Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "risque de développer certains cancers " (Frans → Nederlands) :
Si elle n'est pas traitée, la maladie cœliaque augmente le risque de développer certains cancers.
Onbehandelde coeliakie kan het risico op bepaalde soorten kanker vergroten.
C'était très intéressant -- certains articles faisaient la corrélation entre les fractures osseuses et le risque de développement de cancer osseux.
Dat was echt interessant. Sommige artikels legden een verband tussen botbreuken en botkanker.
Si j'ai emprunté ce terme à quelqu'un,
je m'en excuse, je crois que je l'ai inventé. mais je n'ai pas inventé pré-vivant . Pré-vivant est le nom qu'une association
de lutte contre le cancer voudrait que ceux qui n'o
nt qu'un facteur de risque, mais qui n'ont pas développé de cancer, se nomment eux-mêmes. vous êtes un pré-vivant . Nous avions HBO (une chaine de télé) ici ce matin. Je me demandais si Mark Burnett était quelque part da
...[+++]ns la salle, je voudrais suggérer une télé réalité appelé Prévivor . Si vous développez une maladie, vous quittez l'île.
Ik verontschuld
ig me als ik iemand anders idee van 'pre-dood' heb gebruikt, maar ik denk dat ik het zelf heb bedacht. Maar pre-overlever heb ik niet bedacht. Pre-overlever is wat een bepaalde kankerlobby vindt dat iedereen die alleen maar een risicofactor heeft, maar eigenlijk noch geen kanker heeft gehad, zichzelf zou moeten noemen. Jullie zijn pre-overlevers. We hadden hier vanmorgen de HBO-televisie. Ik ben benie
uwd of Mark Burnett ergens in het publiek zit. Ik zou een reality TV-show 'Pre-overlever' genaamd willen voorstellen. Wie
...[+++] ziek wordt, vliegt van het eiland.Et bien, le meilleur exemple que je connaisse est une étude portant sur 79000 hommes, suivis pendant 20 ans, dans laquelle on a trouvé que ceux qui ont consommé des tomates cuites deux à trois fois par semaine avaient jusqu'à 50% de réduction du risque de développer un cancer de la prostate.
Het beste voorbeeld dat ik ken is een studie van 79.000 mannen, gevolgd gedurende 20 jaar, waarbij men had gevonden dat wie twee of driemaal per week gekookte tomaten at, zijn risico op prostaatkanker met 50% zag verminderen.
Mais cet étendard de la mortalité est l'épée même que les plus fervents partisans de la mammographie manient pour entraver l'innovation. Certaines des femmes qui développent un cancer du sein en meurent plusieurs années plus tard. Et la plupart des femmes, heureusement, survivent. Cela prend donc 10 années ou plus à n'importe quelle méthode de dépistage pour faire la preuve d'une réduction de la mortalité due au cancer du sein. La mammographie est la seule qui existe depuis suffisamment longtemps pour pouvoir le revendiquer.
Maar die sterftecijfers worden juist gebruikt als argument door de felste voorstanders van mammografie om innovatie tegen te houden. Sommige vrouwen die borstkanker ontwikkelen, sterven er jaren later aan. De meeste vrouwen overleven gelukkig. Dus het duurt 10 jaar of langer voordat een screeningmethode een vermindering in sterfte door borstkanker kan aantonen. Mammografie is de enige methode die lang genoeg bestaat om ook maar een kans te hebben dat te beweren.
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le
...[+++]temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen i
n die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien
...[+++]en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.La tendance est claire. Là où les séropositifs ou ceux qui sont les plus exposés sont criminalisés, vous re
nforcez l'épidémie. Développer un vaccin contre le VIH ou un traitement pour le SIDA, c'est vraim
ent compliqué. Mais changer la loi ne l'est pas. De fait, un certain nombre de p
ays progressent sur certains points. Pour commencer, les pays doivent évaluer les lois qui ont un impact sur les séropositi
fs et les ...[+++]groupes à risque.
De trend is duidelijk. Waar je mensen met hiv of die met het grootste risico criminaliseert, wakker je de epidemie aan. Een vaccin voor hiv of een remedie voor aids vinden, dat is aartsmoeilijk. Maar de wet kunnen we veranderen. Een aantal landen boeken al vooruitgang op een aantal punten. Landen moeten hun wetgeving herzien waar het gaat over hiv en kwetsbare groepen.
