Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "récompenses qui séduisent le cerveau et nous poussent " (Frans → Nederlands) :
Nous amenons le jeu dans plus d'aspects de nos vies, en passant des heures et des heures — et de l'argent bien réel — à explorer des mondes virtuels pour trouver des trésors imaginaires. Pourquoi? Comme Tom Chatfield le montre, les jeux sont parfaitement réglés pour distribuer des récompenses qui séduisent le cerveau et nous poussent à en redemander.
We betrekken het spelen van games in steeds meer aspecten van ons leven, spenderen ontelbare uren — en echt geld — aan het verkennen van virtuele werelden, op zoek naar denkbeeldige schatten. Waarom? Tom Chatfield laat zien dat games perfect zijn afgestemd om beloningen uit te delen die het brein betrokken houden en ons hongerig maken naar meer.
E
st-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je vou
drais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle
...[+++]que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
I
s het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat e
r geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij
...[+++]vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Mais bien sûr i
ls sont innés, mais nous les utilisons encore de manière sophistiquée. Pensez au chocolat doux-amer. Ou pensez à l'acidité du yaourt -- merveilleux -- mélangé à des
fraises. Donc nous pouvons faire des mélanges de toutes sortes de choses parce que nous savons que par la cuisson, nous pouvons le transformer comme
nous le souhaitons. Récompense : c'est un aspect plus complexe et particulièrement
[ confus] ...[+++] de notre cerveau avec différents éléments -- les états externes, nos états internes, comment nous nous sentons, etc sont mis ensemble.
Natuurlijk vastgelegd in de genen maar we gebruiken ze toch op een verfijnde manier. Denk aan pure chocolade. Of denk aan de zuurgraad van yoghurt - prachtig - gemengd met aardbeien. We kunnen al deze dingen mengen omdat we weten dat we door voedsel te bewerken, het kunnen transformeren tot de [gewenste] vorm. Beloning: dit is een meer complexe en bijzonder integratieve [functie] van onze hersenen met verschillende elementen - de externe toestanden, onze interne toestanden, hoe we ons voelen en dat allemaal samen.
Nous avons trouvé une activité dans une minuscule usine près du centre du cerveau, appelée l'aire tegmentale ventrale. Nous avons trouvé de l'activité dans des cellules, les ApEn. Les cellules qui fabriquent la dopamine, un stimulant naturel, et le diffusent dans plusieurs régions du cerveau. En effet cette zone, l'ATV, fait partie du système de récompense du cerveau.
We vonden activiteit in een kleine fabriek bij de basis van de hersenen het ventrale tegementale gebied (VTA) genaamd. We vonden activiteit in bepaalde cellen, ApEn cellen genaamd. Cellen die zelf dopamine, een natuurlijke stimulant, aanmaken en verspreiden naar vele hersengebieden. Inderdaad, dit stuk - de VTA - is deel van het beloningssysteem van de hersenen.
Comme quand votre téléphone bourdonne dans le milieu travail de production. Ou attendre encore fait ... bourdonner? Syndrome des vibrations Phantom est relativement nouveau phénomène psychologique où vous pensez vous avez senti votre téléphone se déclenche, mais il n'a pas. Dans une étude
, 89% des sujets du test dit qu'ils connu au moins une fois toutes les deux semaines. Il s
emblerait que notre cerveau perçoivent maintenant une démangeaison comme une vibration réelle de notre téléphone. Aussi fou que cela paraisse, la technologie a c
...[+++]ommencé recâbler nos systèmes nerveux - et nos cerveaux sont déclenchées d'une manière qu'ils ont jamais été auparavant dans l'histoire. Social Media déclenche également une libération de dopamine - La sensation bon état chimique. En utilisant l'IRM, scientifique a constaté que la récompense dans les centres le cerveau des gens sont beaucoup plus actifs lorsque ils parlent de leurs propres points de vue, comme opposition à l'écoute des autres. Pas si surprenant - Nous aimons tous parler de nous droit? Mais il se trouve que, bien que 30-40% des face-à-face conversations impliquent communiquer notre propre expériences, autour de 80% de la communication sur les médias sociaux auto est impliqué. La même partie de votre cerveau liée à l'orgasme, la motivation et l'amour sont stimulée par votre utilisation des médias sociaux - et encore plus quand vous savez que vous avez un public.
Zoals wanneer uw telefoon trilt in het midden van productief werk. Of wacht ... trilde het wel? Phantom Vibration Syndrome is een relatief nieuw psychologische verschijnsel waarbij je denkt je telefoon af te voelen gaan
, maar dat gebeurde niet. In één studie ervaarde 89% van de proefpersonen dit ten minste eenmaal elke twee weken. Het lijkt erop dat onze hersenen nu jeuk waarnemen als een trilling van onze telefoon. Zo gek als het lijkt, technologie is begonnen om ons zenuwstelsel opnieuw te bedraden - en onze hersenen worden geactiveerd op een manier dat ze nooit eerder zijn geweest in de geschiedenis. Social Media triggert ook een afgi
...[+++]fte van dopamine - Het gelukshormoon. Met behulp van MRI-scans, vonden wetenschapper dat de beloning centra in de hersenen van mensen veel meer actief zijn als ze praten over hun eigen opvattingen, in tegenstelling tot luisteren naar anderen. Niet zo verwonderlijk - We houden allemaal van praten over onszelf toch? Maar het blijkt dat, terwijl 30-40% van face-to-face gesprekken bestaan uit het melden van onze eigen ervaringen, dat ongeveer 80% van de social media communicatie over onszelf gaat. Hetzelfde deel van je hersenen dat gerelateerd is aan orgasmes, motivatie en liefde worden gestimuleerd door je sociale media gebruiken - en nog meer als je weet dat je een publiek hebt.Comment des gribouillis humains sur une page peuvent-ils atteindre notre œil et envoyer des signaux au cerveau, pour toucher notre logique et nos sentiments en tant que récits complexes qui nous poussent à nous battre, à pleurer, chanter, et réfléchir, des gribouillis assez puissants non seulement pour faire tenir un monde entièrement fabriqué par l'auteur, mais aussi pour changer le point de vue du lecteur sur le monde réel, qu'il retrouvera après la lecture du gribouillis final ?
Hoe kunnen menselijke krabbels op een bladzijde licht in onze ogen reflecteren dat signalen naar onze hersenen stuurt die we logisch en emotioneel decoderen als complexe verhaallijnen die ons laten vechten, huilen, zingen en denken, die sterk genoeg zijn, niet alleen om een wereld op te houden die compleet is verzonnen door de auteur maar ook om verandering te brengen in de lezers standpunt ten opzichte van de echte wereld, die pas weer begint wanneer de laatste krabbel bereikt is?
Imaginez qu'au lieu de lutter contre notre cerveau, ou d'essayer de nous forcer à être attentif, nous profitions de cet apprentissage naturel basé sur la récompense...
Wat als we, in plaats van ons brein te bevechten of te proberen onszelf te forceren om op te letten, gebruik maakten van dit aangeboren, op beloning gebaseerde leerproces ...
Une des questions qui s'est posée à nous est: quels sont les signaux dans le cerveau qui interviennent dans la sensation de récompense?
Een van de vragen waarmee we te maken hebben is: wat zijn de signalen in de hersenen die het gevoel van beloning oproepen?
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
récompenses qui séduisent le cerveau et nous poussent ->
Date index: 2022-03-28