Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "son plus long chapitre " (Frans → Nederlands) :
J'ai pris la Torah -- son plus long chapitre est celui sur le sabbath.
Ik keek in het heilige joodse boek van de Torah -- het langste hoofdstuk gaat over de sabbat.
À propos, le mot planète vient du mot grec qui signifie erran
t . Il y a aussi un autre aspect de ce phénomène que vous remarquerez peut-être avec le temps. Vous avez probablement déjà vu un globe terrestre, et remarqué que son axe est incliné ; c'est-à-dire qu'il n'est pas vertical, perpendiculaire à son socle. C'est parce qu'un globe terrestre représente la Terre, et la Terre est inclinée. Il faut un jour à la Terre pour accomplir une rotation sur son axe, et un an pour tourner autour du Soleil. Mais l'axe de la Terre est incliné de 23,5 degrés par rapport à son plan d'orbite. Et tout ça affecte profondément notre planète. Imaginez un
...[+++]instant que l'axe de la Terre soit exactement perpendiculaire à son orbite, parfaitement vertical. Si c’était le cas, chaque jour, la trajectoire du Soleil à travers le ciel serait la même. Si on était à l’équateur le Soleil se lèverait, se déplacerait jusqu'au zénith, puis se coucherait. Si on était au pôle, le Soleil semblerait se déplacer le long de l'horizon chaque jour, sans se lever ni se coucher - ce serait toujours le crépuscule. Mais ça n'est pas le cas. La Terre est inclinée. En juin et en juillet, le pôle Nord de la Terre est incliné vers le Soleil. Six mois plus tard il s'en est éloigné. Ceci affecte la trajectoire du Soleil dans notre ciel. Au lieu de suivre le même itinéraire chaque jour, pendant l’été de l’hémisphère Nord, quand on est inclinés vers le Soleil, sa trajectoire est plus haute dans le ciel. Et comme cette trajectoire est plus longue, les jours sont aussi plus longs. Six mois plus tard, en décembre et en janvier, le pôle s'est éloigné du Soleil. La trajectoire de celui-ci est donc plus basse dans le ciel, et comme elle est plus courte, les jours sont aussi plus courts.
Ter zijde, het woord planeet is Grieks voor dwaler. Er is nog een ander aspect van dit alles dat je misschien opmerkt na verloop van tijd. Je hebt waarschijnlijk wel eens een wereldbol gezien, en opgemerkt dat de as schuin staat; dat houd in, hij loopt niet recht van boven naar beneden, haaks op het steunpunt. Dat is zo omdat het een model is van de aarde en de aarde staat schuin. De aarde draait één keer per dag om zijn as, en draait één keer per jaar rond de zon. Maar de as van de aarde staat onder een hoek van 23.5 graden ten opzichte van zijn omloopvlak. En dit heeft een uitgesproken uitwerking op onze planeet. Stel je voor dat de as van de aarde loodrecht
op zijn omloopvlak stond ...[+++], rechtop. Als dat zo was, nam de zon elke dag dezelfde weg langs de hemel. Als je op de evenaar stond dan kwam de zon op, ging recht over je heen, en ging dan onder Als je op de pool stond, leek de zon elke dag rond de horizon te gaan, zonder op of onder te gaan -- het zou altijd schemering zijn. Maar dat is niet het geval. De aarde staat schuin. In de maanden juni en juli staat de noordpool richting de zon. Zes maanden later staat ze er van weg. Dit beïnvloedt het pad dat de zon langs de hemel aflegt. In plaats van elke dag hetzelfde pad te nemen, neemt de zon tijdens de noordelijke zomer, wanneer we richting de zon hellen, een hoger pad langs de hemel. Omdat dit pad langer is duren de dagen dan ook langer. Zes maanden later, in december en januari, staat de pool van de aarde weg van de zon. De zon neemt een lager pad langs de hemel en omdat dit pad korter is, zijn de dagen ook korter.George Ier, fils de Sophie,
fut le premier roi selon ces nouvelles règles, puis son fils George II, puis George III, et même s'il perdit l'Amérique et la tête, pas de panique, les règles s'appliquent, donc la couronne continua de descendre doucement l'arbre généalogique, passant à George IV, dont aucun enfant ne lui survécut, puis à Guillaume IV, qui eut dix enfants, tous illégitimes. Il la transmit ensuite par l'intermédiaire de son cadet décédé à la reine Victoria, qui débuta son règne en 1837 et l'acheva juste après avoir franchi le seuil du XXe siècle, ce qui est un règne doublement im
