Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "sens cela nous éloigne encore " (Frans → Nederlands) :
Et dans un sens cela nous éloigne encore, comme toutes nos découvertes scientifiques, ou beaucoup d'entre elles - c'est l'homme perpétuellement détroné - de la manière dont nous nous pensons spéciaux parce que nous sommes vivants
In die zin brengt ons dat weer, net zoals al onze wetenschappelijke ontdekkingen, of toch vele ervan - een stapje verder in de continue onttroning van de mens - van hoe we denken dat we speciaal zijn omdat we leven.
Nous en sommes tous parfaitement conscients : quel sens cela aura-t-il, dans le futur, de demander à quelqu'un de débourser $100 pour écouter une symphonie, aller à l'opéra ou voir un ballet de danse alors même que ce consommateur culturel est habitué à télécharger sur internet 24 heures sur 24 des chansons pour 99 centimes, ou même gratuitement?
En we beseffen allemaal goed wat dat gaat betekenen in de toekomst wanneer we iemand vragen om honderd dollar te betalen voor een symfonie, opera of balletkaartje, wanneer de cultuurconsument gewend is om te downloaden van het internet, 24 uur per dag, voor 99 cent per liedje, of gratis.
Je me suis longtemps interrogée sur cette
question : pouvons-nous évoluer ou développer un sixième sens. Un sens qui nous donnerait un accès continu et facile aux méta-informations ou à des informations qui pourraient exister quelque part, qui pourraient nous aider à prendre la bonne décision au sujet de n'importe quelle chose qu'on rencontre. Quelques-uns parmi vous pourraient répondre que, bon, les téléphones d'au
jourd'hui font déjà cela. Mais je dirais que ...[+++] non. Quand vous rencontrez quelqu'un ici à TED -- TED est l'endroit où rencontrer du monde, bien sûr, une fois dans l'année -- vous ne pouvez pas serrer la main à quelqu'un puis lui dire Vous pouvez attendre deux minutes, le temps que je sorte mon téléphone et que je vous cherche dans Google? Ou quand vous allez au supermarché, quand vous êtes là dans cet immense rayon avec différents types de papier toilette, vous ne sortez pas votre téléphone, pour ouvrir un navigateur et aller sur une page web pour décider lequel parmi ce choix est l'achat le plus écologique. Nous n'avons pas réelllement un accès facile à toutes ces informations pertinentes qui peuvent vraiment nous aider à prendre les meilleures décisions sur ce que nous devons faire, et comment agir. Et donc, mon groupe de recherche au Media Lab a développé une série d'inventions pour nous donner l'accès à cette information d'une manière plutôt facile, sans que l'utilisateur ait besoin de changer son comportement. Je suis ici pour dévoiler notre dernier résultat, le plus réussi jusqu'à présent, qui est encore en plein développement.
Ik raakte geïntrigeerd door de vraag of het mogelijk zou zijn om tot de ontwikkeling van een zesde zintuig te komen. Een zintuig dat ons naadloos en gemakkelijk toegang geeft tot meta-informatie of informatie
die zich misschien ergens anders bevindt, maar relevant kan zijn om ons te helpen de juiste beslissing te nemen over alles wat we ook maar tegenkomen. En sommigen van jullie zullen daarop zeggen, doen hedendaagse mobiele telefoons dat niet al? Maar ik zeg van niet. Als je hier bij TED iemand tegenkomt -- wat zonder twijfel de top netwerkplek van het jaar is -- dan ga je niet iemands hand schudden en vervolgens zeggen, Heb je een mom
