Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "scandales mais même quand ils parlent des questions " (Frans → Nederlands) :
Les médias jouent un rôle important dans le développement de notre relation avec les changements politiques, principalement en ignorant la politique et en se concentrant sur des célébrités et des scandales. Mais même quand ils parlent des questions politiques importantes, ils le font d'une manière qui décourage l'engagement, je le sens bien.
De media spelen een belangrijke rol in het ontwikkelen van onze relatie met politieke verandering, voornamelijk door het negeren van politiek en door zich te richten op bekende mensen en schandalen. Maar zelfs wanneer ze wel over politieke zaken praten, dan doen ze dat op een manier die volgens mij deelname ontmoedigt.
Vous voyez où ça nous mène. Je l'ai encouragée jusqu'à ce que cette photo se retrouve sur ma page Facebook. (Rires) Je me suis désidentifé immédiatement, je l'ai appelée J'ai dit. « Maman
, tu ne mets plus jamais de photo de moi en bikini. » Et elle a dit, « Pourquoi ? Tu es tellement mignon, mon chéri. » J'ai dit
, « Tu ne comprends vraiment pas. » Nous sommes peut-être parmi les premières générations qui comprennent cette organisatio
n numérique de nous-même. Nous som ...[+++]mes peut-être les premiers à enregistrer activement nos vies. Que vous soyez d'accord ou pas avec votre héritage nous sommes en train de laisser derrière nous des traces numériques. Netra et moi voulions vraiment utiliser notre projet sur 200 ans pour organiser notre héritage numérique, et pas seulement l'héritage numérique mais nous croyons en l'organisation de l'héritage de mon passé, et de mon futur. Comment ? Vous pourriez poser la question. Je pense à l'avenir, je ne me suis jamais vu avancer dans le temps. En fait je vois le temps qui avance vers moi. Je visualise vraiment mon avenir qui approche. J'arrive à éviter ce que je ne veux pas et à attraper ce que je veux. C'est comme le parcours d'obstacle d'un jeu vidéo Et je m'en sors de mieux en mieux. Même quand je fais un tableau, je m'imagine derrière le tableau. Il existe déjà et quelqu'un est en train de le regarder, et je vois ce qu'il ressent instinctivement. Est-ce qu'il le ressent avec son cœur ou est-ce uniquement cérébral ?
Ze kreeg onlangs een Facebook-account, je begrijpt al waar dat heengaat.. Ik steund
e haar volledig tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) Ik heb me zelfs untagt. Eerst belde ik haar op: Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ik zei: Je begrijpt het gewoon niet. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale behe
...[+++]ren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, we laten de hele tijd digitale sporen achter. we laten de hele tijd digitale sporen achter. Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken om die digitale nalatenschap te beheren. Niet alleen dat, we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. Hoe we dat doen? Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik kan wat ik niet wil, ontwijken ...Mais tout de même, quand je m'attaque à ce problème, la question de ma mère flotte dans l'air : Comment t'ont-ils traitée ?
Maar terwijl ik worstel met dit vraagstuk denk ik steeds aan mijn moeder: hoe hebben ze je behandeld?
Il y ainsi plein de problèmes qui tombent sur les militaires d
ans ces situations, parce qu'ils font des choses pour lesquelles ils n'ont pas été entraînés, et ils font des chos
es pour lesquelles, dans leurs pays respectifs, ceux qui les font sont entraînés et équipés de manière très différente. Il y a tout un tas de raisons pour lesquelles nous envoyons des militaires plutôt que des policiers faire ce boulot. Si l'Australie devait envoyer demain un millier de personnes en Papouasie Occidentale par exemple, nous n'aurions pas un millie
...[+++]r de policiers disponibles pour s'y rendre dès demain mais nous avons un millier de soldats prêts à partir. Donc quand nous devons envoyer quelqu'un, nous envoyons l'armée -- puisqu'ils sont là, disponibles, et puis quoi! ils sont habitués à partir faire tout ça, se débrouiller tout seuls, sans autre soutien. De ce point de vue, ils en sont capables. Mais ils n'ont pas la même formation que les policiers, et sûrement pas le même équipement que les policiers. Ceci leur a donc créé nombre de problèmes au moment de traiter ces questions. Il y a une question qui m'intéresse tout particulièrement c'est de savoir si, quand nous envoyons des troupes faire ces missions, nous devrions les équiper différemment, et notamment, est-ce que nous devrions leur donner accès à certaines des armes non létales dont dispose la police. Puisqu'ils ont les mêmes missions, ils devraient peut-être avoir les mêmes armes. Bien sûr, on peut imaginer toutes sortes d'endroits où ces armes pourraient être utiles. Par exemple, les postes de contrôle.
