Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "soirs quand autrement elle ne pourrait " (Frans → Nederlands) :
Grand-mère peut se connecter à ce robot et jouer à cache-cache avec sa petite fille pendant quinze minutes tous les soirs, quand autrement elle ne pourrait voir sa petite-fille qu'une ou deux fois par an.
Oma logt in op de robot en speelt elke avond zo'n vijftien minuten verstoppertje met haar kleindochter. Vroeger zag ze haar kleindochter maar twee keer per jaar.
Il y a un animal qui ne semble pas vieillir, c'est le homard. Il devient
juste plus grand au cours du temps. Il ne devient pas plus faible et s'est chromosomes ne changent pas. Il a de long télomères qui ne se raccourcissent pas, donc
il meurt uniquement quand il est mangé par quelque chose d'autre, comme n
ous. Alors, comment pourrait-on être un peu plus comme un homard? Certaines personnes diraient peut être Je veux des longs télo
...[+++]mères pour vivre plus longtemps . Est-ce que ça aiderait? Je veux dire, est-ce que ça nous garderait plus jeune?. - C'est controversé, car vous savez, avec le cancer nous avons un exemple parfait de télomérase active et ça devient une situation de croissance non contrôlée. - Les télomères et les télomérases sont une lame à double tranchant. Les cellules cancéreuses ont de très long télomères, elle peuvent se diviser indéfiniment et c'est justement le problème avec le cancer. Il divise des cellules sans arrêt et qui ne vont pas mourir. Donc, en un sens, le cancer c'est les cellules immortelles qui vivent en nous. Donc peut être que nous avons développé le processus de vieillissement. Peut être que nos télomères raccourcissent pour une très bonne raison... Car autrement elle pourrait devenir cancéreuses. - Une de ces théories est que les cellules se divisent un nombre fini de fois parce que ça les empêche d'accumuler des erreurs qui pourraient devenir nuisibles.
—er is een dier dat niet ouder lijkt te worden, dat is een kreeft. Het wordt alleen maar groter over tijd. Het wordt niet zwakker en zijn chromosomen veranderen niet. Het heeft lange telomeren die niet korter worden. Het sterft alleen maar als het word opgegeten door iets anders, zoals wij. Dus hoe kunnen wij meer als een kreeft zijn? Sommige mensen willen dat hun telomeraseniveau hoger zou zijn. Zou dat helpen? Ik bedoel wou dat ons jonger houden? —Ik bedoel de balans, je weet wel, bij kanker heb je een perfect voorbeeld van actieve telomerase en veroorzaakt een ongelijkmatige groei. —Dit is het tweesnijdend zwaard van telomeren e
n telomera ...[+++]se. Kankercellen hebben hele lange telomeren en kunnen oneindig delen, dat is het probleem met kanker. Kanker deelt cellen en ze willen niet dood. Dus op een bepaalde manier is kanker een onsterfelijke cel die in ons leeft. Misschien hebben we het verouderings proces ontwikkeld. Misschien hebben we telomeren die krimpen om een goede reden - omdat we anders verkankeren. —Er bestaat dus een theorie dat cellen beperkt delen om te voorkomen dat ze ophopen en schade veroorzaken. E
t c'est pourquoi les gens ont choisi de travailler chez eux, ou alors ils peuvent peut-être aller au bureau, mais ils peuvent peut-être aller au bureau très tôt l
e matin, ou tard le soir quand il n'y a personne, ou ils restent après que tout le monde soit parti, ou ils y vont le weekend, ou ils font le travail dans l'avion, ou ils font le travail dans la voiture ou dans le train parce qu'il n'y a rien pour les distraire. Vous pouvez être distrait par différentes choses, mais il n'y pas rien d'aussi mauvais pour v
...[+++]ous distraire que ce dont je vous parlerai dans une minute. Et tout ce phénomène qui consiste à avoir de courtes périodes intensives pour travailler me rappelle autre chose qui ne marche pas quand vous êtes interrompu, et il s'agit du sommeil. Je pense que le sommeil et le travail sont très liés. Et ce n'est pas seulement que vous pouvez travailler quand vous dormez et que vous pouvez dormir quand vous travaillez. Ce n'est pas vraiment ce que je veux dire. Je parle précisément du fait que le sommeil et le travail sont basés sur des phases, ou sont des évènements qui se basent sur des stades. Donc le sommeil fonctionne en phases ou stades de sommeil -- certains les appellent autrement. Il y en a cinq, et pour atteindre les phases profondes, celles qui sont importantes, vous devez passer par les phases précédentes. Et si on vous interrompt pendant que vous passez par les premières phases -- si quelqu'un se cogne dans votre lit, ou s'il y a un bruit, ou quoi que ce soit -- vous ne reprenez pas là où vous vous êtes arrêté. Si on vous interrompt et qu'on vous réveille, vous devez recommencer. Vous devez donc revenir quelques phases en arrière et recommencer.
