Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "réussite à travers sa réussite à elle " (Frans → Nederlands) :
Ceci est en fait une présentation de deux heures que je donne aux lycéens, résumé ici en trois minutes, Tout a commencé un jour dans un avion, alors que j'allais à TED, il y a sept ans. Et dans le siège à côté de moi il y avait une lycéenne,
une adolescente, et elle venait d'une famille vraiment pauvre. Et elle voulait faire quelque chose de sa vie, et elle m'a posé une simple petite question. Qu'es
t ce qui amène à la réussite? , m'a t'elle demandé Et je me suis vraiment senti mal, car je ne pouvais lui fournir une bonne réponse. Donc
...[+++] je sors de l'avion, et je viens à TED.
Dit is eigenlijk een presentatie van 2 uur die ik geef aan scholieren, nu samengebald tot 3 minuten. Het startte allemaal op een dag in het vliegtuig op weg naar TED, zeven jaar geleden. In de stoel naast me zat iemand van de middelbare school, een tiener. Ze kwam uit een zeer arme familie. Ze wilde iets van haar leven maken en ze stelde me een simpel vraagje. Ze zei: Wat leidt tot succes? Ik voelde me nogal beroerd omdat ik haar geen goed antwoord kon geven. Ik stap van het vliegtuig en ga naar TED.
Al
ors, un après-midi, elle avait entendu parler du foyer, Jaclyn a quitté la maison de son père et elle a marché pendant
2 jours, 2 jours à travers le territoire Masai. Elle a dormi avec les hyènes. Elle s’est cachée la nuit. D’un côté, elle imaginait son père en train de la tuer, et de l’autre, Mama Agnes l’accueillant, avec l’espoir qu’elle l’accueillerait quand elle arriverait au foyer. Et quand elle arriva au foyer elle fut accueillie. Et Agnes l’a pris chez elle. Et Agnes l’a aimée. Et Agnes l’a soutenue pendant un an. Et elle es
...[+++]t allée à l’école et elle a trouvé sa voix et elle a trouvé son identité et elle a trouvé son cœur. Et puis, le temps est venu où elle était prête à retourner parler à son père d’une réconciliation, c'était un an après. Et j’ai eu le privilège d’être dans la hutte quand elle fut réunie et réconciliée avec son père.
Ze hoorde over het vluchthuis, Jaclyn verliet het huis van haar vader en liep twee dagen door Masai-gebied. Ze sliep met de hyena's. Ze verstopte
zich 's nachts. Ze stelde zich voor dat haar vader haar doodde en Mama Agnes haar begroette, in de hoop dat zij haar zou begroeten als ze aankwam in het huis. Toen ze aankwam in het huis, werd ze begroet. Agnes nam haar binnen en hield van haar. Agnes ondersteunde haar gedurende een jaar. Ze ging naar school en kreeg haar stem en haar identiteit. Ze vond haar hart. Toen kwam de tijd dat ze terug moest om met haar vader te praten over een verzoening, na een jaar. Ik had het genoegen aanwezig te
...[+++]zijn in de hut toen ze verenigd werd met haar vader en ze zich verzoenden.Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse d
e la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes interm
...[+++]édiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vorm
en die over slechts enkele van de rudimentaire ...[+++] eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Je ne suis pas politiquement attiré par elle, mais à travers sa force vitale, je suis attiré par elle.
Ik voel me politiek gezien niet tot haar aangetrokken, maar door haar levenskracht, voel ik me tot haar aangetrokken.
L'enfance est un moment surnaturel. Pourquoi les histoires pour enfants ne le seraient-elles pas ? A travers sa présentation enthousiaste, l'auteur Mac Barnett, lauréat de prix littéraires, nous parle d'une écriture qui s'évade des pages, de l'art en tant que portail vers l'émerveillement - et d'un véritable enfant qui parle à une baleine imaginaire.
Je jeugd kan surrealistisch zijn. Dus waarom zouden kinderen boek dat ook niet zijn? In deze speelse TED-talk vertelt prijswinnend auteur Mac Barnett over verhalen die aan de pagina ontsnappen, kunst als een pad naar verwondering - en wat echte kinderen tegen een fictieve walvis zeggen.
