Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "sommes ici parce que nos ancêtres étaient " (Frans → Nederlands) :
Il y a 20 ans, Axel Rod a utilisé le dilemme du prisonnier afin de sonder la question biologique : Si nous sommes ici parce que nos ancêtres étaient de tels compétiteurs féroces, comment la coopération peut-elle seulement exister ? Il lança un tounoi informatisé pour que les gens lui soumettent des stratégies du dilemme du prisonnier et découvrit, à sa grande surprise, qu'une stratégie très, très simple s'avérait gagnante. Elle remporta le premier tournoi, et, même alors que tout le monde savait qu'elle était gagnante elle gagna le second tournoi. Elle est connue comme un prêté pour un rendu .
20 jaar geleden gebruikte Robert Axelrod het dilemma van de gevangene… als de sonde voor de biologische vraag: Als wij hier zijn omdat onze voorouders zulke felle concurrenten waren, hoe bestaat samenwerking dan ooit? Hij begon een computertoernooi voor… mensen om strategieën voor het dillema van de gevangene in te dienen en ontdekte, tot zijn grote verbazing, dat een zeer zeer eenvoudige strategie won. Het won het eerste toernooi en, zelfs nadat iederen wist dat het won, won het het tweede toernooi. Dit staat bekend als oog-om-oog.
Ce n'est qu'à notre époque que la course est devenue associée à la peur et à la douleur. Géronimo disait que Mes seuls amis sont mes jambes, je ne fais confiance qu'
à mes jambes. C'est parce qu'un triathlon apache consistait à courir 75 kilomètres dans le désert, s'affronter can
s un combat à mains nues, à voler un groupe de cheveaux, et à rentrer chez soi à bride abatue. Géronimo ne disait jamais ah, vous savez un truc, mes tendons d'achile, j'ai des crampes, je dois me reposer une semaine ou je dois faire des exe
...[+++]rcices différents. Je n'ai pas fait de yoga. Je ne suis pas prêt. De tout temps, les humains ont couru encore et encore. Nous sommes ici aujourd'hui. Nous avons la technologie numérique. Toute notre science vient du fait que nos ancêtres étaient capables de faire quelque chose extraordinaire tous les jours, qui ne nécessitait que leurs pieds nus et leurs jambes pour courir sur de longues distances. Alors comment retrouver ça? Et bien je vous soumet la première chose qui est de se débarrasser de tout l'emballage, de toutes les ventes, de tout le marketing,
Pas nu in onze tijd wordt rennen verbonden met angst en pijn. Geronimo (leider van Apache-Indianen) zei: Mijn enige vrienden zijn mijn benen. Ik vertrouw alleen mijn benen. Dat is omdat een Apache triathlon bestond uit 80 km rennen door de woestijn, meedoen aan een vui
stgevecht, een paar paarden stelen en thuis het geweer trekken. Geronimo zei nooit: Hmm, weet je, mijn achillespees -- het lukt niet, ik neem deze week vrij, of Ik moet cross-trainen. Ik heb mijn yoga niet gedaa. Ik ben niet klaar. Mensen rennen en hebben altijd gerend. We zijn nu hier. We hebben onze digitale technologie. Al onze wetenschap stamt uit het feit dat onze voor
...[+++]vaderen in staat waren, om iets bijzonders elke dag te doen, namelijk erop vertrouwen dat hun blote voeten en benen lange afstanden konden afleggen. Hoe komen we daar weer terug? Ik zou zeggen dat het eerste is om alle verpakking, sales en marketing weg te gooien.Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle
que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoo
n. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Il
y a 70 000 ans, nos ancêtres étaient des animaux parmi d'autres, qui vivaient leur vie dans un coin d'Afrique avec tous les autres animaux. Aujourd'hui en revanche, il semble difficile de contester le fait que les hommes dominent la planè
te Terre. Nous nous sommes installés sur tous les continents, et nos actions déterminent le sort des autres animaux (et celui de la Terre elle-même). Comment en est-on arriv
...[+++]é là ? L'historien Yuval Noah Harari propose une explication surprenante à l'essor de l'humanité.