Daarom verkiezen mensen om thuis te werken, of ze gaan wel naar kantoor, maar dan erg vroeg op de dag, of laat
op de avond als er niemand is, of ze blijven achter nadat iedereen is vertrokken, of ze gaan in het weekend of ze maken het werk af in het vliegtuig, of ze doen het werk in de auto of in de trein omdat er geen afleiding is. Daar zijn wel andere soorte
n afleidingen, maar niet de echt storende afleidingen. Ik zal het er
zo over hebben. Dit hele fenomeen ...[+++]van korte brokjes tijd om werk te doen, herinnert me aan iets anders waarbij je niet gestoord wilt worden: slaap. Ik denk dat slaap en werk veel overeenkomsten hebben. Niet alleen omdat je kunt werken tijdens je slaap en kunt slapen tijdens je werk. Dat bedoel ik niet echt. Ik heb het specifiek over het feit dat slaap en werk gebeurtenissen zijn die bestaan uit fasen, of stadia. Slaap gebeurt dus in fasen of stadia -- mensen gebruiken verschillende namen. Er bestaan er vijf, en om de echte, betekenisvolle, diepe slaap te krijgen. moet je eerst door de vroege stadia heen. Als je gestoord wordt tijdens een van de vroege stadia -- als iemand tegen je aanstoot in bed, of door een geluid, of wat er ook gebeurt -- dan ga je niet door waar je gebleven was. Als je slaap onderbroken wordt, moet je opnieuw beginnen. Je moet een paar fasen terug en opnieuw beginnen.Elle était seule, dans sa maison, dans l'obscurité, un samedi soir, quand un homme a essayé de pénétrer chez elle.
Ze was op een zaterdagavond alleen in haar donkere huis toen een man probeerde binnen te dringen.
Quand vous courez, par exemple, votre pied percute toujours le sol en même temps que vous expirez, quand votre diaphragme est à son point le plus haut et
le plus tendu. Cela pourrait exercer une contrainte sur le diaphragme, l'amenant à avoir des spasmes. Cela pourrait aussi être que les gestes é
nergiques, comme le mouvement de bas en haut de la course à pied, secouent vos organes internes, tirant sur les ligaments les maintenant en place à l'intérieur de vous. C'est une i
...[+++]dée très dégoûtante. Mais l'explication la plus plausible semble pointer en direction du péritoine, une membrane constituée de deux couches qui tapissent vos parois abdominales et aident à supporter vos organes. Normalement, il y a du fluide entre les couches pour garantir qu'elle ne se frottent pas trop l'une contre l'autre. Parce que quand elle le font, vous vous retrouvez avec cette douleur aiguë. Quand vous mangez un gros repas, votre estomac appuie sur la couche intérieure, et quand vous êtes déshydraté, par exemple si vous avez beaucoup transpiré à cause d'un effort, il y a moins de fluide entre les couches. La façon dont votre corps bouge pourrait aussi faire se rencontrer les deux couches.
