Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "somme non-nulle dont on vient " (Frans → Nederlands) :
C'est cette affaire de jeu à somme non-nulle dont on vient de vous parler un peu.
Het gaat over die niet-nulsomzaken waarover je al wat hebt gehoord.
Par exemple au tennis, généralement c'est victoire/défaite qui donne toujours à une somme nulle-nulle, mais si vous jouez en double, la personne qui joue avec vous, est dans le même bateau, donc vous jouez à un jeu à somme-non-nulle avec elle. C'est pour le meilleur ou pour le pire, OK
Bij tennis is het altijd win-verlies, Samengeteld is dat altijd nul (+1-1=0), maar als je dubbelspel speelt, zit de persoon die aan jouw kant van het net staat, in hetzelfde schuitje als jij, dus je speelt een niet-nul-somspel met hem. Jullie winnen of verliezen altijd samen.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce
sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne
sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres
sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne
sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de
grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat
de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Le message de l'état Un, en gros, c'est La vie est nulle. Donc, cet autre livre dont Steve a parlé, qui vient de sortir, appelé Les Trois Lois de la Performance , mon collègue, Steve Zaffron et moi-même, défendons l'idée que les gens se comportent comme ils voient le monde.
Niveau Één zegt als het ware: Het leven is klote. In dit andere boek dat Steve noemde, pas uitgekomen, The Three Laws of Performance , betogen mijn collega, Steve Zaffron en ik dat mensen zich gedragen naar hoe ze de wereld zien.
Et quand nous l'avions trouvé, mon père disait: Tu peux croire que quelqu'un a grimpé à une arbre là-bas, a cueilli cette chose, l'a mise dans un camion, qui l'a amené jusqu'au port et puis elle a traversé tout l'Océan Atlantique et ensuite on l'a mise dans un autre camion et l'a amené jusqu'à cette petite épicerie à côté de chez nous, pour qu'ils puissent nous la vendre pour 25 cents? Et je disais: Je ne crois pas ça. Et il a dit: Je ne le crois pas n
on plus. Les choses sont étonnantes. Il y a simple
ment tant de choses ...[+++]dont on peut être heureux. Quand je m'arrête pour penser à ça, il a absolument raison ; il y a tant de choses dont on peut être heureux. Nous sommes la seule espèce sur le seul rocher qui donne la vie dans tout l'univers, que nous ayons jamais vue, capable de connaitre tant de ces choses. Je veux dire, nous sommes les seuls avec de l'architecture et de l'agriculture.
Wanneer we het gevonden hadden, zei men vader: Kan je geloven dat er iemand daar in een boom klom, deze vruchten plukte, in een vrachtwagen stak, ze vervoerde tot aan de haven en dan helemaal over de Atlantische Oceaan voer waarna het dan in een andere vrachtwagen gestopt werd en helemaal tot een kleine supermarkt vlakbij ons huis gebracht werd zodat ze aan ons verkocht k
unnen worden aan 25 cent? Ik zei: Nee dat geloof ik niet. Hij weer: Ik geloof het ook niet. Zo'n zaken zijn ongelofelijk. Er zijn gewoon zoveel zaken om gelukkig over te zijn. Wanneer ik er stil bij sta, heeft hij helemaal gelijk: er zijn echt zoveel
...[+++] zaken om gelukkig om te zijn. Wij zijn de enige soort op de enige vruchtbare planeet in het hele universum, voor zover we gezien hebben, die in staat is zoveel zaken te ervaren. We zijn de enigen met architectuur en agricultuur.L'un des plus grands poètes américains du siècle dernier, Wallace Stevens, a écrit une phrase qui m'est restée : « Après le dernier 'non' vient un 'oui, et c'est de ce 'oui' dont le monde de demain dépend. » À la naissance du mouvement abolitionniste, il a rencontré des non les uns après les autres.
Een van de grootste dichters van de vorige eeuw in de VS, Wallace Stevens, schreef een regel die me bijbleef: Na de laatste 'nee', komt een 'ja' en van die 'ja', hangt de toekomst van de wereld af. Toen de abolitionisten hun beweging startten, kregen ze telkens nee als antwoord.
