Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «seulement ensuite vous verrez » (Français → Néerlandais) :
Si vous regardez attentivement le ciel la nuit, vous voyez des étoiles. Si vous regardez plus loin, vous en verrez encore plus. Puis, des galaxies, et encore des galaxies. Mais si vous regardez toujours plus loin, vous finirez par ne plus rien voir pendant un long moment et seulement ensuite vous verrez une faible lueur qui s'estompe, et c'est la lumière rémanente du Big Bang.
Als je diep in de nachtelijke hemel kijkt, zie je sterren, en als je verder kijkt, zie je meer sterren, en verder sterrenstelsels en verder meer sterrenstelsels. Maar als je dan verder en verder blijft kijken, zie je een lange tijd niets, en dan zie je uiteindelijk een flauw, uitdovend nagloeien. Dat is het nagloeien van de Oerknal.
Ca peut amener un certain réconfort, mai
s ce réconfort dure seulement 20 minutes environ. Ensuite les gens regardent le miroir et se disent je viens de payer beaucoup d'argent pour cette séance et qu'est-ce qu'elle m'a dit ? Je t'aime ! Ils disent toujours ça. Ils ne reçoivent aucune information ils n'obtiennent rien de valeur en échange de leur dépense. Sylvia Browne est la grande spécialiste.
Nous l'appelons les serres. Sylvia Browne -- merci -- Sylvia Browne est la gran
...[+++]de spécialiste de ce domaine en ce moment. Sylvia Browne -- juste pour vous montrer -- elle reçoit 700 dollars pour une séance de 20 minutes par téléphone. Elle n'a même pas besoin de venir en personne. Et vous devez attendre jusqu'à deux ans parce que son agenda est plein pour cette durée. Vous payez par carte de crédit ou autrement et ensuite elle vous rappellera à un moment donné dans les deux prochaines années. Vous ne pouvez pas dire si c'est elle : Hello,c'est Sylvia Browne. C'est elle. Vous le savez immédiatement.
Het kan misschien een beetje gerusts
telling bieden, maar dat duurt maar 20 minuten of zo. En dan kijken de mensen in de spiegel en zeggen, ik heb net een hele hoop geld uit gegeven aan die lezing. En wat heeft ze me gezegd? Ik hou van je!' Dat zeggen ze altijd. Ze krijgen helemaal geen informatie, ze krijgen helemaal geen waar voor hun geld. Sylvia Browne is de grote speler. We noemen haar De Klauw. Sylvia Browne -- dank u -- Sylvia Browne is de grote speler in dit veld, op dit moment. Welnu, Sylvia Browne -- om het even duidelijk te maken -- zij krijgt 700 dollar voor een lezing van 20 minuten, via de telefoon. Ze hoeft er niet eens in
...[+++]persoon naar toe te gaan. En je moet tot twee jaar wachten, omdat ze zo ver van tevoren al volgeboekt is. Je betaalt per credit card, of zoiets, en dan belt ze je ergens in de komende twee jaar. Je weet wanneer zij het is. Hallo, Sylvia Browne hier. Kan niet missen, je weet meteen dat zij het is.Donc -- ça c'est avec le Hot Studio à San Francisco, ils ont fait ce travail phénoménal. Ce sit internet a déjà un paquet d'histoires, beaucoup d'idées. Il s'appelle Once Upon a School ( Il était une fois une école ) qui est un titre génial, je pense. Le site documentera chaque projet qui sort de cette conférence et autour du monde. Donc allez sur le site internet ; vous verrez beaucoup d'idées. Vous pouvez vous en inspirer, et ensuite vous ajoutez vos propres projets une fois que vous commencez.
Dus- dit is in samenwerking met Hot Studio in San Francisco, die hebben fenomenaal werk geleverd. Er staan al een hoop verhalen op de website, een hoop ideeën. Het heet Once Upon a School, wat een fantastische titel is, vind ik. Deze site documenteert elk project dat voortkomt uit deze conferentie en van over de hele wereld. Dus je gaat naar de website, je ziet een hoop ideeën. Je wordt erdoor geïnspireerd, dan voeg je je eigen projecten toe als je begonnen bent.
