Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «son bras vers leur position » (Français → Néerlandais) :
Je lui ai dit que les gradins étaient pleins, les gens ne pouvaient plus entrer, qu'il y avait des ballons bleus et rouges sur tout le terrain, qu'ils ouvraient un drapeau argentin qui couvrait les gradins. Soudain, il me coupe et dit : « Tu vois un drapeau de San Pedro ? » C'est la ville où il vit. J'ai regardé dans les gradins et j'ai repéré un petit drapeau blanc sur lequel on avait peint en noir : « Silvio, ta famille et tout San Pedro est là. » Je lui ai dit cela et il a dit : « C'est ma femme, dis-moi où elle est que je lui fasse signe. » Je l'ai orienté vers le d
rapeau et ai pointé son bras vers leur position, il a agité son bras.
...[+++] Vingt ou trente personnes se sont levés et l'ont ovationné.
Ik zei: De t
ribunes zitten vol, veel mensen konden niet meer binnen. Er zijn overal lichtblauwe en witte ballonnen, ze openen een gigantische vlag van Argentinië die de hele tribune bedekt. Op een moment onderbreekt hij mij en zegt: Kijk eens of je een vlag ziet met 'San Pedro' erop , de stad waar hij woont. Ik begin te zoeken in de tribune en helemaal bovenaan zie ik een kleine witte vlag met zwarte gespoten letters: Silvio, je familie en heel San Pedro is hier. Ik zeg het hem en hij zegt: Dat is mijn moeder. Zeg me a.u.b. waar ze is, zodat ik kan zwaaien. Ik draai hem, wijs
...[+++] met zijn arm aan waar de vlag is en hij zwaait met beide armen in die richting. Twintig à dertig personen geven hem een staande ovatieAu Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pri
s son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waa
rom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Alors que la caméra de 60 Minutes tourne et qu'il a été très clair sur sa position, qu'il avait son crochet et qu'il qu'il avait son ... Cela fait alors moins de 2h qu'il porte sa prothèse et il est déjà capable de se verser à boire, il est alors très ému, je le cite : c'est la première fois en 39 ans que j'ai l'impression d'avoir un bras. .
Terwijl de camera's van 60 Minutes op de achtergrond draaien, maakt hij zijn standpunt hierover duidelijk -- hij had zijn haak en hij had zijn ... Hij droeg de arm nog geen twee uur en hij kon al een glas voor zichzelf inschenken. Hij werd heel emotioneel en zei dat - en ik citeer zijn woorden - het voelde alsof hij een arm had, voor het eerst in 39 jaar.
Imaginez une personne debout en face de vous - Ce qui est
ce qu'on appelle la position anatomique classique - où le corps est érigé et face dro
it devant, avec les bras sur les côtés et les
paumes vers l'avant. Maintenant, imaginez de trancher cette personne dans différents sections, ou plans. Ne vous l'imaginez pas trop trop graphiquement. Le plan sagittal descend verticalement et divise un corps ou un organe entre la gauche et la droite Si vous imagin
...[+++]ez un plan parallèle au plan sagittale, mais sur un côté, c'est le plan l'parasagittale. Le plan frontal divise tout verticalement en avant et en arrière.
Beeld je in dat er een persoon recht voor je staat. Dit noemen we de kl
assieke anatomische positie - waar het lichaam recht opstaat, met het gezicht recht naar voren, de armen langs het lichaam en de handpalmen naar voren gestrekt zijn. Beeld je nu in dat de persoon in verschillende delen of vlakken wordt opgesneden. Niet te letterlijk inbeelden natuurlijk. Het sagittale vlak, is verticaal naar beneden gericht en splitst het lichaam of orgaan in links en rechts op. Als je een schijf parallel aan het sagittale vlak inbeeldt, maar uit het midden, dan is dat parasagittaal. het coronale of frontale vlak splitst alles verticaal in voor en ach
...[+++]ter.Mais Washington a décidé d'
ignorer les espoirs iraniens, comme ils le feront dix ans plus tard en Afghanistan, au lieu de ça, ont participé à intensifier l'isolement de l'Iran, et c'est à ce moment, entre 1993 et 94, que l'Iran a commencé à transformer son idéologie anti-israélienne en une politique d'action. Les iraniens pensaient que quoi qu'ils fassent, mê
me s'ils modéraient leurs opérations les Etats-Unis continueraient à chercher à les isoler,
et la seule manière dont ...[+++] l'Iran pouvait forcer Washington à changer sa position, était d'imposer un prix aux Etats-Unis s'ils ne changeaient pas cette position.