Ze krijgen in deze situaties te maken met een heleboel problemen voor militair personeel, waarvoor ze niet echt getraind zijn. Ze doen daar dingen wa
arvoor in hun eigen land mensen zeer verschillend opgeleid en heel anders uitgerust zijn. Nu zijn er een heleboel redenen waarom we militairen sturen in plaats van politie om deze taken te verrichten. Als Australië morgen duizend mensen bijvoorbeeld naar West Papoea zou moeten sturen dan we hebben daar geen duizend politieagen
ten voor klaarstaan maar ...[+++] wel duizend soldaten. Als we iemand sturen, sturen wij het leger - omdat ze er zijn, ze zijn beschikbaar en, ach, ze zijn het gewoon om die dingen te doen en hun plan te trekken zonder al deze extra ondersteuning. Ze kunnen dat aan. Maar ze zijn niet getraind zoals politieagenten en ze zijn zeker niet uitgerust als politieagenten. Omgaan met dit soort kwesties bracht een hoop problemen met zich mee. De vraag is... - waar ik vooral in geïnteresseerd ben - of we militair personeel voor dit soort werk niet anders zouden moeten uitrusten. In het bijzonder of ze zouden moeten kunnen beschikken over de niet-dodelijke wapens die de politie heeft. Omdat ze gelijkaardig werk verrichten, moeten ze misschien wat van die dingen hebben. Natuurlijk is er een waaier van plaatsen waar je zou denken dat die dingen wel heel nuttig zouden zijn. Bij militaire controleposten bijvoorbeeld. Si, bien sûr, quand il s'agit de personnes qui nous ressemblent, marchent, parlent, mangent, prient et s'habillent comme nous, mais pour les autres personnes, qui s'habillent différemment, prient différemment, et parlent différemment, n'avons-nous pas la même tendance à les voir comme des personnages en carton ?
Natuurlijk, we zijn meevoelend als het gaat om mensen die er ongeveer uitzien als wij, en lopen, praten, eten en bidden als wij, maar als het gaat om mensen die dat niet doen, die zich anders kleden, die anders bidden en anders praten dan wij, hebben we dan niet ook de neiging om hen toch enigszins te zien als inhoudsloze silhouetten?
Comme quand votre téléphone bour
donne dans le milieu travail de production. Ou attendre encore fait ... bourdonner? Syndrome des vibrations Phantom est relativement nouveau phénomène psychologique où vous pensez vous avez senti votre télé
phone se déclenche, mais il n'a pas. Dans une étude, 89% des sujets du test dit qu'ils connu au moins une fois toutes les deux semaines. Il semblerait que notre cerveau perçoivent maintenant une démangeaison comme une vibration réelle de n
...[+++]otre téléphone. Aussi fou que cela paraisse, la technologie a commencé recâbler nos systèmes nerveux - et nos cerveaux sont déclenchées d'une manière qu'ils ont jamais été auparavant dans l'histoire. Social Media déclenche également une libération de dopamine - La sensation bon état chimique. En utilisant l'IRM, scientifique a constaté que la récompense dans les centres le cerveau des gens sont beaucoup plus actifs lorsque ils parlent de leurs propres points de vue, comme opposition à l'écoute des autres. Pas si surprenant - Nous aimons tous parler de nous droit? Mais il se trouve que, bien que 30-40% des face-à-face conversations impliquent communiquer notre propre expériences, autour de 80% de la communication sur les médias sociaux auto est impliqué. La même partie de votre cerveau liée à l'orgasme, la motivation et l'amour sont stimulée par votre utilisation des médias sociaux - et encore plus quand vous savez que vous avez un public.
