Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "son art de mettre tout " (Frans → Nederlands) :
» [expression d'Oprah] (Rires) Je sais que tout le monde adore Oprah, vous aussi, moi, je l'adorais vraiment : sa façon de poser des questions, et de conduire les personnes à partager leurs histoires les plus vulnérables, son art de mettre tout le monde à l'aise.
(NT en publiek lachen) Ik weet dat iedereen dol is op Oprah, net als jij, maar ik was een superfan van Oprah: hoe ze vragen stelde, hoe ze mensen ertoe bracht om hun kwetsbaarste verhalen te vertellen, en hoe ze iedereen op zijn gemak stelde.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment m
ignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk
. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Lo
rsqu'on l'évoque au sein d'un débat, les gens le rejettent aussitôt sous prétexte qu'il n'est pas pertinent. Ils rétorquent : « Dans « 1984 », il y avait des caméras dans les foyers, les gens étaient observés à chaque instant, rien à voir avec le régime de surveillance auquel nous sommes confr
ontés.» Ceci est en fait une grossière méprise des avertissements lancés par Orwell dans « 1984 ». Le danger qu'il pointait n'était pas un régime de survei
llance qui contrôle tout le monde ...[+++]à tout instant, mais un état où les gens ont conscience qu'ils peuvent être surveillés à tout moment. Voici comment le narrateur d'Orwell, Winston Smith, décrit le système de surveillance auquel il est confronté : « Évidemment, il n'y avait aucun moyen de savoir si, à un moment donné, on était surveillé. » Il continue en disant : « Ils pouvaient nous mettre sur écoute quand ils le voulaient. On devait vivre, on vivait, l'habitude est devenue instinct, en admettant que tout son émis pouvait être entendu et, sauf dans l'obscurité, tout mouvement scruté. » Les religions abrahamiques prêchent, elles aussi, qu'il existe une autorité invisible et omnisciente qui, du fait de son omniscience, observe constamment ce que l'on fait, ce qui signifie que l'on n'a jamais de moment d'intimité : le moyen ultime d'imposer l'obéissance à leurs préceptes.
Als je het vermeldt in een debat over toez
icht, wijst men het meteen af als
niet-toepasselijk, want in '1984' stonden er monitors in de huizen van de mensen, ze stonden voortdurend onder toezicht, en dat heeft niets te maken met de toezichtsstaat die wij kennen. Dat is een fundamentele misvatting over de waarschuwingen van Orwell in '1984'. Die waarschuwing ging over een toezichtsstaat die niet iedereen altijd volgde, maar waarin mensen wisten dat ze altijd konden gevolgd worden. Dit is de beschrijving door Orwell's verteller, Winston Smith, van het toezichtssysteem in kwesti
...[+++]e: Je kon natuurlijk niet weten of je op een bepaald moment bekeken werd. Hij gaat verder: Ze konden jouw systeem aanzetten naar eigen goeddunken. Je moest leven, en dat deed je, op basis van een gewoonte die een instinct werd, in de veronderstelling dat elk geluid dat je maakte, afgeluisterd werd en elk moment bekeken, behalve als het donker was. De Abrahamitische godsdiensten poneren op dezelfde manier dat er een onzichtbare, alziende overheid is die in haar alwetendheid altijd ziet wat je doet, waardoor je nooit een privé-moment hebt, wat de ultieme manier is om gehoorzaamheid af te dwingen.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et
...[+++] sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen nat
uurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Henri VIII pensa qu'il était grand temps de codifier les règles de succession, aussi les écrivit-il dans son testament, en disant en gros : les garçons aînés d'abord, les filles seulement s'il n'y a plus de garçons — et le Parlement approuva
ces règles. Ce qui aurait dû tout mettre au clair, mais nous allons à présent entrer dans la période dite du Gros Bazar . Car le fils d'Henri vécut juste assez lontemps pour tout foutre en l'air. En héritant du trône à l'age de 9 ans, il y avait évidemment une régence, mais cela ne l'empêcha pas de déclarer à 15 ans que les règles de son père étaient stupides
...[+++], que ses sœurs étaient stupides, et que sa cousine germaine éloignée au premier degré, Lady Jeanne Grey, devrait être la future reine à la place.
Henry VIII dacht dat het hoog tijd was om de regels van erfenis te formaliseren, zo hij schreef ze uit in zijn testament
- waar in feite in stond: oudste jongens eerst, alleen meisjes als er geen jongens zijn - en het Parlement keurde de regels goed. Dit zou alles netjes gemaakt moeten hebben, maar we betreden bijna de vreselijk rommelige tijd... ... Omdat de zoon van Hendrik net lang genoeg leefde om het te verpesten - de troon erfend op 9 jarige leeftijd was er, natuurlijk, een sluwe beschermheer die het allemaal regeld
e, maar hij besloot toch ...[+++] op zijn vijftiende dat de regels van zijn vader dom waren en dat zijn zussen dom waren en dat zijn nicht, Vrouwe Jane Grey, in plaats daarvan de volgende monarch moest zijn.On ne peut pas être une meute en colère. on ne peut pas avoir de rancunes. Du genre moi, je ne chasse pas l'antilope de ce type. Il m'a gonf
lé. Qu'il la chasse tout seul, son antilope. La meute d
oit être capable de mettre son ego de côté, d'être coopérative et d'être soudée. En d'autres termes, on se retrouve avec une culture remarquablement similaire à celle des Taruhumara -- une tribu qui est restée inchangée depuis l'âge de pierre. C'est un argument vraiment indiscutable
que les Tarahumara font ...[+++] peut-être exactement ce que nous avons tous fait pendant deux millions d'années. Et que c'est nous dans les temps modernes qui nous sommes éloignés du chemin.