L'amour ne meurt pas à cause de cela. La douleur non plus d'ailleurs. C'est une chose horrible, bien que je comprenne la douleur. Si quelque chose me frappe -- à cause de ma personnalité, c'est devenu récemment très régulier -
- je comprends d'où vient la douleur. C'est en gros un dé
placement d'énergie dont le vecteur vitesse est constant -- voilà ce que c'est. Mais à aucun moment, je ne peux réagir en disant : Ah! Ah! c'est ça votre meilleur vecteur vitesse constant? Non, car je viens de cracher une dent. (Rires)
...[+++]Et par dessus toutes ces choses -- l'amour pour mon enfant.
L
iefde gaat daar niet aan kapot. Maar pijn gaat er ook niet mee over. Het is iets vreselijks, ook al begrijp
ik waar het vandaan komt. Als iemand me slaat - en door de aard van mijn persoonlijkheid komt dat nogal eens voor - begrijp ik waar de pijn vandaan komt. Het is eigenlijk een energie-impuls met een constante vierde vector - zo is dat. Maar nooit zal ik zo reageren: Ha! Is dat de beste energie-impuls met een constante vierde vector die je in huis hebt? Nee, ik spuug alleen maar een tand uit. (Gelach) Zo gaat dat met die dingen.
...[+++]Neem nu de liefde voor mijn kind.Donc quelle est la supposition intuitive, mais incorrecte, qui nous empêche de comprendre le cerveau ? Je vais vous la dir
e, et il va sembler évident que c'est juste, et c'est là le but, non ? Ensuite je vais devoir expliquer pourquoi vous avez tort avec l'autre supposition. La chose intuitive et évidente est que quelque part l'intelligence est définie par le com
portement, que nous sommes intelligents par la façon dont nous fais ...[+++]ons les choses et la façon dont nous agissons intelligemment. Je vais vous dire que c'est une erreur.
Wat is dan de intuïtieve, maar verkeerde aanname, die ons ervan weerhoudt hersenen te begrijpen? Wat ik jullie ga vertellen, gaat vanzelfsprekend juist lijken. En daar gaat het toch om, niet? Ik moet een argument vinden waarom je verkeerd zit met die andere aanname. Het intuïtieve, vanzelfsprekende is dat intelligentie bepaald lijkt te worden door gedrag, dat we intelligent zijn door de manier waarop we dingen doen en de manier waarop we ons intelligent gedragen. Ik ga jullie vertellen dat dat verkeerd is.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa pr
emière déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
D
enk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honder
dtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het
ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de s
...[+++]ynthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Les filles cuisinaient, les garçons non. Ou du moins, c'était le message d'Hasbro. Et ça m'a fait réfléchir, « Ah, si seulement je pouvais changer ça, si Hasbro pouvait m'entendre, je leur demanderais et leur dirais qu'ils étaient dans l'erreur et qu'il fallait changer ça. » Ça m'a fa
it penser à un site dont j'avais entendu parler appelé Change.org. Change.org est une plateforme en ligne de partage de pétition où on peut créer une pétition et la partager sur tous les réseaux sociaux, Facebook, Twitter, Youtube, Reddit, Tumblr, bre
f, tout ce qui vous vient à l'espri ...[+++]t. J'ai donc créé une pétition, à laquelle j'ai associé une vidéo Youtube, demandant simplement à Hasbro de changer le marketing de ce four, en mettant des garçons dans les pubs et sur les boîtes, et surtout d'en créer avec des couleurs plus neutres.
Mei
sjes koken, jongens niet. Tenminste, dat was de boodschap die Hasbro verkondigde. Dit bracht me aan het denken. Ik wenste dat er een manier was om dit te veranderen. Ik hoopte dat ik mijn stem kon laten horen aan Hasbro om hen
te vertellen wat ze fout doen en hen vragen voor verandering. Ik dacht terug aan een website waar ik een paar maanden daarvoor van hoorde. Die website heette Change.org. Change.org is een online petitie-platform waar je een eigen petitie kan aanmaken en delen over alle sociale netwerken z
...[+++]oals Facebook, Twitter, Youtube, Reddit, Tumblr, en alle netwerken die je maar kan bedenken. Ik maakte dus mijn eigen petitie aan en voegde een YouTube video toe. Daarin vroeg ik Hasbro om hun marketingstrategie te veranderen. Ik vroeg om ook jongens te tonen op hun speelgoedverpakking en in reclames en om minder gender-specifieke kleuren te gebruiken. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
somme non-nulle dont on vient ->
Date index: 2022-11-06