Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "seul nous sommes peut-être indétectables " (Frans → Nederlands) :
Imagine toi t'assoir dans une maison avec un transmetteur morse, tu auras beau envoyer des messages, mais personne ne répondra et tu te sentiras seul. Nous sommes peut-être indétectables pour les espèces intelligentes et nous le resterons jusqu'à apprendre à communiquer correctement.
Stel dat je in een huis zit met een morse-zender. Je zou berichten blijven sturen, maar niemand zou antwoorden en je zou je aardig eenzaam voelen. Misschien zijn we nog steeds onvindbaar voor intelligente levensvormen en blijft dat zo totdat we leren correct te communiceren.
E
t quand nous l'avions trouvé, mon père disait: Tu peux croire que quelqu'un a grimpé à une arbre là-bas, a cueilli cette chose, l'a mise dans un camion, qui l'a amené jusqu'au port et puis elle a traversé tout l'Océan Atlantique et ensuite on l'a mise dans un autre camion et l'a amené jusqu'à cette petite épicerie à côté de chez nous, pour qu'ils puissent nous la vendre pour 25 cents? Et je disais: Je ne crois pas ça. Et il a dit: Je ne le crois pas non plus. Les choses sont étonnantes. Il y a simplement tant de choses dont on peut être heureux. Quand je m'arrête pour penser à ça, il a absolument raison ; il y a tant de choses dont on peut être heur
eux. Nous ...[+++]sommes la seule espèce sur le seul rocher qui donne la vie dans tout l'univers, que nous ayons jamais vue, capable de connaitre tant de ces choses. Je veux dire, nous sommes les seuls avec de l'architecture et de l'agriculture.
Wanneer we het gevonden hadden, zei men vader: Kan je geloven dat er iemand daar in een boom klom, deze vruchten plukte, in een vrachtwagen stak, ze vervoerde tot aan de haven en dan helemaal over de Atlantische Oceaan voer waarna het dan in een andere vrachtwagen gestopt werd en helemaal tot een kleine supermarkt vlakbij ons huis gebracht werd zodat ze aan ons verkocht kunnen worden aan 25 cent? Ik zei: Nee dat geloof ik niet. Hij weer: Ik geloof het ook niet. Zo'n zaken zijn ongelofelijk. Er zijn gewoon zoveel zaken om gelukkig over te
zijn. Wanneer ik er stil bij sta, heeft hij helemaal gelijk: er zijn echt zoveel zaken om gelukkig om
...[+++] te zijn. Wij zijn de enige soort op de enige vruchtbare planeet in het hele universum, voor zover we gezien hebben, die in staat is zoveel zaken te ervaren. We zijn de enigen met architectuur en agricultuur.On ne peut pas être une meute en colère. on ne peut pas avoir de rancunes. Du genre moi, je ne chasse pas l'antilope de ce type. Il m'a gonflé. Q
u'il la chasse tout seul, son antilope. La meute doit être capable de mettre son ego de côté, d'être coopérative et d'être soudée. En d'autres termes, on se retrouve avec une culture remarquablement similaire à celle des Taruhumara -- une tribu qui est restée inchangée depuis l'âge de pierre. C'est u
n argument vraiment indiscutable que les Tarahumara font peut-êtr
e exacteme ...[+++]nt ce que nous avons tous fait pendant deux millions d'années. Et que c'est nous dans les temps modernes qui nous sommes éloignés du chemin.
Je kunt niet sikkeneurig zijn. Er kunnen geen conflicten zijn. Zoals: Ik ga echt niet achter zijn antilope aan. Hij is stom. Laat hem lekker achter zijn eigen antilope jagen. De groep moet zijn ego kunnen laten varen, kunnen samenwerken en bij elkaar blijven. Uiteindelijk krijg je, met andere woorden, een cultuur die best doet denken aan die van de Tarahumara -- een stam die onveranderd gebleven is sinds het Stenen Tijdperk. Het is een interessante gedachte dat de Tarahumara misschien dat doen wat wij allemaal twee miljoen jaar hebben gedaan. Dat wij het zijn, in deze tijd, die van het pad af geraakt zijn.