Il a répondu : « Tuez-moi maintenant si vous voulez, mais je ne vais pas détruire l'avenir de ma fille à cause de vos idées arriérées et rétrogrades.» Ce que j'ai finalement réalisé à propos de l'Afghanistan, et c'est quelque chose qui est souvent décrié en Occident, c'est que derrière la plus part de ceux d'entre nous qui réussissent, il y a un père qui reconnaît la valeur de sa fille et qui voit sa propre réussite à travers sa réussite à elle.
Dood me maar, als je wil, zei hij, maar ik zal de toekomst van mijn dochter niet ruïneren omwille van jullie ouderwetse en achterlijke ideeën. Wat ik ben gaan beseffen over Afghanistan, en dit is iets dat in het westen vaak wordt vergeten, is dat achter de meesten van ons die slagen er een vader staat die de waarde van zijn dochter inziet en die begrijpt dat haar succes zijn succes is.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent qu
e ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comp
rend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schittere
nde zonlicht waarin ...[+++]alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Le jour de notre rencontre, on s'est croisé Place Azadi et on s'est bousculé. Je me suis retournée pour
m'excuser et elle, sans bonjour, ni présentation ni rien, a dit : « Pourquoi penses-tu qu'on ne s
e soit pas passé au travers ? » Et d'abord, j'ai pensé : « Mais qui es-tu, bon sang ? » Mais ensuite, sa question m'a ennuyée parce que la réponse est simplissime. J'ai dit : « On ne traverse pas les gens parce que les particules élémentaires ont une masse et parce que l'espace entre ces particul
...[+++]es est rempli d'une énergie de liaison qui elle aussi a une masse, et on sait cela depuis 800 ans. » Elle devait être dans une de ses phases où elle aime embêter les étrangers. Ou peut-être qu'elle flirtait avec moi parce qu'elle m'a regardée et dit : « Je savais que tu dirais cela.
Die dag passeerden we elkaar op het Azadiplein en onze schouders raakten elkaar. Ik wilde me verontschuldigen en zonder hallo of enige introductie zei zij: Waarom denk je dat we niet
door elkaar heen zijn gelopen? Als eerste dacht ik: Wie ben jij nou? Als tweede irriteerde de vraag me, want het antwoord is zo simpel. Ik zei: We liepen niet door elkaar heen omdat elementaire deeltjes massa hebben en omdat de ruimte tussen die deeltjes gevuld is met de verbindende energie die ook de eigenschap van massa heeft. Dat weten we al 800 jaar. Ze moet een van haar buien hebben gehad waarin ze de draak steekt met vreemden. Of misschien flirtte ze m
...[+++]et me, want ze keek me aan en zei: Ik dacht al dat je dat zou zeggen.Concentrez tout votre temps et votre attention sur les élèves qui sont dans la moyenne, les soit-disant élèves moyens -- les élèves dont votre intervention peut les amener peut-être juste au-dessus de la ligne qui sépare l'échec de la réussite. Donc Mme Dewey a entendu cela, et elle a secoué sa tête de désespoir alors que d'autres instituteurs s'encourageaient mutuellement et hochaient la tête en signe d'approbation. C'était comme s'ils allaient jouer au football. Pour Mme Dewey, ce n'est pas la raison pour laquelle elle était devenue institutrice.
Focus al je tijd en aandacht op de kinderen die op de luchtbel zitten, de zogenaamde 'luchtbel'-kinderen -- kinderen waar jouw tussenkomst ze misschien net over de lijn kan trekken van zakken tot overgaan. Mevrouw Dewey hoorde dit, en schudde haar hoofd uit wanhoop terwijl andere leraren elkaar juist een beetje opjutten, en goedkeurend knikten. Het was net alsof ze een 'football'-wedstrijd gingen spelen. Voor Mevrouw Dewey was dit niet waarom ze leraar geworden was.
Et quand vous êtes assis dans sa chambre, et la regardez, vous ne la voyez pas à travers un écran, ni à travers une fenêtre, vous êtes assis à côté d'elle.
Als je in haar kamer zit en naar haar kijkt, kijk je niet naar een tv-scherm, je kijkt niet door een raam, je zit daar samen met haar.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
réussite à travers sa réussite à elle ->
Date index: 2022-12-27