Maar
Washington negeerde Irans uitgestoken hand, zoals het tien dat jaar later ook in Afghanistan deed, terwijl het de isolatie van Iran versterkte. Het is nu ongeveer 1993, 1994 wanneer Iran zijn anti-Israëlische ideologie wanneer Iran zijn anti-Is
raëlische ideologie politiek begint te vertalen. Iran geloofde dat wat het ook deed, zelfs al zouden het zijn politiek matigen, dat de VS de isolatie zou willen verlengen. De enige manier waarop het Washington van standpunt kon laten veranderen was door een prijs op de VS te zetten, als ze
...[+++]nee zouden zeggen. was door een prijs op de VS te zetten, als ze nee zouden zeggen.Je me suis retrouvé à l'infirmerie des étudiants, où ils ont fait des examens et m'ont tout de suite dit : « problèmes de reins. » Avant que je ne m'en rende compte, je me suis retrouvé embarqué dans six mois de tests, d'épreuves et d'angoisse, face à six médecins, dans deux hôpitaux différents, pris dans un choc des titans de la médecine pour déterminer lequel d'entre eux avait raison sur ce qui n'allait pas chez moi. Un peu plus tard, me voilà assis dans une salle d'attente pour un examen aux ultra-sons, et les six médecins se présentent dans la pièce en même temps. Alors je me dis : « Ouh la
! les nouvelles ne sont pas bonnes. » ...[+++]Leur diagnostic é
tait le suivant : « Vous avez deux maladies rares des reins qui vont finir par détruire vos reins ; vous avez des cellules de type cancéreux dans votre système immunitaire que nous devons commencer à traiter immédiatement, et vous ne serez jamais éligible à une greffe de rein, et il est peu probable que vous viviez plus de deux ou trois ans. » La gravité de ce diagnostic apocalyptique m'a immédiatement plombé le moral. Comme si je me préparais, en tant que patient, à mourir conformément à l'échéance qu'ils venaient de me donner. Jusqu'à ce que je rencontre dans une salle d'attente une patiente du nom de Verna, qui est devenue une amie qui m'est chère. Un jour e
lle m'a pris par le bras et m'a emmené à la bibliothèque de médecine pour faire quelques recherches sur ces diagnostics et ces maladies, et elle m'a dit : « Eric, les gens qui ont cette maladie sont normalement septuagénaires ou octogénaires. Ils ne savent rien de toi. Réveille-toi.
