Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "son chien qui apparemment était " (Frans → Nederlands) :
Un enfant a quitté sa mère pour courir vers sa maison chercher son chien, qui apparemment était effrayé.
Een jongen rukte zich los van zijn moeder en rende zijn huis in om zijn hond te halen, die doodsbang was.
Son nom est Dr Pizzutillo. Un Italo-Américain, dont le nom, apparemment, était trop difficile à prononcer pour la plupart des Américains, alors il est devenu Dr P. Et Dr. P portait toujours des noeuds papillon très colorés et avait le plus parfait tempérament pour travailler avec des enfants.
Hij heet Dr. Pizzutillo. Italiaans-Amerikaans, wiens naam blijkbaar te moeilijk was om uit te spreken, dus heette hij Dr. P. Dr. P. droeg altijd erg kleurige strikdasjes en had precies de goede instelling om met kinderen te werken.
Mais apparemment c'était un chien très gentil qui laissait toujours le chat dormir dans son lit à lui.
Hij was blijkbaar een zeer lieve hond en hij liet de kat altijd in het hondenbedje slapen.
À son retour, il a commencé à travailler avec des survivants de génocides et beaucoup de gens victimes de traumatismes de guerre. Lui-même en était victime et avait peur du vide depuis qu'au Vietnam, il était descendu d'hélicoptères en rappel au dessus des bidonvilles. On lui a donné un chien d'assistance nommé Gander, un labrador, pour l'aider à surmonter ces troubles et son vertige.
Na zijn terugkeer in de VS ging hij werken met overlevenden van genocide en met mensen die een oorlogstrauma hebben. Zelf had hij PTSS en hoogtevrees omdat hij in Vietnam achterstevoren aan het landingsgestel van de helikopter hing. Hij had een hulphond, een labradoodle, die Gander heette. Die hielp hem bij zijn PTSS en hoogtevrees.
Le futur Bouddha est arrivé plus tôt qu'on ne le prédisait. Le voici. Et très vite les gens commencèrent à lui jeter des pierres et
des cailloux - ce n'était pas à Chautauqua. C'était dans une autre ville - parce que les gens voyaient un homme squelettique, un sage atteint de folie, une sorte de hippie, avec
une jambe pleine de sang et un chien pourri sur l'épaule, hurlant que le futur Bouddha était arrivé. Naturellement, ils le chassèrent de la ville. Mais à la sortie du village, une vieille femme, gardienne du repos des âmes, vit su
...[+++]r son épaule un pied orné de bijoux posé sur un lotus orné de bijoux, elle vit le chien mais elle reconnut le pied du Maitreya, et elle offrit une fleur.
De toekomstige Boeddha is gekomen, eerder dan de voorspellingen. Hier is hij. En al gauw begonnen ze stenen naar hem te gooien-- Het was niet in Chautauqua. Het was een andere stad-- omdat ze een dementerend ogende, broodmagere yogi zagen, als een soort hippie met een bloedend b
een en een verrotte hond op zijn schouder, roepend dat de toekomstige Boeddha was gekomen. Dus joegen ze hem natuurlijk de stad uit. Maar aan de rand van de stad, een oudere vrouw --schoonmaakster bij de knekelgrond-- zag een voet met juwelen op een lotus met juwelen op zijn schouder en daarna de hond, maar ze zag de juwelen voet van de Maitryea en ze offerde een
...[+++]bloem.Quand le chien voulait sortir de son panier, elle lui disait «Rover, dans ton panier, dans ton panier, dans ton panier». Le chien a essayé de sortir 22 fois pendant les 4h30 où elle préparait à manger. L'agressivité était souvent en rapport avec la nourriture.
Wanneer de hond probeerde om van de mand te gaan zei zij: Rover, op de mat, op de mat, op de mat. De hond verbrak zijn blijf-periode 22 keer in 4,5 uur terwijl ze het avondeten kookte, omdat de hond veel agressie had jegens eten.
Ceci s'appelle La Robe.
C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu
entendais le matin était un orage d
e chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard,
...[+++] et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven,
tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, d
...[+++]e moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.Tom ouvre son déjeuner : c'est du riz. Et il commence à se plaindre : Depuis vingt ans, ma femme me donne du riz pour le déjeuner. Si elle me donne du riz demain, je vais me jeter du haut de cet immeuble et me suicider. Et Dick et Harry répètent la même chose. Le lendemain, Tom ouvre son déjeuner, il y a du riz, donc il saute et se suicide, et Dick et Harry suivent. Et pendant l'enquête, la femme de T
om et celle de Dick sont sous le choc. Elles regrettent vraiment de leur avoir donné du riz. Mais la femme de Harry est perdue, parce que, comme elle dit : Vous savez Harry préparait lui-même son déjeuner depuis 20 ans. (Rires) Lorsque j'ai e
ntendu cet ...[+++]te blague apparemment innocente, étant enfant au Nigeria, elle parlait d'un Igbo, d'un Yoruba et d'un Hausa, et le Hausa, c'était Harry. Ce qui semblait être une blague hilarante et néanmoins tragique sur Harry devient une façon de propager le racisme.