...[+++]entje, dan pak ik mijn telefoon en Google je even?' Of als je naar de supermarkt gaat en daar in dat enorme gangpad staat met verschillende soorten toiletpapier, dan pak je niet even je mobiele telefoon om een browser te openen om een website te bezoeken waarmee je kunt beslissen welke van al die verschillende soorten toiletpapier de meest ecologisch verantwoorde aankoop is die je kunt maken? We hebben dus niet echt makkelijk toegang tot al die relevante informatie, die ons kan helpen bij het nemen van de beste beslissingen over wat je moet doen en welke acties je moet ondenemen. Om die reden heeft mijn onderzoeksgroep op het Media Lab een serie uitvindingen ontwikkeld die ons toegang geven tot die informatie op een relatief gemakkelijke manier, zonder dat de gebruiker ook maar iets van zijn gedrag hoeft te veranderen En ik ben hier voor de onthulling van ons recentste en tot nu toe, meest succesvolle poging, die nog flink in ontwikkeling is.En fait, c'est plutôt intéressant. Juste la formulation des badges ou le nombre de poin
ts que vous gagnez, nous le voyons à l'échelle du système étendu, comme des dizaines de milliers d'élèves de CM2 ou de sixième s
e dirigeant dans un sens ou un autre, en fonction du badge que vous leur donnez. (Rires) BG : Et votre association avec
Los Altos, comment cela s'est-il fait ? SK : Los Altos,
c'était un peu fou. ...[+++]Encore une fois, je ne m'attendais pas à une utilisation en classe. Une personne de chez eux est venue et a dit : « Qu'est-ce que vous feriez si vous aviez carte blanche dans une classe ? » J'ai dit : « Eh bien, je laisserais tous les élèves travailler à leur propre rythme sur quelque chose comme ça et nous leur donnerions un tableau de bord. » Ils ont dit : « Oh, c'est un peu radical. Nous devons y réfléchir. » Et le reste de l'équipe et moi nous sommes dit : « Ils ne voudront jamais faire ça. » Mais dès le lendemain, ils nous ont dit : « Pouvez-vous commencer dans deux semaines ? » (Rires) BG : Donc cela concerne les cours de maths de CM2 maintenant ? SK : Deux classes de CM2 et deux classes de quatrième. Et ils le font à l'échelle du district. Je pense qu'ils sont exaltés par le fait qu'ils peuvent suivre les enfants désormais. Ce n'est pas cantonné à l'enceinte de l'école. Nous avons même vu qu'à Noël, certains enfants s'exerçaient. Et nous pouvons tout suivre. Donc ils peuvent vraiment les suivre alors qu'ils parcourent tout le district. Pendant l'été, ou alors qu'ils passent d'un enseignant à un autre, vous avez cette continuité des données qu'ils peuvent voir, même à l'échelle du district. BG : Donc certaines des fonctionnalités sont pour les enseignants pour qu'ils suivent l'évolution des enfants.
Het is heel interessant. De naam van de badge, of hoeveel
punten je krijgt om iets te doen, maken dat we over het
hele systeem zien hoe tienduizenden kinderen van 10 of 1
1 jaar de ene of de andere richting uitgaan, afhankelijk van de badge die je ze geeft. (Gelach) BG: Je samenwerking met Los Altos, hoe is die tot stand gekomen? SK: Los Altos is een beetje een gek verhaal. Nogmaals, ik had niet verwacht dat dit gebruikt zou worden in de klas. Iemand van het bestuur kwam me
...[+++] zeggen: Wat zou je doen als je de vrije hand kreeg in een klas? Ik zei: Ik zou elke leerling op zijn tempo laten werken aan zoiets, en we zouden een dashboard maken. Zij zeiden: Dat is nogal radicaal. We moeten erover nadenken. De rest van het team en ik hadden zoiets van: Dat gaan ze nooit willen doen. Maar letterlijk de volgende dag klonk het: Kun je over twee weken starten? (Gelach) BG: Dus dat gebeurt momenteel voor wiskunde voor 10-jarigen? SK: Het zijn twee klassen van 10-jarigen en twee van 12-jarigen. Ze doen het op districtsniveau. Volgens mij zijn ze enthousiast omdat ze de kinderen nu kunnen opvolgen. Dit gaat verder dan alleen op school. Zelfs met kerstmis zagen we dat sommige kinderen aan de slag waren. We kunnen alles volgen. Ze kunnen ze dus volgen over het hele district heen. Gedurende de vakantie, als ze naar de volgende leerkracht overgaan, is er een continuïteit van gegevens die ze zelfs op districtsniveau kunnen zien. BG: Dus een aantal van die gegevensoverzichten waren voor de leraar, om op te volgen wat er aan de hand is met de kinderen.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn do