Ceci est dû à une autre des failles
du cerveau humain. Nous sommes très mauvais en ce que les psychologies appellent perception du risque . Partant de la plus infime trace de chance que les vaccins puissent provoquer des troubles du développement, les parents en arrivent à comparer une maladie qu'ils ont vue, l'autisme, avec des maladies qu'ils n'ont jamais vues. Depuis les années 70, la rougeole a globalement disparu. La rougeole ne fait plus peut aux gens de mon âge pour la même raison qu'un écureuil anthropophage géant ne nous effraie pas... nous n'en avons jamais vu. La perception du risque est
une scien ...[+++]ce à elle seule et nous avons montré que de vagues dangers à venir, comme la probabilité future d'une maladie, sont bien moins effrayants que les dangers spécifiques et immédiats comme l’apparition soudaine de l'autisme.
Dit is het gevolg va
n alweer een andere fout in onze hersenen. We zijn volgens psychologen verschrikkelijk slecht in wat z
ij risico-perceptie noemen. Als ouders het kleinste gevoel hebben dat vaccinaties mogelijk ASS (een ziekte die ze gezien hebben en kennen) veroorzaken, zullen ze dat gaan afwegen tegen ziektes die ze nog nooit hebben gezien Sinds de 1970's komen Mazelen amper nog voor. Mensen van mijn leeftijd zijn er dan ook niet meer bang van net zozeer als ze geen angst hebben van een grote mens-etende eekhoorn. We hebben het na
...[+++]melijk nog nooit gezien. Risico-evaluatie is een wetenschap op zichzelf en we hebben ontdekt dat vage toekomstige gevaren (zoals de kans op een ziekte) gewoon wil minder gevaarlijk lijkt dan onmiddellijke gevaren zoals de plotse diagnose van ASS.Qu'est-ce qui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent d
e séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bien plu
s signific ...[+++]atives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeer
d, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter
...[+++]voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...V
ous voyez où ça nous mène. Je l'ai encouragée jusqu'à ce que cette photo se retrouve sur ma page Facebook. (Rires) Je me suis désidentifé immédiatement, je l'ai appelée J'ai dit. « Maman, tu ne mets plus jamais de photo de moi en bikini. » Et elle a dit, « Pourquoi ? Tu es tellement mignon, mon chéri. » J'ai dit, « Tu ne comprends v
raiment pas. » Nous sommes peut-être parmi les premières générations qui comprennent cette organisation numérique de nous-même. Nous sommes
peut-être les premiers
...[+++]à enregistrer activement nos vies. Que vous soyez d'accord ou pas avec votre héritage nous sommes en train de laisser derrière nous des traces numériques. Netra et moi voulions vraiment utiliser notre projet sur 200 ans pour organiser notre héritage numérique, et pas seulement l'héritage numérique mais nous croyons en l'organisation de l'héritage de mon passé, et de mon futur. Comment ? Vous pourriez poser la question. Je pense à l'avenir, je ne me suis jamais vu avancer dans le temps. En fait je vois le temps qui avance vers moi. Je visualise vraiment mon avenir qui approche. J'arrive à éviter ce que je ne veux pas et à attraper ce que je veux. C'est comme le parcours d'obstacle d'un jeu vidéo Et je m'en sors de mieux en mieux. Même quand je fais un tableau, je m'imagine derrière le tableau. Il existe déjà et quelqu'un est en train de le regarder, et je vois ce qu'il ressent instinctivement. Est-ce qu'il le ressent avec son cœur ou est-ce uniquement cérébral ?
