Traduction de «son lit était » (Français → Néerlandais) :

Elle a grandi vite, physiquement, mais son lit était toujours recouvert de peluches.
Ze werd snel groot, fysiek, maar haar bed lag nog vol met knuffels.

Ceci s'appelle La Robe. C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, de moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.

Vous ne connaissez pas Moreese Bickham. Il a dit ces mots lorsqu'il a été libéré. Il avait 78 ans et il avait passé 37 ans dans une prison de la Louisiane pour un crime qu'il n'avait pas commis. Il a finalement été innocenté à l'âge de 78 ans suivant un test d’ADN. Et qu'avait-il à dire de son expérience? «Je n'ai aucun regret. C'était une expérience glorieuse. » Glorieuse! Cet homme ne dit pas, «Il y avait des gens sympas et une salle d'entraînement. » C'est « glorieux », un terme que nous conférons généralement aux expériences religieuses. Harry S. Langerman a proféré ces mots et son nom pourrait vous être familier mais il ne l’est pas, parce qu'en 1949 il lit un article dans un journal au sujet d'un kiosque d'hamburgers appartenant à deux frères dénommés McDonald. Et il se dit « C'est vraiment une idée géniale! » Il les rencontre. Ils lui disent « Nous pouvons vous céder une franchise pour 3000 dollars. » De retour à New York, Harry demande à son frère, un banquier en investissement, de lui prêter les 3 000 dollars et son frère de lui répondre «Personne ne mange d’hamburgers.» Il ne lui prêtera pas l'argent et six mois plus tard Ray Croc eut la même idée. Oui, les gens mangent des hamburgers, et Ray Croc est devenu pour un temps l'homme le plus riche en Amérique. Et puis finalement--le meilleur des mondes possibles— certains d'entre vous reconnaitrez cette photo d’un jeune Pete Best, qui fut le premier batteur des Beatles, jusqu'à ce qu'ils l’évincent et engagent Ringo pendant une tournée. Lors d'une entrevue en 1994, Pete Best --oui, il est encore batteur et musicien de studio— dit: «Je suis plus heureux que je ne l'aurais été avec les Beatles. »
Moreese Bickham is iemand van wie je nog nooit hebt gehoord. Moreese Bickham sprak deze woorden bij zijn vrijlating. Hij was 78 jaar oud. Hij zat 37 jaar in een Staatsgevangenis van Louisiana voor een misdrijf dat hij niet had gepleegd. Hij werd uiteindelijk vrijgesproken op 78-jarige leeftijd, door het gebruik van DNA-bewijs. En wat had hij te zeggen over zijn ervaring? Ik heb geen seconde spijt. Het was een glorieuze ervaring. Glorieus! Deze man zegt niet, Nou, weet je, een paar kerels waren best aardig. Ze hadden een fitnessruimte. Het is glorieus , een woord dat we normaliter voorbehouden aan religieuze ervaringen en dergelijke. Harry S. Langerman heeft dit gezegd, en hij is iemand die je gekend had kunnen hebben, maar je kent hem niet, want in 1949 las hij in een klein krantenartikel over een hamburgertent in het bezit van twee broers genaamd McDonalds. Hij dacht: Dat is echt een heel goed idee! Dus hij zocht ze op. Ze zeiden: We kunnen je het idee in franchise geven voor 3000 dollar. Harry ging terug naar New York, vroeg zijn broer, een zakenbankier, om hem de 3000 dollar te lenen, en zijn broers onsterfelijke woorden waren: Idioot, niemand eet hamburgers. Hij wilde hem het geld niet lenen, en zes maanden later had Ray Croc natuurlijk precies hetzelfde idee. Het bleek dat mensen wel hamburgers eten, en Ray Croc werd, voor een tijdje, de rijkste man van Amerika. En dan tenslotte -- je weet, het beste van alle mogelijke werelden -- herkennen sommigen van jullie deze foto van een jonge Pete Best. Hij was de oorspronkelijke drummer van de Beatles, totdat ze hem om een boodschap stuurden en wegslopen en Ringo oppikten tijdens een tournee. In 1994 toen Pete Best werd geïnterviewd -- ja, hij is nog steeds drummer; ja, hij is studiomuzikant -- had hij dit te zeggen: Ik ben gelukkiger dan ik zou zijn geweest met de Beatles.