nker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van
dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Vous voyez, quand j'ai dit au début que c'est à propos de pourquoi, plutôt que de comment? Le pourquoi voulait en fait dire, Quelles conséquences y a-t-il quand je fais un pas? Pourquoi est-ce important? Est-ce important que je sois dans le monde ou pas? Et est-ce important si le genre d'actions que je pren
ds laisse passer un sens des responsabilités? Est-ce que l'
art est à propos de cela? Et je dirais que oui. Ce n'est évidement pas simplement à propos de décorer le monde
...[+++] et de lui donner une apparence encore meilleure. Ou encore pire, si vous me demandez. C'est manifestement aussi à propos de prise de responsabilité, comme je l'ai fait ici, en jetant du colorant vert dans la rivière à Los Angeles, Stockholm, en Norvège, et à Tokyo, parmi d'autres endroits. Le colorant vert n'est pas écologiquement dangereux, mais il a clairement l'air assez effrayant. Et c'est, dans un sens, dans l'autre aussi, je pense, plutôt beau. Cela montre d'une certaine manière, la turbulence dans ces zones urbaines, dans ces différents endroits du monde. La Green River (rivière verte), comme une sorte d'idée activiste, pas comme une partie d'exposition, avait vraiment pour but de montrer aux gens, dans cette ville, quand ils marchent à côté, qu'un espace a des dimensions. Un espace a un temps.
Begrijp je wat ik zei in het begin: het gaat meer om waarom dan hoe. Die waarom betekent eigenlijk: welke gevolgen heeft het wanneer ik een stap
neem? Wat doet het ertoe? Doet het ertoe of ik op de wereld ben of niet? Maakt het uit of de acties die ik neem, resulteren in een gevoel van verantwoordelijkheid? Gaat kunst daarover? Ik zou ja zeggen. Het gaat duidelijk over... niet alleen over de wereld aankleden en deze nog mooier maken, of nog erger, als je het mij vraagt. Het gaat duidelijk ook over verantwoordelijkheid nemen, zoals hier door groene verf in de rivier te gooien in L.A., Stockholm, Noorwegen en Tokio, onder andere. De verf i
...[+++]s niet giftig maar het oogt echt nogal eng. Aan de andere kant is ze ook behoorlijk mooi. Op de een of andere manier toont ze de turbulentie in dit soort stadscentra, op deze verschillende plekken op aarde. De 'Groene rivier' als een soort activistisch idee, geen deel van een tentoonstelling. Het ging echt om mensen in deze stad in het voorbijgaan te laten zien dat ruimte dimensies heeft. Een ruimte heeft tijd.Le fait de savoir que les Jaguar shaman voyagent toujours au-delà de la voie lactée, ou que les mythes des anciens Inuit
résonnent encore de sens, ou bien que dans l'Himalaya, les Bouddhistes continuent à rechercher le souffle du Dharma, c'est se rappeler de la révélation essentielle de
l'anthropologie, et cela veut dire que le monde dans lequel
nous vivons n'existe pas dans un sens absolu, mais est uniquement un exemple de réalité
...[+++], la conséquence d'un ensemble spécifique de choix adaptés établis par notre lignée avec succès, il y a plusieurs générations.
De wetenschap dat Jaguar-shamans nog steeds voorbij de Melkweg reizen, of dat de mythes van Inuit-ouderen nog met betekenis weerklinken, of dat in de Himalaya boeddhisten nog steeds jacht maken op de adem van Dharma, herinnert je echt dé openbaring van de antropologie: de wereld waarin wij leven bestaat niet in een absolute zin, maar is slechts één model van de werkelijkheid, het gevolg van een toevallige set aanpassingskeuzes die onze voorouders generaties geleden maakten.