pressionnant par sa ...[+++]longueur au vu des techniques médicales de l'époque. Après la fin de son ère, la couronne alla à son fils Édouard VII, puis à George V, puis à Édouard VIII qui, enfin, brise cette ligne de succession bien propre (et quelque peu ennuyeuse) en commettant un scandale : épouser une roturière. Une roturière américaine ! Et divorcée ! Deux fois ! De fait, les divorces posaient un vrai problème et n'étaient pas compatibles avec le rôle du roi comme chef de l'État, et aussi comme chef de l'Église d'Angleterre dans les années 1930. Édouard céda le trône à son frère George VI, réticent à l'idée de régner, et qui dut ensuite superviser la Seconde Guerre mondiale et l'effondrement de l'Empire britannique qui s'ensuivit. Cela épuisa la santé du roi réticent, qui mourut à l'âge de 56 ans, laissant la couronne à Élisabeth II, en 1952, âgée de 25 ans. Elle avait sept ans de plus que Victoria, son arrière-arrière-grand-mère, le jour de son sacre, mais début septembre 2015, Élisabeth devint la reine au règne le plus long de l'Histoire, pas seulement en Grande-Bretagne, mais dans le monde. Après Élisabeth II, la couronne revient à Charles, héritier présomptif depuis le plus longtemps de l'Histoire britannique, puis à son fils William, puis à son fils George.
G
eorge I, de zoon van Sophia, was de eerste koning onder de nieuwe regels, en daarna zijn zoon George II, naar George III, en ook al verloor hij Amerika en zijn geest, geen angst, de regels zijn hier, en zo ging de kroon kalm verder de stamboom af, naar George IV, die geen overlevende kinderen had, naar Willem IV die tien kinderen had - allemaal bastaarden, daarna door zijn dode jongere broer naar koningin Victoria die haar regeerperiode startte in 1837 en die het net over de finishlijn van de 20e eeuw maakte. Wat dubbelo
p een indrukwekkend lange tijd was, ...[+++] gegeven de staat van medische technologie indertijd. Na het einde van haar periode, ging de kroon naar haar zoon Eduard VII naar George V... naar Eduard VII die *eindelijk* deze nette (en nogal saaie) lijn van erfenis doorbreekt door een schandaal te plegen: trouwen met een burger. Een Amerikaanse burger! Een Amerikaanse burger die *gescheiden* was! *Twee keer* ::Gasp:: Eigenlijk waren de scheidingen echt een probleem en niet verenigbaar met de rol van de monarch als Hoofd van Staat *en ook* de Kerk van Engeland in de jaren 1930. Eduard trad af naar zijn broer George VI - die onwillig was om de kroon aan te nemen, en toen ook nog de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende afbraak van het Britse Rijk moest overzien - wat de gezondheid van de jonge koning aantastte, die stierf op 56 jarige leeftijd en de kroon naliet aan Elizabeth de Tweede, in 1952 op 25 jarige leeftijd. Zeven jaar ouder dan Victoria, haar over-overgrootmoeder, was op haar kronings dag, maar in September 2015, werd Elizabeth de langst regerende koningin in niet alleen de Briste geschiedenis, maar ook in de wereldgeschiedenis. Van Elizabeth II zal de kroon verdergaan naar Charles, de langste erfgenaam schijnbaar in de Britse geschiedenis naar zijn zoon William, naar zijn zoon George.Ceci s'appelle La Robe.
C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants a
...[+++]vant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huis
schort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, d
...[+++]e moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.Quand j'ai eu l'inspiration clé pour cette invention, j'étais assis devant mon ordinateur portable et je me suis mis à penser à quelqu'un qui saisissait un levier. En saisissant le levier près d
e son extrémité, le long bras de levier permet d’obtenir beaucoup de couple en poussant et en tirant et une basse vitesse. En s
aisissant le levier plus loin de l'extrémité, le bras de levier est plus cou
rt, mais l’angle de chaque coup est plus grand ...[+++], ce qui augmente la vitesse de rotation.