Tom opent zijn lunchbox en er zit rijst in, en hij gaat hierover tekeer, Al twintig jaar, pakt mijn vrouw rijst in als lunch. Als ze dat morgen weer doet, dan zal ik van dit gebouw springen en zelfmoord plegen. En Dick en Harry herhalen dit. De volgende dag doet Tom weer zijn lunchbox open en er zit rijst in dus springt hij van het gebouw en pleegt hij zelfmoord. en Dick en Harry volgen. En tijdens de lijkschouwing -- weet u, Tom's vrouw en Dick's vrouw zijn radeloos. Ze wensten dat ze de rijst niet hadden ingepakt. Maar Harry's vrouw is verward, omdat ze zei, Weet je, Harry heeft zijn lunchbox 20 jaar lang zelf klaargemaakt. (Gelach) Dit ogenschijnlijk onschuldige gr
apje, dat ik hoorde toen ...[+++] ik nog een kind was in Nigeria, werd verteld over Igbo, Yoruba en Hausa, waarin Harry Hausa was. Dus wat een excentriek en tevens tragisch grapje over Harry lijkt wordt een manier om etnische haat te verspreiden.Et quelques fois A est vraiment connecté à B. Et c'est l'apprentissage par associations. Nous trouvons des modèles, nous faisons des
connexions, que ce soit le cas du chien de Pavlov qui associe le bruit de la cloche à la nourriture, et donc le son de la cloche le fait saliver, ou que ce soit le rat de Skin
ner qui associe son comportement et la récompense qu'il obtient et donc répète ce comportement. En fait, ce que Skinner a découvert c'est que si vous mettez un pigeon dans une boite comme ce
...[+++]lle-ci, et il doit appuyer sur un de ces deux boutons, et il essaye de comprendre le modèle à suivre, et vous lui donnez de petites récompenses dans la boite, là. Si vous distribuez les récompenses de façon aléatoire, et qu'il n'y a pas de modèle à suivre, ils vont trouver n'importe quel type de modèle. Et quoi que ce soit qu'ils faisaient avant de recevoir la récompense, ils vont le refaire. Parfois c'était même tourner deux fois sur soi-même dans le sens inverse des aiguilles d'une montre, une fois dans le sens des aiguilles d'une montre et toucher le bouton deux fois.
E
n soms is A ook echt verbonden met B. Dat heet associatief leren. We vinden patronen, leggen verbanden, of het nu gaat om Pavlov's hond die het geluid van de bel aan het voedsel linkt, en dan begint te kwijlen, of een Skinneriaanse rat, die een verband legt tussen zijn gedrag en een beloning ervoor, en daarom dat gedrag herhaalt. In feite is wat Skinner ontde
kte dat, als je een duif in zo'n doos zet, en zij op een van deze twee toetsen moet drukken, dan probeert zij het patroon te achterhalen, als je haar dan beloont. Als je zomaar wat beloningen geeft z
...[+++]onder patroon, vinden ze er zelf wel een. Wat ze toevallig deden voor de beloning, blijven ze herhalen. Zoals twee keer tegen de klok in draaien, één keer met de klok mee en tweemaal pikken op de knop.La plus grande, à peu près comme ça, elle vient vers moi et me dit : « Chérie, il faut que je te pose une question. Tu y es pour quelque chose dans tout ce
'Mange, prie, aime' dont on parle tant ? » J'ai répondu : « Oui. » Elle frappe son amie et dit : « Tu vois, je te l'avais dit, c'est elle. C'est elle qui a écrit ce livre adapté du film. » (
Rires) Voilà qui je suis. Et croyez-moi, je suis très reconnaissante d'être cette personne, parce que tout ce « Mange, prie, aime » a été une vraie chance pour moi. Mais ça m'a aussi laissée dan
...[+++]s une position délicate : avancer en tant qu'écrivain en essayant de comprendre comment j'allais pouvoir écrire un autre livre qui plairait autant, parce que je savais déjà que tous ces gens qui avaient adoré « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après, parce que ça n'aurait pas été « Mange, prie, aime », et tous ceux qui avaient détesté « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après parce que ça aurait prouvé que j'étais encore vivante. Je savais qu'il n'y avait pas moyen de gagner, et le savoir m'a fait sérieusement envisager pendant un certain temps de tout abandonner et déménager à la campagne pour élever des chiens. Mais si je l'avais fait, si j'avais abandonné l'écriture, j'aurais perdu ma très chère vocation. Je savais donc que la tâche était de trouver un moyen de stimuler l'inspiration pour écrire le livre suivant indépendamment des résultats négatifs inévitables. En d'autres termes, il fallait que je m'assure que ma créativité survive à son succès.
De langere v
an de twee, die tot hier komt, komt op me toe lopen en zegt: Schat, ik wil je wat vragen. Jij bent toch van 'Eten, bidden, beminnen' waar het de laatste tijd over gaat? Ik zeg: Ja, dat ben ik. Ze stoot haar vriendin aan en zegt: Zie je wel, dat is die griet. Dat is het meisje dat dat boek schreef gebaseerd op die film. (Gelach) Dus dat ben ik. Geloof me, ik ben ontzettend dankbaar dat ik die persoon ben. Want dat 'Eten, bidden, beminnen'-ding was een grote verandering voor me. Maar het bracht me ook in een lastige positie, om verder te gaan als schrijfster, erachter proberen te komen of ik ooit weer een boek zou schrijven dat
...[+++] iemand mooi zou vinden. Want ik wist van tevoren dat al die mensen die dol waren op 'Eten, bidden, beminnen', erg teleurgesteld zouden zijn in mijn volgende boek. Het werd niet hetzelfde boek. Alle mensen die 'Eten, bidden, beminnen' haatten, zouden ook teleurgesteld zijn in mijn volgende boek, want het zou bewijzen dat ik nog steeds leefde. Ik wist dat ik op geen enkele manier zou winnen. Omdat ik dat wist, overwoog ik heel serieus om er maar mee te stoppen en te verhuizen naar het platteland om corgi's te fokken. Als ik het schrijven had opgegeven, had ik mijn geliefde roeping verloren. Ik moest een manier vinden om inspiratie te krijgen voor een volgend boek, ongeacht een onvermijdelijke negatieve uitkomst. Ik moest ervoor zorgen dat mijn creativiteit haar eigen succes overwon. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
son chien qui apparemment était ->
Date index: 2023-10-20