Ze kreeg onlangs een Facebook-account, je begrijpt al waar dat heengaat.. Ik steunde haar volledig tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) Ik heb me zelfs untagt. Eerst belde ik haar op: Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ik zei: Je begrijpt het gewoon niet. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van on
...[+++]ze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, we laten de hele tijd digitale sporen achter. we laten de hele tijd digitale sporen achter. Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken om die digitale nalatenschap te beheren. Niet alleen dat, we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. Hoe we dat doen? Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik kan wat ik niet wil, ontwijken ...On s'accroche aux racines, on met son pied sur les petites roches, et on grimpe, et on arrive au sommet. J'étais avec un bon ami qui était acteur, et on a dit : « Allez, on monte. Voyons si on peut s'approcher du bord de ce volca
n en éruption. » Et nous avons grimpé, et nou
s sommes arrivés tout en haut, et nous voilà sur le bord, au dessus de ce précipice. Roland disparaît dans les vapeurs de soufre, vers le volcan, de l'autre côté
, et me voilà toute seule, là haut, au dessus ...[+++] de ce précipice incroyable. Vous avez écouté les paroles de la chanson ? Je suis au dessus du précipice, et je regarde à ma gauche dans la gueule d'un volcan éteint.
Je houdt je vast aan de wortels, je zet je voeten op de rotsblokjes en je klimt naar de top. Ik was samen met een bevriende acteur en we zeiden: 'Laten we naar boven klimmen. Eens kijken of we dicht bij de rand van die levende vulkaan kunnen komen.' We klommen naar boven en we bereikten de top. Terwijl we aan de rand van de afgrond staan, verdwijnt Roland in de zwaveldamp aan de overkant van de vulkaan. Daar sta ik dan, alleen voor die onmetelijke afgrond. Hoorde je de songtekst? Ik sta aan de afgrond en kijk in een dode vulkaan links beneden mij.
O
n peut ainsi faire la différence entre notre perception consciente des choses et leur véritable existence, mais c'est impossible d'en faire de même avec la conscience, car lorsqu'il s'agit d
e la conscience, si nous avons l'impression consciente d'ê
tre conscient, nous sommes bien conscients. Je veux dire, si un groupe d'experts venait me dire « Nous sommes des spécialistes en neurobiologie, nous avons étudié votre cas, Searle, et nous sommes convaincus
...[+++] que vous n'êtes pas conscient, mais que vous êtes en réalité un robot très sophistiqué, » je ne me dirais pas, « Peut être que ces gars ont raison ? » Ça ne me viendrait même pas à l'esprit, parce que même si Descartes a sûrement fait des erreurs, il avait complètement raison sur ce sujet.
Maar dat onderscheid tussen hoe dingen bewust lijken en hoe ze werkelijk zijn, bewijst het bestaan van bewustzijn niet. Wat het bestaan van bewustzijn betreft: als je je ervan bewust bent dat je bewust bent, ben je bewust. Stel dat een hoop deskundigen tegen mij zouden zeggen: Wij zijn topneurobiologen en we hebben gevonden dat u, meneer Searle, niet bewust bent, meer een knap in elkaar gestoken robot. Ik denk dan niet: Nou, misschien hebben deze jongens wel gelijk. Voor geen moment. Descartes mag dan een boel fouten hebben gemaakt, maar hierover had hij gelijk.
Ou là. Mais là. Je veux dire
la Terre. Et par « nous », je ne veux pas di
re nous qui sommes dans l'auditorium, mais la vie, toute la vie sur Terre, (Rires) Du complexe au monocellulaire, de la moisissure aux champignons aux ours volants. (Rires) Ce qui est intéressant, c'est
que la Terre est le seul lieu connu capable d'accueillir la vie. 8,7 millions d'espèces. On
a regardé ailleurs, peut-être ...[+++] pas autant que l'on aurait pu mais on a regardé et on a rien trouvé ; Nous ne connaissons que la vie terrestre.
Of hier. Maar hier. Ik bedoel Aarde. En met 'we' bedoel ik niet wij hier in deze zaal, maar het leven, al het leven op aarde -- (Gelach) van complex tot eencellig, van schimmels tot paddestoelen tot vliegende beren. (Gelach) Het interessante is dat Aarde de enige plek is waarvan we weten dat er leven is -- 8,7 miljoen soorten. We keken elders, misschien niet zo goed als we hadden gekund, maar we keken en vonden er geen. Aarde is de enige plaats waarvan we weten dat er leven is.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
seul nous sommes peut-être indétectables ->
Date index: 2021-10-17