Je kunt niet sikkeneurig zijn. Er kunnen geen conflicten zijn. Zoals: Ik ga echt niet achter zijn a
ntilope aan. Hij is stom. Laat hem lekker achter zijn eigen antil
ope jagen. De groep moet zijn ego kunnen laten varen, kunnen samenwerken en bij elkaar blijven. Uiteindelijk krijg je, met andere woorden, een cultuur die best doet denken aan die van de Tarahumara -- een stam die onveranderd gebleven is sinds het Stenen Tijdperk. Het is een interessante gedachte dat de Tarahumara misschien dat doen
...[+++] wat wij allemaal twee miljoen jaar hebben gedaan. Dat wij het zijn, in deze tijd, die van het pad af geraakt zijn.Donc quand vous parlez d'apprentissage à
rythme individuel, tout le monde comprend -- en termes d'éducation, d'apprentissage différencié -- mais c'est plutôt impressionnant de voir ça survenir dans une salle de classe. Parce qu'à
chaque fois qu'on a fait cela, dans chaque classe, encore et encore, si vous y passez cinq jours, il y a un groupe d'enfants qui prend vite la tête et il y a un groupe d'enfants un peu plus lent. Et dans un modèle traditionnel, si vous faites une évaluation à un instant donné, vous diriez : « Voici les enfant
...[+++]s doués, voici les enfants lents. Peut-être devraient-ils être suivis différemment. Peut-être devrions-nous les mettre dans des classes séparées. » Mais quand vous laissez chaque élève travailler à son propre rythme -- et nous l'avons vu maintes et maintes fois -- vous voyez que les étudiants qui ont mis un peu plus de temps sur un concept ou un autre, une fois ce concept acquis, font directement la course en tête. Donc les mêmes enfants que vous pensiez êtres lents six semaines plus tôt, vous penseriez qu'ils sont désormais doués. Et nous le voyons sans arrêt, encore et encore. Cela vous fait vraiment songer que toutes les distinctions dont peut-être beaucoup d'entre nous ont profité n'étaient en fait que dues à une coïncidence temporelle.
Als je praat over leren op je eigen tempo, dan is dat zinvol voor iedereen -- in onderwijsjargon: gedifferentieerd leren -- maar het is nogal gek als je het in een klas ziet. Elke keer als we dit deden, in elke klas waarin we het deden, telkens opnieuw, zie je dat na vijf dagen een groep kinderen pijlsnel vooruitgaan en een
groep kinderen een beetje trager zijn. Als je in een traditioneel model een momentopname zou maken, zou je zeggen: Dat zijn de getalenteerde kinderen. Dat zijn de trage kinderen. Misschien moeten we ze anders opvolgen. Misschien moeten we ze in afzonderlijke klassen stoppen. Maar als je elke leerling
op zijn ei ...[+++]gen tempo laat werken -- we zien dat keer op keer -- dan zie je leerlingen die wat meer tijd besteedden aan het ene of het andere concept, maar als ze dat doorhebben, gaan ze pijlsnel vooruit. Dezelfde kinderen waarvan je 6 weken geleden dacht dat ze traag waren, zou je nu als begaafd beschouwen. We zien dat keer op keer. Het doet je echt bedenken hoezeer alle etiketten waarvan velen van ons hebben geprofiteerd, eigenlijk gewoon aan een toevallige momentopname te danken waren.Il va signer son nom sur toutes les lignes, il va cocher toutes les cases, il va mettre des chiffres là où il pense qu'il doit y en avoir.
Hij tekent zijn naam op elke lijn, zet vinkjes aan alle hokjes en zet cijfers waar hij denkt dat er cijfers dienen te staan.
Ces
trois objets là-bas sont des disques durs avec une connexion Bluetooth. Mais ils sont en réalité de très, très beaux objets sculptés qui contiennent l'ensemble de la mémoire de l'ordinateur de quelqu'un qui est décédé. Ainsi, au lieu d'avoir seulement les images, vous
serez en mesure de mettre cet objet à côté de l'ordinateur et tout d'un coup avoir, vous le savez, toute la vie de Gertrude et tous
ses fichie ...[+++]rs et son carnet d'adresses se raniment. Et ça c'est encore mieux. Il s'agit de l'au-delà d'Auger-Loizeau. C'est l'idée que certaines personnes ne croient pas en l'au-delà.
Deze drie objecten hier zijn harde schijven met een Bluetooth-connectie. Maar in werkelijkheid zijn het erg mooi vormgegeven voorwerpen die het hele bureaublad en alle computerbestanden bevatten van iemand die overleden is. Dus in plaats van slechts de foto's, heb je dit object naast je computer staan, en plotseling heb je Gertrudes hele leven en al haar bestanden en contactenlijst die tot leven komen. Dit is nog beter. Dit is Auger-Loizeau, Afterlife . Sommige mensen geloven niet in leven na de dood.
Je soupçonne chaque travailleur humanitaire en Afrique, de désirer, à un moment de sa carrière, prendre tout l'argent de son projet- que ce soit une école ou bien une formation- et rêver de tout mettre dans une valise, puis, depuis un avion qui survolerait les plus pauvres villages du pays, de commencer à lancer les billets par les fenêtres.
Ik vermoed dat iedere hulpverleenster die in Afrika werkt, een punt bereikt waarop ze al het geld voor haar project, bv. voor scholen, bijeen wil rapen en in een koffer stoppen, dan in een vliegtuig stappen dat over de armste dorpen in het land vliegt, om daar dat geld uit het raam te gooien.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
son art de mettre tout ->
Date index: 2021-06-05