Wanneer je bijvoorbeeld rent, komen je voeten consistent op de stoep tegelijk met het inademen - als je middenrif op z'n hoogst en strakst is - kan het middenrif overspannen, wat kramp kan veroorzaken. Het kan ook dat krachtige beweging, zoals het op-en-neer-gaan bij rennen je organen laten rondstuiteren, daarbij de banden oprekkend die ze op hun plaats moeten houden binnenin jou. Nogal een walgelijke gedachte. Maar de meest waarschijnlijke verklaring verwijst naar het peritoneum, een tweela
ags membraam dat je buikwand bekleedt en helpt bij ondersteuning van de organen. Meestal zit er een vloeistof tussen de
twee lagen ...[+++] zodat ze niet teveel tegen elkaar schuren want als ze dat wel doen, krijg je die scherpe pijn. Als je een zware maaltijd eet, zet je maag uit tegen de binnenste laag, en als je uitgedroogd bent - bijvoorbeeld na zweten bij inspanning - is er minder vloeistof tussen de twee lagen. De manier waarop je lichaam beweegt, laat de lagen waarschijnlijk ook tegen elkaar komen.E
n fait, quand j'ai rencontré Justine dans un bar quelq
ues semaines après, elle était accablée, je lui ai demandé d'expliquer la blague, elle a dit : « Vivre aux États-Unis nous place dans une sorte de bulle par rapport à ce qu'il se passe dans le Tiers Monde. Je me moquais de cette bulle
. » Vous savez, une autre femme sur Twitter ce soir-là, auteur pour le New Statesman, elle a chroniqué mon livre sur l'humiliation publique, a écrit ce qu'ell
e avait tw ...[+++]eeté « Je suis pas sure que sa blague se voulait raciste », et elle a dit avoir immédiatement reçu une vague de Tweets disant : « Toi aussi, tu n'es qu'une salope privilégiée ». Alors, honteusement, a-t-elle écrit, elle s'est tue et a regardé la vie de Justine être détruite.
Toen ik Justine een paar weken later in een bar ontmoette, was ze gebroken. Ik vroeg haar om de grap uit te leggen. Ze zei: In Amer
ika wonen we in een soort luchtbel als het gaat om wat er in de derde wereld gebeurt. Ik bespotte die luchtbel. Die nacht w
as ook Helen Lewis, journaliste van New Statesman, op Twitter. Zij recenseerde mijn boek en schreef dat ze ook getweet had
die nacht: Ik weet niet of haar tweet racistisch bedoeld w
...[+++]as. Meteen kreeg ze furieuze tweets: Nou, dan ben jij ook een bevoorrechte trut. Tot haar schande, schrijft ze, hield ze toen haar mond en keek toe hoe Justines leven uit elkaar gerukt werd.Mais ce n’est pas
seulement les trous noirs, mais n’importe quelle grosse perturbation dans l’univers -- et la plus grosse
c’est le Big Bang. Quand cette expression a é
té créée, elle était moqueuse -- comme dans, “Oh, qui peut croire à un Big Bang?” M
ais maintenant elle pourrait être techniquement plus précise, parce que le Big
...[+++]Bang pourrait détonner; il pourrait faire un bruit. Cette animation de mes amis des Proton Studios montre une vision du Big Bang de l’extérieur. Nous ne voulons jamais faire cela. Nous voulons être à l’intérieur de l’univers, parce qu'être en dehors de l’univers, ça n’existe pas.