70.000 jaar geleden waren onze voorouders onbela
ngrijke dieren, die zich met hun eigen zaken bemoeiden in een
hoekje van Afrika, samen met alle andere dieren. Nu is iedereen het erover eens dat
de mens de planeet Aarde domineert. We hebben ons over alle continenten
verspreid, en onze acties bepalen het lot van andere dieren, en
...[+++]misschien van de Aarde zelf. Hoe zijn we zover gekomen? Historicus Yuval Noah Harari suggereert een verrassende reden voor de opkomst van de mensheid.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et il n'y avait pas vraiment de bonne solution. Mais alors finalement, un des chercheurs a lancé cette idée folle. Il a dit, Bon,
pourquoi n'essayons-nous pas de ramasser les oiseaux
qui ont le plus de risque d'être mazoutés, ils en ont ramassé 20 000, et nous les emmèneront par bateau à 500 milles d'ici à Port Elizabeth dans ces camions ouverts et nous les relâcherons dans les eaux propres là-bas et les laisseront revenir à la nage. (Rires) Et donc 3 de ces pingouins, Peter, Pamela et Percy,
...[+++]portaient des balises satellites. Et les chercheurs ont croisé les doigts et espéré qu'avant qu'ils ne soient rentrés chez eux, leur île serait nettoyée de ce pétrole. Et par chance, le jour où ils sont arrivés, c'était le cas. C'était un pari extrêmement risqué, mais ça a été payant. Et donc ils savent maintenant qu'ils peuvent utilise cette stratégie pour les prochaines marées noires. Dans le cas du sauvetage de vie sauvage, comme dans la vie, nous apprenons de chaque expérience précédente, et nous apprenons de nos réussites comme de nos échecs. Et la principale leçon que j'ai apprise lors du sauvetage de l'Apollo Sea en 1994 a été que la plupart de ces pingouins sont morts à cause de l'utilisation irrationnelle de boites de transports et de camions mal ventilés, parce qu'ils n'étaient pas préparés à s'occuper d'autant de pingouins mazoutés en même temps. Alors dans les 6 ans entre ces deux marées noires, ils ont construit des milliers de boites bien ventilées.
Er waren echt geen goede oplossingen. Maar dan kwam eindelijk een van de onderzoekers op dit gekke idee. Hij zei: Oké, waarom proberen we niet de dieren te verzamelen die het grootste risico lopen om besmeurd te worden? Ze verzamelden er 20.000. We verschepen ze 750 km langs de kust naar Port Elizabeth in trucks met openluchtkooien en laten ze daar los in het schone water om terug naar huis te zwemmen. (Gelach) Drie van die pinguïns - Peter, Pamela en Percy - droegen satelliettags. De onderzoekers kruisten hun vingers en hoopten dat tegen de tijd dat ze
terug thuis zouden komen, de olie op hun eiland zou zijn opgeruimd. En gelukkig was d
...[+++]at het geval de dag dat ze aankwamen. Het was een enorme gok maar het had zijn vruchten afgeworpen. Dus weten ze nu dat ze deze strategie kunnen gebruiken bij toekomstige olierampen. Bij het redden van in het wild levende dieren, zoals in het leven, leren we van elkaar door eerdere ervaring, We leren zowel van onze successen als van onze mislukkingen. De belangrijkste les tijdens de Apollo-Searedding in '94 was dat de meeste van deze pinguïns waren gestorven door onwetend gebruik te maken van slecht geventileerde transportkisten en vrachtwagens - omdat ze niet waren voorbereid om zoveel besmeurde pinguïns in één keer te behandelen. In de zes jaar tussen deze twee olielekken maakten ze duizenden van deze goed geventileerde dozen.Jeanny Yao : Miranda et moi, nous sommes ici aujourd'hui parce que nous aimerions vous expliquer comment nos accidents ont permis de faire des découvertes.
Jeanny Yao: Miranda en ik zijn hier vandaag om jullie te vertellen hoe onze ongelukken tot ontdekkingen hebben geleid.
Nous vivons dans des endroits comme celui-ci comme si ces choses étaient les plus naturelles dans le monde, en oubliant que parce que nous sommes des animaux, et que nous avons besoin de manger, nous sommes en réalité aussi dépendants de la nature que l'étaient nos ancêtres.
We leven op dit soort plekken alsof ze de meest natuurlijke dingen in de wereld zijn, terwijl we vergeten dat omdat we dieren zijn en omdat we moeten eten, we eigenlijk nog net zo afhankelijk zijn van de natuur als onze voorouders waren.