Il y a un animal qui ne semble pas vieillir, c'est le homard. Il devient juste plus grand au cours du temps. Il ne devient pas plus faible et s'est chromosomes ne changent pas. Il a de long télomères qui ne se raccourcissent pas, donc il meurt uniquement quand il est mangé par quelque chose d'autre, comme nous. Alors, comment pourrait-on être un peu pl
us comme un homard? Certaines personnes diraient peut être Je veux des longs télomères pour vivre plus longtemps . Est-ce que ça aiderait? Je veux dire, est-ce que ça nous garderait plus jeune?. - C'est controversé, car
vous savez, avec le cancer ...[+++] nous avons un exemple parfait de télomérase active et ça devient une situation de croissance non contrôlée. - Les télomères et les télomérases sont une lame à double tranchant. Les cellules cancéreuses ont de très long télomères, elle peuvent se diviser indéfiniment et c'est justement le problème avec le cancer. Il divise des cellules sans arrêt et qui ne vont pas mourir. Donc, en un sens, le cancer c'est les cellules immortelles qui vivent en nous. Donc peut être que nous avons développé le processus de vieillissement. Peut être que nos télomères raccourcissent pour une très bonne raison... Car autrement elle pourrait devenir cancéreuses. - Une de ces théories est que les cellules se divisent un nombre fini de fois parce que ça les empêche d'accumuler des erreurs qui pourraient devenir nuisibles.
—er is een dier dat niet ouder lijkt te worden, dat is een kreeft. Het wordt alleen maar groter over tijd. Het wordt niet zwakker en zijn chromosomen veranderen niet. Het heeft lange telomeren die niet korter worden. Het sterft alleen maar als het word
opgegeten door iets anders, zoals wij. Dus hoe kunnen wij meer als een kreeft zijn? Sommige mensen willen dat hun telomeraseniveau hoger zou zijn. Zou dat helpen? Ik bedoel wou dat ons jonger houden? —Ik bedoel de balans, je weet wel, bij kanker heb je een perfect voorbeeld van actieve telomerase en veroorzaakt een ongelijkmatige groei. —Dit is het tweesnijdend zwaard van telomeren en telo
...[+++]merase. Kankercellen hebben hele lange telomeren en kunnen oneindig delen, dat is het probleem met kanker. Kanker deelt cellen en ze willen niet dood. Dus op een bepaalde manier is kanker een onsterfelijke cel die in ons leeft. Misschien hebben we het verouderings proces ontwikkeld. Misschien hebben we telomeren die krimpen om een goede reden - omdat we anders verkankeren. —Er bestaat dus een theorie dat cellen beperkt delen om te voorkomen dat ze ophopen en schade veroorzaken.Les traumatismes de l'enfance ne sont pas quelque chose que vous dépassez simplement en grandissant. La pédiatre Nadine Burke Harris explique que le stress répété de la maltraitance, la négligence et des parents luttant contre la maladie mentale ou des problèmes d'addiction a des effets réels
et tangibles sur le développement du cerveau. Cela se révèle tout au long de la vie, jusqu'au point où ceux qui ont vécu de forts traumatismes ont
trois fois plus de risques d'avoir une maladie cardiaque ou un ...[+++]cancer du poumon. Un plaidoyer passionné pour que la médecine pédiatrique s'attaque de front à la prévention et au traitement du traumatisme.
Over een jeugdtrauma groei je niet heen. Kinderarts Nadine Burke Harris legt uit dat steeds terugkerende stress door misbruik, verwaarlozing en ouders die kampen met een geestesziekte of verslaving, duidelijk merkbare effecten heeft op de ontwikkeling van de hersenen. Die effecten openbaren zich later in het leven in de vorm van een significant hogere kans op bijvoorbeeld hartziekten en kanker. Een gepassioneerd pleidooi aan de pediatrie om het jeugdtrauma de aandacht te geven die het verdient.
Il y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants de Philadelphie, un père et son fils sont venus me voir dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous les deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinoblastome, et le père savait qu'il l'avait transmis à son fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équipe qui a découvert la première gène d
e prédisposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhen
...[+++]sion de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdien heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de genetische variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een molec
...[+++]ulaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
risque de développer certains cancers ->
Date index: 2021-07-31