Traduction de «satisfaction de faire » (Français → Néerlandais) :

Pour certains tempéraments, il y a une espèce de satisfaction à faire quelque chose qui ne peut être parfait mais qui peut être fait au meilleur de leurs possibilités.
Voor een zeker karakter bestaat er een zekere voldoening in iets doen dat niet perfect kan zijn maar toch zo goed mogelijk kan gedaan worden.

Le financement individuel permet d'obtenir la satisfaction de faire partie d'une plus grand chose, et permet d'investir dans les idées auxquelles les personnes croient.
De financierend individu krijgt de tevredenheid voor het van een deel uitmaken van een grotere zaak, en kunnen investeren in ideeën waarop ze vertrouwen.

Elle s'est déjà bien concentrée pendant 20 minutes environ qu'elle redemande à recommencer depuis le début, juste pour la satisfaction de le faire mieux.
En haar concentratie -- ze is al ongeveer 20 minuten erg geconcentreerd, en nu wil ze het weer proberen, alleen maar om voldaan te zijn over het feit dat ze het beter heeft gedaan.

Ensuite, puisque vous avez ressenti cette satisfaction, vous êtes moins motivé pour faire les efforts réellement nécessaires.
En dan, omdat je de tevredenheid al gevoeld hebt ben je minder gemotiveerd om het noodzakelijke werk te doen.

Il appela cela SKLAVENMORAL (morale de l'esclave) Les chrétiens - qu'il qualifia assez rudement DIE HEERDE, le troupeau - avaient voulu profiter des vrais ingrédients de l'accomplissement ( une position dans le monde, le sexe , la maîtrise intellectuelle, la créativité ) mais avaient été trop ineptes à les avoir. Ils ont donc façonné un credo hypocrite dénonçant ce qu'ils voulaient mais pour lesquels ils avaient été trop lâches pour se battre - Tout en louant ce qu'ils ne veulent pas, mais avec lesquels ils se retrouvent. Ainsi, dans le système de valeurs chrétien, le fait de ne pas pouvoir/réussir à coucher ( sexlessness ) se transforma en purité, la faiblesse devint de la bonté, la soumission-aux-personnes-qu'on-hait devint de l'obéissance et, dans les termes de Nietzsche, ne-pas-pouvoir-se-venger se transforma en Pardon . Le christianisme équivalait à une machine géante de déni amer. 3. NE JAMAIS BOIRE D'ALCOOL Nietzsche lui-même ne buvait que de l'eau - et comme un petit plaisir spécial , le lait . Et il pensait que nous devrions faire de même. Il ne faisait pas une petite diète excentrique. L'idée venait du cœur du philosophe, comme il figure dans sa déclaration: « Il y a eu deux grands stupéfiants dans la civilisation européenne : le christianisme et l'aclool . Il détestait l'alcool pour les mêmes raisons qu'il méprisait le christianisme : les deux engourdissent la douleur, et tous les deux nous rassurent que les choses sont très bien comme elles sont, nous sappant la volonté de changer nos vies pour mieux. Quelques verres mènent a un sentiment transcendant de satisfaction qui peut être obtenu fatalement dans la façon de prendre les mesures nécessaires pour améliorer nos vies. Nietzsche était obsédé par la vérité inconfortable que l'obtention des choses vraiment précieuses fait mal.
Hij noemde dit SKLAVENMORAL. Christenen - aan wie hij nogal grof de titel DIE Heerde, de kudde gegeven had - hadden willen genieten van de echte ingrediënten van voldoening (een plaats in de wereld, seks, intellectuele meesterschap, creativiteit), maar waren te onhandig geweest om ze te pakken. Om die reden hadden ze een hypocriete belijdenis gemaakt, waarin ze vertelden wat ze wilden, maar ze waren te zwak om ervoor te vechten - Terwijl ze prezen wat ze niet willde, maar wel hadden. Dus in het christelijke waardesysteem veranderde seksloosheid werd omgezet in zuiverheid, zwakte werd goedheid, onderwerping aan mensen waar je een hekel aan hebt werd gehoorzaamheid en, in Nietzsches zin, niet in staat zijn om wraak te nemen werd toen vergeving. Het Christendom droeg bij aan een gigantisch systeem voor bittere ontkenning. 3. Drink nooit alcohol. Nietzsche dronk zelf alleen water - en als speciale traktatie melk. En hij dacht dat wij hetzelfde zou moeten doen. Hij was niet een kleine, excentrieke dieetpunt aan het maken. Het idee werd in het hart van zijn filosofie geplaatst, zoals uitgelegd in zijn verklaring: Er zijn twee grote verdovende middelen in de Europese beschaving: Christendom en alcohol. Hij haatte alcohol om exact dezelfde redenen dat hij Christendom haatte: omdat beide pijn gevoelloos maken, en beiden verzekeren dat de dingen zijn zoals ze zijn, ondermijnen ons van de wil om ons leven te veranderen om het te beteren. een paar drankjes zorgen voor een voorbijgaand gevoel van voldoening dat dodelijk in de weg kan zitten van het nemen van de nodige maatregelen om ons leven te verbeteren. Nietzsche was geobsedeerd door de lastige waarheid dat het krijgen van echt waardevolle dingen pijn doet.