Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "sans elle nous ne serions probablement " (Frans → Nederlands) :
Je voulais dire, mais comme l'a dit Sylvana, que sans elle, nous ne serions probablement pas ici aujourd'hui.
Ik wil zeggen wat Sylvana ook al zei. Zonder haar zouden we hier waarschijnlijk vandaag niet staan.
Et sans elles, nous ne serions pas là.
Zonder deze planten zouden wij hier niet zijn.
se crédits de l'humanité avec pouvoir de détruire la planète, mais même avec tous nos jouets nucléaires, nous serions probablement juste cause un énorme extinction de masse, au mieux.
Men zegt dat we de planeet kunnen verpulveren, maar zelfs met al onze nucleare wapens, kunnen we waarschijnlijk alleen maar een massa-extinctie uitvoeren.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse d
e la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte
sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créon
s réellement la vie dans les laboratoires, ce
la n'aura probablement aucun un ...[+++]impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het
ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vorm
en die ove ...[+++]r slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Mais si nous pouvions suivre cette petite bouteille dans son voyage, nous serions choqués de découvrir que, bien trop souvent, cette bouteille sera chargée dans un bateau. Elle traversera tout l'océan à un certain coût. Et elle finira dans un pays en voie de développement -- souvent la Chine.
Maar als we dat flesje konden volgen op zijn reis, zouden we geschokt ontdekken dat die fles veel te vaak, aan boord van een schip wordt geladen. Ze gaat de hele oceaan over tegen wat kosten. En ze eindigt in een ontwikkelingsland -- vaak in China.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent qu
e ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En z
e hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et peut-être que si nous essayons tous de lire nos peurs, nous aussi serions moins souvent influencés par les plus sombres d'entre elles.
Als we allemaal eens onze angsten probeerden te lezen, zouden we ons wat minder vaak laten beïnvloeden door de meest obscene.
Comme nous n'avions jamais été séparés, et que je pensais que nous ne le serions jamais, je ne lui ai même pas fait un câlin quand elle est partie.
Omdat we nooit gescheiden waren geweest, dacht ik dat we altijd samen zouden blijven. Ik gaf haar zelfs geen knuffel toen ze wegging.
Un nouvel espoir en thérapie génique a été développé parce que les virus comme le virus
adéno-associé, que probablement la plupart d'entre nous da
ns cette salle ont, sans présenter de symptôme, qui ont été utilisés sur des centaines de patients pour amener des gènes dans le cerveau ou le corps. Jusqu'ici, il n'y a pas eu des événements indésirables graves associés au virus. Il y a encore un point noir, les protéines elles-mêmes, qui viennent d'algues, de bactéries et de champignons, et de partout dans l'arbre de vie.
La plupar ...[+++]t d'entre nous n'ont pas de champignons ou d'algues dans nos cerveaux, que fera notre cerveau si on en introduit? Les cellules vont-elles le tolérer? Est-ce que le système immunitaire va réagir? On en est au début -- on a pas encore essayé sur des humains -- mais nous travaillons sur une série d'études pour examiner cela. Jusqu'ici, nous n'avons pas vu de réactions manifestes d'une quelconque gravité à ces molécules ou à l'illumination du cerveau avec de la lumière.
Er is nieuwe hoop op gentherapie omdat virussen zoals het adeno-geassocieerd virus, waarvan de meesten van ons waarschijnlijk drager zijn, en dat geen symptomen geeft, bij honderden patiënten is aangewend om genen in de hersenen of het lichaam af te leveren. Tot nu toe zijn er geen ernstige bijwerkingen geassocieerd met dit virus. Er is nog een laatste olifant in de kamer, de eiwitten zelf, die afkomstig zijn van algen, bacteriën, schimmels en uit de rest van de boom des levens. Wij hebben geen sc
himmels of algen in onze hersenen. Wat gaan onze hersenen doen als we die er
in brengen? Gaan de cellen ...[+++] het verdragen? Zal het immuunsysteem reageren? We zijn nog maar in het beginstadium, dit is nog niet op mensen uitgetest. We werken aan een groot aantal studies om dit uit te proberen en te onderzoeken. Tot nu toe hebben we nog geen duidelijke reacties van enige ernst op deze moleculen gezien of van de bestraling van de hersenen met licht.Ce sera probablement une naine rouge ; un petit type d'étoile. C'est aussi l'un des meilleurs moyens que nous ayons pour trouver une vie extraterrestre, et cela pourrait être le dernier endroit où l'humanité pourrait vivre avant que l'Univers ne devienne inhabitable. Donc, que savons-nous d'elles, et pourquoi sont-elles notre dernier espoir ?
De laatste ster is waarschijnlijk een rode dwerg, een kleine ster, die ook één van de beste plaatsen is om buitenaards leven te vinden en misschien ook wel de laatste woonplek van de mensheid zal zijn, voordat het universum onbewoonbaar wordt. Dus, wat weten we over rode dwergen? En waarom zijn zij onze laatste hoop?
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
sans elle nous ne serions probablement ->
Date index: 2021-01-08