Je me suis rendu compte pendant que j'étais là-bas, que le Gén
éral Tso est un peu comme le Colonel Sanders aux Etats-Unis, puisqu'il est plus connu pour son poulet que pour la guerre. Mais en Chine, il est en fait connu pour la guerre et pas pour le poulet
. Mais l'ancêtre de tous les plats sino-américains dont il faudrait p
arler c'est le chop suey, qui a été introduit au début du XXè siècle. Et d'après le New York Times, en 1904, i
...[+++]l y a eu une explosion de restaurants chinois dans la ville, et la ville est devenue folle de chop suey. Il a fallu à peu près 30 ans pour que les Américains se rendent compte que le chop suey est en fait inconnu en Chine. Comme le souligne cet article, Le Chinois moyen ignore tout du chop suey. A l'époque, c'était un moyen de montrer que vous étiez sophistiqué et ouvert d'esprit si vous étiez un homme et que vous vouliez impressionner une fille, vous pouviez l'inviter à manger un chop suey. Comme je dis souvent, le chop suey est la meilleure blague culinaire qu'une culture ait faite aux dépens d'une autre, parce chop suey , si on traduit ça en chinois, ça donne tsap sui, ce qui veut dire petits restes. Vous avez des gens qui se baladent en Chine en demandant du chop suey, c'est comme si un Japonais venait ici et demandait, On me dit que vous avez un plat très apprécié dans votre pays qu'on appelle les restes et que c'est particulièrement -- (Rires) -- vous voyez ? Ce n'est pas tout : ce plat est particulièrement apprécié après cette fête que vous appellez Thanksgiving. (Rires) Alors, pourquoi et où le chop suey a-t-il vu le jour ? Ca remonte au milieu du XIXè siècle quand les Chinois sont arrivés en Amérique. A l'époque, les Américains n'étaient pas encore fous de cuisine chinoise. En fait, ces gens qui débarquaient leur semblaient très bizarres.
Toen ik daar was, besefte ik dat Generaal Tso eigenlijk best veel lijkt op Colonel Sanders in Amerika omdat hij bekend staat om kip in plaats van oorlog. Maar in China is deze man wel degelijk bekend om oorlog en níét om kip. Maar de grootvader van alle Chinees-Amerikaanse gerechten waar we het waarschijnlijk toch echt over moe
ten hebben, is chop suey. Dit werd rond het begin van de 20ste eeuw geïntroduceerd.
Volgens de New York Times schoten de Chinese restaurants in 1904 als paddenstoelen uit de grond. Chop suey-manie zet de stad op
...[+++] stelten. Het duurde zo'n 30 jaar voordat de Amerikanen doorhadden dat chop suey eigenlijk helemaal niet bekend is in China. Zoals dit krantenartikel zegt: De gemiddelde inwoner van een Chinese stad weet niets van chop suey. Toentertijd was het een manier om te laten zien dat je chic en werelds was. Als je als man indruk wilde maken op een meisje kon je haar meenemen op een chop suey-afspraakje. Ik zeg graag dat chop suey de grootste culinaire grap is die één cultuur ooit met een andere heeft uitgehaald, omdat chop suey vertaald in het Chinees tsap sui betekent. Terugvertaald betekent dit verschillende restjes . Mensen reizen door China en vragen naar chop suey wat enigzins te vergelijken is met een Japanner die hier komt en zegt dat die gehoord heeft over een in jouw land erg populair gerecht genaamd restjes , en dit is bijzonder... (Gelach) Ja toch? En niet alleen dat. Dit gerecht is bijzonder populair net na die vakantie die jullie Thanksgiving noemen. (Gelach) Dus waarom - waarom en waar komt chop suey vandaan? Laten we teruggaan naar het midden van de 19de eeuw toen de Chinezen voor het eerst naar Amerika kwamen. In die tijd stonden de Amerikanen niet te springen om Chinees te eten. Sterker nog, ze vonden deze mensen die op hun kusten aankwamen, vreemd.Et bien nous ne sommes pas plus hardis génétiquement que nos ancêtres ne l'étaient il y a 10 000 ans.
We zijn genetisch niet sterker dan onze voorouders 10.000 jaar geleden.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
sommes ici parce que nos ancêtres étaient ->
Date index: 2023-11-20