Nous traitons ces patients d'une manière assez rudimentaire jusqu'à présent. Nous les traitons avec des médicaments qui modifient les symptômes -- anti
-douleurs -- qui ne sont, franchement, pas très efficaces pour ce genre de douleur. Nous prenons des nerfs qui sont bruyants et actifs et qui devraient être silencieux, et nous les endormons avec des anest
hésiques locaux. Et encore plus important, ce que nous faisons est d'utiliser un processus rigoureux, et souvent inconfor
...[+++]table, de thérapie physique pour ré-entrainer les nerfs dans le système nerveux afin de répondre normallement aux activités et aux expériences sensorielles qui font partie de la vie de tous les jours. Et nous soutenons tout cela avec un programme intensif de psychothérapie pour adresser l’abattement, le désespoir et la dépression qui accompagne toujours les douleurs chroniques sévères. Cela marche, comme vous pouvez le voir sur cette vidéo de Chandler, qui, deux mois après notre première rencontre, fait maintenant une culbute arrière. Et j'ai mangé avec elle hier midi, car elle étudie la danse à l'Université de Long Beach. Et tout se passe extrêmement bien. Mais le future est en fait encore plus brillant.
We behandelen deze patiënten tot nu toe op een nogal primitieve manier. We behandelen ze met symptoom-veranderende medicijnen - pijnstillers zeg maar - die, eerlijk gezegd, niet erg effectief zijn voor dit soort pijn. Wij nemen zenuwen die overactief zijn, maar kalm moeten zijn, en wij verdoven ze met lokale anesthetica. Bovenal maken we gebruik van een nauwgezette en vaak ongemakkelijke methode van fysiotherapie en ergotherapie om het zenuwstelsel 'om te scholen', zodat het normaal gaat reageren op de activiteiten en zintuiglijke prikkels van het dagelijks leven. En wij ondersteunen dat alles met een intensief psychotherapie-programma om de moedeloosheid, wanhoop en depressie aan te pakken die altijd samengaan met ernstige, chronische pijn
...[+++]. Het is een succesvolle methode, zoals je kunt zien in deze video van Chandler, die, twee maanden nadat we haar voor het eerst ontmoetten, nu een achterwaartse salto kan maken. Gisteren nog lunchte ik met haar, omdat ze hier in Long Beach dans studeert. En ze doet het absoluut fantastisch. Maar de toekomst is eigenlijk nog schitterender.En gros, le mod
èle a montré que si nous pouvions mettre en place le libre-échange, et en particulier diminuer les subventions aux États-Unis et en Europe, nous pourrions faire progresser
l’économie globale vers ce chiffre assourdissant de 2400 milliards de dollars par an, dont la moitié au bénéfice du Tiers-Mond
e. Encore une fois, cela revient à dire que nous pourrions en réalité sortir Enc
...[+++]ore une fois, cela revient à dire que nous pourrions en réalité sortir 200 à 300 millions de personnes de la pauvreté, véritablement rapidement, en 2 à 5 ans.
Het model toont aan dat als we vrije handel invoeren, vooral door subsidies in de VS en Europa af te schaffen, we de wereldeconomie kunnen oppeppen tot een ongelofelijk niveau van ongeveer 2.400 miljard dollar per jaar, waarvan de helft zal toekomen aan de Derde Wereld. Ook hier is het punt weer dat we echt twee tot driehonderd miljoen mensen uit armoede kunnen halen, en radicaal snel, in twee tot vijf jaar.
Pourquoi cela se produit-il ? Cela s'appelle la synesthésie -- Galton l'a nommé la synesthésie, c'est-à-dire un entrecroisement des sens. Pour nous, tous les sens sont distincts. Mais ces gens les emmêlent. Pourquoi cela arrive-t-il ? Il y a un ou deux aspects de ce problème qui sont vraiment intriguants. La synesthésie est un trait de parenté, Galton en a donc déduit qu'elle avait une origine héréditaire, génétique.
Wat is hier aan de hand? We noemen dit fenomeen synesthesie. Galton beschrijft het als een vermenging van de zintuigen. Bij de meesten van ons zijn alle zintuigen gescheiden. Bij deze mensen zijn ze vermengd. Waarom? Er zijn twee interessante aspecten aan dit fenomeen. Ten eerste is synesthesie een familietrekje. Galton stelde dat het een erfelijke aandoening was.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
sens cela nous éloigne encore ->
Date index: 2021-11-05