Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "sa surface quand " (Frans → Nederlands) :
Mais la deuxième chose qui n'est pas montrée ici: la Terre n'a jamais eu de glace sur sa surface quand nous avions mille unités par million de CO2.
Maar het tweede wat je hier niet ziet: dat de aarde geen ijs aan zijn oppervlak had toen er 1000 ppm CO2 was.
Notre peau, par exemple, change légèrement de couleur quand le sang s'écoule sous sa surface.
Onze huid verandert bijvoorbeeld heel lichtjes van kleur als er bloed onderdoor stroomt.
Contrairement aux autres planètes de notre système solaire, la Terre est couverte à 70% d'eau liquide ce qui est utile pour la vie, mais aussi bizarre, puisque tout ce que nous savons sur comment et quand notre planète s'est formée nous indique que sa surface devrait être sèche.
Verschillend met alle andere planeten in ons zonnestelsel, bestaat de oppervlakte van de aarde voor 70% uit vloeibaar water Dit is handig voor levensvormen, maar ook een beetje vreemd, want de theorie over het ontstaan van onze planeet spreekt de aanwezigheid met water op aarde tegen
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle dev
ait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zo
u het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Et c'est probablement le lieu le plus intense de l'œuvre, qui est inoccupé. car l'architecture est toujours plus intéressante quand sa mécanique est séparée de sa fonctionnalité, l'endroit nous permet de faire ça. Et puis la surface se transforme en d'autres matériaux.
Het is waarschijnlijk het meest indringende van het werk, dat niet is bezet, want architectuur is altijd het interessantst als het loskomt van functie. Dit gebied leent zich hiervoor. De gevel transformeert in andere materialen.
Et les recherches intéressantes d'Adam Grant à la Wharton School ont trouvé que les dirigeants introvertis apportent souvent de meilleurs résultats que les extravertis, parce que quand ils dirigent des employés proactifs, ils sont beaucoup plus susceptibles de les laisser suivre leurs idées, alors qu'un extraverti peut, bien involontairement, être si enthousiaste à propos de quelque chose qu'il met sa propre marque sur les choses, et les idées d'autres personnes pourraient ne pas aussi facilement faire surface alors.
Interessant onderzoek van Adam Grant van de Wharton School geeft aan dat introverte leiders vaak betere resultaten halen dan extraverte leiders. Als ze leiding geven aan proactieve medewerkers, laten ze die werknemers veel eerder hun ideeën uitwerken, terwijl extraverte leiders onbewust zo in de ban van de dingen kunnen raken dat ze er hun eigen stempel op drukken, waardoor de ideeën van anderen niet zo gemakkelijk komen bovendrijven.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
sa surface quand ->
Date index: 2023-06-23