A force de parler autant de mon vagin, plusieurs femmes ont commencé à me parler des leurs -- leurs histoires de leurs corps. En fait, ces histoires m’ont obligée à voyager dans le monde, j’ai voyagé dans plus de 60 pays. J’ai entendu des milliers d’histoires. Et je dois vous dire, il y avait toujours ces moment où une femme partageait avec moi cet instant particulier où elle s’était séparée de son corps -- en quittant son foyer. J’ai appris de femmes qui ont été agressées dans leurs lits, fouettées dans leurs burqas, laissées pour mortes dans des parkings, brûlées à l’acide dans leurs cuisines. Certaines femmes se sont tues et ont disparu.
Omdat ik zoveel over mijn vagina praatte, begonnen veel vrouwen me over die van hen te vertellen -- hun verhalen over hun lichamen. Die verhalen dwongen mij de wereld over, en ik ben in meer dan 60 landen geweest. Ik heb duizenden verhalen gehoord. En ik moet zeggen, er was altijd zo'n moment waarop vrouwen precies konden uitleggen op welk moment ze niet verenigd waren met hun lichaam -- wanneer ze niet thuis waren. Ik hoorde over vrouwen die in hun bed zijn aangerand, gegeseld in hun burka's, voor dood zijn achtergelaten in parkeerplaatsen, met zuur verbrand in hun keukens. Sommige vrouwen werden stil en verdwenen.

Et on m´a invité un jour à visiter le chancelier Adenauer qui était perçu comme un des fondateurs de l´Allemagne actuelle depuis la guerre. Et une fois -- et il m´a dit, il m'a dit, « Jeune homme, » il a dit, « Croyez-vous en la résurrection de Jésus Christ ? » Et j´ai dit, « Oui, Monsieur. » Il a dit, “Moi aussi.” Il a dit, « Quand je quitterai ma fonction, je passerai mon temps à écrire un livre expliquant pourquoi Jésus Christ est ressuscité, et pourquoi il est tellement important d’y croire. » Dans une de ses pièces, Alexandre Solzhenitsyn décrit un homme qui se meurt, qui dit à ceux rassemblés autour de son lit, « Le moment le plus terrible pour avoir des regrets est quand on meurt. » Comment devrait-on vivre pour éviter de sentir du regret quand on meurt ?
Ik was eens uitgenodigd bij Bondskanselier Adenauer die werd gezien als de stichter van het moderne Duitsland van na de oorlog. Hij zei eens -- hij zei tegen mij, Hij zei: Jongeman, geloof jij in de opstanding van Jezus Christus? En ik zei: Ja, meneer. Zeker. Hij zei: Ik ook. Hij zei: Als ik geen Bondskanselier meer ben, ga ik mijn tijd besteden aan het schrijven van een boek over de reden van Jezus Christus' opstanding en over het belang om dat te geloven. In een van zijn toneelstukken, beschrijft Alexander Solzjenitsyn een stervende man, die zegt tegen de mensen rond zijn bed: Het slechtste moment om spijt te hebben is het moment van je dood. Hoe moet iemand leven om geen spijt te hebben bij zijn dood?

Et pourtant, quand des psychologues ont discuté avec ces agents d'entretien pour voir quelle idée ils se font de leur travail, ils ont rencontré Mike, qui leur a raconté qu'un jour, il a arrêté de passer la serpillière parce que M. Jones était sorti de son lit pour se dégourdir les jambes et reconstituer ses forces en marchant lentement dans le couloir.
En toch, toen een aantal psychologen ziekenhuisschoonmakers interviewden om een indruk te krijgen over hoe ze hun werk zagen, ontmoetten ze Mike, die hen vertelde hoe hij stopte met het dweilen van de vloer omdat mr. Jones uit bed was om zijn oefeningen te doen, om weer aan te sterken, langzaam op en neer lopend door de hal.

Ils ne comprenaient pas pourquoi, jusqu'à ce que qu'on vienne leur dire que l'une des personnes à bord était morte, lors d'une sieste dans son lit.
Ze kwamen er niet achter wat er aan de hand was, totdat er iemand aan dek kwam en mededeelde dat één van de mensen aan boord was overleden tijdens een dutje in zijn kooi.

Il aimait s’asseoir sur ses genoux parce qu’il disait que ça lui était douloureux de s’allonger dans son propre lit.
Hij zat graag op haar schoot omdat het pijnlijk voor hem was om in bed te liggen.

Mais apparemment c'était un chien très gentil qui laissait toujours le chat dormir dans son lit à lui.
Hij was blijkbaar een zeer lieve hond en hij liet de kat altijd in het hondenbedje slapen.

J'ai pu suivre un de mes codétenus, un de mes amis, depuis son lit de malade jusqu'à la mort, et je peux vous dire que ce n'était pas une partie de plaisir.
Ik heb één van mijn medegevangenen gevolgd, één van mijn vrienden, van zijn ziekte tot zijn dood, en ik zeg je, het was helemaal niet fraai.