Zoals wanneer uw telefoon trilt in het midden van productief werk. Of wacht ... trilde het wel? Phantom Vibration Syndrome is een relatief nieuw psychologische verschijnsel waarbij je denkt je telefoon
af te voelen gaan, maar dat gebeurde niet. In één studie ervaarde 89% van de proefpersonen dit ten minste eenmaal elke twee weken. Het lijkt erop dat onze hersenen nu jeuk waarnemen als een trilling van onze telefoon. Zo gek als het lijkt, technologie is begonnen om ons zenuwstelsel opnieuw te bedraden - en onze hersenen worden geactiveerd op een manier dat ze nooit eerder zijn geweest in de geschiedenis. Social Media triggert ook een afgi
...[+++]fte van dopamine - Het gelukshormoon. Met behulp van MRI-scans, vonden wetenschapper dat de beloning centra in de hersenen van mensen veel meer actief zijn als ze praten over hun eigen opvattingen, in tegenstelling tot luisteren naar anderen. Niet zo verwonderlijk - We houden allemaal van praten over onszelf toch? Maar het blijkt dat, terwijl 30-40% van face-to-face gesprekken bestaan uit het melden van onze eigen ervaringen, dat ongeveer 80% van de social media communicatie over onszelf gaat. Hetzelfde deel van je hersenen dat gerelateerd is aan orgasmes, motivatie en liefde worden gestimuleerd door je sociale media gebruiken - en nog meer als je weet dat je een publiek hebt.Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
...[+++] de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen rake
n gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurli
jk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een da ...[+++]g ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et j'ai dit, Allez la lire. Et ils disent, Oh, celle-là n'était pas si géniale. Et puis nous sommes passés à une autre elle n'avait pa
s de super visuels, mais elle avait des super informations -- et nous avon
s passé une heure à parler du processus d'apprentissage, parce que la question n'était pas si oui ou non c'était parfait, ou si oui ou non c'était ce que je pouvais créer; c'était de leur demander de créer par eux-mêmes. Et ça leur a permis d'échouer, de réfléchir,
et d'apprendre. Et quand ...[+++] on renouvelle l'activité dans ma classe cette année, ils feront mieux cette fois. Parce que dans l'apprentissage doit être inclus une dose d'échec, parce que l'échec est éducatif en lui-même. Il y a un million d'images que je pourrais montrer ici, et j'ai dû choisir soigneusement -- celle-ci est une de mes préférées -- d'étudiants en train d'apprendre, de ce à quoi ça ressemble d'apprendre dans un paysage où nous laissons de côté l'idée que les enfants doivent venir à l'école pour obtenir les informations, mais au lieu de ça, demandez-leur ce qu'ils peuvent en faire. Posez-leur des questions vraiment intéressantes. Ils ne vous décevront pas. Demandez-leur d'aller sur place, de voir des choses par eux-mêmes, de vivre vraiment l'apprentissage, de jouer, de poser des questions,
En ik zei: Ga het lezen. En ze zeiden: Oh, dat was niet zo fantastisch. Toen gingen we naar een volgende -- er zaten geen v
isuele vondsten in, maar wel heel goede informatie -- en we praatten een uur over het leerproces, want het gin
g er niet om of het perfect was, of het was wat ik kon maken, ik had h
un gevraagd om zelf iets te maken. Ze kregen de kans te falen, te verwerken, te leren. Als we dit jaar in mijn klas nog zo'n rondje
...[+++]doen, dan zullen ze het deze keer beter doen. Want leren moet een zekere mate van falen inhouden, want van falen leer je door het proces. Er zijn een miljoen beelden die ik hier zou kunnen laten verschijnen, ik moest zorgvuldig kiezen -- dit is één van mijn favoriete -- van studenten die leren, van hoe leren eruit kan zien, in een landschap waar we de idee laten varen dat kinderen naar school moeten komen om informatie te krijgen, en we hun veeleer vragen wat ze ermee kunnen doen. Stel hun echt interessante vragen. Ze zullen je niet teleurstellen. Vraag hun om naar plekken te gaan, om zelf dingen te zien, om het leren te ervaren, om te spelen, te onderzoeken.(Rires) L'autre chose qui s
'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont sco
larisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle de classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignants m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous donnez les cours, donc maintenant nous
...[+++]... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gela
ch) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat h
et op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we gev
...[+++]en je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hier even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wanneer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille person
...[+++]nes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
scandales mais même quand ils parlent des questions ->
Date index: 2024-12-18