En het zijn niet alleen zwarte gaten, m
aar het kan ook met elke grote verstoring in het heelal -- en de grootste van allemaal is de oerknal. Toen die uitdrukking, de Big Bang werd bedacht, was het schertsend bedoeld -- Och, wie zou in een Big Bang geloven? Maar nu zou het best een technisch nauwkeurige term kunnen zijn, omdat het misschien wel knalt; het zou een geluid kunnen maken. Deze animatie van mijn vrienden bij Proton Studios laat ons van de buitenkant naar de Oerknal kijken. We zouden dat nooit in het echt willen doen; we wi
...[+++]llen binnen het universum blijven, want buiten het heelal gaan staan is nu eenmaal onmogelijk. Un problème que la psychologie a eue est qu'au lieu de considérer cette
intersubjectivité - autrement dit l'im
portance du cerveau social, pour les humains qui viennent au monde sans défense et ont énormément besoin les uns d
es autres -- est qu'elle se concentre plutôt sur l'individu et l'estime de soi, et non sur le rapport de soi à l'autre. C'est en quelque sorte moi , pas nous . Et je pense que cela a été un problème vraiment éno
...[+++]rme, qui va à l'encontre de notre biologie et de notre nature, et ne nous a pas du tout rendu plus heureux. Parce que quand on y pense, les gens sont plus heureux quand ils sont dans le mouvement, quand ils font partie de quelque chose d'extérieur à eux, quand ils sont avec d'autres personnes, quand ils sont actifs, engagés dans le sport, concentrés sur un être aimé, en train d'apprendre, d'avoir des relations sexuelles, peu importe. Ils ne sont pas assis devant un miroir, essayant de se comprendre eux-mêmes, ou pensant à eux-mêmes. Ce ne sont pas les périodes où vous vous sentez le plus heureux.
Een probleem van de psychologie is dat psychologen in plaats van te kijken naar deze intersubjectiviteit - of het belang van het sociale brein voor mensen die als hulpeloze wezens ter wereld komen en elkaar enorm nodig hebben - ze zich in plaats daarvan richten op het zelf en het gevoel
van eigenwaarde en niet op de ‘zelf-ander’. Het gaat om mij , niet om wij . Ik denk dat dit een echt enorm probleem is geweest dat ingaat tegen onze biologie en natuur en ons helemaal niet gelukkiger heeft gemaakt. Want als je erover nadenkt, zijn de mensen het gelukkigst wanneer ze bezig zijn, wanneer ze opgaan in iets uit de wereld, wanneer ze met ander
...[+++]e mensen samen zijn, wanneer ze actief zijn, als ze zich bezighouden met sport, gericht zijn op een geliefde, leren, seks, wat dan ook. Niet als ze voor de spiegel zitten om uit zichzelf wijs te geraken of nadenken over zichzelf. Dat zijn niet de momenten waarop je je het gelukkigst voelt.Et avec ce but en têt
e, en pensant où ça pourrait me mener, j'ai dédié ma vie à chercher tous les petits détails qui permettraient de rendre cela possible, de pouvoir décoller et aider à bâtir une station spatiale où vous êtes à bord d'un objet de 500 tonnes, qui tourne autour de la planète à 5 miles par seconde, 8 kilomètres par seconde, qui
en fait le tour 16 fois par jour, avec des expériences à bord qui nous apprennent de quoi est fait l'univers et il
y en a 200 d'entre elle ...[+++]s dont il faut s'occuper. Mais peut-être plus important encore, cela nous permet de voir le monde sous un angle qu'il serait impossible de percevoir autrement. Être capable d'observer le monde d'en haut. Et si votre mâchoire pouvait tomber, elle tomberait – la splendeur à couper le souffle de l'astre tournant comme une galerie d'art autopropulsée d'une beauté fantastique et constamment changeante qu'est notre monde.
En met dat in mijn achterhoofd, denkend aan mijn doel, ben ik deze richting ingegaan en heb ik gewerkt aan de kleine dingen die dit mogelijk heb
ben gemaakt , om te helpen met het lanceren en bouwen van een ruimtestation waar je aan boord bent van een loodzwaar gevaar
te dat om de wereld draait met 5 mijl per seconde, dus 8 kilometer per seconde. Zestien keer per dag omcirkel je de wereld. Je doet experimenten die ons leren waar het universum uit bestaat -- zo'n 200 experimenten. Maar misschien nog belangrijker: het laat ons de wereld zie
n op een m ...[+++]anier die niet mogelijk is via een andere weg. Je kijkt naar beneden en als het zou kunnen, zou je mond openvallen, zo verbluffend mooi is de aarde een draaiende galerie van fantastische, constant veranderende schoonheid.Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse d
e la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationn
elle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la produc
...[+++]tion de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het
ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vorm
en die ove ...[+++]r slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
soirs quand autrement elle ne pourrait ->
Date index: 2024-07-06