Mijn aha-belevenis kwam toen ik voor mijn ontwerpboekje zat en nadacht over hoe je een hefboom vastgrijpt. Als je hem bij het einde grijpt, heb je een lange machtarm en krijg je een groot koppel bij het heen en weer duwen, en daardoor een lage versnelling. Als je hem beneden vastgrijpt, krijg je een kortere machtarm maar maak je een grotere hoek bij elke slag met als gevolg een grotere rotatiesnelheid en een hogere versnelling.
On a All in the Family, Sanford and Son, et l'émission qui domine dans les 10 premières tout au long des années 70 M A S*H. Tout au long des 50 années de télévision que nous avons étudiées, 7 émissions sur 10 sont les plus haut classées pour leur irrévérence. Pour celles apparues pendant la guerre du Vietnam, 5 des 10 mieux classées sont sorties sous la présidence de Nixon.
Je hebt All in the Family, Sanford and Son, en het dominerende programma -- in de top-10 gedurende de gehele jaren '70 -- M A S*H . Tijdens de hele 50 jaar van televisie die we bestudeerden, verschenen 7 van de 10 programma's die het hoogst scoorden op oneerbiedigheid, op TV tijdens de Vietnamoorlog. Vijf van de top-10 tijdens de Nixon-regering.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien
zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...À tout po
int de vue, Eleanor Longden était comme les autres étudiant, se dirigeant vers l'université d'un pas alerte et sans le moindre souci. C'était avant que les voix dans sa tête ne commencent à parler. D'abord inoffensifs, ces
narrateurs internes sont devenus de plus en plus hostiles et dictatoriaux, transformant sa vie en un cauchemar éveillé. Diagnostiquée schizophrène, droguée et finalement abandonnée par un système qui ne savait pas l'aider, Longden raconte l'histoire émouvante de son
...[+++] long retour à la santé mentale, et démontre que c'est en apprenant à écouter ses voix qu'elle a réussi à survivre.
Voor de buitenwereld was Eleanor Longden een student als alle andere. Ze vertrok opgewekt en zorgeloos naar de universiteit. Totdat de stemmen in haar hoofd van zich lieten horen. Aanvankelijk onschuldig, maar geleidelijk aan steeds antagonistischer en dictatoriaal, waardoor haar leven in een nachtmerrie veranderde. Met de diagnose schizofrenie en onder de medicijnen, werd ze uiteindelijk afgedankt door een systeem dat niet in staat was om haar te helpen. Longden vertelt het ontroerende verhaal van haar jarenlange reis terug naar mentale gezondheid, en betoogt dat ze overleefde doordat ze leerde te luisteren naar haar stemmen.
Un carnivore de 15 mètres de long qui chassait ses proies dans les rivières il y a 97 millions d'années, le Spinosaurus est un dragon des temps reculés. Le paléontologue Nizar Ibrahim et son équipe ont trouvé de nouveaux fossiles, cachés dans les falaises du désert du Sahara marocain, qui nous aident à en apprendre davantage sur le premier dinosaure aquatique - qui pourrait aussi être le plus grand de tous les dinosaures carnivores.
De Spinosaurus is een draak uit het verre verleden , een vleeseter van 15 m lang die 97 miljoen jaar geleden op jacht was. Paleontoloog Nizar Ibrahim en zijn team vonden nieuwe fossielen die waren verborgen in steile rotsen in de Marokkaanse Sahara. Hiervan leren we meer over de eerste zwemmende dinosaurus, misschien zelfs de grootste vleesetende dinosaurus ooit.
Les connexions du réseau neuronal du cerveau déterminent les chemins que vont emprunter les flux d'activité cérébrale. Et donc le connectome est comme le lit de la rivière. Mais la métaphore est plus riche que cela. Parce que s'il est vrai que le lit de la rivière guide les flots de l'eau, il faut dire aussi que sur un long terme l'eau à son tour remodèle le lit de la rivière.
De verbindingen van het neurale netwerk zetten de weg uit waarlangs de hersenactiviteit gaat. Dus is het connectoom zoals de rivierbedding. Maar er zit meer in de metafoor, want het is waar dat de rivierbedding de stroming van het water gidst; maar over langere periodes herkneedt het water ook de rivierbedding.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
son plus long chapitre ->
Date index: 2024-01-11