Ik kwam bij de studentengezondheidszorg terecht. Er werden wat testen gedaan en de conclusie was 'nierproblemen'. Voor ik het wist moest ik 6 maanden lang testen, proeven en beproevingen ondergaan. 6
dokters, verspreid over 2 ziekenhuizen, waren in een medische titanenstrijd verwikkeld over de vraag wie er gelijk had over wat er mis was met mij. Een tijdje later zit ik in een wachtruimte voor een echo en al die 6 dokters komen tegelijk binnen. Dus ik denk: oh oh...slecht nieuws. Dit was hun diagnose: Je hebt 2 zeldzame nieraandoeningen, die op termijn je nieren zullen verwoesten. Je hebt kankerachtige cellen in je immuunsysteem, die dire
...[+++]ct behandeling nodig hebben. Je komt niet in aanmerking voor een niertransplantatie en je hebt niet meer dan 2 of 3 jaar te leven. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Alsof ik me als patiënt moest voorbereiden om dood te gaan volgens het schema dat me zojuist was gegeven. Totdat ik in een wachtkamer Verna ontmoette, een patiënt die een goede vriendin werd. Op een dag sleepte ze me mee naar de medische bibliotheek en ging op zoek naar informatie over mijn diagnoses en ziektes. Ze zei: Eric, het zijn voornamelijk mensen boven de 70 die dit krijgen. Wat weten ze nu van jou. Word eens wakker.Les cinq devoirs les plus impor
tants d'un musulman sont appelés les cinq piliers : Shahada, les musulmans déclarent publiquement, qu'il n'y a pas d'autre Dieu qu'Allah, et que Mahomet est son prophète ultime ; Salat, ils prient cinq fo
is par jour tournés vers la Mecque ; Zakat, chaque musulman est tenu de donn
er 2 ou 3 % de sa valeur nette aux pauvres ; Sawm, ils jeûnent durant la journée pendant le mois lunaire du Ramadan pour
...[+++]renforcer leur volonté et leur dépendance à Dieu ; et le Hadj, une fois dans sa vie, chaque musulman qui le peut doit faire un pèlerinage à la ville sainte de la Mecque, une répétition du moment où il sera debout devant Dieu pour être jugé digne ou indigne de la vie éternelle avec Lui. Les paroles de Dieu, révélées au Prophète sur plus de 23 ans, sont rassemblés dans le Coran, qui se traduit littéralement par « la récitation. » Les musulmans croient que c'est le seul livre sacré exempt de corruption humaine. Il est également considéré par beaucoup pour être la plus belle oeuvre littéraire en langue arabe. L'Islam est la deuxième plus grande religion du monde pratiquée par plus d'un milliard et demi de musulmans dans le monde entier.
De vijf belangrijkste plichten van een Moslim worden de Vijf Zuilen genoemd. Sjahada: Moslims verklaren publiekelijk dat er geen andere God is dan Allah, en dat Mohammed zijn laatste profeet is. Sal
at: zij bidden vijf keer per dag richting Mekka. Zakat: elke Moslim is verplicht om 2 of 3% van zijn inkomen aan de armen te geven. Sawm: zij vasten gedurende daglicht voor de maand Ramadan om zo hun wilskracht te versterken en ook hun vertrouw
en op God. En Hadj: eens in hun leven moet elke Moslim een pelgrimstocht ondernemen naar de heilig
...[+++]e stad Mekka, om het moment te oefenen dat zij voor God komen om beoordeeld te worden voor een eeuwig leven met Hem. De woorden van God, gedurende 23 jaar geopenbaard aan de profeet. zijn verzameld in de Koran, wat letterlijk de voordracht betekent. Moslims geloven dat dit het enige heilige boek is dat vrij is van menselijke inmenging. Het wordt ook door velen gezien als het beste literaire werk in de Arabische taal. De Islam is de tweede godsdienst in de wereld, dat wordt beoefend door anderhalf miljard Moslims.Donc ce personnage va être frappé par une force, il va réaliser qu'il est en l'air et il va essayer de mettre ses bras en avant vers son point de chute.
Dit personage wordt getroffen door een explosie, het beseft dat het in de lucht vliegt en probeert zijn arm uit te steken in de richting van de plaats waar het naartoe vliegt.
E
t quand on plonge dans cette fosse sous-marine, c’est là qu’il se passe quelque chose parce que, vraiment, des milliers de volcans actifs entrent en éruption à chaque instant, tout le long de cette chaîne de 60.000 kilomètres. Et comme ces plaques tectoniques s'écartent, le magma, la lave, remontent et remplissent ces brèches. Et vous voyez une terre, une nouvelle terre, se créer juste sous vos ye
ux. Et au dessus de leurs sommets il y a à peu près 3000 à 4000 mètres d’eau, qu
i créent une énorme ...[+++]pression, qui oblige l’eau à descendre par les crevasses vers le centre de la terre, jusqu’à ce qu’elle atteigne une poche de magma, où elle devient surchauffée et super saturée en minéraux, son courant s’inverse et elle repart à toute vitesse vers la surface, et est éjectée de la terre comme un geyser à Yellowstone.
