vulnérabilité des abeilles ? Le photographe Anand Varma a élevé des abeilles dans son jardin, devant une caméra, pour en avoir une vue rapprochée. Ce projet pour National
Geographic jette un regard lyrique dans une ruche, et nous fait découvrir l'une des plus grandes menaces pesant sur sa santé: un type d'acarien s'en prenant aux abeilles immatures dur
ant les 21 premiers jours de leur vie. Avec ses incroyables images, mises en musique par Magik*Magik Orch
...[+++]estra, Varma montre le problème... et ce qui est fait pour y remédier.
(Cette conférence fait partie d'une session à TED2015, commisaire invité: Pop-Up Magazine: popupmagazine.com or @popupmag on Twitter.)
Men hoort over het verdwijnen van bijen. Wat maakt bijenvolken dan zo kwetsbaar? Fotograaf Anand Varma teelde bijen in zijn achtertuin - voor zijn camera - om ze van dichtbij te kunnen zien. Dit project voor National Geogr
aphic geeft een gepassioneerd kijkje in een bijenvolk en onthult een van zijn grootste gezondheidsbedreigingen, een mijt die het gemunt heeft op de babybij in zijn eerste 21 dagen. Met zijn prachtige beelden - met muziek eronder van Magik*Magik Orchestra - toont Varma het probleem... en wat er aan wordt gedaan. (Deze Talk was onderdeel van een sessie op TED2015 met gast-curator Pop-Up Magazine: popupmagazine.com of @pop
...[+++]upmag op Twitter.)Je n'oublierai jamais cette fille qui a regardé son père dans les yeux avec cette caméra, et a dit, « Papa, quand tu me regardes, qu'est-ce que tu vois ? » Parce que nos pères sont les miroirs dans lesquels nous nous réfléchissons lorsque nous décidons quel genre d'homme nous méritons, et comment ils nous verront pour le restant de nos jours.
Ik zal nooit vergeten hoe een meisje in haar vaders ogen keek met die camera en zei: Pappa, wat zie je als je naar me kijkt? Want onze vaders zijn onze spiegels waaraan we terugdenken wanneer we nadenken over het type man dat we verdienen, en hoe ze ons zien voor de rest van ons leven.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de si
mples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec ...[+++] enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien
zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Durant sa carrière dans la banque, Ilona Szabó de Carvalho n'avait jamais imaginé qu'elle lancerait un mouvement social un jour. Mais vivant dans son Brésil natal, leader mondial en nombre d'homicides, elle réalisa qu'elle ne pouvait rester sans rien faire en regardant les armes et les drogues détruire son pays. Szabó de Carvalho révèle quatre leçons essentielles qu'elle a apprises lorsau'elle a quitté son emploi peinard et a pris une position courageuse contre le statu quo.
Tijdens haar bankcarrière had Ilona Szabo de Carvalho nooit gedacht dat ze ooit nog eens een sociale beweging zou opzetten. Het moordcijfer in haar vaderland Brazilië is het hoogste ter wereld en ze kreeg het gevoel dat ze niet aan de zijlijn kon blijven staan toekijken hoe drugs en wapens haar land uiteentrokken. Szabo de Carvalho deelt vier doorslaggevende lessen die ze heeft geleerd toen ze haar knusse baan inruilde voor een onverschrokken strijd tegen de status-quo.
Mais en fait, la chose la plus fascinante que j'ai trouvée était que le système audio ou la transmission d
'ondes de nos jours sont toujours basés sur le même principe de produire et projeter le son. C'est pas cool? (Rires) (Applaudissements) Design -- J'adore son design. Je me souviens quand j'étais petite ma mère m'a demandé, voudrais-tu jouer du violon
ou du piano ? J'ai regardé ce monstre géant et me suis dit a moi-même -- Je ne vais pas rester attachée sur ce banc toute la journée. Ceci es
...[+++]t petit et léger Je peux en jouer debout, assise ou en marchant. Et vous savez quoi? Le meilleur de tout c'est que si je ne veux pas m'entraîner Je peux le cacher. (Rires) Le violon est très beau. Certaines personnes le comparent à la forme d'une femme
Maar mijn meest fascinerende bevinding is dat het audiosysteem, de transmissie van golven vandaag nog steeds gebaseerd is op hetzelfde principe van productie en projectie van geluid. Is dat niet gaaf? (Gelach) (Applaus) Design -- Ik ben dol op het desi
gn. Ik weet nog dat toen ik klein was, mijn moeder mij vroeg of ik viool of piano wilde spelen. Ik keek naar dat gigantische monster en ik zei tot mezelf: Ik ga mezelf niet de hele dag op dat bankje vastplakken. Dit is klein en licht. Ik kan spelen terwijl ik sta, zit of loop. En weet je wat? Het beste is: als ik geen zin heb om te oefenen, kan ik het verstoppen. (Gelach) De viool is heel m
...[+++]ooi. Sommige mensen beschrijven ze als de vorm van een dame.Ell
e le prend tous les jours. Ce n'est pas vraiment vintage, mais elle aime ce son pour certaines musiques. Ce
n'est pas vraiment vintage, mais elle aime ce son pour certaines musiques. Observez sa démarche, remarquable. C'est parce qu'elle danse. Observez sa démarche, remarquable. C'est parce qu'elle d
anse. Et le gars se regarde, et se dit : honnêt ...[+++]ement, est-ce que j'ai seulement une chance ? (Rires) Et il pourrait dire « Oh mon Dieu ! » ou « Tu me plais ! » « Je ris aux éclats. » « Je voudrais te prendre dans mes bras. » Mais voilà ce qu'il lui dit : « je voudrais peindre ton portrait moi-même sur mug. (Rires) Y mettre un crabe. Ajouter de l'eau. Sept sortes de sels. » Il aimerait lui dire qu'il n'est plus simplement sur la terre ferme, mais au bord de l'océan ; il lui dit : « Vous ressemblez à une sirène, mais votre démarche est une valse. » Et la fille répond : « Quoi ? » Alors le gars dit : « Ouais, je sais, je sais. Je pense que mes battements cardiaques sont un code Morse pour “inapproprié”.
Ze draagt het elke dag. Het wo
rdt niet gezien als vintage -- ze houdt er gewoon van dat bepaalde muziek een bepaalde manier klinkt. Kijk naar haar postuur, het is opmerkelijk. Dat komt doordat ze danst. Nu hij, de jongen, neemt alles in zich op, denkend, Eerlijk, geez, wat zijn mijn kansen? . En hij zou kunnen zeggen, O mijn God! of Ik hartje jou! Ik lach lach hardop. Ik wil je een knuffel geven. Maar hij bedenkt dat, weet je. Hij v
ertelt haar, Ik wil jouw portret met de hand op een koffiemok schilderen. . Er een krab in stoppen. Wat
...[+++]water toevoegen. Zeven verschillende soorten zout. Hij bedoelt dat hij het idee krijgt krijgt om op het land te staan, maar slechts aan het bedelen is naar de oceaan. Hij zegt, Je ziet eruit als een zeemeermin, maar je loopt als een wals. And het meisje reageert, Wat? Dus, de jongen antwoord, Ja, ik weet het, ik weet het. Ik denk dat mijn hartslag de Morse-code kan zijn voor ongepast. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
son regard vingt jours ->
Date index: 2022-01-31