Il était à Hopkins quand il a fait ça, et c'est un type si modeste que le jour où il a reçu le Nobel, sa mère l'a appelé et a dit, Je ne savais pas qu'il y avait un autre Ham Smith à Hopkins. Sais-tu qu'il vient de remporter le Nobel? (Rires) Enfin, c'était maman. Mais bon. Cet homme est remarquable. Vous le trouvez autravail sur la paillasse tous les jours sans exception, travaillant sur une pipette et construisant des choses. Et voilà une des cho
ses que cet homme a construites. Qu'est-ce que c'est? C'est la première transplantation d'ADN exogène, où on prélève un système ADN entier à partir d'une seule cellule, on l'insère dans une aut
...[+++]re cellule, et on lance cette cellule comme si elle était d'une espèce différente. Ça a un mois. Vous verrez des choses arriver dans le mois qui vient qui vont être aussi importantes que ce truc. Et quand vous pensez à ce truc et les implications que cela comporte, nous allons commencer non seulement à transformer de l'éthanol à partir du maïs avec de très importantes subventions. Nous allons commencer à penser à de l'énergie biologique. C'est très couteux de développer ces choses-là, tant en termes d'économie qu'en termes d'énergie. C'est ça qui s'accumule dans les sables goudronneux d'Alberta. Ce sont des blocs de souffre. Parce que quand vous séparez ce pétrole du sable, et utilisez une quantité énorme d'énergie à l'intérieur de la vapeur -- vapeur pour séparer ces trucs -- vous devez aussi séparer le souffre du reste. La différence entre le brut léger et le brut lourd -- alors, c'est environ 14 dollars le barril. C'est pourquoi vous construisez ces pyramides de bloc de souffre. Et soit dit en passant, l'échelle de ces choses là est assez grande.
Hij was op Hopkins toen hij dit deed en hij is zo bescheiden dat op de de dag dat hij hem kreeg, zijn moeder hem opbelde en zei: Ik wist niet dat er bij Hopkins nog een andere Ham Smith werkte. Weet je dat hij de Nobelprijs heeft gekregen? (Gelach) Dat was ma
ma. Maar goed, deze kerel is gewoon klasse. Je vindt hem elke dag in zijn lab, aan het werk met een pipet en bezig met dingen in elkaar te zetten. Dit is een zo'n ding. Wat is het? Dit is de eerste transplantatie van naakt DNA, waar je een volledig DNA-besturingssysteem uit een cel haalt, in een andere cel overplaatst en die cel opstart als een aparte soort. Dat is één maand oud. In
...[+++]de komende maanden kunnen we even belangrijke dingen verwachten. Als je over de implicaties hiervan nadenkt, gaan we niet maar alleen ethanol met zeer hoge subsidies uit maïs maken. We gaan biologie invoeren in de energie. Dit spul behandelen is duur, zowel in economische termen als in energie-termen. Dit is wat zich ophoopt bij de teerzanden van Alberta. Dit zijn zwavelblokken. Want als je aardolie scheidt van het zand en daarvoor een enorme hoeveelheid energie gebruikt met die stoom om dit spul scheiden, moet je het ook scheiden van de zwavel. Het verschil tussen lichte ruwe olie en zware ruwe olie - het kost ongeveer 14 dollar per vat. Daarom bouwen we deze piramides van zwavelblokken. Dit zijn enorme gevaarten, trouwens.Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des f
ormes qui possèdent seulement quelques- ...[+++]uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, e
en honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie
van tussenliggende vormen tussen de anorganis ...[+++]che en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Et seulement cette petite partie, seulement 6 % finit par accélérer vraiment la voiture et ensuite fait chauffer les freins lorsque vous vous arrêtez.
En alleen dit beetje, slechts zes procent, zorgt werkelijk voor het aandrijven van de auto en dan het verhitten van de remmen als u stopt.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison
, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Si vous multipliez seulement par 100 millions de gens, disons qui perdent un jour dans le mois, et vous verrez un grand gaspillage de ressources.
Als je 100 miljoen mensen keer een dag neemt, krijg je enorm veel verspilde moeite.
