Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "sera le vert " (Frans → Nederlands) :
Le fond de ce dessin sera le vert de la queue lui-même.
De achtergrond van deze tekening zal het groen van de staart zelf zijn.
Puis, à la deuxième génération, où les deux enfants hétérozygotes se marient leurs bébés pourraient avoir un des trois génotypes possibles, montrant les deux phénotypes possibles dans une proportion de trois pour un. Mais même les pois ont beaucoup de caractéristiques. Par exemple, en p
lus d'être jaune ou vert, les pois peuvent être ronds ou ridés, nous pourrions donc avoir toutes ces combinaisons possibles : pois jaunes ronds, pois verts ronds, pois jaunes ridés, et pois verts ridés. Pour calculer les proportions de chaque génotype et phénotype, vous pouvez aussi utiliser un carré de Pe
nnett. Bien sûr, ça ...[+++]sera un peu plus complexe.
In de tweede generatie, paren we twee heterozygote kinderen. Hun baby's kunnen ieder van de 3 mogelijke genotypes hebben met de 2 mogelijke fenotypes in de verhouding 3 tegen 1. Zelfs erwten hebben een boel karakteristieken. Zo kunnen ze, naast geel of groen, rond of gerimpeld zijn. Al deze combinaties zijn dus mogelijk: ronde gele erwten, ronde groene, gerimpelde gele en gerimpelde groene. De verhouding van ieder geno- en fenotype kun je ook met een vierkant van Pennett berekenen. Dat maakt het natuurlijk iets complexer.
Il y aura de moins en moins d'espaces verts, de plus en plus de produits chimiques dans la nourriture pour produire plus, et de moins en moins d'espaces verts, parce que comme Casablanca sera surpeuplée, il faudra bien trouver un endroit où loger les habitants.
Er zal minder en minder groenruimte zijn, meer en meer chemische producten in het voedsel, om meer te produceren, en minder en minder groenruimte want Casablanca zal overbevolkt zijn en dus zullen ze plaats moeten vinden om de inwoners onderdak te geven.
Ainsi, en 2004, lors de mon internat en chirurgie, j'ai eu le grand bonheur de rencontrer le Dr Roger Chen, qui a remporté le prix Nobel de chimie en 2008. Roger et son équipe ont travaillé sur un moyen de détecter le cancer, et ils avaient une molécule très intelligente
qu'ils avaient découverte. La molécule qu'ils avaient développée avait trois parties. La partie principale est la partie bleue, la polycation, et elle colle en gros à tous les tissus de votre corps. Alors imaginez de faire une solution chargée de cette matière collante et que vous l'injectiez dans les veines de quelqu'un qui a le cancer, tout va êt
re éclairé ...[+++]. Rien ne sera spécifique. Il n'y a pas de spécificité là. Alors ils ont ajouté deux autres composants. Le premier est un segment polyanionique, qui agit essentiellement comme support antiadhésif comme le dos d'un autocollant. Alors, quand les deux sont ensembles, la molécule est neutre et rien ne se colle. Et les deux morceaux sont ensuite reliés par quelque chose qui ne peut être coupé que si vous avez les bons ciseaux moléculaires - par exemple, le type de protéases que les tumeurs génèrent. Donc ici, dans cette situation, si vous faites une solution chargée de cette molécule en trois parties avec le colorant, qui est représenté en vert, et que vous l'injectez dans la veine de quelqu'un qui a le cancer, les tissus normaux ne peuvent pas le couper. La molécule traverse et est excrétée.
In 2004, tijdens opleiding tot specialist, had ik het grote geluk om Dr. Roger Chen te ontmoeten. Dezelfde Dr. Roger Chen die later in 2008 de Nobelprijs voor scheikunde zou krijgen. Roger en zijn team zochten een methode om kanker op te sporen en daarvoor hadden ze een heel slim molecuul bedacht. Het molecuul dat ze hadden ontwikkeld, had drie delen. Het grootste deel ervan is het blauwe deel, een polykation, het kleeft in principe aan elk weefsel in je lichaam. Stel dat je een oplossing zou maken van deze kleverige stof en ze injecteren in de aderen van iemand die kanker heeft, dan zal alles gaan oplichten. Niets zal specifiek zijn. Heb je niks aan. Daarom voegden ze er nog twee extra onde
rdelen aan toe. Het ...[+++]eerste is een polyanionisch segment, dat fungeert als een niet klevende achterzijde, zoals de achterkant van een sticker. Als die twee samen zijn, is het molecuul neutraal en blijft het nergens plakken. De twee stukken worden vervolgens gekoppeld door iets dat alleen kan worden doorgesneden als je de juiste moleculaire schaar hebt - bijvoorbeeld de protease-enzymen die door tumoren worden aangemaakt. Als je in deze situatie een oplossing van dit driedelige molecuul maakt samen met de kleurstof die in het groen wordt weergegeven en je injecteert dat in de ader van iemand die kanker heeft, dan kan normaal weefsel het niet knippen. Het molecuul passeert onveranderd en wordt terug uitgescheiden.Et en 1992 j'ai participé à une étude génétique et j'ai découvert à ma grande horreur, comme vous pouvez le voir sur la diapo, que mon aorte ascendante n'était pas dans la fourchette normale, la ligne verte en bas. Tout le monde ici sera dans la fourchette entre 3,2 et 3,6 cm. J'étais déjà à 4,4.