Wanneer je afdaalt in deze vallei, kom je terecht waar alle actie is want letterlijk duizenden actieve vulkanen barsten uit op ieder moment, langs deze 65.000 km lange keten. Terwijl deze tektonische platen uit elkaar drijven, komt magma, lava omhoog en vult de holtes op. Je ziet land, nieuw land gevormd worden vlak voor je ogen. Daarboven is drie tot vierduizend meter water, wat enorme druk genereert. Water wordt door de spleten geperst, in de richting van het middelpunt van de aarde, totdat het een magmakamer raakt, waar het ultraverhit wordt en, hoogverzadigd met mineralen, omkeert en terugschiet naar de oppervlakte waar het uit de aarde spuit zoals een g
...[+++]eiser in Yellowstone. La plus grande, à peu près c
omme ça, elle vient vers moi et me dit : « Chérie, il faut que je te pose un
e question. Tu y es pour quelque chose dans tout ce
'Mange, prie, aime' dont on parle tant ? » J'ai répondu : « Oui. » Elle frappe son amie et dit : « Tu vois, je te l'avais dit, c'est elle. C'est elle qui a écrit ce livre adapté du film. » (Rires) Voilà qui je suis. Et croyez-moi, je suis très reconnaissante d'être cette personn
...[+++]e, parce que tout ce « Mange, prie, aime » a été une vraie chance pour moi. Mais ça m'a aussi laissée dans une position délicate : avancer en tant qu'écrivain en essayant de comprendre comment j'allais pouvoir écrire un autre livre qui plairait autant, parce que je savais déjà que tous ces gens qui avaient adoré « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après, parce que ça n'aurait pas été « Mange, prie, aime », et tous ceux qui avaient détesté « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après parce que ça aurait prouvé que j'étais encore vivante. Je savais qu'il n'y avait pas moyen de gagner, et le savoir m'a fait sérieusement envisager pendant un certain temps de tout abandonner et déménager à la campagne pour élever des chiens. Mais si je l'avais fait, si j'avais abandonné l'écriture, j'aurais perdu ma très chère vocation. Je savais donc que la tâche était de trouver un moyen de stimuler l'inspiration pour écrire le livre suivant indépendamment des résultats négatifs inévitables. En d'autres termes, il fallait que je m'assure que ma créativité survive à son succès.
De langere van de twee, die tot hier komt, komt op me toe lopen en zegt: Schat, ik wil je wat vragen. Jij bent toch van 'Eten, bidden, beminnen' waar
het de laatste tijd over gaat? Ik zeg: Ja, dat ben ik. Ze stoot haar vriendin aan en zegt: Zie je wel, dat is die griet. Dat is het meisje dat dat boek schreef gebaseerd op die film. (Gelach) Dus dat ben ik. Geloof me, ik ben ontzettend dankbaar dat ik die persoon ben. Want dat 'Eten, bidden, beminnen'-ding was een grote veranderin
g voor me. Maar het bracht me ook in een lastig
e ...[+++]positie, om verder te gaan als schrijfster, erachter proberen te komen of ik ooit weer een boek zou schrijven dat iemand mooi zou vinden. Want ik wist van tevoren dat al die mensen die dol waren op 'Eten, bidden, beminnen', erg teleurgesteld zouden zijn in mijn volgende boek. Het werd niet hetzelfde boek. Alle mensen die 'Eten, bidden, beminnen' haatten, zouden ook teleurgesteld zijn in mijn volgende boek, want het zou bewijzen dat ik nog steeds leefde. Ik wist dat ik op geen enkele manier zou winnen. Omdat ik dat wist, overwoog ik heel serieus om er maar mee te stoppen en te verhuizen naar het platteland om corgi's te fokken. Als ik het schrijven had opgegeven, had ik mijn geliefde roeping verloren. Ik moest een manier vinden om inspiratie te krijgen voor een volgend boek, ongeacht een onvermijdelijke negatieve uitkomst. Ik moest ervoor zorgen dat mijn creativiteit haar eigen succes overwon. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
son bras vers leur position ->
Date index: 2023-07-01