Si vous regardez la courbe rouge, ici, vous verrez qu'en 1975, seulement 9% des enfants allaient au collège et au lycée en Afrique subsaharienne.
Als je kijkt naar de rode lijn, zul je zien dat in 1975 slechts 9% van de kinderen in het voortgezet onderwijs zat, in Sub-Saharisch Afrika.
Dans l'océan, c'est la norme plutôt que l'exception. Si je plonge dans l'océan, pratiquement n'importe où dans le monde, et que je traine un filet à 3 000 pieds sous la surface, la plupart des animaux, en fait dans beaucoup d'endroits de 80 à 90 pour cent des animaux que je ramènerai dans ce filet créeront de la lumière. Et cela crée des spectacles de lumières vraiment spectaculaires. Maintenant je voudrais partager avec vous une petite vidéo que j'ai faite depuis un sous-marin. J'ai commencé à développer cette technique dans un petit sous-marin individuel appelé nomade des pro
fondeurs et je l'ai ensuite adaptée pour l'utiliser à bord du Johnson
Sea-Link, ...[+++] que vous voyez ici. Donc, il y a un panier d'un mètre de diamètre avec un écran tendu au travers attaché devant la sphère d'observation. Et à l'intérieur de la sphère j'ai une caméra hyper sensible qui est à peu près aussi sensible qu'un oeil humain adapté à l'obscurité, même si elle est un peu floue. Donc vous mettez la caméra en marche et vous éteignez les lumières. L'étincelle que vous voyez n'est pas de la luminescence ; c'est juste du bruit electronique capturé par ces appareils hyper sensibles. Vous ne voyez pas la luminescence avant que le sous-marin ne commence à évoluer dans l'eau, et quand il le fait, les animaux qui touchent l'écran sont stimulés et créent de la luminescence. Quand j'ai commencé à faire cela, j'essayais seulement de compter le nombre de sources. Je connaissais ma vitesse, je connaissais l'endroit. Donc je pouvais estimer combien de centaines de sources il y avait par mètre cube. Mais j'ai commencé à réaliser que je pouvais en fait identifier les animaux par le genre de flash qu'ils produisaient. Et donc, ici dans le golfe du Maine à 740 pieds, je peux quasiment nommer tout ce que vous voyez ici comme espèces,
In de oceaan is het eerder regel dan uitzondering. Als ik me op de open oceaan begeef, vrijwel overal ter wereld, en ik sleep een net van 900 meter naar de oppervlakte, zijn de meeste dieren, op veel plekken 80 tot 90 procent van de dieren die naar boven komen, lichtgevend. Dat staat garant voor behoorlijk spectaculaire lichtshows. Nu laat ik jullie een klein filmpje zien dat ik opnam vanuit een onderzeeër. Ik ontwikkelde deze techniek met een kleine éénpersoons duikboot genaamd Deep Rover, en heb haar toen aangepast voor de Johnson Sea-Link, die je hier ziet. Vóór de observatiekoepel is een ring van 90cm diameter met daarvoor een gaas g
...[+++]espannen. In de koepel heb ik een versterkte camera die ongeveer zo gevoelig is als een aan donker aangepast menselijk oog, alleen een beetje wazig. Dus je zet de camera aan, doet de lichten uit. Die glinstering die je ziet, is geen luminescentie; dat is elektronische ruis op deze geïntensiveerde camera's. Je ziet geen luminescentie totdat de onderzeeër begint te bewegen door het water, maar als hij dat doet, worden tegen het scherm botsende dieren gestimuleerd om licht te geven. Toen ik dit voor het eerst deed, probeerde ik enkel het aantal bronnen te het tellen. Ik kende mijn snelheid; ik kende het gebied. Dus kon ik uitrekenen hoeveel honderden bronnen er waren per kubieke meter. Maar ik begon te beseffen dat ik dieren kon identificeren door de soort flitsen die ze produceerden. Hier, in de Golf van Maine op 225 meter, kan ik vrijwel alles wat je ziet benoemen tot op soort-niveau, datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
seulement ensuite vous verrez ->
Date index: 2023-03-25