In 1992 nam ik deel aan een genetische studie en vond tot mijn schrik, zoals je kunt zien op de dia, dat mijn opgaande aorta niet in de normale zone viel, die groene lijn daar aan de onderkant. Iedereen hier valt tussen de 3,2 en 3,6 cm. Ik zat al op 4,4.
Alors pendant que les médecins continuaient à m'opérer, et remettre mon corps d'aplomb, j'étudiais la théorie, et finalement, j'ai miraculeusement passé l'examen médi
cal, j'avais le feu vert pour voler. J'ai passé autant de temps que possible dans cette l'école d'aviation, bien loin de ma zone de confort, tous ces jeunes gens qui voulaient devenir pilote pour Qantas, vous voyez, et moi la petit claudicante dans mon plâtre au début et ensuite avec mes prothèses, la large salopette, mon sac de médicaments et de cathéters, mon boitillement, ils avaient l'habitude de me regarder et de penser, « Oh, de qui se moque
-t-elle ? ...[+++]Elle n'en sera jamais capable. » Et parfois, je partageais leur avis. Mais ça n'avait pas d'importance, j'avais maintenant un feu intérieur bien plus important que mes blessures.
Terwijl de dokters bleven opereren en mijn lichaam weer bijeenpuzzelden, ging ik verder met theorie studeren, en uiteindelijk, miraculeus, slaagde ik voor mijn medische test. Ik kreeg groen licht om te vliegen. Ik besteedde elk vrij moment op die vliegschool, ver buiten mijn comfortzone, met al die jonge kerels die Qantaspiloot wilden worden, en ik als kleine oud
e spring-in-'t-veld eerst in mijn gipsharnas, dan in mijn stalen brace, mijn slodderende overall, mijn tas met medicijnen en katheters en mijn mankepoot. Ze keken me na en dachten: Wie maakt zij wat wijs? Dat lukt haar nooit. Soms dacht ik dat ook. Maar dat was niet belangrijk, w
...[+++]ant nu brandde er een vuur vanbinnen dat veel sterker was dan mijn kwetsuren.Tout ça a l'air vraiment dingue, non ? Vous aimeriez le voir ? (Public : Ouais !) OK, notre service juri
dique a préparé un avertissement. Et le voici. (Rires) Mais bon, après y avoir un peu réfléchi,
on s'est dit que ce serait plus simple d'utiliser un laser non-létal. Voici Eric Johanson qui a en fait construit l'appareil, avec des pièces achetées sur eBay... Et Pablos Holman, ici, qui a des moustiques dans la boîte. Nous avons l'appareil ici. Et nous allons vous montrer, au lieu du laser tueur, qui sera une pulsation très brève, ins
...[+++]tantanée, nous allons avoir un pointeur laser vert qui va rester sur le moustique pendant, disons, une période de temps assez longue, sinon, vous ne verriez pas très bien. A toi Éric. Eric Johanson : Ici, nous avons un réservoir, à l'autre extrémité de la scène. Et là, sur cet écran d'ordinateur, on peut voir voler les moustiques. Et si Pablos excite un peu les moustiques, on les verra voler. Maintenant, c'est une routine assez classique de traitement de l'image. Laissez-moi vous montrer comment ça marche. Ici vous pouvez voir que les insectes sont suivis pendant leur vol, ce qui est assez amusant.
Dus dit klinkt echt maf, niet? Wil je het zien? (Publiek: Ja.) OK, ons juridisch departement heeft een disclaimer voorbereid. Hier komt hij. (Gelach) Toen we hier even over hadden nagedacht dachten we dat het misschien eenvoudiger zou zijn om dit met een niet-dodelijke laser te doen. Eric Johanson, die het apparaat heeft gebouwd met onderdelen van eBay. En Pablos Holman, hier, die heeft muggen in het aquarium. We hebben het toestel hier. En wat we je zullen tonen in plaats van de dodelijke laser, die een heel korte, onmiddellijke puls is, is een groene laseraanwijzer die op de mug zal blijven staan voor een hele tijd, anders kan je het niet goed zien. Neem het maar over, Eric. Eric Johanson: Wat we hier hebben is een aquarium aan de andere
...[+++]kant van het podium. En dit computerscherm kan de muggen zien rondvliegen. En als Pablos onze muggen een beetje opjaagt kunnen we ze zien rondvliegen. Dat is een nogal simpele beeldverwerkingsroutine. Laat me jullie tonen hoe het werkt. Hier kan je zien dat de insecten gevolgd worden terwijl ze rondvliegen, wat nogal leuk is.Considérons un instant cette citati
on de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle dev
ait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la produc
...[+++]tion de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren gelede
n, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
sera le vert ->
Date index: 2021-03-29