Traduction de «son logement » (Français → Néerlandais) :

Pour les zones sinistrées, Michael McDaniel a conçu un système de logements économique, facile à transporter et même esthétique. Cependant, il constate que personne n'est disposé à le construire. Persistant et obsédé par son idée, il décide de faire cavalier seul. Au TEDxAustin, McDaniel nous dévoile sa solution de logement Exo et raconte comment il consacre son temps libre à travailler avec les fournisseurs et les fabricants pour se préparer en vue de la prochaine catastrophe naturelle. (Filmé à TEDxAustin.)
Michael McDaniel ontwierp woningen voor rampgebieden — niet duur, gemakkelijk te transporteren, zelfs mooi — maar ontdekte dat niemand ze wilde produceren. Hij zette zijn obsessie door en besloot het op zijn eentje te doen. Op TEDxAustin toont McDaniel zijn Exo-reactie-woonoplossing en deelt hoe hij zijn vrije tijd besteedt aan werken met leveranciers en producenten om voorbereid te zijn voor de volgende natuurramp (Gefilmd op TEDxAustin.)

Il n’a jeté qu’un coup d’œil à Sudhir, qui allait enquêter pour lui, et a décidé qu’il savait exactement où l’envoyer : dans les logements sociaux les plus durs et les plus connus. Pas seulement à Chicago mais dans tous les États-Unis. Ainsi, Sudhir, enfant de banlieue aisée qui n’avait jamais vraiment côtoyé les cités, en bon élève a pris son cahier et s’est rendu dans ces logements sociaux. Il entre dans le premier bâtiment. Le premier bâtiment ? Bon, personne... Mais il entend des voix, plus haut, dans la cage d’escalier, alors il monte. Et, dans un coin, il tombe sur un groupe de jeunes afro-américains jouant aux dés. Nous sommes dans les années 90, au pic de l’épidémie de crack. C’est un boulot dangereux, être dans un gang : on n’y apprécie pas d’être surpris.
Na één blik op Sudhir te hebben geworpen, die een paar enquêtes voor hem ging afnemen, wist hij precies waar hij hem naartoe zou sturen, één van de moeilijkste, meest beruchte woonprojecten, niet alleen in Chicago, maar in de gehele Verenigde Staten. Dus Sudhir, deze voorstedelijke jongen die nog nooit echt in de binnenstad was geweest, nam plichtshalve zijn klembord en liep naar dit woonproject. Hij komt aan bij het eerste gebouw. En in het eerste gebouw? Niemand thuis. Maar hij hoort stemmen in het trappenhuis, dus hij klimt de trap op. Hij draait de hoek om en treft een groep jonge Afro-Amerikanen aan die aan het dobbelen zijn. Dit speelt zich af rond 1990, tijdens de piek van de crackepidemie. In een bende zitten is een hele gevaarlijke baan, je houdt niet van verrassingen.

Acceptant son prix TED 2006, Cameron Sinclair démontre comment les concepteurs et les architectes passionnés peuvent répondre à la crise mondiale du logement. Il dédie son prix TED pour un réseau améliorant le niveau de vie mondial au travers de la conception collaborative.
Bij het in ontvangst nemen van zijn 2006 TED Prijs, laat Cameron Sinclair zien hoe gepassioneerde ontwerpers en architecten kunnen reageren op de wereldwijde woning crisis. Hij onthult zijn TED Prijs Wens voor een netwerk om globale levensstandaarden te verbeteren met behulp van collectief ontwerp.

Nous nous sommes rencontrés bien avant l'existence des médias sociaux, et son logement a été déplacé par les autorités, comme cela arrive souvent dans les bidonvilles.
Toen ik hem ontmoette was er nog geen sociale media en de autoriteiten hebben zijn adres veranderd, zoals dat vaak gebeurt in sloppenwijken.